ပုဂံ စိန်ပြာကြီးနှင့် ကျိန်စာ သင့်သူများ အပိုင်း ၁

စိန်သည် ကမာ္ဘပေါ်တွင် အမာကျော်ဆုံး ကျောက်မျက်ရတနာ တစ်မျိုး ဖြစ်ပါသည်။ ဥရောပါတိုက်၌ အလယ်ခေတ်က စိန်ကို ယေရှူခရစ်တော်၏ နိမိတ်ပုံအဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့ကြပေသည်။

မြန်မာနိုင်ငံတွင်လည်း ရှေးခေတ်ဟောင်းကာလကပင် စိန်ကို နှစ်သက်မြတ်နိုး တန်ဖိုးထားခဲ့ ကြကြောင်း စေတီဘုရားများတွင် ထီးတော်တင်သော အခါ ထိပ်ဆုံး၌ စိန်ဖူးတော်ကို ကိန်းဝပ်စေပါသည်။

မြန်မာနိုင်ငံ၏ အထွဋ်အအမြတ် တန်ခိုးကြီး ဘုရားဖြစ်သော ရွှေတိဂုံ စေတီတော်ကြီး၏ စိန်ဖူးတော်မှာ အမြင့် ၁ပေ ၁ဝလက်မ အဝန်း ၃၁.၄လက်မ ရှိပြီး မြှုပ်နှံထားသော စိန်လုံးရေ ၄၃၅၁ရှိ၏။ ရတီပေါင်း ၂၀၀ဝ ရှိပါသည်။ အခြား ကျောက်မျက် ၉၃လုံး လည်း မြှုပ်နှံပူဇော် ထားသော်လည်း စိန်ဖူးတော်ဟူ၍သာ အမည် ပညတ်ခဲ့လေသည်။ စိန်ဖူးတော်၏ ထိပ်တွင် စိန်ကြီး တစ်လုံး စွပ်တင်ထား၏ ၈၃ ရတီ ရှိသည်ဟု ဆို၏။

စိန်အစစ်သည် ကြည်လင်ဝင်းပနေပြီး ရောင်ပြန်ဟပ်မှု အကောင်းဆုံး ကျောက်မြတ်လည်း ဖြစ်ပါသည်။ စိန်ကို သွေးသော သူ၏ ကျွှမ်းကျင်မှုအပေါ် လိုက်ပြီး စိန်၏ တန်ဖိုးမှာ ပြောင်းပါသေးသည်။ ရောင်ပြန်ဟပ်မှု အပေါ် မူတည်ပြီး အလင်းရောင်အောက်တွင် တဖျပ်ဖျပ် ရွန်းလက်တောက်ပ နေတတ်ပါသည်။

စိန်မှာလည်း အရောင် အမျိုးမျိုး ရှိပါသည်။ ခဲသားအရောင်၊ ဝါသွေးအရောင်၊ ဝင့်နေသော အရောင်၊ ညိုရောင်သန်းသော အရောင်၊ အစိမ်းရောင် အသီးသီးရှိတတ်သလို အရှားဆုံး စိန်အမျိုးအစားတွေကတော့ အနီရောင်စိန် ပန်းရောင်စိန် နှင့် အပြာရင့်ရောင် စိန် တို့ဖြစ်ပါသည်။ အပြာရောင်စိန် ကို တချို့က နီလာ နှင့် မှားတတ်ကြသည်။

မြန်မာနိုင်ငံတွင် အပြာရောင်စိန် (စိန်ပြာကြီး) နှင့် ပတ်သတ်၍ ကမာ္ဘကျော်ခဲ့သော ဖြစ်ရပ်တစ်ခု ပေါ်ပေါက်ခဲ့သည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကား ပုဂံ အာနန္ဒာဘုရား မုခ်ဝရှိ ဗုဒ္ဓရုပ်ပွားတော်၏ သင်းကျစ်တော်တွင် တပ်ဆင်ပူဇော်ထားသော စိန်ပြာကြီးကို ခိုးယူသွားရာ လက်ဝယ်ရရှိသူများ ကိုယ်စီ ကိုယ်င ကျိန်စာသင့်သည့် အလား ဘေး အန္ဘရာယ် အသွယ်သွယ်ဖြင့် စိန်ပြာကြီး၏ နောက်ကြောင်း သမိုင်းမှာ ထူးခြားစိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းလှပါသည်။

ဆက်လက် ဖော်ပြသွားပါမည်။
ဤစာမူကို စာရေးဆရာ ဝင့်ထယ် အလင်းသစ်စာပေမှာ ထုတ်ဝေသော စာအုပ်မှာ ကူးယူ တင်ပြပါသည်။ ပုံတွေကိုတော့ စာအုပ်ကနေ scan ကူးယူဖို့ ခက်တဲ့ အတွက် ဂူဂဲမှာ တဆင့် ရှာပြီး ဖော်ပြသည်။