ကျွန်တော်မြန်မာလူမျိုးတွေရဲ့ထူးခြားချက်က..အားနာတတ်တာတနည်းအားဖြင့်တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့အငြိုငြင်ခံရမှာ ကြောက်တာ..။ဘယ်လောက်ပဲကိုယ့်ဘက်ကမှန်နေပါစေပြန်မပြောရဲကြဘူး.။လွန်တော့မှသာဘယ်တုန်းကဘယ်လိုဘာကြောင့် ဆိုတာပြောတတ်ကြတယ်..။အဲဒိအချိန်ကျတော့လွန်သွားပြီ..ဘာမှလုပ်လို့မရတော့ဘူး.။စောစောကကြွေးကိစ္စပြန်ကြည့်ဒီအလုပ် တွေအများဆုံးလုပ်တာကအိမ်ရှင်မတွေ…အလွယ်တစ်ကူရတော့အလွယ်တစ်ကူလေးကြွေးဝယ်ဝတ်လိုက်ကြွေးဝယ်သုံးလိုက်တော့ အချိန်တန်မဆပ်နိုင်တော့ဝင်ငွေနဲ့မမျှတော့ဘာတွေဖြစ်ကုန်လဲ…အတိုးကိစ္စတွေဝင်လာတယ်။အိမ်ထောင်နဲ့စကားများလာတယ်။ ဒီဟာတွေပြန်ဆပ်နိုင်ဖို့ဝိသမာလောဘနဲ့ငွေရှာလာကြတာပေါ့…။ရိုးရိုးတန်းတန်းရှာလို့ရတဲ့ငွေနဲ့မှဒီအကြွေးတွေ ကိုပြန်မဆပ်နိုင် တော့တာ…… (ခင်ဗျားတို့တော့မသိဘူး.။ကျွန်တော်ကတော့အတိုးဆိုတဲ့အသံကြားရင်ကြက်သီးထတယ်..။ကြွေးလား…….ဟင့်အင်း မတင်ဖူးပါဘူး……ကျွန်တော်ပြောခဲ့ပါကောတစ်ချိန်တုံးကနယ်လှည့်ဝန်ထမ်းဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတာ….အဲဒိတုန်းကကျောင်းတွေ လည်းပိတ်ထားတာအကြာကြီးဆိုတော့ဝင်လုပ်ဖြစ်တာ1989……။အသက်က19/20) တခြားမကြည့်နဲ့တစ်လောလေးကအိမ်ပေါင်တာတွေခေတ်ထလိုက်ပါကော…..အတိုးကတစ်နှစ်မှ18%ရယ်သက်သါ တယ်မထင်လိုက်လေနဲ့ပြန်မဆပ်နိုင်လို့လေလံပစ်သံတွေကြားရမှာပေါ့……သူကလထပ်တိုးဗျ..သုံးလတစ်ကြိမ်အတိုးသွင်းရ တယ်မသွင်းရင်တိုးရင်းပေါင်းနောက်သုံးလအတိုးပြန်တွက်…နောက်သုံးလနေတော့အတိုးပြန်တောင်..မပေးနိုင်ရင်တိုးရင်းပေါင်း ဒီလိုနဲ့ငါးနှစ်ပြည့်ရော….သုံးလိုက်ရတယ်မထင်ရဘူး.။အတိုးကစုစုပေါင်150%ဖြစ်သွားပြီ….ဆိုလိုတာကသိန်တစ်ရာချေးထားရင် အတိုးကသိန်းတစ်ရာ့ငါးဆယ်ဖြစ်သွားပြီ..။ဘယ်လောက်ကြောက်စရာကောင်းလဲဒါက18%ပဲတိုးသေးတာတစ်နှစ်ကိုပြောတာ အပြင်မှာတိုးတာကတစ်လ10%ဆိုတော့တစ်နှစ်ကို120%တိုးတာ…..ဒါကအနဲဆုံးပဲဒီထက်ကြီးတဲ့နှုန်းတွေရှိသေးတယ်….. ပြီးတော့ပြောလက်စနဲ့ဆက်ပြောရဦးမယ်…….အတိုးတွက်တဲ့ကာလကဘယ်တော့မှခရစ်ပြက္ခဒိန်နဲ့မတွက်ဘူး…မြန်မာလနဲ့ တွက်တာ…..ဘာလို့လဲသိလားမြန်မာလကသုံးနှစ်မှာတစ်ကြိမ်ဝါထပ်တော့သွုးနှစ်မှာ37လဖြစ်နေလို့ပဲ…ဒီလိုကြွေးတွေအတိုးတွေ နဲ့လူတွေဘယ်လိုလုပ်ချမ်းသာမလဲ…လွတ်အောင်နေနီုင်တဲ့သူကနဲနဲရယ်။။။တစ်ရာမှာ30%ပေါ့လွန်ရောကျွံရော40%ထား အဲဒိမှာ10%လောက်ကအတိုးပေးသူအကြွေးရောင်းသူ….လွတ်လွတ်ကင်းကင်းနေနိုင်သူဘယ်လောက်ရှိမလဲ? မြန်မာတွေနောက်ငွေရှာနည်းတစ်မျိုးရှိပါသေးတယ်…….။ဒီဘက်ခေတ်မှာတာစားလာတာပါ………………….. ဈေးအချို့တော်တော်များများပါပဲဟုတ်မဟုတ်လိုက်မေးကြည့်ကြပေါ့ကျွန်တော်ကကျွန်တော်ရောက်ဖူးတဲ့ဈေးကြည့်ပြောတာနော့ အဲဒါကဘာလဲဆိုတော့စုကြေးပါတဲ့……။စုကြေးအကြောင်းကဒီလိုပါ…ကြားဖူးတဲ့သူလည်းပါမှာပေါ့…..မဲစနစ်ပါ…………. လူအယောက်လေးငါးဆယ်လောက်စုပြီးတစ်နေ့ဘယ်လောက်ထည့်ဆိုပြီးမဲနှိုက်ထားတဲ့နံပါတ်အလိုက်ယူကြတာပေါ့………. ဥပမာလူငါးဆယ်…တစ်နေ့1000ဆိုရင်ငါးသောင်းရပါတယ်..။နံပါတ်တစ်ကတော့ဦးဆောင်လုပ်တဲ့သူပေါ့ဗျာ..။သူကနှိုက်စရာ မလိုဘူး..။နံပါတိ2ကနေ50ထိနှိုက်ကြတယ်..