“အပျော်ဆုံးနေ ့” အပိုင်း (၁)

လူမှန်းသိတတ်သည့်  အချိန်ကာလမှစ၍  ယနေ ့အချိန်အထိ   ကျွန်မဘဝတွင်  “အပျော်ဆုံးနေ ့” ဟူ၍  များများစားစားမရှိခဲ့ဖူးပါ။ ဘဝရည်မှန်းချက်ကြီးကြီးထား၍   တစ်နှစ်ပတ်လုံး  အပတ်တကုတ်ကြိူးစားအားထုတ်ပြီး ထိုက် ထိုက်တန်တန်    ဂုဏ်ထူးများဖြင့်   အောင်မြင်ခဲ့ရသော (၁၀)တန်း  စာမေးပွဲအောင်မြင်ခဲ့ရသည့်နေ ့လား။ ဟင့်အင်း။ ထိုနေ ့သည်လည်း  ကျွန်မဘဝတွင် “အပျော်ဆုံးနေ ့” မဖြစ်ခဲ့ပါ။

တနေ ့တာလုံးအဆက်မပြတ် တဖွဲဖွဲရွာသွန်းနေခဲ့သော  ရန်ကုန်မိုးများအောက် ထီးတလက်နှင့် အလုပ် ခွင်ဝင်ခွင့်ရာထူးစာမေးပွဲ အောင်စာရင်းကပ်မည့်အဆောက်အဦရှေ ့  စောင့်စားရင်း ရင်ခုန်မျှော်လင့်ခဲ့ရသော  အောင် စာရင်းတွင် မိမိနာမည်ပါလာခဲ့သည့်နေ ့လား။? ? ?။ ဟင့်အင်း။ အဲဒီနေ ့လည်း   “အပျော်ဆုံးနေ ့”   မဟုတ်ခဲ့ပါ။

ဘဝတွင်  အခါများစွာထားခဲ့ဖူးသော  မျှော်လင့်ချက်ပေါင်းများစွာ   ပြည့်ဝခဲ့သော  နေ ့ပေါင်းများစွာ လား။ဟင့်အင်း။ ထိုနေ ့များသည်လည်း  စိတ်အာရုံတွင်  မှုန်ဝါးပျောက်ကွယ်သွားပြီဖြစ်သည်။ အမှတ်ထင်ထင် “အပျော် ဆုံးနေ ့” ဟူ၍ ယနေ ့အထိ နှလုံးသားတွင်  သိမ်းဆည်းထားစရာ  မရှိခဲ့ဖူးတာတော့  အသေအချာပင်။

ဒါပေမယ့်  ဤယနေ ့(၁၁-၉-၂၀၁၁)ရက်နေ ့သည် ကျွန်မဘဝတွင် “အပျော်ဆုံးနေ ့” ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်ဟု ဝန်ခံရမည့်နေ ့ပင်။ သိပ်ကို တိုတောင်းသော အချိန်ပိုင်းလေးပါဘဲ။ ထိုခဏတာ အချိန်ပိုင်းလေးသည် ပြန်တွေးမိတိုင်း စိတ်နှလုံးကြည်နူး ပီတိဖြစ်မိကာ ကုသိုလ်တရားများ အထပ်ထပ်ပွားမိသည်အထိပင်။

ဒီနေ ့ ။    အပျော်ဆုံးနေ ့။

ကျွန်မတို ့  မန ္တလေးမြို  ့ တွင်  (၁၉-၈-၁၁) နေ ့မှစ၍  ရက်ဆက်နီးပါးရွာသွန်းခဲ့သောမိုးကြောင့်  မြို  ့ နယ်(၃)ခုတွင် ရေဘေးဒုက္ခခံနေရပါတယ်။ အောင်မြေသာစံမြို ့နယ်ရှိ ညောင်ကွဲရပ်ကွက်နှင့် ရပ်ကွက်အချို  ့၊ မဟာအောင်မြေမြို  ့နယ်ရှိ ဒေါနခြံ၊ မာလကာခြံအတွင်းက ရပ်ကွက်တွေနဲ ့ ချမ်းအေးသာစံမြို ့နယ်အတွင်းက ရပ်ကွက် အချို  ့မှာ  ရေဝင်နေတယ်။အိမ်ထောင်စု ထောင်နဲ ့ချီပြီး  ရေဘေးဒုက္ခ  ကြုံ တွေ ့နေရတယ်။

ညောင်ကွဲရပ်ကွက်ကရပ်ကွက်တွေမှာ အိမ်ခြေ (၁၀၀၀) ကျော် ရေÕမုပ်နေတယ်။ရေကကျဖို ့ မလွယ်ဘူး။စုပ်ထုတ်တာအပြင် အခြားမရှိဘူး။ ရေအိုင်နေတယ်လို ့ တာဝန်ရှိသူတစ်ဦးက ပြောပါတယ်။

