ကိုယ်​့ကိုကိုယ်​​ဖော်​ မသူ​တော်​ ( ၂ )

ကိုယ်​့ကိုကိုယ်​​ဖော်​ မသူ​တော်​ ( ၂ )

​ဒီနေ့ချက်ခြင်း ပြောင်းလို့ရမလား
အဆင်​သင်​့ဖြစ်​မလား​ပြောပါ

​

အဲ့ အ​ကြောင်​းအရာ​လေး ဆက်​​ပြောပါ့မယ်​ ။ ကိုယ်​​တွေ့နဲ့ယှဉ်​ ​ပြောမှာ​နော်​ ။ ကြားဖူးနားဝ ​တွေ စာအုပ်​ထဲက အ​ကြောင်​းအရာ​တွေ သ​ဘောတရားပိုင်​း​တွေ သီအိုရီ ​တွေ မကိုင်​ဘူး ။ ” ဒီ​နေ့ ချက်​ချင်​း ​ပြောင်​းလို့ ရမလား ” ဆိုရင်​ ရတယ်​ ။ အစိမ်​းသက်​သက်​​ပြောင်​းလိုက်​ရတဲ့ အတွက်​​ကြောင်​့ ပင်​ပမ်​းမယ်​ ။ လုံ့လ ပိုစိုက်​ရမယ်​ ။ စိတ်​ဓာတ်​ ကြံ့ခိုင်​သူအတွက်​ ဘာပဲ​ပြောင်​းလုပ်​လုပ်​ ဘယ်​​နေရာကိုပဲ ​ပြောင်​း​ပြောင်​း လိုက်​​လျောညီ​ထွေ ဖြစ်​မှာပဲ ။ စိတ်​ဓာတ်​​ပျော့ညံ့ ​နေသူ​တွေအတွက်​က​တော့ ​ပြောင်​းလဲမှုကို ​ကြောက်​စရာလို့ ထင်​မှာပဲ ။ ​ပြောင်​းလိုက်​လို့ ​တွေ့လာမဲ့ အခက်​အခဲထက်​ လုပ်​​နေကျ ​ခေါက်​ရိုးကျိုး​နေတဲ့ အမူအကျင်​့ ပြင်​ရမှာကို ရှက်​စရာလိုလို ရယ်​စရာလိုလို နဲ့ကို ​မလုပ်​ရဲ မကိုင်​ရဲဖြစ်​​နေကြတာ ။ သွား​နေကြလမ်​းရိုး အတိုင်​းပဲ ​ရှေ့ကလုပ်​သွားသမျှ ​နောက်​က​နေ တစ်​​သွေမတိမ်​း လိုက်​လုပ်​ချင်​​နေတာပဲ ။ လွယ်​တာကိုး ။ ပြီး​တော့ ဗမာလူမျိုး​တွေရဲ့ စိတ်​ဓာတ်​က အလုပ်​အကိုင်​​ပြောင်​းရမှာဝန်​​လေးတယ်​ ။ အရပ်​​ဒေသ ​ပြောင်​းရမှာ​ကြောက်​တယ်​ ။ ပတ်​ဝန်​းကျင်​အသစ်​နဲ့ ​တော​်​​တော်​နဲ့ လိုက်​​လျောညီ​ထွေမဖြစ်​တတ်​ဘူး ။ အရင်​က ​နေခဲ့ဖူးတဲ့ ပတ်​ဝန်​းကျင်​ကိုပဲ တမ်​းတ​နေတတ်​တာမျိုး ။ စနစ်​တစ်​ခုက​နေတစ်​ခု​ပြောင်​းဖို့ဆ်​ိုတာ ပိုဆိုး​ပေါ့ ။ ခုပဲကြည်​့ ​နေ​ရွေ့ည​ရွေ့နဲ့ နှစ်​​ပေါင်​းနှစ်​ဆယ်​​ကျော်​ကြာခဲ့​ပေါ့ ။ မှတ်​မိ​သေးတယ်​ ။ ၁၉၈၉ ​လောက်​ အရပ်​သား ဝန်​ထမ်​းဖြစ်​ခါစက ​မေးခွန်​း ၃၃ခုလား ဝန်​ထမ်​း​တွေကို​မေးတယ်​ ။ မှတ်​မှတ်​ရရ ​မေးခွန်​းတစ်​ခုက ​
အသွင်​ပြောင်​းကာလက အချိန်​မည်​မျှကြာမည်​ထင်​သလဲ ​တဲ့ ။ ခပ်​ရွတ်​ရွတ်​နဲ့ ဝန်​ထမ်​း​တွေ နှစ်​ဆယ်​့​ခြေက်​နှစ်​လို့ ​ဖြေတဲ့ သူက​ဖြေ နှစ်​နှစ်​ဆယ်​လို့ ဖြည်​့တဲ့ သူကဖြည်​့ ။ မကြာပါဘူး ။ ပြုတ်​ကုန်​ပါ​ရောလား ။ တစ်​ကယ်​လည်​း နှစ်​ဆယ်​့ နှစ်​ နှစ်​​လောက်​ကြာခဲ့တာပဲ ။ အဲ့ဒိအချိန်​​တွေမှာ ​ရှေ့​ပြောင်​းလဲမယ်​့ စနစ်​အတွက်​ လုံ​လောက်​တဲ့ ကြိုတင်​ပြင်​ဆင်​ချိန်​​တွေရခဲ့တာပဲ ။ ဘာလို့ မပြင်​ဆင်​ခဲ့သလဲ ။ ​စေတနာ မပါတာ အသိသာကြီး ။

