ဆင်းရဲရခြင်းအကြောင်းများ-၂

ဘာကြောင်ံဆင်းရဲရသလဲပြောရင်းစိတ်ဆင်းရဲရတဲ့အကြောင်းပြောချင်သေးတယ်…ဒါကတော့ကြားဖူးချင်လည်းကြားဖူးကြ
မှာပါ…။နန်းမတော်မယ်နုနဲ့ဆရာတော်ဦးဗုဓ်စကားပြောခန်းလေး…..နန်းမတော်မယ်နုကတိုက်ကျောင်းကြီးဆောက်ပြီးဆရာတော်ကို
ကိုးကွယ်ပါသတဲ့…။ဒါပေမဲ့ဆရာတော်ကသူမကိုစကားတစ်ခွန်းမှမပြောပဲသူ့အလုပ်သူပဲလုပ်နေတာပဲ….ကြာလာတော့နန်းမတော်ကြီး
ကစားမရှိစကားရှာပြီးတင်လျှောက်ပါသတဲ့…။
“တပြည့်တော်ဒီကျောင်းကြီးကိုဆောက်လှူဒါန်းတာသုံးသိန်းကျော်ကုန်ပါတယ်ဘုရား…။နောင်လည်းဆောက်လုပ်လုပ်လှူဒါန်းဖို့
ကျန်ပါသေးတယ်….။ဒါနဲ့တင်အားမရသေးဘဲပစ္စည်းလေးပါးကိုလည်းမပြတ်ဆက်လက်လှူဒါန်းဦးမှာပါ..ဒီကောင်းမှုတွေအတွက်ကုသိုလ်
တွေဘယ်လောက်များရနိုင်ပါသလဲဘုရားလို့လျောက်သတဲ့”
ဆရာတော်ကဘာပြောတယ်ထင်သလဲ?ရေတစ်ခွက်အပြည့်သွားခပ်ချုင်းသတဲ့…။ပြီးတော့အဲဒိရေခွက်ကိုအကုန်သွန်ခိုင်းလိုက်သတဲ့
ပြီးမှဆရာတော်က
“မယ်နု…..နင်လှူလိုက်လို့ကုန်သွားတဲ့ပစ္စည်းဥစ္စာကသွန်ပစ်လိုက်တဲ့ရေပမာဏနဲ့တူတယ်..။ကုသိုလ်ကတော့ရေခွက်မှာကျန်တဲ့
ပမာဏလောက်ပဲ”
လို့ပြောလိုက်သတဲ့……။
အင်းမိဖုရားလှူတဲ့အလှူနော်….ဘယ်လောက်များကောင်းချီပေးဖို့ကောင်းလဲ?
ဒါပေမဲ့အမှန်တရားဘက်သာလိုက်တဲ့ဆရာတော်ကမှန်တာပဲပြောလိုက်တယ်……..ဟုတ်သလေ.။မိဖုရားလှူတာဆိုပေမဲ့ကုသိုလ်ရဖို့ရှေ့တန်း
တင်ပြီးလှူတာ…။ပါရမီမထိုက်ပါဘူးတဲ့ခင်ဗျား…..အလှူခံပုဂ္ဂုလ်ကောင်းကျိုးကိုသာရှေ့တန်းတင်ပြီးလှူမှပါရမီထိုက်ပါသတဲ့……………..။
ခုခောတ်အလှူများပြောပါတယ်……ဒီလိုဆရာတော်မျိုးနဲ့တွေ့လိုက်စမ်းစေချင်တယ်……အဲဘွာတေး..ရှိလိုက်သမှပေါမှပေါတစ်ပါးတောင်မဟုတ်
ဆရာတော်များဟောနေပြောနေလည်းဟောတုန်းခဏပါပဲ……ကျွန်တော်တို့တွေကကိုပကာသနတွေမက်မောပြီးတော့ဟိုလုပ်ဒီလုပ်ရှောက်လုပ်နေကြ
တာမဟုတ်လား…..။ဒီတော့လှူတယ်ဆိုတဲ့နေရာမှာဘာကိုပဲလှူလှူစိတ်ထားတတ်ဖို့အရေးကြီးပါတယ်…..။ပြောသာပြေရတယ်ကျွန်တော်ကောဘာ
ထူးလဲ..။ဒီပုတ်ထဲကဒီပဲ..ဒီနေ့ဆူးမတို့ရေလှူတယ်ပြောတယ်..ဘယ်လိုလှူလိုက်သလဲမသိဘူး..။ဒါပေမဲ့သူကဆရာလးပဲလှူတတ်မှာပါ…………..