မြို ့တော်စည်ပင်က  တာဝန်ရှိသူတွေနဲ ့သက်ဆိုင်ရာအဖွဲ ့အစည်းတွေ ရေဝင်တဲ့ ရပ်ကွက်အချို  ့မှာ   ရေစုပ်စက်တွေနဲ ့ ရေတွေ  စုပ်ထုတ်ပေးနေတယ်။

ရပ်ကွက်တချို ့ကိုလည်း ရွေ  ့ပြောင်းပေးပြီး ရေဘေးကယ်ဆယ်ရေးစခန်းတွေဖွင့်ပေးထားတာကို တွေ ့ရပါတယ်။

(၂-၉-၁၁)ရက်ထုတ်  မော်ဒန်သတင်းဂျာနယ်မှ ရေဘေးကယ်ဆယ်ရေးသတင်းကို ဖတ်မိပြီး ကျွန်မ  ကုသိုလ်တော်ဘုရားဝင်းအတွင်း ရေဘေးကယ်ဆယ်ရေးစခန်းကွပ်ကဲရေးရုံးကို သွားရောက်လေ့လာမှုတွေ ပြု လုပ်ခဲ့ ပါတယ်။ အဲဒီ ကယ်ဆယ်ရေးစခန်းမှာ  အိမ်ထောင်စု (၁၃၅) စုနဲ ့  လူဦးရေ (၄၇၅) ဦးရှိပြီး  (၂၆-၈-၁၁) ရက်နေ ့မှ ကစပြီးဒီစခန်းကို ဖွင့်လှစ်ပြီး ရေဘေးဒုက္ခသည်များကို ဘုရားဝင်းအတွင်းအပြင်ဘက်ပတ်လမ်းတွေမှာ နေရာချထားပေးခဲ့ပါတယ်။

စားစရာမရှိဘဲ ဒုက္ခရောက်နေကြတဲ့ သနားစဖွယ်ရေဘေးဒုက္ခသည်တွေကို မြင်တွေ ့လိုက်ရတဲ့ခဏ  စိတ် မကောင်းခြင်းကြီးစွာ  ကျွန်မဖြစ်မိခဲ့ပါသည်။

ကျွန်မတို ့က စားစရာအပြည့်အစုံ၊ ဝတ်စရာ ဖြူနီဝါပြာ  ကာလာဒီဇိုင်းစုံ စိတ်တိုင်းကျ ဝတ်ဆင်ပြီး  နေစရာနေအိမ် မိုးလုံလေလုံနှင့်  စိတ်အေးချမ်းသာစွာ မပူမပင်ရဘဲ နေထိုင်နေခိုက်မှာ ရေဘေး ဒုက္ခကြုံနေရရှာတဲ့သူတွေမှာတော့  ရေလွတ်တဲ့နေရာကို ပြောင်းရွေ  ့ပြီး  ယာယီတဲထိုးနေထိုင်နေရရှာတာကို မြင်တွေ  ့ ခဲ့ရပါတယ်။

ညောင်ကွဲရပ်ကွက်ဟာ ရေနစ်မြုပ်တဲ့အတွက်ကြောင့်  ရေဘေးသင့်သူအများစုက  တာဘောင်ရိုးပေါ်မှာ ယာယီ တဲထိုးနေထိုင်ကြရပါတယ်။

အဲသည်နောက် ဩဂုတ်လ (၂၆) ရက်နေ ့မှာတော့  အများစုက မန ္တလေးတောင်ခြေမှရှိတဲ့  ကုသိုလ်တော်ဘုရားနဲ ့ ပုသိမ်ကြီးမြို  ့နယ် အောင်ချမ်းသာရွာမှာရှိတဲ့ ပညာပါရမီဘော်ဒါဆောင်မှာ ပြောင်းရွှေ  ့ နေထိုင် ကြတာ ဖြစ်ပါတယ်။

ရေဘေးကယ်ဆယ်ရေးစခန်း(၂)ခုကို  ကိုယ်တိုင်သွားရောက်လေ့လာပြီးတဲ့ ကျွန်မဟာ  သံဓိဋ္ဌာန်တခုကို ချလိုက် ပါတယ်။

“ငါလဲ မြန်မာလူမျိုးတယောက်အနေနဲ ့ ကိုယ့်မြန်မာလူမျိုးတွေ ဒုက္ခရောက်နေတာကို ငါတတ်နိုင်တဲ့ဘက်က ကူညီမယ်”လို ့။