NGO တွေနေတဲ့အိမ် (၂)

NGO တွေနေတဲ့အိမ်

အရင်တစ်ပါတ် စနေ တနင်္ဂနွေက ကျွန်တော်တို့ ဝန်ထမ်းတွေစုငှါးနေတဲ့ အိမ်ကို ကျွန်တော့်သ္မီးကြီး သူသူအောင်ဆန်း(ကိုးနှစ် သုံးတန်း) လာလည်သွားတယ်။

သ္မီးကြီးက ဘာပြောတယ်မှတ်လဲ “ဖေဖေတို့အိမ်ကလည်း ရှက်စရာကြီး” တဲ့။

အမငှီး အော်သာအော်လိုက်ခြင်တော့တယ်

“ကိန်”

ကျွန်တော်သိတယ်…… သ္မီးကို စာကျက်ပြင်းတုန်းက ကျွန်တော်က စည်းကမ်းတွေထုတ်တော့ သ္မီးမေးလို့ ကျွန်တော်ပြောခဲ့တဲ့ စကား

“ သ္မီးက စည်းကမ်းမရှိလို့ စည်းကမ်းထုတ်ရတာ” ကို သ္မီးက မှတ်မိပြီး ပြန်ပြောတာ။

ကျွန်တော်တို့နေတဲ့အိမ်ကလည်း

ဝင်းတံခါးမကြီးဝင်တော့ “ဖွင့်ဝင် ဖွင့်ထွက် ပြန်ပိတ်ခဲ့ပါ”

အိမ်ရှေ့ခန်းဝင်တော့ “ကျေးဇူးပြုပြီး ဖိနပ်ချွတ်ပါ”

ဧည့်ခန်းပြတင်းဝမှာ ”ကွမ်းတံတွေးမထွေးရ“

လျှပ်စစ်မိန်းခလုပ်နားမှာ “မလိုအပ်သောမီးများ ပိတ်ထားပါ” “အပြင်ထွက်လျှင် မိန်းချခဲ့ပါ“

အိမ်သာတွင်းမှာ “မိမိပစ္စည်း မိမိတာဝန်”

ရေချိုးခန်းမှာ “ ရေကိုသုံးပါ မဖြုန်းပါနှင့်”

မီးဖိုချောင်မှာ ”ထမင်းအိုးကို အောက်ပေါက်ခူးပါ” “လိုသလောက်သာ ထည့်ပါ”

တအိမ်လုံးပါပဲ……

စည်းကမ်း ဥပဒေဆိုတာ ချိုးဖေါက်တဲ့သူတွေရှိနေလို့ ချမှတ်ပေါ်ပေါက်လာတာပါ။ ဥပဒေတွေ အများဆုံးရှိနေတဲ့နိုင်ငံဟာ စည်းကမ်းအမဲ့ဆုံးနိုင်ငံပဲတဲ့ ကြားဘူးတာပါ။

ဥပဒေဆိုတာ ညစ်ပါတ်သူတွေရှိလို့(ချိုးဖေါက်သူတွေရှိနေလို့) ထုတ်သလို ညှစ်သတ်ခြင်သူတွေက ထုတ်ပြန်တာလဲရှိတတ်တာပါပဲ။

၁၉၉ဝ ကျော်ကာလလောက်ကပါ ကျွန်တော်တို့ မြို့ကလေးရဲ့ လူ့ဘောင်သစ်ဒီမိုကရေစီရုံးရှေ့မှာ

“ ဥပဒေတွေထပ်ထပ်မတိုးပါနဲ့ တို့တစ်တွေမှာ ကြောက်တတ်တဲ့ အမျိုးပေမို့ သူ့အမေ—´´ ဆိုပြီး

ဆိုင်းဘုတ်ကြီး အကြီးကြီးကို လူငယ်ကျောင်းသားလေးတွေ တင်ထားလို့ အဲဒီခေတ်က စစ်အစိုးရနဲ့ တရားဖြစ်ရသေးတယ်။

သ္မီးရေ ဖေဖေတို့နေထိုင်တဲ့ ကမာ္ဘကြီးဆိုတာ ဟိုးအရင်တုံးက သူကဖေဖေတို့ကိုပေးခဲ့တာ စိမ်းညှို့နေတဲ့ တောင်တန်းကြီးတွေ ကြည်လင်အေးမြနေတဲ့ စိမ့်စမ်းရေအိုင်တွေနဲ့ပေါ့။

ခုတော့ဒါတွေဟာ ဖေဖေတို့လူတွေကြောင့်ပဲ ပျက်စီးကုန်ကြပြီ။ ဖေဖေတို့ လူသားတွေပဲ စည်းကမ်း မဲ့လွန်လွန်းလို့ပေါ့။

ဆရာကြီးတစ်ဦးပြောတာကြားဘူးတယ်။ ကမ္ဘာမြေကြီးက လူသားတွေလိုသမျှကိုပေးစွမ်းပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူသားတွေလောဘကို ပြည့်အောင်တော့ မပေးစွမ်းနိုင်ပါဘူးတဲ့။