။အဲဒိမှာစုကြေးဒိုင်ကတာဝန်ယူပြိးလူ50လုံးကိုတစ်နေ့1000လိုက်ကောက်ပေးရတယ် ပထမနေ့ကသူ့နေ့ပေးစရာမလိုဘူး..။နောက်နေ့ကနေစပြီးသူ့အဖွဲ့သားတွေမဲနံပါတ်အလိုက်ကောက်ပေးရပါတယ်…။သူကိုယ်တိုင် မကောက်ပေးနိုင်တော့လည်းလူငှားနဲ့ပေါ့…။သူကစပြီးနောက်ဆုံးနံပါတ်ရောက်တဲ့အထိပေါ……။တစ်ချို့လည်းနှစ်စုသုံးစုဝင်သူတွေ ပါပါတယ်..။အဲနံပါတ်နှစ်ကနေနောက်ဆုံးလူအထိဟာ….50000ဆိုပေမဲ့အပြည့်မရပါဘူး..။49000-ဒါမှမဟုတ်ရင်48000စသည်ဖြင့် သာရပါတယ်..။အကောက်နှုတ်ထားလိုက်တာပါ..။တစ်နေ့တစ်ထောင်ပေးပြီးငွေငါးသောင်းလောက်ရတဲ့ကိစ္စကကောင်းပါရဲ့…… ကိုယ့်နံပါကနောာက်တစ်အားကျနေသလား?စောစောလိုချင်တယ်ရပါတယ်…။ကြိုထုတ်ပေါ့…..လူ50ရက်50ကြာမှာပါ……….. ကိုယ်ကရက်30နောက်မှရမှာဆိုရင်20%လောက်လျော့ယူပေါ့……အဲဒိလောာက်မကြာဘူးရက်20လောက်ပဲဆိုရင်15%လောက်လျော့ ယူပေါ့..။နော်ကနေ့မှရမှာဒီနေ့အပူတစ်ပြင်းငွေလိုနေသလား…နဲနဲပါးပါးညှိပြီးယူလိုက်ရုံပဲ…ကဲဒီဟာကောဘယ်သူထွင်ခဲ့လဲမသိ…… နောက်ဆုံးကျတော့စုကြေးဒိုင်ကပဲအားလုံးသိမ်းသွားတာ……ဒါနမူနာပြောတာနော်……တစ်ချို့ဆိုတစ်နေ့တစ်နေ့သောင်းနဲ့သိန်းနဲ့ စုနေကြတဲ့ချွေတာစုဆောင်းသူဌေးလောင်းတွေကရှိသေးတယ်လေ…..ရိုးရိုးတန်းတန်းအတိုးနဲ့ငွေချေးရတာမလွယ်ကူတော့ဒီလိုစုကြေး လိုက်စုပြီးကြိုရောင်းသုံးနေကြတာပါ…..သူကလည်းအတိုးနဲ့ငွေချေးသလိုပါပဲ…..ခုနောက်ပိုင်းဆုံးတာများလို့အပေါင်ပစ္စည်းမပါရင်ငွေ ချေးဖို့ခက်ပါတယ်…..ဒီစနစ်ကတော့သူ့ဟာနဲ့သူအဆင်ပြေနေတာပေါ့…..တစ်ခါတစ်လေကြတော့လည်းအဖွဲ့သားထဲကပြေးတာတို့ စုကြေးကောက်တဲ့ဒိုင်ပြေးတာတို့ရှိသေးတာပေါ့…….။ အကြေးယူထားတဲ့ပစ္စည်းလက်ငင်းငွေသားနဲ့လျော့ရောင်းတာတော့ရိုးနေပါပြီ..မပြောတော့ဘူး…….။ ဒီလိုတွေဘာကြောင့်ဖြစ်လာသလဲ? အစကပြန်ကောက်ကြည့်ရင်ကျွန်တော်တို့တစ်တွေဟာ…..ပျော်ပျော်နေတတ်တယ်..။တင်းတိမ်ရောင့်ရဲတယ်.. လုပ်ခကိုပေးသလောက်ယူတယ်..။ဘယ်ရွေ့ဘယ်မျှပေးပါလို့မတောင်းတတ်ဘူး..။လူဦးရေကလည်းနည်းသေးတော့ကိုယ့် ထွက်ကုန်လေးနဲ့လုံလောက်နေတယ်….။ပြီးတော့ဆက်သွယ်ရေးဆိုလို့ရေဒီယိုလောက်ကလေးပဲရှိသေးတာ…တစ်မြို့မှရုပ်ရှင် ရုံလေးနှစ်လောက်ရှိရင်ပဲဟုတ်လှပြီ…..။တစ်နေရာကနေတစ်နေရာကိုလည်းအရေးပေါ်အကြောင်းကိစ္စရှိမျသာသွားဖြစ်ကြတာ ဒါက1980လောက်အထိ….နိုင်ငံရပ်ခြားသွားဖို့မပြောနဲ့ဦး..။နိုင်ငံခြားကားတောင်တစ်လနေလို့တစ်ကားကြည့်ဖြစ်တဲ့သူက တော်တော်လေးဟုတ်နေပြီ…..ကုန်ဈေးနှုန်းကလည်းထိန်းချုပ်ထားတော့လူတွေလည်းမျက်စိပိတ်နားပိတ်..ကက်ဆက်လေး တစ်လုံးလောက်ထောင်ထားနိုင်ရင်လ္ဘက်ရည်ဆိုင်ဖွင့်မလား..ထမင်းရောင်းမလား…ဘာဆိုင်မဆိုလူရာဝင်တယ်……….။ ဘာမှလည်းမသိဘူး..ဘာမှလည်းထွေထွေထူးလုပ်စရာမရှိဘူး..။အားလုံးအမှောင်ချထားတာကိုး…..သိတာတတ်တာတွေလည်း လုပ်ခွင့်မှမရှိတာ……မရှိဆိုဘာမှမရှိ..အားလုံးကောင်းပါ၏နဲ့နေလာကြတာ….လောင်းကစားဆုလို့ဖဲနဲဂျင်လောက်ပဲ……… ဒါတောင်တော်တော့်လူကမကစားတတ်ဖူး..။ပြီးတော့လူလေးငါးယောက်တစ်နေကုန်ထိုင်ကစားရတာဆိုတော့လာဖမ်းမှာ…. (တစ်ကယ်တော့ပိုက်ဆံလာတောင်းသွားတာကများပါတယ်)ဆီးမှာကြောက်လို့မလုပ်ရဲကြသေးဘူး..။ဒါပေမဲ့တစ်မြို့မှာတစ် ယောက်စနှစ်ယောက်စတော့နာမယ်ကြီးကစားသမားတွေရှိတတ်ပါတယ်……ခုလိုဘောလုံးပွဲလောင်းတာ..။နှစ်လုံးသုံးလုံးဆို တာတွေကြားတောင်မကြားဖူးသေးဘူး..။ခုတော့ကိုယ့်အလုပ်မပျက်ကစားနိုင်တယ်..ဒိုင်တစ်ဒိုင်သာရှိတစ်မြို့လုံးထိုးသားဖြစ် ကုန်တာမျိုးအရင်ကလူတွေအံ့ဩစရာဖြစ်မှာ……. […]

