နေဝန်းနီ ဓာတ်သေ ဆြာဖြစ်သွားခြင်း -၇
နေဝန်းနီ ဓာတ်သေ ဆြာဖြစ်သွားခြင်း -၇
အစကောက်
အစကတော့ ဓာတ်သေ ကိစ္စနဲ့ ဆိုင်တဲ့ အတွေ့အကြုံလေးနဲ့ ခံစားမှုလေးတွေပဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေး ရေးဖို့ရာပဲ ။ သို့ပေမဲ့ လက်ကနဲနဲချောသွားပြီ ။ ပြန်တည့်လိုက်ကြဦးစို့ ။ မျက်စေ့ရှေ့မြင်နေတော့လည်း မနေတတ်ဘူး ။ ပြောမိရော ။ 🙂
ဂျောက် ကျတော့မလို့
နေ့လည်ပိုင်း ရောက်တော့ ရာသီဥတုက တော်တော်ဆိုးလာဗျ ။ မိုးတွေကအုံ့မှိုင်းလာတာ ။ သဘာဝအလင်းရောင်နဲ့ ဘယ်လိုမှ ရိုက်မရတော့ဘူး ။ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံယူကာမှ ရာသီဥတုက အားပေးနေလိုက်ပုံများပြောပါတယ် ။ ကိုယ့်ဆြာသမားတွေကလည်း ရသမျှအလင်းရောင်လေးနဲ့ ကြုံးလုပ်နေကြဆိုတော့ စောစောက ပိတ်ထားတဲ့ ဖလက်ရှ် မီးဖွင့်ရိုက်ပေါ့ ။ နောက်ဆုံး အမိုးစွန်နားရွှေ ့ ကိုယ်က အပြင်ထွက်ရိုက် ။ မိုးရွာနေလဲ ခဏ တော့ထွက်ရိုက်ပဲ ။ လူလည်းနဲနဲစိုနေပြီ။ အဲ့မှာ ပြဿနာက ကင်မလာ ပါဝါ ခလုပ်က အလုပ်မလုပတော့ဘူးဗျာ ။ သွားပြီးပေါ့ ။ လူလေးငါးဆယ်မက ရိုက်ပြီးတဲ့ အချိန်မှာ ။ အဲ့သာနဲ့ ကင်မလာပိုင် လက်ထောက်ဦးစီးကိုပြော ။ သူလည်း မလုပ်တတ်ပြန်ဘူး ။ ရွာသားတွေက ဝိုင်းကြည့်နေပြီ ။ ဒီအကျပ်အတည်းက မထွက်နိုင်ရင်တော့ မရှိတဲ့ သိက္ခာ ဆယ်မရအောင်ကျတော့မှာ ။ ကင်မလာ ပိုင်ရှင်လည်း သူ့ကင်မလာ ဟိုပွတ်ကြည့် ဒီပွတ်ကြည့်နဲ့ ချွေးပြန်နေပြီ ။ နေဝန်းနီလည်း ဆေးလိပ်လေးကောက်ဖွာရင်း ရှိသမျှ ဉာဏ်နီ ဉာဏ်နက် ထုပ်ရတော့တာပေါ့ ။ အတော်လေးကြာတော့ စွန့်စားခန်းတစ်ခုလို့ပြောရမလား ။ ရေနစ်တဲ့သူတွေ့ကရာကောက်ဆွဲမိတယ်လို့ပြောရမလားမသိဘူး ။ အဲ့အကြံကလည်း တန်ဘိုးနဲ ဖုံးတွေကြားနေခဲ့ဖူးလို့ တွေ့ဖူးတာလေးသတိရလိုက်လို့ ။ နေဝန်းနီ အပါအဝင် နေဝန်းနီ အနီးတစ်ဝိုက်က သူတွေမှာ တန်ဘိုးကြီးတဲ့ ဖုန်းမကိုင်နိုင်ကြပါဘူး ။ တစ်သိန်းအောက် တန်ဘိုးရှိတဲ့ ဖုန်းတွေပဲကိုင်နိုင်တာ ။ လွန်ရောကျွံေ ာကိုင်နိုင်ရင် ဟာဝေး 610 ပေါ့ ။ ကိုယ်ကိုင်နိုင်တာလေးပဲ တသသ လုပ်ပြီး ပွတ်နေကြရတော့ တစ်ခါတစ်လေ စက် ဟမ်းပါတယ် ။ အဲ့ဒိလိုဖြစ်ရင် ဖုန်းကိုဖွင့် ဘက္ထရီကိုဖြုတ် ပြန်တပ် ။ ပါဝါ ပြန်ဖွင့် ။ ပွင့်သွားရော ။ ဒီ နမူနာအတိုင်း ကင်မလာ ဘက္ထရီ ကိုဖြုတ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ် ။ အဲ့အချိန်ထိ နေဝန်းနီ တစ်ယောက် ကင်မလာကို ဘယ်နားက ဖွင့်ရမယ် ဆိုတာ မသ်ိသေးပါခင်ဗျာ ။ ဓာတ်သေပုံ လေးငါးခြောက်ဆယ်လည်းရိုက်ဖူးပြီ။ ကိုယ်ကိုင်တဲ့ ကင်မလာ ဘယ်နားကဖွင့်ရမယ်ဆိုတာ မသိသေးဖူး ။ အဲ့လာကြောင့်ပြောပါတယ် ။ [ နေဝန်းနီ ရဲ့ဓာတ်သေ ပညာ အရှေ့ကျွန်းက မောင်ဂီ သိရင် လက်လန်သွားမယ် ။ ဆြာတင်ချင်တင်သွားအုံးမယ် ။ ]ဒီစာကြောင်းကို […………] နဲ့ရေးထားတယ်နော် မောင်ဂီမမြင်အောင်လို့ 🙂 ။ နေဝန်းနီက အဲ့ဒိလို ပြောလိုက်တော့မှ သူလည်း ကြံရာမရ တဲ့နောက် ကင်မလာရဲ့ဖင်ဘက်က အံလေးဆွဲဖွင့်လိုက်ပါတယ် ။ ဘက္ထရီ ထည့်ထားတဲ့ အပေါ်မှာ ကလစ်လေးနဲ့ ပိတ်ထားတယ် ။ အဲ့ ကလစ်လေး လှည့်လိုက်တော့ ဘက္ထရီ ကခုန်ထွက်လာတယ် ။ အဲ့တော့မှ နေဝန်းနီလည်း အော် ဂလိုကိုး လို့ အဲ့နေရာကိုသေချာမှတ် ။ ဘက္ထရီ ခဲလေးထွက်လာတော့ အသာလေးဆွဲထုပ်လိုက်ပြီးတော့ သူ့အကျႌနဲ့ သေချာ ပွတ်လိုက်သေးတာ ။ ပြီးမှ အပေါ်ကလစ်မောင်းလေးဆွဲထားပြီ းဘက္ထရီခဲကို ထည့်လိုက် ဆွဲထားတဲ့ ကလစ်မောင်းလေးကိုလွှတ်လိုက် ။ ပြီးတော့ အံထိုးလေးပြန်ပိတ် ။ ရွာသားတွေနဲ့ အတူ နေဝန်းနီ တစ်ယောက် မျက်တောင်မခတ် သေချာမှတ်သားနေပါတယ် ။ ပြီးတော့ ပါဝါ ဘု လေးကို နှိပ်လိုက်တော့ ရင်တွေဘာတွေတောင်ခုန်လို့ ။ ငယ်ငယ်က ကိုယ့်ကြိုက်တဲ့ ကောင်မလေးရှေ့ဖြတ်လျှောက်ရင်တောင် အဲ့လောက်ကြီး ရင်မခုန်ဘူးလို့ထင်တာပဲ ။ မကြာပါဘူး ။ ဂျီးးးးးးးး ဆိုပြီး ရှပ်တာလေး ပွင့်ပြီး မှန်ဘီလူး အိမ်လေးထွက်လာတော့မှ ……..ဟင်းးးးးး ဒါလည်း အတွေ့အကြုံ တစ်ခုပါတစ်ကား ။
အဲ့ဂလို အိုကေ သွားပြီး လေးငါးယောက်ပဲ ရိုက်ရသေးတယ် ။ ကင်မလာ က နိုးဆက်ဂနယ် အဲ့ ဟုတ်ပါဘူး ။ နိုးပါဝါ ဆိုတဲ့ စာတမ်းလေးပေါ်လာပြီး ပါဝါ ပိတ်သွားပါလေရော ။ ကိုယ့် ဘက္ထရီ အားဘယ်လောက်ကျန်မှန်း မစူးစမ်းပဲ ရိုက်ကောင်းကောင်းနဲ့ ရိုက်နေတာ မှတ်ပလား နေဝန်းနီ လို့ပဲ ကိုယ့်ဖာသာကိုပြန်ပြောလိုက်တော့တယ် ။
