ဆင်းရဲရခြင်းအကြောင်းများ-၃

အလှူတစ်ခုကိုပေးလှူတာကုသိုလ်ရချင်လို့လား?ဂုဏ်ရှိချင်လို့လား?ငါလှူနိုင်တယ်ဆိုတာပြချင်လို့လား?
တစ်ဖက်သားရဲ့လိုအပ်ချက်တစ်စုံတစ်ရာအဆင်ပြေသွားအောင်လို့ပေးလှူတာလား?အလွန်ပဲဆင်ခြင်ဖို့ကောင်းပါ
တယ်..။ခုတော့သူများလှူလို့ဘာမသိညာမသိနဲ့အပြိုင်အဆိုင်လိုက်လှူ..။ဂုဏ်တုဂုဏ်ပြိုင်တွေလိုက်လုပ်………
မလိုအပ်တဲ့မအပ်မရာတွေလိုက်ထည့်..။ဆိုင်လားမဆိုင်လားမစဉ်းစားကြတော့ဘူး..။ရှေ့ကလူထက်သာဖို့ပဲစဉ်းစား
အဲဒိလိုနဲ့အလှူရဲ့ရည်ရါယ်ချက်တွေက..ကမောက်ကမတွေဖြစ်ကြ..။ဘယ်နေရာဘာလှူသင့်တယ်ဆိုတာမကြည့်..
(ရဟန်းသံဃာဆိုတာကဝိနည်းသက္ခာပုဒ်တွေနဲ့အညီနေကြရတာမတွက်ပဲလူတွေလိုပဲသဘောထားပြီးလောကီဇိမ်ခံ
ပစ္စည်းတွေလှူနေကြတာ…ကုသိုလ်ကနေအကုသလိုလ်ဖြစ်တတ်တယ်ဆိုတာကိုမတွေးကြဘူး..။)လှူတိုင်းကုသိုလ်ရ
တယ်အောက်မေ့ပြီးလုပ်ချင်တာတွေလုပ်နေကြတာ…ပြောမဲ့တားမဲ့သူမရှိ..။
ကျောင်းတစ်ကျောင်းမှာလျှပ်စစ်အားသွင်းခြင်သတ်တဲ့ဘက်တံလှူထားတာတွေ့ခဲ့ဖူးပါတယ်…။ဒါဟာဖြစ်သင့်ပါသလား?
စဉ်းစားကြည့်ဦးနော်….။အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကဘာပြောရမလဲ…။သူများလှူသမျှလက်ခံေပေးရမယ့်ဝိနည်းရှိနေပြီသားကိုမအပ်စပ်တော့
လည်းပြန်စွန့်ပေါ့…ဒါပေမဲ့သတ္တဝါသတ်တဲ့လက်နက်ဖြစ်နေလို့မစွန့်ပဲဒီအတိုင်ပဲထားလိုက်ရပါသတဲ့..။ နောက်ရှိတာတွေပြောနေရရင်
မကုန်နိုင်တော့ဘူး..။
ဆရာတော်ညွှန်ပြခဲ့ပထမအချက်အတိုင်း ဘယ်နေရာမှာဘာလှူသင့်တယ်ဆိုတာမြင်သာပါပြီ…ဘယ်လိုစိတ်မျိုးနဲ့လှူရမယ်
ဆိုတာရောပေါ့……….။
ဒါဆိုကျွန်တော်တို့တစ်တွေကုသိုလ်လုပ်ရင်းနဲ့ဒါမဟုတ်အမှတ်တစ်မဲ့ပြုလုပ်လိုက်မိတဲ့အကုသိုလ်လေးတွေပြောကြည်ံကြရ
အောင်….။
ဒါကပိုအရေးကြီးပါတယ်……ဘာသာရေးအမြင်နဲ့တင်မဟုတ်ပဲကျွန်တော်တို့လည်းကမ္ဘာကြည့်ကြည့်မြင်ကြည့်ပြီးအကုသိုလ်
ဆိုတာကိုဆန်းကြည့်ရအောင်……။