အလှူတစ်ခုကိုပေးလှူတာကုသိုလ်ရချင်လို့လား?ဂုဏ်ရှိချင်လို့လား?ငါလှူနိုင်တယ်ဆိုတာပြချင်လို့လား? တစ်ဖက်သားရဲ့လိုအပ်ချက်တစ်စုံတစ်ရာအဆင်ပြေသွားအောင်လို့ပေးလှူတာလား?အလွန်ပဲဆင်ခြင်ဖို့ကောင်းပါ တယ်..။ခုတော့သူများလှူလို့ဘာမသိညာမသိနဲ့အပြိုင်အဆိုင်လိုက်လှူ..။ဂုဏ်တုဂုဏ်ပြိုင်တွေလိုက်လုပ်……… မလိုအပ်တဲ့မအပ်မရာတွေလိုက်ထည့်..။ဆိုင်လားမဆိုင်လားမစဉ်းစားကြတော့ဘူး..။ရှေ့ကလူထက်သာဖို့ပဲစဉ်းစား အဲဒိလိုနဲ့အလှူရဲ့ရည်ရါယ်ချက်တွေက..ကမောက်ကမတွေဖြစ်ကြ..။ဘယ်နေရာဘာလှူသင့်တယ်ဆိုတာမကြည့်.. (ရဟန်းသံဃာဆိုတာကဝိနည်းသက္ခာပုဒ်တွေနဲ့အညီနေကြရတာမတွက်ပဲလူတွေလိုပဲသဘောထားပြီးလောကီဇိမ်ခံ ပစ္စည်းတွေလှူနေကြတာ…ကုသိုလ်ကနေအကုသလိုလ်ဖြစ်တတ်တယ်ဆိုတာကိုမတွေးကြဘူး..။)လှူတိုင်းကုသိုလ်ရ တယ်အောက်မေ့ပြီးလုပ်ချင်တာတွေလုပ်နေကြတာ…ပြောမဲ့တားမဲ့သူမရှိ..။ ကျောင်းတစ်ကျောင်းမှာလျှပ်စစ်အားသွင်းခြင်သတ်တဲ့ဘက်တံလှူထားတာတွေ့ခဲ့ဖူးပါတယ်…။ဒါဟာဖြစ်သင့်ပါသလား? စဉ်းစားကြည့်ဦးနော်….။အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကဘာပြောရမလဲ…။သူများလှူသမျှလက်ခံေပေးရမယ့်ဝိနည်းရှိနေပြီသားကိုမအပ်စပ်တော့ လည်းပြန်စွန့်ပေါ့…ဒါပေမဲ့သတ္တဝါသတ်တဲ့လက်နက်ဖြစ်နေလို့မစွန့်ပဲဒီအတိုင်ပဲထားလိုက်ရပါသတဲ့..။ နောက်ရှိတာတွေပြောနေရရင် မကုန်နိုင်တော့ဘူး..။ ဆရာတော်ညွှန်ပြခဲ့ပထမအချက်အတိုင်း ဘယ်နေရာမှာဘာလှူသင့်တယ်ဆိုတာမြင်သာပါပြီ…ဘယ်လိုစိတ်မျိုးနဲ့လှူရမယ် ဆိုတာရောပေါ့……….။ ဒါဆိုကျွန်တော်တို့တစ်တွေကုသိုလ်လုပ်ရင်းနဲ့ဒါမဟုတ်အမှတ်တစ်မဲ့ပြုလုပ်လိုက်မိတဲ့အကုသိုလ်လေးတွေပြောကြည်ံကြရ အောင်….။ ဒါကပိုအရေးကြီးပါတယ်……ဘာသာရေးအမြင်နဲ့တင်မဟုတ်ပဲကျွန်တော်တို့လည်းကမ္ဘာကြည့်ကြည့်မြင်ကြည့်ပြီးအကုသိုလ် ဆိုတာကိုဆန်းကြည့်ရအောင်……။ ဘာလိုလဲဆိုတော့နေ့စဉ်လူနေမှုဘဝတွေထဲမှာဖြစ်ပျက်နေတဲ့ကိစ္စတွေဟာကိုယ်ကောင်းစားရေးကိုသာကြည့်နေကြတာတွေ များနေလို့ပါ..။အကုသိုလ်ဆိုတာ..ကုသိုလ်ရဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်လိုပြောတဲ့သူများပါလိမ့်မယ်..။ကျွန်တော်ကတော့ဒီလိုမတွက်ချင်ပါဘူး..။ အကုသိုလ်ဆိုတဲ့ကိစ္စဟာအချိန်မရွေးနေရာမရွေးထိုးဖောက်နိုင်တဲ့အရာမျိုးပါ..။ဘယ်လိုလဲ?ကျွန်တော်တို့ရဲ့စိတ်ကူးတွေကအချိန်နဲ့ အမျှပြောင်းလဲနေကြတာပါ..။ခုချိန်စိတ်ကောင်းဝင်ပြီးခဏနေရင်ညစ်ချင်တာမျိုး..။ပြီးတော့ကျွန်တော်တို့ဟာအမြဲတမ်းအနိုင်လိုချင်တဲ့ ဘယ်သူကိုမဆိုအသာစီးရချင်တဲ့စိတ်အခံလေးကလည်းရှိနေတာပဲ..။ကိုယ်ပြေလည်ရင်ပြီးရောဆိုတဲ့သဘောနဲ့အဆင်ပြေရာလုပ်နေ ကြတာကအများစုပါ..။ ဒီကနေ့ဘာတွေတွေ့လာရသလဲ?ဆီဈေးတက်လာတော့စားအုန်းဆီနဲ့နှမ်းဆီ..ပဲဆီရောလာတယ်..။ဒါကပြဿနာသိပ်မရှိသေး ဘူး..။စားအုန်းဆီမှာအရောင်တင်ဆီလို့ခေါ်တဲ့ဆီတစ်မျိုးရောနေကြတာကြာတော့ကြာပါပြီ….။သစ်သားအရောင်တင်တဲ့ဆီမျိုးလို့ပြောပါတယ်..။ နားလည်သူများဆန်းစစ်ကြည့်ကြပါဦး..