ဝေခွဲမရသော incoming call no. များ အကြောင်း …

ဒီနေ့ ရုံးမှာ အင်တာနက် ကွိုင်ပတ်နေတာနဲ့ … ဘာမေးလ်မှလည်း မဝင် ၊ ဘယ်သူနဲ့မှလည်း ဆက်သွယ်လို့ မရတာကြောင့် … pending လုပ်ထားတဲ့ အလုပ်လေးတွေ ဟိုလုပ်ဒီလုပ်နဲ့  … အလုပ်ရှုပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာပေါ့ … ။ ဘရော့ဘမ်း ပြသနာ တက်နေလို့တဲ့လေ … အိပဲ့အိပဲနဲ့တော့ ပြင်ဖို့ ကြိုးစားနေတာပါပဲ … ။ သုံးလို့မရတာ သုံးလေးရက်ရှိပြီ … အစကတော့ ဆာဗာ ဗိုင်းရပ်စ်ကိုက်တယ် ပြောတာပဲ … အခုတော့လည်း မဟုတ်ပြန်ဘူး … ဘရော့ဘမ်းဖြစ်တာတဲ့ … ။ MCWill ထပ်ထည့်မယ်လည်း စဉ်းစားနေတယ်တဲ့ … ဘယ်မှာ ပြသနာရှိရှိ … စိတ်မဝင်စားပါဘူး …. အင်တာနက်ပြန်သုံးရဖို့ပဲ အရေးကြီးတာလေ … ။ နေ့တိုင်း ဝင်ဖတ်နေကြ ဂေဇက်ထဲ မရောက်ဖြစ်တော့ … ရင်ထဲမှာ ဟာတာတာနဲ့ … ရုံးချိန်ပြင်ပအပြင်မှာ သုံးဖို့ကလည်း ….ညနေပိုင်း နောက်အလုပ်တစ်ခု ပြေးရသေးတာကိုး ….. အိပ်ချိန်မှ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့ … စက်ရုပ်လူသားလိုပဲ … အရာရာတိုင်းကို အချိန်ကိုက်လုပ်ဖို့ သတ်မှတ်ထားပေမဲ့ …  အင်တာနက်မရတာကြောင့် … လတ်တလော အလုပ်ပါးပြီး နောက်ပိုင်း ခေါင်းကိုက်လောက်အောင် အလုပ်ရှုပ်မှာ မို့ … တွေးပြီး စိတ်ညစ်ရပါတယ် … ။

ဟိုလုပ် ၊ဒီလုပ် လုပ်နေတုန်း … ချမ်းချမ်းသီချင်းသံလေး ကြားမိလိုက်လို့ …. တိုးတိုးလေးလိုက်ညည်း မိလိုက်သေးတယ် … နောက်တော့ အသံက တဖြည်းဖြည်းကျယ်လာတယ် … ဘယ်သူများဒီလောက် သတိ္တကောင်းကောင်းနဲ့ ရုံးချိန်ကြီးကို သီချင်းဖွင့်ရဲသလဲ တွေးနေတုန်း … ထပ်ခါ ထပ်ခါ ပြန်လာနေတဲ့ သီချင်း စာပိုဒ်လေးကြောင့် … သတိဝင်သွားခဲ့ပါတယ် … ။ အော….. ကျွန်မဖုန်းသံပါ …။

