ကျွန်ုပ်နှင့် ရပ်ကွက်အတွင်းမှရန်ပွဲ

မိုးသဲသောနေ့တစ်နေ့၌
ကျွန်ုပ်နေထိုင်ရာဖြစ်လေသော ဆင်ခြေဖုန်းရပ်ကွက်လေးသည် ရေလွှမ်းခြင်းတို့ဖြင့် ရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်လေသည် ။
ကျွန်ုပ်၏အိမ်မှာ အနည်းငယ်မြင့်နေ၍လည်းကောင်း ၊ ကုန်းမြင့်ပိုင်းတွင်ရှိနေသောကြောင့်လည်းကောင်း ရေဘေးဒုက္ခမှ ဝေးခဲ့သည် ။
သို့သော် ရပ်ကွက်အတွင်းရှိ လူပေါင်းများစွာ၏ ဖြစ်ရပ်များကိုမူ တွေ့မြင်နေရလေတော့သည် ။

ကျွန်ုပ်အိမ်၏မျက်စောင်းထိုးလောက်တွင် အကြော်သည် မိစန်း နေထိုင်သည် ။ ကျွန်ုပ်၏ ခြေရင်းဖက် တစ်အိမ်ကျော်တွင်မူ ဆိုက်ကားဆရာ ဂျိုပိန် နေထိုင်လေသည် ။

ကျွန်ုပ်အိမ်ခေါင်းရင်ပိုင်းတွင် သာဂဒိုး ဟုခေါ်သော အထူအပါးနားမလည်သော သူတစ်ဦးနေလေသည် ။
ယခု စာပါအကြောင်းအရာတို့မှာ ထိုသူတို့၏ ဖြစ်ရပ်များကိုရေးသားဖေါ်ပြမည်ဖြစ်သဖြင့်
၎င်း တို့၏စိတ်နေသဘောထားကို ဦးစွာဖေါ်သင့်ပေသည် ။

ဂျိုပိန် ^^
ဂျိုပိန် ဟု နာမည်တွင်သည့်အတိုင်း လွန်စွာ ပေကပ်ကပ်နိုင်လေသည် ။
အကြောင်းအရာတစ်ခု ပေါ်လာပြီဆိုပါက မိမိအမှန် မိမိသာလျှင်နားလည်ကြောင်း တတ်ကြောင်း တော်ကြောင်း များကို
လူရှေ့သူရှေ့၌ ကြွားဝါတတ်လေသည် ။
လွန်လေပြီးသောအတိတ်ကာလတစ်ခုက စာတတ်မြောက်ရေးလှုပ်ရှားမှုဖြစ်သော အသုံးလုံး သင်တန်းတွင် ဆရာဖြစ်ဖူးသောကြောင့် အထက်စည်းမှ ဆက်ဆံစကားပြောခြင်း ၊ တခြားရပ်ကွက်သားများကို မတူမတန်ထင်မှတ်ပြီးလျှင် ရင့်ရင့်သီးသီးပြောဆိုခြင်း ၊ ၆ပေ မျှရှိသောအရပ်အားကိုးဖြင့် အားလုံးကိုငုံ့ကြည့်တတ်ခြင်းတို့မှာ ဂျိုပိန်၏
အမူအကျင့်များဖြစ်လေတော့သည် ။
၎င်း ကို အားနာသောကြာင့် မည်သု့ီမှပြန်မပြောကြသော်လည်း လူတချို့မှာ တဖက်လှည့်၍ပြုံးသွားကြလေသည် ။
တစ်ချို့ကား မဲ့ကြရွဲ့ကြလေသည် ။
ဂျိုပိန်၏ နောက်ထပ်အရည်အခြင်းတစ်ခုမှာ အလှူခံမဏ္ဍတ်တွင် နိဗ္ဗာန်ဆော်အဖြစ် အော်တတ်ခြင်းဖြစ်သည် ။
ငယ်ရွယ်စဉ်က ဘုန်ကြီးကျောင်းတွင် လုပ်အားပေးလုပ်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် ပါဠိပါတ်သားများ ဇတ်တော်များကို တီးခေါက်မိသည့်အားလျော်စွာ အယူဝါဒပြိုင်ဖက်ငြင်းပြီဆိုပါက အနိုင်ရတတ်လေသည် ။
ထို့ကြောင့် ၎င်း ဂျိုပိန်မှာ သူ့ကို လူအများအထင်ကြီးလေးစားနေသည်ဟု ဘဝင်လေဟတ်ပြီးလျှင် စိတ်ကြီးဝင်လျှက် ရှိလေ၏ ။