မီးစက်ဖွင့်ဘီ
ဓာတ်သေ ရိုက်လို့မရပေမဲ့ ရုံးအဖွဲ့က မနားဘူး ။ ဒီကောင်တွေဆုပေးရမယ် ။ နေဝန်းနီ ကတော့ ကျေးရွာအုပ်ချုပ်ရေးမှူးနဲ့ ကငမလာ ဒတ်ပတာ နဲ့ ဒတ်ပတာ ကြိုးလေးကိုင်ပြီး အိမ်ပေါ်လိုက်သွားတယ် ။ အားသွင်းရဦးမယ်လေ ။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ညနေလေးနာရီ မထိုးသေးဘူး ။ နာရီဝက်လောက် အားသွင်းလိုက်ရင် လက်ကျန် လူနှစ်ဆယ်လောက် ရိုက်လို့ ရမယ်ပေါ့ ။ စောစောက မှတ်ထားတာခု အသုံးဝင်ပြီ ။ အော် အိမ်ပေါ်တက် ဘက္ထရီ အားသွင်းတယ် ဆိုလို့ သိပ်အထင်မကြီးနဲ့ဦး ။ အဲ့လောက်ဝေးတဲ့ရွာ လျှပ်စစ်တွေဘာတွေရနေတယ် ထင်မှာစိုးလို့ပါ။ ခု ကျွန်တော်တို့ နယ်က ရွာတွေတော်တော်များများသုံးနေကြတာ ဆ်ိုလာပြားတွေပါ ။ အုပ်ချုပ်သူများ အဖွဲ့အစည်းများရဲ့ အစီအစဉ် မပါပါဘူး ။ ရွာသားများရဲ့ ကိုယ်ပိုင်အစီအစဉ်နဲ့ပါ ။ အရင်က အင်ဂျင်စက်ကြီးတွေနဲ့ မီးပေးမီးယူ လုပ်ကြတယ် ။ ပိုက်ဆံလည်းပေးရသေး ။ စက်နဲ့ နီးကပ်သူတွေလည်း နားငြီးသေး ။ စက်ပိတ်လိုက်တာနဲ့ အမှောင်က အမှောင်ပဲဆိုတော့ ငွေ ကြေးတတ်နိုင်သူတစ်ချို့ အပြင်ဗဟု သုတ ရှိသူတစ်ချို့က ကိုယ်အစီအစဉ်နဲ့ ကိုယ် ဆိုလာပြားတွေဝယ်တပ်ပါတယ် ။ ပိုက်ဆံ တစ်ခါတည်းကုန်ပြီး နားလည်းမငြီး တီဗွီလည်း ဖွင့်ကြည့်လို့ရ ။ နောက်ပိုင်း ဖုန်းတွေပေါလာတော့ ဖုန်းအားသွင်းလို့လည်း လွယ်ကူ ဆိုတော့ ကျန်တဲ့ သူတွေလည်း ကိုယ်ရှိတာလေးပေါင်နှံ ရောင်းချ ။ ရောင်းစရာ လုံးဝ မရှိသူက လက်လားနဲ့ တစ်ရာတစ်ဆယ် တိုးလောက်နဲ့ငွေချေး ပြီးတော့ ဆိုလာဝယ်တပ် ။ ခုဆ်ို အိမ်တိုင်းမှာ ဆိုလာပြားလေးတွေ ပက်လက်လေးတွေကိုယ်စီနဲ့ ။ အရင်က ဖုန်းအားသွင်းချင် တီဗွီ ကြည့်ချင်ရင် ညအင်ဂျင်မီးစက် နှိုးအောင်စောင့် ။ ခုတော့ ဘယ်သူ့မှစောင့်စရာမလို ကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ် ။ အဆင်ကိုပြေလို့ ။