။ နောက်တစ်ခုကအလှူတွေမှာ…လာရောက်လုပ်ကိုင်ပေးတဲ့သူတွေအရက်တိုက်တဲ့ကိစ္စ…….။ အရက်ဆိုတာလှူရမဲ့အရာမဟုတ်သလိုလှူလို့လဲကုသိုလ်မရပါဘူး..။ကိုယ်ကတိုက်လိုက်လို့တစ်စုံတစ်ယောက်ပြဿနာဖြစ်သွားရင် ကိုယ်ကသာအကုသိုလ်တိုးပါတယ်..။ဒီလိုပဲနေ့စဉ်လူနေမှုထဲမှာအရက်သမားတွေအရက်ဖိုးလိုက်တောင်းရင်လက်လွယ်လွယ်ပေးတတ်တဲ့ အကျင့်……ကိုယ်ကသူငယ်ချင်းမို့ပေးလိုက်တာမျိုး..။မပေးရင်ထွက်သွားမှာမဟုတ်လို့ပေးလိုက်တာမျိုးတွေရှိမှာပါ..။ နောက်မေတ္တာပို့နေရင်းကြွေးတောင်းနေတဲ့အဘွားကြီးတွေ့ဖူးသေးတယ်…။”အရှေ့အရပ်၌ ရှိသော…….မောင်တင်အေးကြွေးလာမပေးသေးဘူး”တဲ့လေ…….သူမေတ္တာပို့နေရင်းနဲ့ရစရာရှိတဲ့အကြောင်းတွေစဉ်းစားနေရင်းအဲဒိလို အသံထွက်သွားတာလေ……. အဲဒိလိုမေတ္တာပို့နေလို့ကော….ဘယ်သတ္တဝါတွေသူ့မေတ္တာရတယ်လို့မကြားမိပါဘူး..။မေတ္တာပို့တယ်ဆိုတာအဲဒိလောက်လွယ်ကူတဲ့ ကိစ္စမဟုတ်ပါဘူး..။တော်တော်လေးကိုစိတ်သန့်ရှင်းနေသူဖြစ်ပါမှထိရောက်ပါတယ်..။မဟုတ်ရင်အကုသိုလ်ပွားနေတာနဲ့မထူးပါဘူး..။ ဒါကိုအလွယ်တစ်ကူလုပ်လို့ရတယ်ထင်ရင်မှားပါလိမ်ံ့မယ်..။ ကျွန်တော်ပြောတာမဟုတ်ဘူးထင်ရင်အနားမှာရှိတဲ့စာတတ်ပေတတ် ဘုန်းတော်ကြီးတစ်ပါးပါးကိုမေးလျှောက်ကြည့်ပါ….။။အသံထွက်ကောင်းရုံရွတ်ဖတ်နေလို့ကုသိုလ်မရပါဘူး..။ကျွန်တော့ကိုခရစ်ကနေ ပြောင်းလာတဲ့ကိုယ်တော်တစ်ပါးမိန့်ကြားဖူးလို့ပါ..။သူကဘယ်လောက်ထိပြောခဲ့လဲဆိုအဲဒိလိုအသံထွက်ကောင်းရုံလူထင်ကြီးခံရရုံ.(ဘာသာရေးတွေလုပ်နေတယ်ဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်ကလည်းလိုချင်သေးတာကိုး) ရွတ်ဖတ်ပြနေလို့ကတော့ပါးစပ်ပဲသစ်ခေါင်းဖြစ်သွားမယ်..။ဘာမှတော့ရမှာမဟုတ်ချေဘူးတဲ့ခင်ဗျ….။ နောက်သရဏဂုံကိစ္စ ကျွန်တော်တို့ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တွေဟာ…ဘာသာကူးပြောင်းသွားတဲ့အခါမှာသရဏဂုံပျက်ပါတယ်..။အသိစိတ်ကုန်ပြီးအသက်ပျောက် သွားတဲ့အခါမှာလဲသရဏဂုံပျက်ပါတယ်..။နတ်တွေကိုအယုံကြည်လွန်ရင်လည်းပျက်ပါတယ်..။ဒီတော့သုဿန်မှာ သရဏဂုံတင်တဲ့ကိစ္စ…သေသူကလိုက်မဆိုနိုင်ရင်သရဏဂုံမတည်ပါဘူး..။အော်……..မောင်နေရယ်……… .သေသူကတော့ဘယ်လိုက်ဆိုတော့မလဲလို့မပြောပါနဲ့…အစဉ်အလာအတိုင်းပဲဆိုပြီး…….လှေနံဓားထစ်နေလို့ပြောနေရတာပါ..။ ဒီတော့အဲဒိအပိုအလုပ်ကိုဘယ်သူကမှစဖောက်ရဲကြဘူး..။ဒါဆိုဘုန်းတော်ကြီးတွေကဘာလို့မပြောလဲ…သွားရန်မရှာပါနဲ့..။ ဒါကလည်းအကြောင်းရှိပါတယ်..။သုဿန်ဆိုတဲ့နေရာမျိုးဟာမကျွတ်မလွတ်သူတွေရှိတတ်တဲ့နေရာမျိုးပါ……..အဲဒိလိုနေရာမျိုးမှာ.. အမျှဝေလို့သာဓုခေါ်လိုက်ရရင်..သူတို့အဖို့အကျိုးရှိနိုင်တယ်လို့ယူဆထားကြလို့ပါ..။အသုဘရှင်ကိုတော့တည့်တည့်ပြောမှာမဟုတ်ပါဘူး..။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ပူဆွေးဝမ်းနဲနေတဲ့ကျန်ရစ်သူမိသားစုကိုဒီလိုသွားပြောကြည့်ပါလား…….ဘယ်လက်ခံမလဲ…ဒီလိုအကျိုးရှိနိုင်လို့ အလှူရှင်ကျေနပ်အောင်လိုက်လုပ်ပေးနေတဲ့ကိစ္စကို..အိမ်မှာတင်သရဏဂုံတင်လိုက်ကြသတဲ့ဗျာ…ကောင်းရော….အိမ်နားကျောင်းနား ဆိုတာကအဆင့်မြင့်တဲ့ပြိတ္တာတွေပဲနေနိုင်တာမျိုး..။အမျှဝေတာနေ့တိုင်းရနေပြီးသားကိစ္စ..။ အင်းပြီးတော့အင်တာနက်စာမျက်နှာတွေပေါ်မှာ…..ခြင်ထောင်ခန်းတွေပွင့်ပွင့်လင်းလင်ရေးနေတဲ့ကိစ္စ […]