ဘာလိုလဲဆိုတော့နေ့စဉ်လူနေမှုဘဝတွေထဲမှာဖြစ်ပျက်နေတဲ့ကိစ္စတွေဟာကိုယ်ကောင်းစားရေးကိုသာကြည့်နေကြတာတွေ
များနေလို့ပါ..။အကုသိုလ်ဆိုတာ..ကုသိုလ်ရဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်လိုပြောတဲ့သူများပါလိမ့်မယ်..။ကျွန်တော်ကတော့ဒီလိုမတွက်ချင်ပါဘူး..။
အကုသိုလ်ဆိုတဲ့ကိစ္စဟာအချိန်မရွေးနေရာမရွေးထိုးဖောက်နိုင်တဲ့အရာမျိုးပါ..။ဘယ်လိုလဲ?ကျွန်တော်တို့ရဲ့စိတ်ကူးတွေကအချိန်နဲ့
အမျှပြောင်းလဲနေကြတာပါ..။ခုချိန်စိတ်ကောင်းဝင်ပြီးခဏနေရင်ညစ်ချင်တာမျိုး..။ပြီးတော့ကျွန်တော်တို့ဟာအမြဲတမ်းအနိုင်လိုချင်တဲ့
ဘယ်သူကိုမဆိုအသာစီးရချင်တဲ့စိတ်အခံလေးကလည်းရှိနေတာပဲ..။ကိုယ်ပြေလည်ရင်ပြီးရောဆိုတဲ့သဘောနဲ့အဆင်ပြေရာလုပ်နေ
ကြတာကအများစုပါ..။
ဒီကနေ့ဘာတွေတွေ့လာရသလဲ?ဆီဈေးတက်လာတော့စားအုန်းဆီနဲ့နှမ်းဆီ..ပဲဆီရောလာတယ်..။ဒါကပြဿနာသိပ်မရှိသေး
ဘူး..။စားအုန်းဆီမှာအရောင်တင်ဆီလို့ခေါ်တဲ့ဆီတစ်မျိုးရောနေကြတာကြာတော့ကြာပါပြီ….။သစ်သားအရောင်တင်တဲ့ဆီမျိုးလို့ပြောပါတယ်..။

နားလည်သူများဆန်းစစ်ကြည့်ကြပါဦး..။ နောက်တစ်ခုကအလှူတွေမှာ…လာရောက်လုပ်ကိုင်ပေးတဲ့သူတွေအရက်တိုက်တဲ့ကိစ္စ…….။
အရက်ဆိုတာလှူရမဲ့အရာမဟုတ်သလိုလှူလို့လဲကုသိုလ်မရပါဘူး..။ကိုယ်ကတိုက်လိုက်လို့တစ်စုံတစ်ယောက်ပြဿနာဖြစ်သွားရင်
ကိုယ်ကသာအကုသိုလ်တိုးပါတယ်..။ဒီလိုပဲနေ့စဉ်လူနေမှုထဲမှာအရက်သမားတွေအရက်ဖိုးလိုက်တောင်းရင်လက်လွယ်လွယ်ပေးတတ်တဲ့
အကျင့်……ကိုယ်ကသူငယ်ချင်းမို့ပေးလိုက်တာမျိုး..။မပေးရင်ထွက်သွားမှာမဟုတ်လို့ပေးလိုက်တာမျိုးတွေရှိမှာပါ..။
နောက်မေတ္တာပို့နေရင်းကြွေးတောင်းနေတဲ့အဘွားကြီးတွေ့ဖူးသေးတယ်…။”အရှေ့အရပ်၌ ရှိသော…….မောင်တင်အေးကြွေးလာမပေးသေးဘူး”တဲ့လေ…….သူမေတ္တာပို့နေရင်းနဲ့ရစရာရှိတဲ့အကြောင်းတွေစဉ်းစားနေရင်းအဲဒိလို
အသံထွက်သွားတာလေ…….