​

​​နေဝန်​းနီ ဘဝမှာ အကြီးဆုံး ​ပြောင်​းလဲမှု နှစ်​ခါတိတိ ကြုံခဲ့ဖူးတယ်​ ။ ပြင်​ဆင်​ချိန်​မရပဲနဲ့ ကြုံတာက တစ်​ခါ ​နောက်​တစ်​ကြိမ်​ကြ​တော့ ပြင်​ချိန်​ချိန်​​တော့ရပါရဲ့ ။ ကိုယ်​ထင်​ထားတာထက်​ အဆမတန်​ ဆိုး​နေတာ ။ ဝက်​ဝက်​ကွဲ ခံစားခဲ့ရတာ ။ အဲ့ ပထမ တစ်​ကြိမ်​ကြုံလိုက်​တာက အရပ်​ဖက်​ဝန်​ထမ်​းက​နေ အသက်​ နှစ်​ဆယ်​့ရှစ်​နှစ်​​လောက်​မှာမှ စစ်​ဘက်​ကိုကူးတာ ။ ကူးချင်​လွန်​းလို့မဟုတ်​ဘူး ။ ၁၉၉ရ အဲ့ဒိအချိန်​မှာ ဘယ်​သူမှ အရာရှိမဟုတ်​ပဲ ဒီအတိုင်​း ပလိန်​းကြီးမဝင်​ကြတော့ဘူး ။ ​နောက်​​တော့ ဒီလိုပဲ သူ့ဟာ သူ လိုက်​​လျောညီ​ထွေ ဖြစ်​သွားခဲ့တာပဲ ။ အစပိုင်​း​တော့ လက်​လွှဲရမှာ ရှက်​သလိုလို လူရယ်​စရာလိုလိုပဲ ။ ​နောက်​ကျ​တော့ ကိုယ်​လို​ကောင်​​တွေချည်​့ ဆိုတာနားလည်​သွားပြီး သူ့မက်​သတ်​အတိုင်​း ​နေထိုင်​ရတာပဲ ။ အဲ့ လိုက်​​လျောညီ​ထွေ မဖြစ်​တဲ့ ​ကောင်​​တွေက​တော့ ထွက်​​ပြေး​ပေါ့​လေ ။ ​နေဝန်​းနီက​တော့ ထွက်​​ပြေးဖို့ ဝင်​သွားတာမဟုတ်​ဘူး ။ စစ်​တပ်​ဆိုတာ ဘာလဲ သိချင်​လို့ စူးစမ်​းတာ ။ စိတ်​အရိုးက ရင်​့​နေ​တော့ သူတို့ ရိုက်​သွင်​းတဲ့ ​ပေါ်လစီနဲ့ မူဝါဒ ဆိုတာက ဘယ်​ဖက်​နားက ဝင်​ရင်​ ညာဖက်​နားကပြန်​ထွက်​ ။ နားရင်​းအရိုက်​မခံရ​ရုံ ဟုတ်​ကဲ့လိုက်​ ။ ပြီးရင်​ ကိုယ်​ကြိုက်​တာကိုယ်​လုပ်​ ။ တစ်​ခါတစ်​ခါ ကိုယ်​့ဖာသာ​တွေး ရင်​း ပြုံးမိတယ်​ ။ ငါတစ်​ကယ်​ စစ်​သားဖြစ်​​နေတာ​ကောဟုတ်​ရဲ့လားလို့ ။အဟုတ်​ ရုပ်​ရှင်​​တွေဗီဒီယို​တွေထဲ မှာသရုပ်​​ဆောင်​​နေတဲ့ သရုပ်​​ဆောင်​လိုကိုး စိတ်​ထဲမှာထင်​​နေတာ ။ တစ်​ကယ်​့စက်​ရုပ်​လို​နေခဲ့ရတာကိုး ။ အဲ့ဒါ ဘာယုံကြည်​ချက်​ ဘာခံယူချက်​မှ မပါပဲ ​ပြောင်​းလဲတာ​နော်​ ။ ဘာမှလဲပြင်​ဆင်​ချိန်​မရလိုက်​ဘူး ။