သို့ပေမဲ့ အဆင်မပြေတာ နေဝန်းနီပါခင်ဗျာ ။ အရင်က အဆင်ပြေနေပေမဲ့ အခုလို မိုးအုံ့နေတဲ့ အချိန် ဆိုလာပြားက လုံလောက်အောင် လျှပ်စစ် ထုတ်မပေးနိုင်ပါဘူး ။ အဲ့သဟာကြောင့် စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားတဲ့ နေဝန်းနီ ကို အားနာတာလား ။ ရာသီဥတု ဆိုးဝါးနေတာကို မနားပဲ လုပ်ပေးနေတဲ့ ဟိုနှစ်ယောက်ကြောင့်လားမသိ ။ နေဝန်းနီကို “ခဏစောင့်” လို့ လက်ဖဝါးလေး ထောင်ပြပြီး အောက်ဆင်းသွားပြန်ပါတယ် ။ မကြာပါဘူး ။ အင်ဂျင် စက်သံ တစ်ဒုန်းဒုန်း မြည်လာပြီး ချိတ်ဆွဲထားတဲ့ မီးလုံးလေးတွေ မီးချောင်းလေးတွေ လင်းလာပါတယ် ။ အိမ်ရှင်ပဲလားမသိ လူတစ်ယောက်တက်လာပြီး မလိုတဲ့ မီးတွေပြန်ပိတ်သွားလေရဲ့ ။ နေဝန်းနီလည်း အောက်ပြန်ဆင်းလာပြီး ဟိုယောင်ယောင် ဒီယောင်ယောင်နဲ့ ရွာထဲက ပုံစံဖြည့်ဖို့ လုပ်အားလာပေးနေတဲ့ ကလေးတွေနားရောက်သွားပါတယ် ။ အော် ရုံးကလာတော့နှစ်ယောက် ။ ရုံးကပဲ ဖြည့်ရမဲ့ ပုံစံတွေ ရှေ့မျက်နှာစာ တစ်ရွက်ဖြည့်ပေးပြီး ကျန်တာတွေ အကုန် ရွာက ကလေးတွေ လုပ်အားပေးဆိုပြီးဖြည့်ခိုင်း ။ ဟုတ်တော့ဟုတ်နေပြီပဲ ။ ပြောရင်းဆိုရင်း မဆိုင်တာ ရောက်သွားပြန်ပါပြီ အဲ့နားကနေအသာခွာပြီး အုပ်ချုပ်ရေးမှူး တစ်ကုန်းကုန်း ထိုင်ရေးနေတဲ့ စားပွဲနားရောက်သွားပြန်တော့ ။ ပြောလက်စ ဆက်မပြောရင်လည်း ဆတ်ငံ့ငံ့ ဖြစ်နေဦးမယ် 🙂
ဆိုတော့ကာ [ပိတ်သတ်ကြီး ဆက်ပြောရမှာဆိုရင် ကော်မန့်လေးများချီးမြှင့်ဂျဘာ ]
နေဝန်းနီ
12:40AM
2015MAR 21
ီ
6 comments
တောင်ပေါ်သား
March 21, 2015 at 9:56 am
ညန် ညန် နောက်တစ်ဘိုင်းဂျာ 🙂
Mike
March 21, 2015 at 10:31 am
.ပီးအောင်သာဆက်ပြောပါဗျာ…အတွေ့အကြုံ အစုံသိရသပေါ့ :))
naywoon ni
March 21, 2015 at 11:44 am
စိတ်ချပါဗျာ ပြောမှာပါ ။ မိုးရွာရင်တောင် ထီးဆောင်းပြီးလည်ပြောချင်တာ ဆိုသလို လွှတ်ကိုပြောချင်နေတာ 🙂
Alinsett@Maung Thura
March 21, 2015 at 2:26 pm
ဓါတ်သေကို Canon ကင်မလာ အကြီးကြီးနဲ့ စိတ်ကြိုက်ရိုက်ဖူးတယ်။
http://i1-news.softpedia-static.com/images/news2/Canon-Software-Update-Adds-Support-for-Windows-8-1-New-Cameras-and-Lenses-397987-2.jpg
အဲ့လို ကင်မလာကြီးနဲ့…
ဖွင့်ပိတ် ခလုပ်ဘယ်နားရှိမှန်းမသိရာကနေ ရိုက်တာနော်..