ဘာကြောင်ံဆင်းရဲရသလဲပြောရင်းစိတ်ဆင်းရဲရတဲ့အကြောင်းပြောချင်သေးတယ်…ဒါကတော့ကြားဖူးချင်လည်းကြားဖူးကြ မှာပါ…။နန်းမတော်မယ်နုနဲ့ဆရာတော်ဦးဗုဓ်စကားပြောခန်းလေး…..နန်းမတော်မယ်နုကတိုက်ကျောင်းကြီးဆောက်ပြီးဆရာတော်ကို ကိုးကွယ်ပါသတဲ့…။ဒါပေမဲ့ဆရာတော်ကသူမကိုစကားတစ်ခွန်းမှမပြောပဲသူ့အလုပ်သူပဲလုပ်နေတာပဲ….ကြာလာတော့နန်းမတော်ကြီး ကစားမရှိစကားရှာပြီးတင်လျှောက်ပါသတဲ့…။ “တပြည့်တော်ဒီကျောင်းကြီးကိုဆောက်လှူဒါန်းတာသုံးသိန်းကျော်ကုန်ပါတယ်ဘုရား…။နောင်လည်းဆောက်လုပ်လုပ်လှူဒါန်းဖို့ ကျန်ပါသေးတယ်….။ဒါနဲ့တင်အားမရသေးဘဲပစ္စည်းလေးပါးကိုလည်းမပြတ်ဆက်လက်လှူဒါန်းဦးမှာပါ..ဒီကောင်းမှုတွေအတွက်ကုသိုလ် တွေဘယ်လောက်များရနိုင်ပါသလဲဘုရားလို့လျောက်သတဲ့” ဆရာတော်ကဘာပြောတယ်ထင်သလဲ?ရေတစ်ခွက်အပြည့်သွားခပ်ချုင်းသတဲ့…။ပြီးတော့အဲဒိရေခွက်ကိုအကုန်သွန်ခိုင်းလိုက်သတဲ့ ပြီးမှဆရာတော်က “မယ်နု…..နင်လှူလိုက်လို့ကုန်သွားတဲ့ပစ္စည်းဥစ္စာကသွန်ပစ်လိုက်တဲ့ရေပမာဏနဲ့တူတယ်..။ကုသိုလ်ကတော့ရေခွက်မှာကျန်တဲ့ ပမာဏလောက်ပဲ” လို့ပြောလိုက်သတဲ့……။ အင်းမိဖုရားလှူတဲ့အလှူနော်….ဘယ်လောက်များကောင်းချီပေးဖို့ကောင်းလဲ? ဒါပေမဲ့အမှန်တရားဘက်သာလိုက်တဲ့ဆရာတော်ကမှန်တာပဲပြောလိုက်တယ်……..ဟုတ်သလေ.။မိဖုရားလှူတာဆိုပေမဲ့ကုသိုလ်ရဖို့ရှေ့တန်း တင်ပြီးလှူတာ…။ပါရမီမထိုက်ပါဘူးတဲ့ခင်ဗျား…..အလှူခံပုဂ္ဂုလ်ကောင်းကျိုးကိုသာရှေ့တန်းတင်ပြီးလှူမှပါရမီထိုက်ပါသတဲ့……………..။ ခုခောတ်အလှူများပြောပါတယ်……ဒီလိုဆရာတော်မျိုးနဲ့တွေ့လိုက်စမ်းစေချင်တယ်……အဲဘွာတေး..ရှိလိုက်သမှပေါမှပေါတစ်ပါးတောင်မဟုတ် ဆရာတော်များဟောနေပြောနေလည်းဟောတုန်းခဏပါပဲ……ကျွန်တော်တို့တွေကကိုပကာသနတွေမက်မောပြီးတော့ဟိုလုပ်ဒီလုပ်ရှောက်လုပ်နေကြ တာမဟုတ်လား…..။ဒီတော့လှူတယ်ဆိုတဲ့နေရာမှာဘာကိုပဲလှူလှူစိတ်ထားတတ်ဖို့အရေးကြီးပါတယ်…..။ပြောသာပြေရတယ်ကျွန်တော်ကောဘာ ထူးလဲ..။ဒီပုတ်ထဲကဒီပဲ..ဒီနေ့ဆူးမတို့ရေလှူတယ်ပြောတယ်..ဘယ်လိုလှူလိုက်သလဲမသိဘူး..။ဒါပေမဲ့သူကဆရာလးပဲလှူတတ်မှာပါ………….. နောက်ဆက်ပြောချင်တာကတော့ဦးပုညရေးခဲ့တဲ့သူအိုမကြီးဇာတ်ပါ….ကျွန်တော်ဒုတိယနှစ်မှာနှစ်ခါပြန်ကျက်ခဲ့ရပြီးရေရေလည်လည်ဖြေခဲ့ရတာ မှတ်မိနေသေးတယ်…..။ဖတ်ရင်းနဲ့အိပ်ပျော်သွားမှာလဲစိုးရသေးတယ်………။အဲဒိဇာတ်က(၅၅၀)ဇာတ်တော်ထဲကပါ..။ဒါပေမဲ့တစကယ့်ဇာတ်တော်က ၅၅၀-မပြည့်လို့ထပ်ဖြည့်ထားတဲ့ဖြည့်စွက်ဇာတ်ပါ…..၃-ဇာတ်လားမသိဘူး…ဘရားရှင်လက်ထက်တော်ကထူးခြားတဲ့အကြောင်းတွေကိုဇာတ်ဖွဲ့ပြီး ထပ်ဖြည့်ခဲ့လို့ပါ…… ပြောချင်တာကအဲဒိဇာတ်ထဲမှာပါတဲ့သူအိုမကြီးကဆင်းရဲသူပါ…။အိမ်တစ်ကာလှည့်လည်ပြီးခိုင်းသမျှလုပ်ပြီးပေးသမျှယူရသူပါ..။တစ်နေ့ကျ တော့မြို့ထဲမှာဆူဆူ…ဆူဆူနဲ့မို့စုံစမ်းကြည့်လိုက်တော့ဘုရားရှင်သီတင်းသုံးရာကျောင်တော်ကနေစာရေးတံမဲနှိုက်ပြီးရဟန်ဒတွေပင့်ပြီးပြန်လာတာတွေ့ တာနဲ့သူလည်းဒီလိုလှူရရင်ကောင်းမှာပဲဆိုတဲ့စိတ်ကူးဝင်လားပြီး..အလုပ်တွေကိုပြီးအောင်မြန်မြန်လုပ်ပြီးအိမ်ပြန်လာတာပေါ့..။ရလာတဲ့ဆန်ရင်းကိုဆွမ်း အတွက်ချက်….ဆန်ကွဲကိုရာဂုကြို..ဟင်းအတွက်တော့နီးစပ်ရာဟင်းသီးဟင်းနှံနဲ့ပေါ့..