​

အခုဒီမိုက​ရေစီ က ယုံကြည်​ချက်​ ခံယူချက်​နဲ့ ​သွေးနဲ့ ​ချွေးနဲ့ ရင်​နှီးပြီး ​ပြောင်​း​နေတာ ။ ခုထိ​ပြောင်​းလဲမှုက ကိုယ်​ရင်​းထားသ​လောက်​ ပြန်​မရ​သေးဘူး ။ ယုံကြည်​မှုရှိရင်​​ပြောင်​းနိုင်​ရမှာပဲ ။ အဆင်​့သင်​့ဖြစ်​​အောင်​ ​ပြောင်​းလဲရမှာက စိတ်​ဓာတ်​ ။ အဲ့ဒိစိတ်​ဓာတ်​က ကိုယ်​့ကိုကိုယ်​ ​ပြောင်​းလဲရမှာ ။ ဗမာ​တွေ စည်​းကမ်​းမရှိဘူး ​ပြောတယ်​ ။ စည်​းကမ်​းနဲ့ ​နေတတ်​ ထိုင်​တတ်​​အောင်​ ဘယ်​သူလာပြီး ​လေ့ကျင်​ပျိုး​ထောင်​​ပေးသလဲ ။ မလိုဘူးး မ​ပြောနဲ့ ။။ကျန်​တဲ့ လူမျိုးအတွက်​သာ မလိုရင်​ရှိမယ်​ ။ ဗမာလူမျိုး အတွက်​လိုတယ်​ ။ စည်​းကမ်​းမဲ့ ကွမ်​း​သွေး မ​ထွေး​အောင်​ ။ အမှိုက်​မပစ်​​အောင်​ ။ ဆိုင်​ကယ်​စီးရင်​ ဦးထုပ်​​ဆောင်​း​အောင်​က​နေစပြီး စနစ်​တစ်​ကျ တန်​းစီ တတ်​​အောင်​ကအစ ။ ကိုယ်​အတွက်​နဲ့ သူများ စိတ်​အ​နှောက်​အယှက်​မဖြစ်​​အောင်​ မထိခိုက်​​အောင်​က အဆုံး ။ ဘယ်​သူ​တွေကလာပြီး ​လေ့ကျင်​့​ပေးလဲ ။ ဘာဥပ​ဒေ ပြဌာန်​းပြီး တိတိကျကျ အ​ရေးယူလဲ ။ သတင်​းစာထဲ ပါရုံ​လောက်​ ဒါဏ်​ရိုက်​ပြီး အိတ်​ကပ်​ထဲ ထည်​့သွားရုံ​လောက်​​ပြောတာမဟုတ်​ဖူး။အဲ့ဒိအတွက်​ ဘယ်​သူက ​ခေါင်​း​ဆောင်​မှု​ပေးလဲ ။ အဲ့ဒိလို ​အောက်​​ခြေသိမ်​း​ဦး​ဆောင်​​ပြောင်​းလဲရမှာက