အလင်းတန်း……..ပျောက်နေတဲ့ ……တိုင်းပြည်…… ။

အသံတစ်ခု ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ရွေ ့လျားသွားသည် ။

မကြောက်ပါနဲ ့ ။ “” တိတ်ဆိတ်ခြင်းသည်….ဒဏ်ရာ အနာတရ”‘ ဖြစ်စေခဲ့ပြီပဲ…။

အသံသည်….စိတ္တဇ ဆန်သော တေးသွားတစ်ခုထက် ပို၍ နက်ရှိုင်းသည် ။ သို ့သော်……မကြောက်ပါနဲ ့။

“”အသံမဲ ့ခြင်းထက် ဘယ်အရာကမှ ကြောက်စရာ..ပိုမကောင်းခဲ့ပါ ။””

ထို ့ကြောင့်…..မကြောက်ပါနဲ ့ ။

ထပ် ….မှာကြားပါရစေ..။ လုံးဝ မကြောက်ပါနဲ ့ ။
__________________________________

တိမ်တိုက် မည်းညစ်ညစ်များ…..လေထဲတွင် ပျံသန်းနေကြသည် ။

ညနေခင်းသည် တစ်စုံတစ်ရာပေါင်းများ..စွာ….ဖြစ်ပျက်သွားရာ…ညနေခင်းဖြစ်သည် ။

ထို ့ကြောင့်……. အားလုံးလည်း..အံ့ဩနေခဲ့သည် ။

မကြာခင် အလင်းတန်းများ….. ဖြာ..ကျ လာမလား …။

အမှောင်ထုက လွှမ်းအုပ်သွားမလား…… ။ ဘယ်သူကမှ…တိတိကျကျ မသိတော့ပါ ။

အလင်း..ကို လိုချင်ကြသည် ။ အလင်းသည်….အလင်း သာ..ဖြစ်ပြိး..တခြား..ဘာတစ်ခုမျှ..မဟုတ်ပါ ။

သို ့သော် တချို ့က အလင်းကို တခြားစကားလုံးများနှင် ့….တွဲလျက်သား…မြင်ယောင် ခံစားတတ်ကြသည် ။

အလင်း = ကောင်းခြင်းတရား..

အလင်း = ဒီမိုကရေစီစစ်စစ်

အလင်း = ကောင်းကင်ဘုံ

အလင်း = လမ်းပျောက် ၊ ရှာတွေ ့ခြင်း..

အလင်း = အမေစု….

အလင်း = ဖေမြင့် ၏ ဘာကြောင့် ဒီမိုကရေစီလိုချင်ရသလဲ..စာအုပ်..

အလင်း = အလင်းဆက်……

စသည်ဖြင့်……
_______________________________________

“”ဘယ်တုန်းကမှ….၊ ဘယ်သူ ့ကိုမှ မနမ်းခဲ ့သော အနမ်းတစ်ခု “”ဖြင် ့ သင့်ကို…နမ်းရပါလိမ် ့မည် ။

ထိုအနမ်းသည်….ကူ ကယ်ရာမဲ့သော…၊ လိမ်ညာ ခံနေရသော..မသိနားမလည်နိုင်သူ

လူသားတစ်ယောက်၏ မျှော်လင့်..တောင့်တ ခြင်းများဖြင့်…ပြုလုပ်ထားပါသည် ။

ထိုအနမ်းသည်……အဖြူရောင်…အဆင်းသာ ရှိပြီး….အေးမြသော လပြည့်ည တစ်ည၏ ထိတွေ ့မှုမျိုး…ဖြစ်ပါသည် ။

ထိုအနမ်းကို….သင်..လက်ခံရပါလိမ့်မည် ။ သင့် ဘက်က ဘာတစ်ခုမျှ ပြန်ပေးစရာမလိုပါ ။

ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသော…ကလေးငယ်တစ်ယောက်၏ မျက်ဝန်းများကို…..တစ်စက္ကန် ့မျှ…ပြန်လည် ကြည့်ရှု ပေးလိုက်ရုံကဲ့သို ့……
_____________________________________________

နေ ့ခင်းသည်….လင်းသလိုလို ထင်ကြရပါသည်။ သို ့သော် ……မှောင်နေဆဲ..ဖြစ်သည် ။

ကမ္ဘာမြေသည်….ကျွန်တော်တို ့ရှိရာ နေရာဆီ…အလင်းတန်းများ…ပစ်ချပေးခဲ့ပါသည် ။

ထိုအလင်းတန်းများကို..သွေးဆာနေသော..လူတစ်ယောက်က…

အားရပါးရ စာသုံးသွားပါတော့သည် ။

ကျွန်တော်တို ့နေရာကလေးမှာ…. သူ မလိုချင်၍ စွန့်ပစ်ခဲ့သော “”ခပ်ညံ့ညံ့ အလင်းကလေး “”နည်းနည်းသာ…ကျန်ရစ်ခဲ့သည် ။

ထိုအလင်းသည်…..””.အကြွင်းအကျန်..လင်းချင်းမှု “” ပီပီ……

မှောင်သော အဆင်းရှိသည် ။

မွန်းကြပ် ပိတ်လှောင်…စေသည် ။

ပူလောင် ပြင်းပြစေသည် ။

ထို ့အပြင်…အမြင်များ…၊ အကြားများ…..၊ အသိတရားများကို…လည်း..ပျောက်ဆုံးစေပါသည် ။

“” လူတစ်ယောက်အတွက်..( ဒါမှမဟုတ်…လူတစ်စုအတွက်…)

အခြား လူသားများ.က..( လူ..သန်း ( 50 ) လောက်က..)