။သူလည်းသူတတ်နီုင်သလောက်ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပြီးအဲဒိမှာဇေတဝန် ကျောင်းနဲ့တူရဲ့..။စာရေးတံမဲနှိုက်ဖို့အပြေးလာတာပေါ့…။ကျောင်းရောက်တော့ကျောင်မှာတွေ့တဲ့စာရေးတံမဲချတဲ့သူတွေကိုအကျိုးအကြောင်းပြောပြတော့ တာဝန်ရှိသူတွေကလည်းစိတ်မကောင်းဘူးပေါ့…။ရှင်သာရပုတ္တရာကိုယ်တော်ကြီးကလွဲပြီး..ရဟန်းတစ်ပါးမှမဲချဖို့မကျန်တော့တာကို..။အဲဒါနဲ့ပဲ “စာရေးတံမဲချဖို့လက်ယာရံကိုယ်တော်ကြီးတစ်ပါးပဲထီးထီးကျန်တော်မူတယ်…။အဲဒါသွားပင့်ကြည့်ချေတော့.။သူသနားလို့ဆွမ်းပင့်လိုက်တော်မူလျှင် ပင့်ချေတော့” လို့ပြောလိုက်တယ်..။သူအိုမကြီးလည်းဝမ်းသာသွားတာပေါ့….။လက်ယာရံကိုယ်တော်ကြီးဆိုတော့…….။ဒါပေမဲ့စိုးရိမ်စိတ်ဝင်သွားတယ်….. သူကသူဆင်းရဲမကြီး..။ပင့်ဖိတ်သားများဖြစ်နေလေမလား…ပေါ့။ခြေလှမ်းတွေလေးသွားတယ်.။ဒါပေမဲကမဖြစ်ချေဘူး.။ဒီနေ့ဆွမ်းလှူဖို့ရာကျိုးစားထားတဲ့ ဆွမ်းပွဲကိုအချည်းနှီးမဖြစ်စေရဘူးပေါ့….။ဒါပေမဲ့ကိုယ်တော်ကြီးကသိတော်မူတယ်……။ဒါကြောင့်သူအိုမကြီးကိုမြင်လျှင်ပဲသူ့သပိတ်ကိုကမ်းပေးတော်မူသတဲ့ သူအိုမကြီးလည်းဝမ်းသာအားရနဲ့သပိတ်လေးပိုက်ပြီးအိမ်ကိုပင့်ဆောင်လာတာပေါ့..။အချိန်ကမွန်းတည့်ချိန်နီးပြီ……ဒါကိုဘယ်ကဘယ်လိုမြို့ထဲကလူတွေ… သိကုန်ရလဲမသပါဘူး..။ရှင်သာရပုတ္တရာကိုယ်တော်ကြီးကိုသူအိုမကြီးပင့်ဆောင်သွားတယ်ဆိုတာနဲ့နောက်ကနေလိုက်ပြီးသူံအိမ်ကိုပေးပင့်ပါ..ငါ့အိမ်ကိုပေးပင့် ပါနဲ့လိုက်တောင်းကြတာပေါ့……အဲဒိအချိန်မှာမြို့ထဲမှာရှိတဲ့အနာတပိဏ်သူဌေးကြီးနဲ့ဝိသာခါကျောင်းအမကြီးတို့ကလည်းကြားသတဲ့….။လက်ယာရံကိုယ် တော်ကြီးတော့ဆွမ်းဆင်ရဲရလေရဲကဆိုပြီးငယ်သားတွေကိုပင့်ခိုင်းချေပါတယ်….။ အဘွားကြီးကလည်းခပ်တည်တည်ပဲဗျ……။ဘယ်သူ့မှအဘက်လုပ်ပြီးစကားပြန်မပြောဘူး..။သပိတ်ကြီးပိုက်ပြီးသူပြုရမဲ့ကုသိုလ်ကိုပဲစဉ်းစားပြီး ပြုံးပြုံးကြီးလျှောက်လှမ်းနေပါသတဲ့…။အနာတပိဏ်အိမ်ကပါ..ဝိသာခါအိမ်ကပါလို့ပြောပြီးကိုယ်တော်ကြီးကိုပင့်ဖိတ်ခိုင်းလို့ပါလို့ပြောပြီးတောင်းတာကိုတောင် မမှုဘူး..။မရတော့ငယ်သားတွေလည်းပြန်ပေါ့…။ဒါနဲ့သူဌေးကြီးနဲ့ကျောင်းအမကြီးကိုယ်တိုင်လိုက်ပြီး..သူတို့ကိုပေးပင့်ရင်ဘာပေးမယ်ညာပေးမယ်လာဒ်ထိုးတာပေါ့ လက်ယာရံကိုယ်တော်ကြီးကိုပင့်ချင်တာက..ပကာသနကြောင့်မဟုတ်ပါဘူးတဲ့..။စောစောကမိမိကျတဲ့ရဟန်းတွေနဲ့ဆွမ်းကွမ်းကိစ္စတွေကြောင့်ကိုယ်တော်ကြီး…. အထီးတည်းကြွင်းကျန်တော်မူတာသတိမထားမိတာပါတဲ့..။ပြီးတော့ကိုယ်တော်ကြီးဆွမ်းကွမ်းဆင်းရဲမှာကိုစိုးရိမ်လို့ရလိုရငြားလာဒ်ထိုးကြည့်တာပါတဲ့(………. ကဲ..ကစားဖြတ်အဲလေ…စကားဖြတ်ပြောလိုက်ဦးမယ်….လာဒ်ထိုးတယ်ဆိုတာဘုရားရှင်လက်ထက်မှာလည်းရှိခဲ့တာပါနော်……ဤကားစကားချပ်———) အဲဒိတော့မှအဘွားကြီးကဘာပြန်ပြောလိုက်သလဲဆိုတော့…….. “အနာတပိဏ်သောမောင်ပိန်သော…….ဝိသာခါသောမယ်သာခါသော….နောဇာနာမိ..တို့မသိဘူး…တို့အကြောင်းကံနဲ့တို့ပင့်ခွင့်ရချေတာ…….. တို့ကိုယ်တော်တို့လုပ်ကြွေးမယ်” ဆိုပြီးဆက်လက်ပင့်ဖိတ်ပြီးသွားလေရဲ့တဲ့......။တစ်ကယ့်အာဇာနည်အလှူ့ရှင်ပါ...။ တစ်ကယ်လို့ခင်ဗျားတို့ကျွန်တော်တို့ဆိုရင်သူလိုသတ္တိရှိပါ့မလား?သူဌေးကြီးနဲ့ကျောင်းအမကြီးကလာဒ်ထိုးတယ်ဆိုတာနဲနဲလေးတော့ဟုတ်ဟန်မတူ ဘူးနော်.........