အဲဒိလိုမေတ္တာပို့နေလို့ကော….ဘယ်သတ္တဝါတွေသူ့မေတ္တာရတယ်လို့မကြားမိပါဘူး..။မေတ္တာပို့တယ်ဆိုတာအဲဒိလောက်လွယ်ကူတဲ့
ကိစ္စမဟုတ်ပါဘူး..။တော်တော်လေးကိုစိတ်သန့်ရှင်းနေသူဖြစ်ပါမှထိရောက်ပါတယ်..။မဟုတ်ရင်အကုသိုလ်ပွားနေတာနဲ့မထူးပါဘူး..။
ဒါကိုအလွယ်တစ်ကူလုပ်လို့ရတယ်ထင်ရင်မှားပါလိမ်ံ့မယ်..။ ကျွန်တော်ပြောတာမဟုတ်ဘူးထင်ရင်အနားမှာရှိတဲ့စာတတ်ပေတတ်
ဘုန်းတော်ကြီးတစ်ပါးပါးကိုမေးလျှောက်ကြည့်ပါ….။။အသံထွက်ကောင်းရုံရွတ်ဖတ်နေလို့ကုသိုလ်မရပါဘူး..။ကျွန်တော့ကိုခရစ်ကနေ
ပြောင်းလာတဲ့ကိုယ်တော်တစ်ပါးမိန့်ကြားဖူးလို့ပါ..။သူကဘယ်လောက်ထိပြောခဲ့လဲဆိုအဲဒိလိုအသံထွက်ကောင်းရုံလူထင်ကြီးခံရရုံ.(ဘာသာရေးတွေလုပ်နေတယ်ဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်ကလည်းလိုချင်သေးတာကိုး)
ရွတ်ဖတ်ပြနေလို့ကတော့ပါးစပ်ပဲသစ်ခေါင်းဖြစ်သွားမယ်..။ဘာမှတော့ရမှာမဟုတ်ချေဘူးတဲ့ခင်ဗျ….။
နောက်သရဏဂုံကိစ္စ
ကျွန်တော်တို့ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တွေဟာ…ဘာသာကူးပြောင်းသွားတဲ့အခါမှာသရဏဂုံပျက်ပါတယ်..။အသိစိတ်ကုန်ပြီးအသက်ပျောက်
သွားတဲ့အခါမှာလဲသရဏဂုံပျက်ပါတယ်..။နတ်တွေကိုအယုံကြည်လွန်ရင်လည်းပျက်ပါတယ်..။ဒီတော့သုဿန်မှာ
သရဏဂုံတင်တဲ့ကိစ္စ…သေသူကလိုက်မဆိုနိုင်ရင်သရဏဂုံမတည်ပါဘူး..။အော်……..မောင်နေရယ်………
.သေသူကတော့ဘယ်လိုက်ဆိုတော့မလဲလို့မပြောပါနဲ့…အစဉ်အလာအတိုင်းပဲဆိုပြီး…….လှေနံဓားထစ်နေလို့ပြောနေရတာပါ..။
ဒီတော့အဲဒိအပိုအလုပ်ကိုဘယ်သူကမှစဖောက်ရဲကြဘူး..။ဒါဆိုဘုန်းတော်ကြီးတွေကဘာလို့မပြောလဲ…သွားရန်မရှာပါနဲ့..။
ဒါကလည်းအကြောင်းရှိပါတယ်..။သုဿန်ဆိုတဲ့နေရာမျိုးဟာမကျွတ်မလွတ်သူတွေရှိတတ်တဲ့နေရာမျိုးပါ……..အဲဒိလိုနေရာမျိုးမှာ..
အမျှဝေလို့သာဓုခေါ်လိုက်ရရင်..သူတို့အဖို့အကျိုးရှိနိုင်တယ်လို့ယူဆထားကြလို့ပါ..။အသုဘရှင်ကိုတော့တည့်တည့်ပြောမှာမဟုတ်ပါဘူး..။
ဘာလို့လဲဆိုတော့ပူဆွေးဝမ်းနဲနေတဲ့ကျန်ရစ်သူမိသားစုကိုဒီလိုသွားပြောကြည့်ပါလား…….ဘယ်လက်ခံမလဲ…ဒီလိုအကျိုးရှိနိုင်လို့
အလှူရှင်ကျေနပ်အောင်လိုက်လုပ်ပေးနေတဲ့ကိစ္စကို..အိမ်မှာတင်သရဏဂုံတင်လိုက်ကြသတဲ့ဗျာ…ကောင်းရော….အိမ်နားကျောင်းနား
ဆိုတာကအဆင့်မြင့်တဲ့ပြိတ္တာတွေပဲနေနိုင်တာမျိုး..။အမျှဝေတာနေ့တိုင်းရနေပြီးသားကိစ္စ..။
အင်းပြီးတော့အင်တာနက်စာမျက်နှာတွေပေါ်မှာ…..ခြင်ထောင်ခန်းတွေပွင့်ပွင့်လင်းလင်ရေးနေတဲ့ကိစ္စ ဒီကိစ္စဟိုကိစ္စတွေများနေလို့နေဝန်းနီကိုရွာပြင်ထုတ်လိုကလည်းထုတ်ပေတော့….မတတ်နိုင်ဘူး..။ပြောလက်စနဲ့ပြောရမှာပါ.ပဲ.
အကုသိုဆိုတာမျိုးကကိုယ်လုပ်လိုက်တဲ့ကိစ္စတစ်ခုပေါ်မှာတွေ့ရ.မြင်ရ…ကြားရ..ပြီးကုသိုလ်စိတ်မဖြစ်ဘူး..။လောဘဒေါသမောဟ
စိတ်ဝင်လာတယ်ဆိုရင်ဖြစ်တတ်တဲ့အမျိုး..။အဲဒိစာမျက်နှာတွေမှာ..ပွင့်လင်းကြပါပေရဲ့..။ဇာတ်လမ်းတွေလည်းပါရဲ့..။ဓါတ်ပုံတွေကော…….