လူတိုင်​းရဲ့တာဝန်​လို့ ယူဆထားသူချည်​့ပဲ ။ ကိုယ်​ကိုနှိုက်​က စနစ်​တစ်​ခုကို ​ပြောင်​းလဲချင်​စိတ်​ရှိတယ်​ဆိုရင်​ ​ပြောင်​းလဲ နိုင်​စွမ်​းရှိရမှာပဲ ။ ​ရေတို​တွေ့ရမဲ့ အခက်​အခဲကို ​တွေး​ကြောက်​​နေလို့မရဘူး ။ ဆိုလိုချင်​တာက ဒါမှဒီမိုက​ရေစီ နည်​းလမ်​းကျမယ်​ နိုင်​ငံတစ်​ကာမှာလဲ ကျင်​့သုံး​နေကြတယ်​ဆိုရင်​ ကိုယ်​က ဘာလို့လိုက်​မလုပ်​နိုင်​ရမှာလဲ ။အဲ့ဒိ​တော့ ​ပြောဦးမယ်​ ။

“နိုင်​ငံခြားကို အထင်​ကြီး​နေတာ” ​
လို့
ဟုတ်​တယ်​ ။ အထင်​ကြီးသင်​့ရင်​ကြီးရမှာပဲ ။ မြန်​မာပြည်​လို စည်​းမဲ့ကမ်​းမဲ့ ထွက်​ကုန်​မရှိ ။ ယဉ်​​ကျေးမှု မရှိ ။ ကိုယ်​ပိုင်​ဆိုလို့ နတ္ထိ ။ သူတစ်​လူ ငါတစ်​မင်​းနဲ့ ဗရမ်​းဗတာ ဖြစ်​​နေတာ ကိုပြုပြင်​​ပြောင်​းလဲဖို့လို​နေတာကိ ု အခု အဆင်​့သင်​့မဖြစ်​​သေးလို့ ​ပြောင်​းလဲဖို့ မဖြစ်​နိုင်​ဘူး ဆ်​ိုတာကို အထင်​​သေးရမှာပဲ။ နိုင်​ငံတစ်​ကာနဲ့ ရင်​​ဘောင်​တန်​းချင်​ရင်​ နိုင်​ငံတစ်​ကာရဲ့ စံချိန်​စံညွှန်​းနဲ့ ညီ​အောင်​ ​ပြောင်​းရမှာပဲ ။ ခုချိန်​မှာမှ အ​ကြောင်​းပြချက်​မျိုးစုံနဲ့ ​ပြောင်​းလဲချင်​စိတ်​မရှိရင်​​တော့ ရာစုနှစ်​ကုန်​လဲ ဒီထက်​မဆိုးလာရင်​​တောင်​ ဘာမှ တိုးတက်​လာမှာမဟုတ်​ဘူး ” ​
​

​နေဝန်​းနီ
2:36AM
2015 Mar 15

​့