အိမ်မှာ ဖုန်းအားသွင်းရင် မီတာတက် …. အဲ… အလကားပြောတာပါ …ဖုန်းအားသွင်းဖို့ မေ့နေခဲ့လို့ … ပလပ်ပေါက်လွတ်တဲ့ GM ရဲ့ စားပွဲနောက်မှာ ကဒ်ထူပုံးလေးပေါ်တင်ပြီး အားသွင်းထားတာ … အဲ့ဒီကဖုန်းမြည်တဲ့ အသံပါပဲ … ။ ကိုယ့်အနားက အသံမဟုတ်တော့ …သူများ သီချင်းဖွင့်တယ်ပဲ ထင်တာ … ။ ကျွန်မတို့ ခုံနားကပလပ်တွေ အပေါက်ပေါင်းမြောက်မြားစွာ ကွန်ပျူတာတွေ ၊ စကန်နာတွေ ၊ပရင်တာတွေ သောင်းခြောက်ထောင် လိုင်းဆွဲထားတော့ … ဘယ်ပလပ်ပေါက်မှ မအားတာကြောင့် …. လွတ်တဲ့နေရာလေးမှာ သွားပြီး အားသွင်းထားရတာ … ။ ကျွန်မကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့ သီချင်းလိုက်ညည်းကောင်းနေတုန်း …. ဖုန်းသံမှန်း သိသိချင်း ဖုန်းကိုင်မလို့သွားတော့ … ဖုန်းကကျသွားပါတယ် … ။   နောက် တမိနစ်လောက်အကြာမှာ ထပ်ခေါ်ပါတယ် … ။ 0039 နဲ့ စကာဆိုတော့ … အီတလီကပေါ့ … ။ အီးမေးလ်တွေ စာ မပြန်လို့ ဖုန်းဆက်ပြီး မေးတာဖြစ်မယ် …… အလုပ်ပါတနာတွေ စိတ်ကြီးကြပုံပါပဲ ….  😀 ဖုန်းလိုင်းက ကျလိကျလိသံရောနေတာကြောင့် … လိုတာပြောပြီး … ဖက်စ်ပို့ပါဆိုကာ ဖုန်းချလိုက်တယ် … တဖက်ကလူကလည်း သုံးမိနစ်အတွင်း ဖက်စ်ပို့မယ်ဆိုပဲ …. ။ ကျွန်မလည်း ဖက်စ်လေးနားမှာ ငုတ်တုတ်လေးသွားစောင့်တယ် … ဘယ်ဖက်စ်မှ မဝင်ဘူး … ။ ဒါနဲ့ … ငါးမိနစ်လောက်ခြားတော့… ဖုန်းတခါ ထပ်ဝင်ပါတယ် … လိုကယ် ဂျီအက်စ်အမ် နံပါတ်နဲ့ပါ … ။ 095031 xxxx သိတဲ့ နံပါတ်မဟုတ်တော့ … ဇဝေဇဝါနဲ့ ဖုန်းကိုင်လိုက်တယ်  … ။ ကြားရတဲ့ အသံက ခုနက ခေါ်တဲ့ အီတလီကပါတနာ အသံပါ … ။ ဟဲ့ ဘယ်လိုများဖြစ်သလဲပေါ့ … နင်ဒီကိုရောက်နေလားမေးတော့ … မရောက်ဘူးတဲ့ … ငါအီတလီမှာပါပဲတဲ့လေ … ။ ဖက်စ်က အလုပ်မလုပ်လို့ … မေးလ်ကို ညဘက်ဝင်စစ်ဖို့ချည်း အထပ်ထပ်မှာပြီး ဖုန်းချသွားပါတယ် … ။ အိုဗာစီးကောဆိုလျှင် ဒီဘက်မှာ တခါတလေ နံပါတ်မှန်ပေါ်တယ် … ဧရိယာကုတ်တောင် ပါသေးတယ် … ။ တခါတလေ … unknown no. ဆိုတာမျိုးပေါ်တယ် … အခုလို … လိုကယ် နံပါတ်ပေါ်ပြီး အိုဗာစီးကော ဝင်တာ ဒါနဲ့ဆို သုံးကြိမ်မြောက်ပါပဲ … ။ ဘာလို့မှန်းတော့ ကျွန်မလည်း သေချာမသိဘူးလေ … ။