။ဆင်းရဲသူမကြီးတစ်သက်စာမကလောက်ဖူး..။ထားပါ...ဒီခောတ်အလှူ......ဒီခောတ်စာရေးတံတွေနဲ့ယှဉ်ပြချင်လို့ပါ..........။ ဒီခောတ်မှာတော့မဟုတ်ပါဘူး..။ကျွန်တော်တို့ဆီမှာစာရေးတံမဲနှိုက်တဲ့အခါဘုရားမဲဆိုတာပါပါတယ်...။ဘုရားမဲပေါက်တဲ့အိမ်ကမတတ်နိုင်ရင်အဆင်ပြေအောင် ဆိုပြီးစာရင်းပေးကတည်းကသံဃာတစ်ပါးကို-500/အလှူခံပေးပါတယ်....။သံဃာတစ်ထောင်လောက်ရှိတော့ငါးသိန်းလောက်ရတာပေါ့...။အထွေထွေကုန်ကျစရိတ် တွေနှုတ်လိုက်ဦးလေးသိန်းကျန်တယ်ထား..။ဘုရားမဲနှိုက်တဲ့နေ့မှာမဲပေါက်တဲ့သူက(နှစ်စဉ်တော့မဟုတ်ပါ)ကားနဲ့ဘုရားပင့်ရင်းလှည့်လည်အလှူခံထွက်တတ်ပါ တယ်.......။တစ်ချို့နှစ်တွေကျတော့လည်းလှူတတ်တဲ့သူပေါက်တော့ဘယ်သူပေါက်လိုက်မှန်းတောင်မသိလိုက်ရဘူးပေါ့......။ မကွာချေဘူးလား....ဇာတ်တော်လာသူအိုမကြီးနဲ့...။ကျွန်တော်ပြောတာထက်ဦးပုညရဲ့ဝတ္ထုကဖတ်လို့ပိုကောင်းပါတယ်.....ကျွန်တော်ပြောတာကောင်း […]

မနေ့ကဆူးမပိုစ့်လေးဖတ်ပြီးကထဲက…သတိရလို့လိုက်ရှာရတာတော်တော်နဲ့ကိုမတွေ့နိုင်ဘူး….။ လွန်ခဲ့တဲ့သုံးလလောက်ကသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကဓမ္မဒါနပြုဝေထားတဲ့…မေတ္တရှင်ရွှေပြည်သာရဲ့ဩဝါဒလေးတွေပါ ဆရာတော်ကစာတစ်အုပ်ထဲမှာရေးခဲ့ပါသတဲ့…မြန်မာတွေအလှူတွေမပြတ်ပြုနေပါလျက်နဲ့ဘာလို့ဆင်းရဲနေကြရသလဲဆိုတာကို ဆန်းစစ်မိတော့ဆင်းရဲရခြင်းအကြောင်း(၁၁)ပါးပေါ်လာပါတယ်…။ အဲဒါတွေကတော့……. ၁။လိုအပ်သောနေရာတွင်မလှူဘဲ..မလိုအပ်သောနေရာတွင်လှူကြခြင်း ၂။သမ္ပဒါလေးပါးချို့ယွင်းခြင်း ၃။စီးပွားရေးကိုမေတ္တာဖြင့်မရှာဘဲဝိသမာလောဘဖြင့်ရှာဖွေခြင်း ၄။ပျင်းရိခြင်းကိုရောင့်ရဲခြင်းဟုအထင်မှားခြင်း ၅။ကိုယ့်ကိုကိုယ်မထိန်းသိမ်းနိုင်ခြင်း ၆။အချိန်တန်ဘိုးကိုမသိခြင်း ၇။ကိုယ့်ထက်သာလျှင်မနာလိုခြင်း ၈။စာပေဗဟုသုတမရှိခြင်း ၉။ဒေသန္တရဗဟုသုတမရှိခြင်း ၁၀။ခေါင်းဆောင်စိတ်နဲခြင်း ၁၁။ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးလိုစိတ်နဲခြင်း…….တို့ဖြစ်ပါသတဲ့.။ဒါလေးကိုသူငယ်ချင်းကစာစီပြီးတော့ဒါနပြုဝေထားတာပါ ခေါင်းစဉ်က”ဆင်းရဲရခြင်းအကြောင်း(၁၁)ပါးပါတဲ့…….။ကျွန်တော်တို့ကောဘယ်နှစ်ချက်လောက်နဲ့လာညှိနေပါသလဲ? နံပါ(၂)ဖြစ်တဲ့”သမ္ပဒါလေးပါးချို့ယွင်းခြင်း”ဆိုတာကိုမရှင်းလို့စာအုပ်တွေမှာလိုက်ရှာကြည့်ကြတော့ဆရာကြီးဦးသုခရဲ့ “သုခမှတ်စု”မှာဒီလိုလာတွေ့ပါတယ်…….။ လောကီသမ္ပဒါလေးပါး (က)ဥဌာနသမ္ပဒါ =ထကြွလုံ့လစိတ်နဲ့ပြည့်စုံခြင်း (ခ)အာရက္ခသမ္ပဒါ =လုံ့လဝီရိယကြောင့်ရရှိသောဥစ္စာပစ္စည်းတို့ကိုမပျောက်ပျက်အောင်ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ခြင်း (ဂ)ကလျာဏမိတ္တသမ္ပဒါ =မိတ်ကောင်းဆွေကောင်းများနဲ့ပေါင်းဖော်ခြင်း (ဃ)သဇီဝိတသမ္ပဒါ =ဥစ္စာအင်းအားနဲ့တိုင်းထွာ၍ညီမျှစွာအသက်မွေးခြင်း လို့တွေ့ပါတယ်……။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့တရားတော်မှာ..ဆင်းရဲခြ်ငးအကြောင်းချမ်းသာခြင်းအကြောင်းတွေရှိပြီသားပါ…။ဒါကိုဗုဒ္ဓဘာသာလို့ပြောထားတဲ့ သူတိုင်းကမလိုက်နာကြတာလို့ပါ……။မှတ်သားထားဖူးပါသေးရဲ့..ဗုဒ္ဓဘာသာလို့ပြောပြီးဗုဒ္ဓအဆုံးအမကိုမလိုက်နာနိုင်တာလည်းမြန်မာ ပြည်ပါပဲတဲ့လေ.. ဆူးမပြောသလိုမလှူတတ်…မမျှဝေတတ်ရင်ဆင်းရဲခြင်းကတော့နောက်ကကပ်ပါလာမှာမဆန်းပါဘူး..