အရင်အလုပ်က ကျောက်မျက်ပြပွဲသဘောမျိုး မန်းလေး ဟိုတယ်ရွှေပြည်သာမှာ လုပ်တုန်းက ..
ပွဲအစ အဆုံး နှစ်ရက်လုံး မှတ်တမ်းတင် ဓါတ်ပုံသမားအဖြစ် သထေးမင်းက တာဝန်ပေးလို့..
ပွဲအတွက် ရတနာတွေ ဝတ်ပြပြီး ရှိုးပြနေရတဲ့ မော်ဒယ်ဂဲခြောက်ယောက်ကိုလည်း ရိုက်ပေးလိုက်ရတာ…
မော်ဒယ်မမကြီးတွေက အိုက်စတင်တွေ အမျိုးမျိုးပေးပြီး အရိုက်ခံ..
ပြီးရင်…ပြပါဦး…မမတို့ပုံဆိုပြီး..ကျနော့်ကို ဆွဲခေါ်ပြီး ကင်မရာထဲက သူတို့ ပုံတွေကို ဝိုင်းအုံကြည့်ကြတာ..
သူတို့ ကျနော့်ကို ဝိုင်းထားပြီဆိုရင်..အရပ် ငါးပေခြောက် ရှိတဲ့ ကျနော် သူတို့ ခြောက်ယောက်အလည်မှာ သေးပြီးပျောက်သွားရော..
:k:
အဲ့ပွဲမှာ တစ်ခါသာ ကိုင်ဖူးတဲ့ canon ကင်မလာအကြီးကြီး (ဘောဇိပြောတာ သိန်းနှစ်ဆယ်ကျော်ဆိုလား)
ကိုင်ပြီး လိုက်ရိုက်ရင်းနဲ့ ဓါတ်ပုံဆရာကြီး ဖြစ်ချင်မိသေး…
အဟိ။
အဲ့ပွဲမှာ ကျနော် ရိုက်သမျှ ပုံတွေထဲက…ရွေးထုတ်ပြီး မြန်မာတိုင်းဂျာနယ်ထဲ..မှတ်တမ်းပုံတွေ ပြန်ထည့်တာ…
ကိုယ်ရိုက်ထားတဲ့ ပုံတွေကို ဂျာနယ်ထဲ ပြန်မြင်ရတဲ့အရသာကိုလည်း ကြိုက်သွားမိသေး..
ကြုံလို့… ဓါတ်ပုံရိုက်ဖူးတာလေး..ပြန်ပြောသွားတာပါနော်…
😆
မြစပဲရိုး
March 21, 2015 at 5:53 pm
{ ရွာက ကလေးတွေ လုပ်အားပေးဆိုပြီးဖြည့်ခိုင်း ။ }
ကျွန်မ သဘော ကတော့ အဲ ဒါကို သဘောကျ တယ် အဘနီ။
ကလေး တွေ အတွက် ရုံး အလုပ် ဆိုတာ ကို ပညာ ရတာပေါ့။
Volunteer ဆိုတာ စနစ်တကျ စီစဉ်ပေးတတ် ရင် win-win ဖြစ်ပါတယ်။
အတော်ကြီး ကို စိတ်ဝင်စားစွာ ဖတ် နေကြောင်း ပါလို့ ပြောရင်း ကော်မန့်လေးချီးမြှင့် သွားပါတယ်။ ဆက်ပြောပါ ရှင့်။ :))
Shwe Ei
March 24, 2015 at 11:50 am
-မြန်တျန့်ပြည်က လျှပ်စစ်တွေပိုလို့ ရောင်းစားနေရတယ်ဆိုလား….