နောက်ဆက်ပြောချင်တာကတော့ဦးပုညရေးခဲ့တဲ့သူအိုမကြီးဇာတ်ပါ….ကျွန်တော်ဒုတိယနှစ်မှာနှစ်ခါပြန်ကျက်ခဲ့ရပြီးရေရေလည်လည်ဖြေခဲ့ရတာ
မှတ်မိနေသေးတယ်…..။ဖတ်ရင်းနဲ့အိပ်ပျော်သွားမှာလဲစိုးရသေးတယ်………။အဲဒိဇာတ်က(၅၅၀)ဇာတ်တော်ထဲကပါ..။ဒါပေမဲ့တစကယ့်ဇာတ်တော်က
၅၅၀-မပြည့်လို့ထပ်ဖြည့်ထားတဲ့ဖြည့်စွက်ဇာတ်ပါ…..၃-ဇာတ်လားမသိဘူး…ဘရားရှင်လက်ထက်တော်ကထူးခြားတဲ့အကြောင်းတွေကိုဇာတ်ဖွဲ့ပြီး
ထပ်ဖြည့်ခဲ့လို့ပါ……
ပြောချင်တာကအဲဒိဇာတ်ထဲမှာပါတဲ့သူအိုမကြီးကဆင်းရဲသူပါ…။အိမ်တစ်ကာလှည့်လည်ပြီးခိုင်းသမျှလုပ်ပြီးပေးသမျှယူရသူပါ..။တစ်နေ့ကျ
တော့မြို့ထဲမှာဆူဆူ…ဆူဆူနဲ့မို့စုံစမ်းကြည့်လိုက်တော့ဘုရားရှင်သီတင်းသုံးရာကျောင်တော်ကနေစာရေးတံမဲနှိုက်ပြီးရဟန်ဒတွေပင့်ပြီးပြန်လာတာတွေ့
တာနဲ့သူလည်းဒီလိုလှူရရင်ကောင်းမှာပဲဆိုတဲ့စိတ်ကူးဝင်လားပြီး..အလုပ်တွေကိုပြီးအောင်မြန်မြန်လုပ်ပြီးအိမ်ပြန်လာတာပေါ့..။ရလာတဲ့ဆန်ရင်းကိုဆွမ်း
အတွက်ချက်….ဆန်ကွဲကိုရာဂုကြို..ဟင်းအတွက်တော့နီးစပ်ရာဟင်းသီးဟင်းနှံနဲ့ပေါ့..။သူလည်းသူတတ်နီုင်သလောက်ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပြီးအဲဒိမှာဇေတဝန်
ကျောင်းနဲ့တူရဲ့..။စာရေးတံမဲနှိုက်ဖို့အပြေးလာတာပေါ့…။ကျောင်းရောက်တော့ကျောင်မှာတွေ့တဲ့စာရေးတံမဲချတဲ့သူတွေကိုအကျိုးအကြောင်းပြောပြတော့
တာဝန်ရှိသူတွေကလည်းစိတ်မကောင်းဘူးပေါ့…။ရှင်သာရပုတ္တရာကိုယ်တော်ကြီးကလွဲပြီး..ရဟန်းတစ်ပါးမှမဲချဖို့မကျန်တော့တာကို..။အဲဒါနဲ့ပဲ
“စာရေးတံမဲချဖို့လက်ယာရံကိုယ်တော်ကြီးတစ်ပါးပဲထီးထီးကျန်တော်မူတယ်…။အဲဒါသွားပင့်ကြည့်ချေတော့.။သူသနားလို့ဆွမ်းပင့်လိုက်တော်မူလျှင်
ပင့်ချေတော့”
လို့ပြောလိုက်တယ်..။သူအိုမကြီးလည်းဝမ်းသာသွားတာပေါ့….။လက်ယာရံကိုယ်တော်ကြီးဆိုတော့…….။ဒါပေမဲ့စိုးရိမ်စိတ်ဝင်သွားတယ်…..