မိစန်း ^^
မိစန်း ၏နာမည် အပြည့်အစုံမှာ စန်းစန်းတင့်ဖြစ်သည် ။
အကြော်ရောင်းရင်း မိသားစုဝမ်းရေးကိုဖြေရှင်းနေသူတစ်ဦးဖြစ်ပြီးလျှင် လွန်စွာမှ နှုတ်သီးထက်သောသူဖြစ်လေသည် ။
မဟုတ်မခံ ဇတ်ဇတ်ကြဲ ဖြစ်၍ ဟုတ်လျှင်လည်း ငြိမ်မနေတတ်သောသူဖြစ်နေသေးတော့သည် ။
မိစန်း နှင့် ပြိုင်ပြီးနှုတ်လှန်ထိုးရန် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှပင်စိတ်မကူးဝံ့ကြ၍ ရှောင်ထွက်သွားကြတတ်၏ ။

သာဂဒိုး ^^
ကျွန်ုပ်တို့အားလုံး ထိုသူ၏ကွယ်ရာ၌ သာဂဂျိုး ဟု ခေါ်ကြလေသည် ။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လွန်စွာ ကဂျီ ကကြောင် နိုင်သောကြောင့်ဖြစ်လေရာ
၎င်းနှင့် ကြာရှည်အပေါင်းအသင်းဖြစ်သူနည်းပါးလှပေ၏ ။
စိတ်နုသူဖြစ်ပြီး စောင်းမြောင်းပြောဆိုတတ်သူဖြစ်သောကြောင့်
ကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင် ချော့မော့ ပေါင်းသင်းနေရသောသူဖြစ်ချေတော့သည် ။

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

တနေ့သ၌
ကျွန်ုပ်သည် ပျင်းရိငြီးငွေ့သည့်အားလျော်စွာ လက်ဖက်ရည်သောက်အံ့ဟု ကြံစည်စိတ်ကူး၍
မိတ်ဆွေကြီးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ကျော်အား ဖုန်းဆက်ချိန်းဆိုလိုက်လေသည် ။
ထို့နောက် လမ်းထိတ်ရှိ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် အေးအေးလူလူ အပန်းဖြေလျှက် ရောက်တတ်ရာများကိုပြောဆိုကြလေတော့သည် ။
ကျွန်ုပ်တို့ပြောဆိုသောအကြောင်းအရာတို့မှာ အတိတ်ကာလမှ စွန့်စားခန်းများ ၊ လူဆိုးလူမိုက်များနှင့် ရပ်ကွက်အတွင်းမှ လူများအကြောင်း ဖြစ်လေသည် ။

ထိုအခိုက် ကျွန်ုပ်၏ တပည့်လေးဖြစ်သူ မောင်အောင်ဘော်မှ အပြေးအလွှားရောက်လာပြီးလျှင် _ _

” ဆရာ ဆရာ ဟိုမှာ မမိစန်းနဲ့ ကိုဂျိုပိန်တို့ ရန်ဖြစ်နေကြတယ် .. ရပ်ကွက်ရုံးက ဆရာ့ကိုအကြာင်းကြားခိုင်းလိုက်လို့ ”

ကျွန်ုပ်မှာ များစွာ စိတ်ညစ်ညူးမိလေသည် ။ကျွန်ုပ်တို့၏အပန်းဖြေရာအချိန်များကို ထိုသူနှစ်ဦး၏ ရန်ပွဲကဖျက်ဆီးသွားခဲ့လေတော့သည် ။
သို့နှင့် ရပ်ကွက်ရုံးသို့ မိတ်ဆွေကြီးကိုမြင့်ကျော်အား အတူခေါ်ဆောင်ပြီးလျှင် ထွက်လာခဲ့သည် ။

ရပ်ကွက်ရုံးနားရောက်သည်နှင့် မိစန်း၏ အသံစူးစူးကို ဦးစွာကြားရလေသည် ။

” ဒီမှာ ကိုဂျိုပိန် ကျွန်မမှားတယ်လို့ လူကြီးတွေက ဆုံးဖြတ်ရင် ဂျိုကိုင်ပြီးတောင်းပန်ပါ့မယ် ၊ ကျွန်မကိုတော့ ဒီလိုကြီး ငုံ့မကြည့်ပါနဲ့ – -ကျွန်မဝတ်ထားတဲ့ အကျီင်္က လယ်ပင်းဟိုက်တယ်ရှင့် ”

ဂျိုပိန်၏အသံကို မကြားရချေ ၊ မျက်နှာထားတင်းတင်းဖြင့် ခါးထောက်လျှက် ငုံ့ကြည့်နေမည့်ဟန်ကို မြင်ယောင်မိနေသေးတော့သည်။

” ဟာ ဆရာတို့ လာကြပါ လာကြပါ ဒီမှာ သူတို့နှစ်ယောက်စကားများပြီး ရုံးရောက်လာကြလို့ဗျာ ”

