ဝေးခဲ့ကြရ ကျနော့် မမ
ေတာင္ေပၚသားမမရေ
မမ နဲ့ ကျနော် ဝေးခဲ့တာ အတော်ကြာခဲ့ပြီပဲနော် ၊ တကယ်တော့ မမ ရယ် ၊ ကျနော်က မမကို ဟိုး ငယ်စဉ်ကတည်းက စွဲလန်းခဲ့ရတာပါ ၊
မမ နဲ့ တွေ့ချင်တဲ့ စိတ်တွေဟာ ရှေးရေစက်ပေလား လို့တောင် ထင်မိပါတယ် ၊ ကျနော် ရ တန်းလောက်မှာ ကျောင်း စပြေးတတ်တယ် ၊
မမ ကြောင့် ဆိုရင် ယုံပါ့မလား မမရယ် ၊ အင်မတန် စည်းကမ်းကောင်းလှပါတယ်ဆိုတဲ့ တီတီစီ ကျောင်းကြီးမှာ ကျနော်ဟာ ကျောင်းပြေးချန်ပီယံဘွဲ့ ရခဲ့သလို
ကျောင်း နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် မြန်မာ့အသံမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ အမေ့ခမျာလည်း သားအတွက်ကြောင့် ဆရာမကြီးရုံးခန်းကို ချောင်းပေါက်မတတ်ပဲပေါ့ ၊
ဒါပေမယ့် မမကို စွဲလန်းတဲ့ ကျနော့်စိတ်တွေကို ဆရာမကြီးရဲ့ ကြိမ်လုံးက မတားဆီးနိူင်ခဲ့သလို
အမေ့ဆိုစကားတွေဟာလည်း ကျွဲပါးစောင်းတီးသလို နားဝင်မချို အပိုပါပဲလား မမရယ် ၊
မမနဲ့အတူ သင်္ကန်းကျွန်း တိုးကြောင်ကလေးဘက်တွေများ သွားရတဲ့အခါ ထမင်းဆာဖို့လည်း သတိမရ အပျော်ကြီး ပျော်ရပါတယ် မမရယ် ၊
ဒီလိုနဲ့ ကျနော် ၁ဝ တန်း အောင်ခဲ့ပြီးတဲ့အခါ မမနဲ့ ပိုနီးဖို့ ဂျီတီအိုင်ဝင်ခွင့်ဆိုတာကြီးကို အတော့်ကို ကြိုးစားပြီး ဖြေခဲ့ပါတယ် ၊
လျှပ်စစ်စွမ်းအင် အီးပီမေဂျာနဲ့ အင်းစိန်ဂျီတီအိုင် ဝင်ခွင့်ရတော့ ကျနော့်မှာ ပျော်လိုက်ရတာ မမရေ ၊
အဲဒီတုန်းက မမက မနက် ရ နာရီဆိုရင် လှည်းတန်းရောက်ပြီ ၊
ကျနော်က မမနဲ့အတူ ကျောင်းဘက်ကိုလာ ၊ ရွာမမှာ လမ်းခွဲ ၊ ညနေ ၃ခွဲဆို မမနဲ့ ရွာမမှာ ပြန်ဆုံ ၊ လှည်းတန်းအထိပေါ့ ၊
အဲဒီတုန်းက မမက သိပ်အချိန်မှန်တယ်လေ ၊ နောက်မကျအောင် ကြိုးစားရတာက ကျနော်ပေါ့ ၊
ဒီလိုနဲ့ နေ့ရက်တွေကိုဖြတ်သန်း မစ်တန်း ကျောင်းပိတ်ချိန်ဆို ကျနော်က အလွမ်းသမားပေါ့ မမရယ် ၊
ဒါပေမယ့် မမရေ ကံကြမ္မာက ဖန်လာပြန်ပုံက ဆန်းတယ်ဗျာ ၊
ကြည်လဲ့လဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံက ကျနော့်ကို ပြုစားခဲ့ပြီလေ ၊
ငယ်ကတည်းက စွဲလန်းခဲ့ရတဲ့ မမနဲ့ တဖြည်းဖြည်း ဝေးသွားခဲ့တယ် ၊
အဲဒီမျက်ဝန်း ကြည်လဲ့လဲ့လေးက ဟိုးဘက်တစ်လမ်းက လာသူမို့ မမ နဲ့ ကျနော် ဘယ်ဆုံဖြစ်တော့မလဲနော် ၊
ဒါပေမယ့် မမကိုတော့ ကျနော် သတိရရ နေတတ်ပါတယ် ၊
ကံဇာတ်ဆရာ လှည့်စားလို့ ပျော်ဖို့ဆိုတာတွေ ဝေးသွားပြီးတဲ့နောက် မျက်ဝန်းလဲ့လဲ့ပျောက်သွားခဲ့တယ်လေ ၊
အချိုးအကွေ့များစွာကြားမှာ သာမန်လူသားကျနော်ဟာလည်း အလဲလဲ အကွဲကွဲ မမြဲခြင်းတရားတွေနဲ့အတူ အရေထူလူသား ဖြစ်လာခဲ့ပါပြီ ၊
အချစ် ဆိုတာဟာ တယ်လည်းဒုက္ခပေးလှပါလားဗျာ ၊
အခုတော့ ကျနော်ဟာ အချစ်ဆိုတာ အလကားလို့ သဘောထား အလုပ်ကြားထဲမှာပဲ စိတ်ကိုနှစ်လို့ နေတတ်သလိုသာ နေနေပါပြီ ၊
တစ်ခါ တစ်ခါတော့လည်း မတွေ့တာ ကြာတဲ့ မမကို တွေ့ချင်မိသားကလား ၊