သူကသူဆင်းရဲမကြီး..။ပင့်ဖိတ်သားများဖြစ်နေလေမလား…ပေါ့။ခြေလှမ်းတွေလေးသွားတယ်.။ဒါပေမဲကမဖြစ်ချေဘူး.။ဒီနေ့ဆွမ်းလှူဖို့ရာကျိုးစားထားတဲ့
ဆွမ်းပွဲကိုအချည်းနှီးမဖြစ်စေရဘူးပေါ့….။ဒါပေမဲ့ကိုယ်တော်ကြီးကသိတော်မူတယ်……။ဒါကြောင့်သူအိုမကြီးကိုမြင်လျှင်ပဲသူ့သပိတ်ကိုကမ်းပေးတော်မူသတဲ့
သူအိုမကြီးလည်းဝမ်းသာအားရနဲ့သပိတ်လေးပိုက်ပြီးအိမ်ကိုပင့်ဆောင်လာတာပေါ့..။အချိန်ကမွန်းတည့်ချိန်နီးပြီ……ဒါကိုဘယ်ကဘယ်လိုမြို့ထဲကလူတွေ…
သိကုန်ရလဲမသပါဘူး..။ရှင်သာရပုတ္တရာကိုယ်တော်ကြီးကိုသူအိုမကြီးပင့်ဆောင်သွားတယ်ဆိုတာနဲ့နောက်ကနေလိုက်ပြီးသူံအိမ်ကိုပေးပင့်ပါ..ငါ့အိမ်ကိုပေးပင့်
ပါနဲ့လိုက်တောင်းကြတာပေါ့……အဲဒိအချိန်မှာမြို့ထဲမှာရှိတဲ့အနာတပိဏ်သူဌေးကြီးနဲ့ဝိသာခါကျောင်းအမကြီးတို့ကလည်းကြားသတဲ့….။လက်ယာရံကိုယ်
တော်ကြီးတော့ဆွမ်းဆင်ရဲရလေရဲကဆိုပြီးငယ်သားတွေကိုပင့်ခိုင်းချေပါတယ်….။
အဘွားကြီးကလည်းခပ်တည်တည်ပဲဗျ……။ဘယ်သူ့မှအဘက်လုပ်ပြီးစကားပြန်မပြောဘူး..။သပိတ်ကြီးပိုက်ပြီးသူပြုရမဲ့ကုသိုလ်ကိုပဲစဉ်းစားပြီး
ပြုံးပြုံးကြီးလျှောက်လှမ်းနေပါသတဲ့…။အနာတပိဏ်အိမ်ကပါ..ဝိသာခါအိမ်ကပါလို့ပြောပြီးကိုယ်တော်ကြီးကိုပင့်ဖိတ်ခိုင်းလို့ပါလို့ပြောပြီးတောင်းတာကိုတောင်
မမှုဘူး..။မရတော့ငယ်သားတွေလည်းပြန်ပေါ့…။ဒါနဲ့သူဌေးကြီးနဲ့ကျောင်းအမကြီးကိုယ်တိုင်လိုက်ပြီး..သူတို့ကိုပေးပင့်ရင်ဘာပေးမယ်ညာပေးမယ်လာဒ်ထိုးတာပေါ့
လက်ယာရံကိုယ်တော်ကြီးကိုပင့်ချင်တာက..ပကာသနကြောင့်မဟုတ်ပါဘူးတဲ့..။စောစောကမိမိကျတဲ့ရဟန်းတွေနဲ့ဆွမ်းကွမ်းကိစ္စတွေကြောင့်ကိုယ်တော်ကြီး….