ဒါတွေဘာလုပ်ဖို့အကုန်အကျခံပြီးလုပ်နေရတယ်ဆိုတာမသိရဘူး..။
တစ်ယောက်ယောက်နဲ့တွေ့ပြီးဘာရလို့ဒီလိုလုပ်နေတာလဲဆိုတာမေးကြည့်ချင်လိုက်တာ…..
.ဒါတွေလုပ်ထားတာသူတို့အကုန်အကျခံပြီးလုပ်ထားကြတာ
နော်….ရှာကြည့်တဲ့သူတွေကလည်းသဲသဲမည်းမည်းလိုက်ရှာကြတာပဲ..။ပိတ်ထားရင်ကျော်တောင်ဝင်လိုက်ကြေသေး..။ပျော်ပျော်အုန်းအုန်းပဲ……..။
ဆိုင်တွေကလည်းဒါမျိုးတွေလာလို့ကတော့…ကြိုက်သလောက်လာ..ဂျီတော့မပွင့်ဘူးလို့လဲလာမပြောဘူး..။မေးင်္လမရမကလိုက်ဖွင့်ပေးစရာမလိုဘူး..။
သူဟာနဲ့သူအပြီး..။စက်ထဲမှာတောင်ထည့်သိမ်းပေးပြီးနောက်လူကြည့်ဖို့ထားပေးလိုက်သေးတယ်..။ဘာပြောချင်သေးလဲ..။စီးပွားရေးလို့ပြောဦးမလား..?
စောစောကပြောသလိုပဲတွေ့မြင်ရကြားရတဲ့သူ..ကိုလောဘဒေါသမောဟဖြစ်စေရင်အကုသိုလ်ဆိုတော့ဒီကနေ့ကောင်မလေးတွေဝတ်ပုံစားပုံကကော
ခင်ဗျားတို့မြင်နေတာပဲ…ဒါလည်းအကုသိုလ်လို့ပြောရင်…………..ဟင်း..ဟင်း…..ကိုအောင်ပုတို့ဘာပြောဦးမလဲမသိဘူး..။
နောက်စီးပွားရေးကိုမေတ္တာဖြင့်မရှာပဲဝိသမာလောဖြင့်ရှာဖွေတဲ့ကိစ္စကိုယ့်ဖာသာကိုယ့်စီးပွားကိုရျာတာဘယ်လိုရှာရှာပေါ့လို့ပြောချင်
တဲ့သူတွေလည်းရှိမှာပဲ..။ရှာပါ..ဘယ်လိုရှာရှာ…ကျွန်တော်နဲ့မှမဆိုင်တာ..။ကျွန်ေတော်ပြောမှာကအချိန်အတွယ်ပြညိ့အောင်မချိန်တာကစပြောရမှာပဲ..
ကိုယ့်အတွက်ကျန်ရင်ပြီးရော……ငါးသည်မှာတစ်ိပိဿာဝယ်ပြီးကြက်သွန်ဆိုင်မှာပြန်ချိန်ရင်90သားရှိရင်ကံကောင်း..။အဲဒါကိုပဲကုန်စုံဆိုင်မှာထပ်ချိန်
80သားပဲရှိတော့မယ်..။ဈေးခေါင်းရုံးသွားချိန်လိုက်ရင်75ကျပ်သားရှိကံကောင်း………။။
ရှေးလူကြီးတွေလုပ်တတ်တဲ့အလုပ်ရှိသေးတယ်..။ဟိုးငယ်ငယ်တုန်းကထဲကတွေ့ဖူးနေတာ..။မကြိုက်တာလည်းကြာပြီ..။
ဒါကတော့ငယ်ငယ်တုံးကကြုံဖူးတာပါ..ခုေတော့သူတို့လည်းမလုပ်ရဲကြတော့ဘူး..။တစ်ချို့ကတော့လုပ်နေကြတုံးပဲ…။ဒါကတော့
ရွှေပေါင်ခံပြီးအတိုးပေးစားတဲ့အလုပ်ပါပဲ..လူကြီးတွေဆိုတော့သားသမီးအထောက်အပံ့မဲ့တဲ့လူကြီးတွေလုပ်ကြတာပါ…………
အဲဒိတုန်းကလူတွေကရိုးသားကြတယ်ထင်တာပဲ..အတိုးနှုန်းကလည်းသိပ်မယူကြပါဘူး..အစိုးရအပေါင်ဆိုင်ကတစ်ကျပ်လားမသိဘူး