ပထမတစ်ခါတုန်းက … ဂျာမဏီဘက်က ပါတနာက ဖုန်းခေါ်တယ်… နေပြည်တော် ငါးသိန်းဖုန်းနံပါတ်ဒီဘက်မှာ လာပေါ်တယ်… ကိုင်လိုက်မှ သူဖြစ်နေတော့ … ဘယ်မှာလဲမေးတော့လည်း … ဂျာမဏီမှာပါတဲ့ … ။ စဉ်းစားမရတာကို ဇွတ်မစဉ်းစားတော့ဘူး … မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်နေလိုက်တာပါပဲ …. ။ ဒီလိုနဲ့ … ညနေခင်းတစ်ခုမှာ …. ကိုရီးယားရောက်နေတဲ့ … သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဖုန်းဝင်လာတယ်.. မြင်ကတည်းက 0082 ဆိုတော့ …ကိုရီးယားကမှန်းသိလို့ … စကားမပြောချင်တာနဲ့ … ကျွန်မ မကိုင်လိုက်ပါဘူး …. ။ ဘေးမှာကလည်း ကျွန်မ ချစ်သူ ရှိနေတာကြောင့် …ဖုန်းမကိုင်ဖြစ်တာပါ… ။ သူက သဘောထား သေးသိမ်ပြီး အူတိုတတ်တဲ့ လူတော့ မဟုတ်ပေမဲ့ …. သူဘေးမှာ ရှိနေတုန်း တစိမ်းယောကျာင်္းလေး သူငယ်ချင်းဖုန်းဝင်လာတာ … ဘယ်လို စကားကောင်းကောင်းပြောလို့ရပါ့မလဲနော် … တော်ကြာ တဖက်ကလူကိုလည်း ….စကားပြောရတာ အနှောက်ယှက်ဖြစ်လျှင် အားနာနေရာမှာမို့ … ဖုန်းမကိုင်လိုက်တာပါ …. ဟိုတယောက်ကလည်း … အတော် အားနေတယ်ထင်ပါရဲ့… ဇွဲရှိရှိနဲ့ ခေါ်တယ် …သုံးလေးကြိမ် ဆက်တိုက်ပဲ … ။ အကြိမ်တိုင်း နံပါတ်က 0082 xxxxxxxxx ချည်းပေါ်နေတာမို့ …ကျွန်မထမကိုင်ပါဘူး .. ။ ဖုန်းမကိုင်တော့ … မဆက်လောက်တော့ပါဘူး ထင်ပြီး မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်နဲ့ …ကော်ဖီသောက်ထားတဲ့ပန်းကန်တွေ ဆေးနေတုန်း … ဖုန်းတခါထမြည်တယ် … သူက နံပါတ် သုံးလုံးပဲပေါ်တယ်ဟေ့ … အဲ့ဒါဘယ်သူလဲတဲ့ … နံပါတ်ကလည်း 000 ချည်းပေါ်နေတာဆိုတော့ ..ကျွန်မလည်း မသိဘူး ကိုင်ချင်ကိုက်လိုက်လို့ … ပန်းကန်ဆေးနေတုန်း လှမ်းအော်လိုက်တယ် …. ။ သူကိုင်လိုက်တော့ … ကိုရီးယားက တယောက်ဆက်တာဆိုပဲ … ။ အေးအေးဆေးဆေး သူပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် … ကျွန်မအခု မအားလို့ … နောက်မှ ပြန်ဆက်ချင်ဆက်ပါလို့လည်း မှာလိုက်တယ်တဲ့ … ။

ဒီလိုနဲ့…ညဘက် အလုပ်ပြီးလို့ အိမ်ပြန်တဲ့လမ်းမှာ … ဖုန်းဝင်လာပြန်တယ် …… 09516 နဲ့ စတဲ့ ဖုန်းမို့ … လိုကယ်ဖုန်းတော့ ဟုတ်ပါရဲ့ …နံပါတ်ကလည်း အသစ်ပါပေါ့ … ဘယ်သူများလဲ ဒီအချိန်ကြီးတွေးရင်း ဖုန်းကိုင်တော့ … ဟိုကိုရီးယားမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ဘော်ဒါ … ။ သာကြောင်းမာကြောင်း မေးဖို့ … ဇွဲရှိရှိနဲ့ ဆက်တဲ့ ဖုန်းပါပဲ … ။ တကယ်ကို စိတ်လေသွားပါတယ် ….. ။ ကျွန်မတို့ဒီမှာတောင် အိပ်ချိန်ဖြစ်နေပြီဆိုတော့…သူတို့ဆီမှာ သန်းခေါင်ကျော်ပါ … ။ စကားနည်းနည်းပြောပြီး … နှုတ်ဆက်ကာ ဖုန်းချလိုက်ရပါတော့တယ် … ။

ဘာလို့ … အိုဗာစီးကောမှာ လိုကယ်နံပါတ်တွေ ပေါ်နေသလဲ … ဆက်သွယ်ရေး ကွန်ရက်တွေများ မှားချိတ်မိနေသလားတော့ မပြောတတ်ဘူး … ။ မကိုင်ချင်တဲ့ ဖုန်းတောင်မှ …. နံပါတ်တလွဲပေါ်လို့ ကိုင်မိရက်သား ဖြစ်သွားရတဲ့ အဖြစ်မို့ … ဘယ်ဒင်းကို ပြသနာရှာရမှန်းမသိတော့ပါဘူး … ။