အထီးတည်းကြွင်းကျန်တော်မူတာသတိမထားမိတာပါတဲ့..။ပြီးတော့ကိုယ်တော်ကြီးဆွမ်းကွမ်းဆင်းရဲမှာကိုစိုးရိမ်လို့ရလိုရငြားလာဒ်ထိုးကြည့်တာပါတဲ့(……….
ကဲ..ကစားဖြတ်အဲလေ…စကားဖြတ်ပြောလိုက်ဦးမယ်….လာဒ်ထိုးတယ်ဆိုတာဘုရားရှင်လက်ထက်မှာလည်းရှိခဲ့တာပါနော်……ဤကားစကားချပ်———)
အဲဒိတော့မှအဘွားကြီးကဘာပြန်ပြောလိုက်သလဲဆိုတော့……..
“အနာတပိဏ်သောမောင်ပိန်သော…….ဝိသာခါသောမယ်သာခါသော….နောဇာနာမိ..တို့မသိဘူး…တို့အကြောင်းကံနဲ့တို့ပင့်ခွင့်ရချေတာ……..
တို့ကိုယ်တော်တို့လုပ်ကြွေးမယ်”
ဆိုပြီးဆက်လက်ပင့်ဖိတ်ပြီးသွားလေရဲ့တဲ့......။တစ်ကယ့်အာဇာနည်အလှူ့ရှင်ပါ...။
တစ်ကယ်လို့ခင်ဗျားတို့ကျွန်တော်တို့ဆိုရင်သူလိုသတ္တိရှိပါ့မလား?သူဌေးကြီးနဲ့ကျောင်းအမကြီးကလာဒ်ထိုးတယ်ဆိုတာနဲနဲလေးတော့ဟုတ်ဟန်မတူ
ဘူးနော်.........။ဆင်းရဲသူမကြီးတစ်သက်စာမကလောက်ဖူး..။ထားပါ...ဒီခောတ်အလှူ......ဒီခောတ်စာရေးတံတွေနဲ့ယှဉ်ပြချင်လို့ပါ..........။
ဒီခောတ်မှာတော့မဟုတ်ပါဘူး..။ကျွန်တော်တို့ဆီမှာစာရေးတံမဲနှိုက်တဲ့အခါဘုရားမဲဆိုတာပါပါတယ်...။ဘုရားမဲပေါက်တဲ့အိမ်ကမတတ်နိုင်ရင်အဆင်ပြေအောင်
ဆိုပြီးစာရင်းပေးကတည်းကသံဃာတစ်ပါးကို-500/အလှူခံပေးပါတယ်....။သံဃာတစ်ထောင်လောက်ရှိတော့ငါးသိန်းလောက်ရတာပေါ့...။အထွေထွေကုန်ကျစရိတ်
တွေနှုတ်လိုက်ဦးလေးသိန်းကျန်တယ်ထား..။ဘုရားမဲနှိုက်တဲ့နေ့မှာမဲပေါက်တဲ့သူက(နှစ်စဉ်တော့မဟုတ်ပါ)ကားနဲ့ဘုရားပင့်ရင်းလှည့်လည်အလှူခံထွက်တတ်ပါ
တယ်.......။တစ်ချို့နှစ်တွေကျတော့လည်းလှူတတ်တဲ့သူပေါက်တော့ဘယ်သူပေါက်လိုက်မှန်းတောင်မသိလိုက်ရဘူးပေါ့......။
မကွာချေဘူးလား....ဇာတ်တော်လာသူအိုမကြီးနဲ့...။ကျွန်တော်ပြောတာထက်ဦးပုညရဲ့ဝတ္ထုကဖတ်လို့ပိုကောင်းပါတယ်.....ကျွန်တော်ပြောတာကောင်း
ရင်တောင်မှမူရင်းကကောင်းလွန်းလို့ပါ......။