ဒဏ်ရာ..ကိုယ်စီ…ရ….ယူ….ခဲ့ရတာ..တန်သလား…။””

အဲသည်ဖြစ်ရပ်အတွက်..ကမ္ဘာမြေကို အပြစ်မတင်လိုပါ ။

သဘာဝ သယံဇာတများကို…မုန်းစရာ….မလိုပါ ။

ပြည်တွင်းစစ်ကိုတော့………………………….

ရှေ့ဆုံးစာမျက်နှာတွေက စကားလုံးတွေကိုတော့…………………………..

လူတစ်စု၏ သွေးဆာနေသော စိတ်ထားများကိုတော့…………………………………. ။
________________________________

တစ်ခါတုန်းက “” သုခဘုံ..””.ဟု အမည် တပ်ထားရသော ( မတပ်ချင်ပဲ..တပ်ထားရသော..) အိမ်ကလေးပေါင်းများစွာ….

ရှိခဲ့သည် ။

ထိုအိမ်ကလေးများသည်…..” သုခဘုံ “ဟု အမည် တပ်ထားရသော်လည်း..အထဲတွင်…( သုခ ဘုံ..ဟုူသော အမည်နှင့် ကွဲလွဲစွာပင်..)

ငရဲခန်းများကဲ့သို ့…..ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အတိပြီးနေခဲ့သည် ။

ထိုအိမ်ကလေးများ..ထဲမှ….. အသေးငယ်ဆူံး အိမ်ကလေးထဲမှာ..ကျွန်တော် နေထိုင်ခဲ့ရပါ သည် ။

အိမ်ရှေ ့ လမ်းမ ဘက် မျက်နှာ လှည့်၍ ရေးထား ရသော…”သုခဘုံ “ဟုူသော..စာတန်းကို မော့ကြည့်ကာ..

ကျွန်တော်……မျက်ရည်..ကျခဲ ့ဖူးသည် ။

တောက်…ခတ်ခဲ့ဖူးသည် ။

လက်သီး ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ခဲ့ဖူးသည် ။

“”ဘယ်တော့မှ မမေ့ဘူး “”……..ဟု ရေရွတ်ခဲ့ဖူးသည် ။

“‘ တစ်နေ ့တော့ ..တွေ ့ဥိးမယ်.””..ဟု ကြုံးဝါးခဲ့ဖူးပါသည် ။

ထို ့နောက်…ကျွန်တော်….နာကျင်စွာ..ခံစားရင်း..တဖြည်းဖြည်း..ကြီးပြင်းခဲ့ပါသည် ။
_____________________________________________

“” ဒဏ်ရာ အနာတရများကို..ချပြခြင်းသာ ဖြစ်ပါသည်။

စကားလုုံ့းများ..မဟုတ်ပါ ။

စကားပြေ ..မဟုတ်ပါ ။

ပို ့စ်မော်ဒန် ဝတ္ထုတစ်ပုဒ် ….မဟုတ်ပါ ။””

ဤ စာလုံးများကို…….””..ဒဏ်ရာများမှ…စီး..ကျသော…သွေးစိ်မ်းရှင်ရှင်များဖြင့်..””

ရေးပါသည် ။

ထပ်ပြောပါဥိးမည် ။

“” ဤ အရာသည်….ဒဏ်ရာ အနာတရများကို ချ…ပြခြင်း…ဖြစ်ပါသည် ။

သင်္ကေတဖြင့် ဖွဲ ့နွဲ ့သီကုံး ပြသောကြောင့်… သွေးမထွက်သော ဒဏ်ရာ…ဟု မထင်ကြပါနှင့်..။””

ထပ်ပြောပါဥိးမည် ။

“” ဤစာလုံးများကို…ဒဏ်ရာများမှ..စီး…ကျနေသော…သွေးစိမ်းရှင်ရှင်..များဖြင့် ရေးစပ်ခဲ့ရပါသည် ။””

_________________________________________________-

အခုတော့…..

ကျွန်တော် ( တို ့)

အလင်းရောင်ကို..

မျှော်လင့်မိပြီ ။

မျှော်လင့်ကြသလို…အလင်း ကို.( မြင်ရသလိုလို )

ထင်ယောင် ထင်မှား…ရှိလာပြီ ဖြစ်သော်လည်း….

ဒါ…………………………

မာယာ တစ်ခုလား…..?

ထုံးစံအတိုင်း.. လှည့်စားမှု တစ်ခုလား…..?

စသော…သံသယ များဖြင့် ………………….

……………………………………။

______________________________

ကျွန်တော့် အိမ်ကလေးဆီ.မှာ…….. “သုခ ဘုံ “ဟုူသော..စာတန်း… လေး မဖျက် ရသေးပါ ။

“” သုခဘုံစစ်စစ် “”မဟုတ်သော အိမ်…ဆိုတာတော့…အားလုံးက အသိအမှတ်ပြုပေးနေပြီဖြစ်သည်။

ကျွွှန်တော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း….

အားလုံး..သိအောင်…. ( နာကျင် ခံစားခဲ့ရသမျှကို )

ပြောချင် / ဆိုချင် / ရေးသားချင်နေပြီ..ဖြစ်သည် ။

_____________________________

ကျွန်တော် ၏ ” ” လူ နံပါတ် “” မှာ…

” 18987 ” ဖြစ်ပါသည် ။

__________________________________

လေးစားစွာဖြင့်……

အလင်းဆက်

12 .3 .2012 . 21 း00 pm .

alinsett.art@gmail.com