သူတို့နှစ်ကျပ်နဲ့တူတယ်..။လူကြီးတွေအထောက်အပံ့မရှိလို့လုပ်စားကြတာဘာမှမပြောလိုပေမဲ့……လူရွယ်တွေကပါလိုက်လုပ်ကြတယ်
အရင်ကတိုးတိုးကြိတ်ကြိတ်လုပ်ရတဲ့အလုပ်ဟာ..စားဝတ်နေမှုဖူလုံယုံလောက်လုပ်ကြတဲ့နေရာကနေပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနဲ့ကြေငြာပြီး
စီားပွားဖြစ်လုပ်ကိုင်လာကြတယ်..။သက်ဆိုင်ရာကလည်းဥပဒေရှိပါလျှက်နဲ့အရေးမယူကြဘူးမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးပြဿနာဖြစ်
လာမှဖြေရှင်းပေးတာမျိုးပဲရှိပါတယ်…….။နောက်ပိုင်းကျတော့ရပ်ကွက်ထဲမှာ…ဈေးထဲမှာတရားဝင်အလုပ်တစ်ခုလိုလု်လာကြတော့တာပါပဲ။
စောစောပိုင်းကဒီလောက်လည်းသုံးစရာမများသေး..ကုန်ဈေးနှုန်းကလည်းမမြင့်မားသေးတော့လူတွေငွေသိပ်မလိုကြပါဘူး…………..
ခုခောတ်လိုလည်းမညစ်ပတ်တတ်သေးတော်သိပ်အလုပ်မဖြစ်ကြဘူး..။ဒါပေမဲ့ဈေးထဲမှာတော့နေ့ပြန်တိုးဆိုတာပေါ်နေပြီ..နေ့ပြန်တိုး
ဆိုတာကတစ်ရာချေးယူရင်အတိုးနှစ်ဆယ်နှုတ်ထားပြီးရှစ်ဆယ်ပဲထုတ်ပေးလိုက်တာပါ။အဲဒါကိုတစ်ရက်လေးကျပ်နှုန်းနဲ့25ရက်ပြန်ပေး
ရပါတယ်..။အဲဒီလိုချေးတာကအပေါင်ပေးစရာမလိုပါဘူး..။နှစ်ဆယ်တိုးသာပြောတယ်တစ်ကယ်ကျတာက25%ဖြစ်နေတယ်..။ဘယ်
လောက်အတိုးကြီးသလဲ?ဒီလိုချေးယူပြီးပြန်ဆပ်နေရမယ်ဆိုရင်ချမ်းသာဖို့မပြောနဲ့ကြွေးကင်ဖို့တောင်မနဲ……..ကြွေကင်းချင်တဲ့ကြွေး
ကြွေးယူရမှာကြောက်တဲ့စိတ်ဓါတ်မရှိသ၍ဆင်းရဲနေတာမဆန်းပါဘူး..။ဒီဘက်နောက်ပိုင်းနှစ်တွေမှာငွေနဲ့မဟုတ်ပဲအဝတ်အစားတွေ
ကြွေးလည်ရောင်းတာမျိုးတွေကနေ့ပြန်တိုးနဲ့တွက်ပေးတာပါ..။ပေးသူကစီးပွားဖြစ်နေသလောက်ယူသူကတော့လူစဉ်မမီတော့ပါဘူး.။
ဒါတွေခင်ဗျားတို့စဉ်းစားမိရဲကလား?ဒီဘက်ခေတ်မှာအဝတ်အစာတွေ..အသုံးအဆောင်တွေ..စက်ပစ္စည်းတွေဟာအသစ်အဆန်းတွေ
တစ်နေ့တစ်မျိုးပေါ်လာတော့..အလွယ်တစ်ကူအကြွေးဝယ်လို့ရနေတာတွေရှိနေတော့…ပြန်ဆပ်ရတာလည်းနေ့စဉ်နဲနဲလေးခွဲဆပ်နေရ
တော့ဘယ်လောက်အမြတ်တင်ထားတယ်ဆိုတာမတွက်တော့ဘဲအလွယ်တစ်ကူဝယ်ဝတ်လိုက်ကြ..ဝယ်သုံးလိုက်ကြတာ…………..
ဆင်းရဲတွင်းထဲကိုယ့်စရိတ်ကိုယ်စားပြီးတူးဆင်းနေကြတာနဲ့ဘာမှမခြားပါဘူး..။