သ္မီးရေ အဲဒီလူသားတွေ စည်းကမ်းမဲ့မှု့ကြေင့်ပဲ ဖေဖေတို့ကမာ္ဘကြီး ကျန်းမာရေးချို့တဲ့နေပြီတဲ့။

Global Warming တဲ့ ကမာ္ဘာကြီးပူနွေးလာနေပြီ။ ငါတို့ကမ္ဘာကြီး တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် အပူချိန်တွေမြင့်မား လာနေပြီပေါ့။

အဲဒါတွေဟာ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ် ထုတ်လွှတ်မှု့လွန်ကဲလို့၊ သစ်ပင်သစ်တောတွေပြုန်းတီးလို့ အိုဇုန်းလွှာကို ပျက်စီးစေတဲ့ ဓါတ်ငွေ့တွေကို လူတွေ အလွန်ထုတ်သုံးလာနေလို့ပါပဲ။

မရှိမဖြစ်နီးပါးစွဲနေပြီဖြစ်နေတဲ့ ကြွပ်ကြွပ်အိတ်ဆိုလဲ ခုဆို ဖေဖေတို့ကမ္ဘာကို ချိမ်းခြောက်နေပြီ။ သူ့ကို လျှော့သုံး၊ ငြင်းပယ်၊ ပြန်သုံး၊ စနစ်တကျထုပ်ပိုးစွန့်ပြစ် စသည်ဖြင့် နေ့တိုင်းပဲ အော်ပေးနေရတယ်။

သ္မီးရေ ဖေဖေတို့ကမ္ဘာပျက်စီးနေတာကို ရာသီဥတုပြောင်းလဲခြင်းတွေ ရာသီဥတုဖေါက်ပြန်ခြင်းတွေကနေတွေ့မြင် နေရပြီ။ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းမှာ နေ့စဉ်ဖြစ်နေ ကြားနေရတယ်။ ရေခဲတောင်တွေအရည်ပျော် ပြိုကျလို့ ရေကြီးလို့၊ မြေပြိုလို့၊ မိုးခေါင်လို့၊ ငလျှင်လှုပ်လို့ မီးတောင်ပေါက်လို့………

ငါတို့ပါတ်ဝန်းကျင်ကို မြင်အောင်ကြည့်ရင် ဆင်ခြင်စရာတွေခြည့်ပေါ့။

We are NGO.(Civil Service Organization)

We are NPO (Non Profit Organization)

We are Environmental Conservation activatic.

We are Community Developer.

We are Volunteer.

We are Facilitator.

သ္မီးရေ ဖေဖေတို့ဟာ

အစိုးရမဟုတ်သော လူထုအကျိုးပြု အဖွဲ့အစည်းကလူတွေပေါ့။

အမြတ်မစွန်းအတွက် မဟုတ် လူထုအတွက် အလုပ်လုပ်နေတဲ့ လူတွေပေါ့။

သဘာဝပါတ်ဝန်းကျင် ထိမ်းသိမ်းရေးသမားတွေပေါ့။

လူထု အကျိုးပြု ပြုလုပ်နေသူတွေပေါ့။

ဖေဖေတို့ဟာ အဲဒီပြည်သူလူထုတွေကို ဦးဆောင်ဆွေးနွေး ပြောင်းလဲပေးခြင်သူတွေပေါ့။

သမီးမြင်သလားတော့မသိဘူး။ ဖေဖေတို့တစ်တွေပြည်သူကြားကိုသွားမယ်။ ပြည်သူတွေကို ရှင်းပြမယ်။ စံပြလုပ်ပြမယ်။ သူတို့ကို ပြောင်းလဲစေခြင်တယ်။ ပြောင်းလဲပေးခြင်တယ်။

အဲလိုဆိုရင် ဖေဖေတို့ကိုယ်တိုင်က အဲဒါတွေကိုကောင်းကောင်းသိနေရမယ်။ အဲဒီမကောင်းတဲ့ ဆိုးကျိုးဖြစ်မဲ့ဟာတွေကို မလုပ်တဲ့ရှောင်ကျင်တဲ့ သူတွေဖြစ်နေရမယ်။

ဖေဖေတို့ကိုယ်တိုင်သိ ကိုယ်တိုင်နားလည် ကိုယ်တိုင်လက်ခံပြီး ကိုယ်တိုင်ကျင့်သုံးနေထိုင်သူ (စံပြ) ဖြစ်နေဘို့လိုမယ်။

ခုတော့ သ္မီးပြောသလိုပဲ “ဖေဖေတို့အိမ်ကလည်း ရှက်စရာကြီး” တဲ့။

စိတ်ချပါသ္မီးရယ် နောက်ကိုလေ ဖေဖေအတွက်တော့ သ္မီးမရှက်စေရအောင် ဖေဖေကျိုးစားပြီး ပြုပြင်နေပါ့မယ်လို့။