ရပ်ကွက် ဥက္ကဌမှာ ကျွန်ုပ်တို့ကို ခရီးဦးကြိုပြုရင်း အခင်းဖြစ်ပွါးပုံကို ရှင်းပြလေတော့သည် ။

(အောက်တွင်ဖေါ်ပြမည့်ဖြစ်ရပ်ကို ထိုသူတို့၏ပြောဆိုဟန်များဖြင့် ပြန်လည်ပြောဆိုမည်ဖြစ်သောကြောင့် အနည်းငယ် ကြမ်းတမ်းပါက တောင်းပန်အပ်ပါသည် )

ရေများဖုံးလွှမ်းပြီးရေကြီးသော တနေ့၌ – – –
ရပ်ကွက်တွင်းရှိ ရေမြှုတ်သောအိမ်များသည် ပစ္စည်းများရွှေ့ပြောင်းခြင်းဖြင့်အလုပ်များစွာ ရှုပ်လျှက်ရှိလေသည် ။

ထိုစဉ် ဆိုက်ကားဆရာဂျိုပိန်မှာ ၎င်း၏ဆိုက်ကားအား ကုန်းမြင့်ပေါ်တွင်ထားပြီးလျှင် အောက်ပါအတိုင်းပြောဆိုလေတော့သည် ။

” တောက် .. အသုံးမကျတဲ့ ရပ်ကွက်လူကြီးကွာ … …… ငါ့ အိမ်ကိုတော့ ချိုင်းထဲ မှာရေမြုတ်ပါစေဆိုပြီး ဟို ပိုက်ဆံရှိတဲ့သူတွေကိုတော့ ကုန်းမြင့်မှာထားတယ် လူကိုခင်လို့မူကိုပြင်တယ်ဆိုတာ လက်တွေ့ပဲ ဒီလိုသောက်ချိုးတွေကြောင့် ရပ်ကွက်ထဲ လူတွေမနေတော့တာ – –
အညှော်ကလည်းလေတိုက်တိုင်း လာနေတယ်ကွာ – – ”

အထက်ပါ စကားသံကိုကြားမိသော မိစန်းမှာ စိတ်တိုသွားသည်ဖြစ်သောကြောင့်

” ဟဲ့ ဂျိုပိန်ရဲ့ နင်မနေချင်ထွက်သွားပေါ့ ဟဲ့ ဘာကိစ္စ ငါ့အကြော်ကိုညှော်တယ်ပြောနေတာလဲ ………
ငါ့ပစ္စည်းနဲ့ ငါညှော်တာ ဘာဖြစ်လဲ ”

“ဒီမှာ သမီးလေး မိစန်း ”

” ဘာသမီးလေးလဲ ပါးရှစ်စိတ်ကွဲသွားချင်လား – ငါ့အမေကိုမစော်ကားနဲ့ ဂျိုပိန် ဂျိုလိန်နဲ့များ ငါ့ကိုလာစမ်းနေတယ် – ဒမှာ မိစန်းတ့ ဲ တစမ်းတဲရှိတယ် ဟင်း ”

ထိုသို့ဖြင့်အချီအချ စကားများကြရာတွင် ရပ်ကွက်သူရပ်ကွက်သားများပါ ပါဝင်လာပြီး လွန်စွာမှ စည်ကားသိုက်မြိုက်ခြင်းသို့ရောက်ရှိခဲ့လေတော့သည် ။
ထူးခြားသည့်ဖြစ်ရပ်တခုမှာ ကျွန်ုပ်အိမ်၏ ခေါင်းရင်းဖက်တွင်နေထိုင်သော သာဂဒိုးသည် ရပ်ကွက်အတွင်းမှ ထွက်ခွါသွားခြင်းဖြစ်လေတော့၏ ။
သာဂဂျိုး အဘယ့်ကြောင့်ထွက်သွားသည်ကို မည်သူမှနားလည်နိုင်ခြင်းမရှိသော်လည်း
ရံဖန်ရံခါ စိတ်ကောက်တတ်သောသူတဦးအဖြစ် ကျွန်ုပ်၏စိတ်ထဲ၌ သတိယမိနေသေးတော့သည် ။

ကျွန်ုပ်လည်း ထိုအမှုကို ပြည့်စုံစွာကြားနာပြီးသောအခါ မည်ကဲ့သို့ ဆက်လက် ဆောင်ရွက်ရမည်ကို မတွေးတတ်အောင် ဖြစ်မိသည့်အားလျှော်စွာ နောက်တပတ်နေလျှင် ပြန်လည်ကြားနာ၍ ဆုံးဖြတ်ပေးမည်ဟု ပြောလျှက် လူစုခွဲလိုက်လေတော့ သတည်း ။

ကြိုးစားပါဦးမည်
ရာမည