ဒါပေမယ့် အိမ်ကနေ ရုံးကို ကျနော် လာရာလမ်းမှာ မမမှ မရှိတာပဲလေ ၊
၄၅ ၄၈ ၁၇၄ ၁၈၈ ၂၂၆ အဲဒီနံပါတ်တွေနဲ့ပဲ မနက် ညနေ တွေ့ တွေ့နေရသမို့ မမဆီကို စိတ်ရောက်ပေမယ့် လူက ဝေးနေဆဲပါ ၊
ကြုံခဲ့ရင်တော့ဖြင့် လှည်းတန်းဘူတာမှာ မမကို လာရှာပါဦးမယ် ၊ မမ အချိန်မှန်သေးတယ်ဟုတ် ? ၊
၁ဝ တန်ကနေ ၁၀ဝ မကလို့ အဲယားကွန်းနဲ့မို့ ၄၀ဝ ပဲပေးရပေးရ မမက ကျနော့် မမပဲမဟုတ်လား ဟင် ၊
11 comments
black chaw
May 30, 2014 at 2:50 pm
အင်း…မမရောဂါ…။
ကိုမျိုးသန့် အိပ်မက်ထဲက ရထားကြီးပေါ့။
Myo Thant
May 30, 2014 at 3:01 pm
ကျနော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ရထားသိပ်ကြိုက်တာ ၊
ကံဆိုးလို့လား ကံကောင်းတာလားတော့မသိ ၊
စက်ခေါင်းမောင်း သိပ်ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်မလာဘူး ၊
ခင် ခ
May 30, 2014 at 3:01 pm
အခု မမ က ဂျပန် နဲ့ပေါင်းပြီး ဘာလုပ်မယ်ဆိုလား သတင်းကြားတယ်နော်။
alinsett (gazette)
May 30, 2014 at 3:05 pm
အဲဒိ မမ က တစ်နှစ်တစ်နှစ် သိန်းပေါင်းများစွာ
အရှုံးခံပြီး ပြေးဆွဲပေးနေရတာ ဆိုပဲ
Ma Ma
May 30, 2014 at 7:38 pm
နာမည်အလွဲသုံးစားလုပ်ထားလို့ တစ်ရာစွဲပါတယ်။ :boss:
အိနိယ၊ ဂျပန်နဲ့ စင်္ကာပူတို့မှာတော့ ရထားကိုပဲ အဓိကအားထား အသုံးပြုနေရတာ။
လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေးမှာလည်း ရထားက အဆင်အပြေဆုံးလို့ထင်တယ်။
လူ၊ ကုန်ပစ္စည်း အများကြီးကို သယ်နိုင်တယ်။
စရိတ်စက နည်းတယ်။
သက်တောင့်သက်သာ စီးနင်းနိုင်တယ်။
ကိုယ့်သဘောနဲ့ဆိုရင်တော့ အခု ကားလမ်းတွေ ကြပ်တည်းပိတ်ဆို့နေတဲ့ခေတ်မှာ သွားလာရေး အဆင်ပြေစေဖို့ မမ ကို ကြိုဆိုပါတယ်။ 🙂
Myo Thant
May 31, 2014 at 12:47 pm
တစ်ရာတော့ မလုပ်ပါနဲ့ မမရယ် ၊
တကယ်တော့ မမဆိုတာ မမပါပဲဗျာ ၊ 🙂
lu lu
May 30, 2014 at 8:06 pm
ဪ မမ , မမ နဲ ့ဆုံရဦးမှာပေါ့
သွားအတူတူပြန်လည်းတူတူ မမ , မရှိရင် မဖြစ်တဲ့ဘွ
:buu:
Myo Thant
May 31, 2014 at 12:49 pm
မြစ်ကြီးနားရထားကိုလွမ်းတယ်
padonmar
May 30, 2014 at 10:15 pm
မမစီးကြည့်ချင်တယ်။
အရီးခင်
May 31, 2014 at 2:52 am
အာ ဟာ ဟ
ကိုမျိုးရေ။
စကထဲ က မမ ဘူသူဆိုတာ သိနေတယ်လေ။
သများလဲ မမ မှ မမ ပါဘဲတော်။
ကြည့်ပါလား။ ရွာထဲမလဲ “မမ” က အချစ်ဆုံးတွေထဲက တစ်ယောက်ပါဘဲ။
ဒါတော့ နောက်ဇာတ်လမ်းကြုံ မှ ပြောမယ်။ :-))))
kyeemite
June 2, 2014 at 2:19 pm
ကျုပ်လည်း မမ နဲ့ နှစ်များစွာ စခန်းသွားခဲ့သေးသပေါ့..ခီများလိုပြောရရင်
မနက်တိုင်း ကျိုက္ကလဲ့မှာ မမနဲ့တွေ့တယ်…သူနဲ့အတူ ကြို့ကုန်းထိသွား
အဲ့ကမှ မမနဲ့လမ်းခွဲပြီးကျောင်းတော်ကြီးကိုပြေးပေါ့….
ခုတော့ မမ နဲ့ အတူမသွားရတာကြာပေါ့..သတိတော့ရနေပါတယ်… 😀