။ဘုရားစင်ပေါ်အသီးစိမ်းတွေ တင်လှူတာကနဲနဲတော်ဦးမလားပဲ…..အုန်းသီးစိမ်း..ငှက်ပျောသီစိမ်းတွေတင်ထားထာကနတ်ပွဲကျနေတာပဲ..။တကယ့်တော့သာသနာပြု နေတဲ့သူတွေထက်ဖျက်နေတဲ့သူတွေများနေတာပါ……။အုန်းပွဲ..ငှက်ပျောပွဲဆိုတာကနတ်နဲံ့ပဲဆိုင်တဲ့နတ်ရိုးရာဓလေ့ပါ..။ကျွန်တော့ဘကြီး ပြောခဲ့တာပြန်ပြောရရင်တော့မကောင်းဘူး..။ဒါပေမဲ့မှန်နေတာတွေချည့်ဆိုတော့..ခုလူငယ်လေးတွေကြားဖူးအောင်တော့ပြန်ပြောရမှာပဲ…။ “တစ်ကယ်တော့နတ်ဆိုတာအစိမ်းသေနဲ့သေကြတဲ့သူတွေချည့်ပဲငါ့မြေး….ပြီးတော့သူတို့ကဒေါသနဲ့သေခဲ့ကြတာဆိုတော့လူတွေကကြောက် ကြတယ်..။.ငှက်ပျောသီးအစိမ်းတောင်မှသူတို့ဒေါသတွေကြောင့်အမြန်မှည့်ကြရတယ်..အုန်းသီးကလည်းသူတို့ဒေါသကြောင့်ပဲတစ်ခါတစ်လေ ပွင့်ထွက်ကုန်တာ……လူတွေကမစဉ်းစားတတ်လို့သာသူတို့ကိုကိုးကွယ်နေကြတာ….မစဉ်းစားတတ်တာမဟုတ်ပါဘူးလောဘကြီးကြလို့ပေါ့ ကိုယ်လုပ်ထားတဲ့အလုပ်ထက်ပိုပြီးလိုချင်တတ်မက်မောတဲ့သူ..။ဘာမှမလုပ်ထားပဲသူများဥစ္စာလိုချင်နေတဲ့သူကိုလောဘကြီးတယ်လို့ခေါ်တယ်.. သူတို့ကိုပုံမှန်မပူဇော်မပသရင်..ဒေါသပိုကြီးတယ်..။လူတွေကိုဒုက္ခပေးတတ်တယ်..။ကိုယ့်ကိုမစဖို့မသေချာပဲဒုက္ခပေးဖို့သာသေချာတဲ့သူကို အိမ်မှာမထားသင့်ဘူး..။ဒါကြောင့်ဘကငါကအိမ်ဦးနတ်..ငါ့အပြင်တစ်ခြားနတ်မရှိရဘူးဆိုပြီးလုပ်ထားတာ..။အိမ်တွင်းအုန်းလဲဆွဲမထားရဘူး..။ အိမ်လေးလို့….အရက်သမားနတ်တွေ..သူတို့ဘယ်ဆက်သနေမလဲ..ကိုယ့်ဖာသာတောင်သောက်မဝရတဲ့ခြားထဲက……………………” သူတို့အတွက်ကုန်မဲ့အစားဘုန်းကြီးကျောင်းသွားပြီးလိုအပ်နေတာလေးတွေလှူလိုက်ရတာကချက်ခြင်းချမ်းသာတယ်…………………… ဘာလို့လဲသိလား..နတ်ပွဲတွေမြင်ဖူးတယ်မို့လား..။ဆိုင်းသံတစ်ညံညံနဲ့..နတ်ဝင်ရင်ဆဲတဲ့နတ်ကပါလိုက်သေးတယ်..။ဘုန်းကြီးကျောင်းသွား လှူလိုက်တော့ဆိုင်းသံလည်းမကြားရဘူး.။ဆဲသံလည်းမကြားရဘူး..။ဘုန်းကြီးကဆုတွေပေး…ကိုယ်ကသာဓုလိုက်ခေါ်ဘယ်လောက်ဧချမ်းသလဲ? ပြီးတော့ဘုရားကိုမလှူရတဲ့အရာတွေရှိသေးတယ်…အရက်နဲ့မူးယစ်စေတတ်တာတွေမလှူရဘူး..။စားဖွယ်တွေလှူရင်လည်းချက်ခြင်းစားသောက် နိုင်တာကိုပဲရွေးလှူရတယ်..။ပြီးရင်မွန်မတိမ်းခင်ပြန်စွန့်ရတယ်..။သစ်သီးတွေကိုလည်းအစိမ်းမလှူရဘူး..။အဆင်သင့်ဘုန်းပေးနိုင်ရုံပြုပြင်ပြီးမှကပ်လှူ ရတယ်…။ခုတော့မဟုတ်ကြပါဘူး..။ငှက်ပျောသီးကိုလည်းအစိမ်း..။သရက်သီးဆိုလည်းအတွဲလိုက်..။မလုပ်ရဘူး.။ကိုယ့်ထက်ကြီးတဲကသူ..။ဧည့်သည် လာရင်တောင်မှအဲဒိလိုကျွေးဖူးသလား?ဟိုကဘုရား….။ပြီးတော့သက်ရှိရှင်ကြားရှိစဉ်ကတည်းက..ဆားတစ်ဆုပ်သိမ်းထားခဲ့တယ်လို့ဘယ်ကျမ်းဟန်မှာ မှမရှိခဲ့ဘူး..။မင်းတို့နတ်တွေသာ..ဝါဝင်ကဝါထွက်သူတို့စင်ပေါ်အတင်ခံတာ..။ပြီးတော့ဝါဝင်တာထွက်တာနဲ့ပါတ်သက်ပြီးပြောစရာရှိသေးတယ်..။ နောက်မှဆက်ပြောပြမယ်..။ခုတော့လှူတာလောက်နဲ့ပဲရပ်ကြစို့………။လူတွေကမလှူတတ်လို့ကုသိုလ်ရသင့်သလောက်မရ.. ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ..လှူတယ်ဆိုတာကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းဥစ္စာကိုစွန်ံလွှတ်လိုက်တာပဲဒါကိုငါ့အလှူဆိုတဲ့စိတ်ကစွဲနေတယ်……..။သံသရာကိုတိုတိုဖြတ်ရမှာ သံသရာရှည်ချင်နေကြတော့ဆင်းရဲကြတာပေါ့..။