မိုး မင္းသားကမာ္ဘကြီးဟာဘယ်လောက်တောင်ကျဉ်းသလဲဆိုတာ….ရွာတစ်ရွာဖြစ်သွားပြီလို ့တောင် သတ်မှတ်ခဲ ့တာပဲလေ…… မြန်မာပြည်ဆိုတာဘယ်လိုတိုင်းတာမှူကိုခံယူရဲမလဲလေ…….. မြန်မာပြည်ထဲကမှရန်ကုန်ဆိုတာ…ပိုလို ့တောင်ဆိုးသေးတော ့….ထားပါလေ ငါ ့အတွက်တော ့ရန်ကုန်ဆိုတာပိုလို ့တောင်ကျယ်လွန်းလှပါတယ်….. သူငယ်ချင်းများစွာတို ့..အပေါင်းအသင်းများစွာတို ့နဲ ့ပြန်တွေ ့တိုင်း….. မင်းရဲ ့သူငယ်ချင်းဘယ်မှာဘာတွေလုပ်နေလဲ….မင်းနဲ ့တွေ ့ဖြစ်ကြတယ်မဟုတ်လား…..လို ့ မေးရင်ငါကကြောင်တောင်တောင်နဲ ့ရယ်…. မင်းရန်ကုန်မှာရှိတယ်ဆိုတာသူငယ်ချင်းများစွာတို ့သိကြပေမယ် ့…… ငါတစ်ယောက်မသိတာဟာအံ ့ဩစရာမဟုတ်ပေမယ် ့…ရှက်ဖို ့တော ့ကောင်းသားကွ.. ငါတို ့နှစ်ယောက်တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဘယ်လောက်တောင်ခင်ခဲ ့သလဲဆိုတာ….. ငါတို ့လုပ်ခဲ ့ဘူးတဲ ့ကုမ္ပဏီတခုလုံးသိကြပါတယ်။ ငါဟာမင်းအတွက်ဇီဝဇိုးငှက်တစ်ကောင်ဖြစ်ခဲ ့ရင်…..မင်းကငါ ့ရဲ ့ ့အံဖတ်တွေနဲ ့တည်ဆောက်တဲ ့ ငါ ့ရဲ ့အသိုက်ကိုကောင်းစွာထိမ်းသိမ်းကာကွယ်ပေးမဲ ့..ကျောက်တောင်နံရံကြီးတစ်ခုဖြစ်စေရမယ်လို ့ ပြောပြီးခင်ခဲ […]
” ဝေဒနာကို ဖွင့်ဟကြေငြာ…သီချင်းတစ်ပုဒ်ဆိုမယ်..ဖြစ်ပုံတကယ်ဆန်းကြယ်..ကိုယ့်မှာလေ..ပြန်ကာတွေးလေလေ…” ဆိုတဲ ့..ကံ့ကော်တောဦးမျိုးအောင်ရဲ ့သီချင်းကို.. ဆိုပြရမလိုဖြစ်နေပြီ..။ ပြောပြချင်မိတာတွေကတော့ အများသားဗျ..။ ဒါပေမယ့်… အကြောင်းအရာတစ်ခုကိုတော့ရင်ဖွင့်မှဖြစ်တော့မှာမို ့… ရင်ဖွင့်လိုက်ပါတယ်..။ ရပ်ကွက်ထဲက..ပြောမနာဆိုမနာလို ခင်ရတဲ ့….သူငယ်ချင်းရဲ ့ ယောက္ခမ.. ဆေးရုံတင်လိုက်ရတယ်..။ ဖြစ်ချင်တော့..ဆေးရုံတင်လိုက်ရတာက..ည ဆယ်နာရီကျော်နေပြီ..။ ကျွန်တော် မသိလိုက်ပါဘူး ။ ကျွန်တော့်ဆီရောက်လာတော့… ဆယ်တစ်နာရီကျော်နေပြီ..။ သွေးလိုလို ့ လိုက်ရှာတာ ဘယ်မှာမှ မရဘူး..တဲ ့။ ကျွန်တော့်သွေးက..ဘီသွေးဖြစ်နေတော့… သူ့ ယောက္မကလည်း..ဘီသွေးမို ့…လိုက်လှူပေးဖို ့ လာခေါ်တယ်..။ သွေးက..ဘယ်နှစ်ပုလင်းလဲလို ့ မေးလိုက်တော့… နှစ်ပုလင်းလို ့..ပြောပါတယ်…။ ကျွန်တော်လည်း..မနေနိုင်တော့…အိမ်ရှေ့က ချာတိတ်လေးကိုပြေးနှိုးမိပြန်ပါတယ်.. ။ အိမ်ရှေ့က ချာတိတ်လေးက… ကျွန်တော့်ကို မငြင်းဆန်ချင်ပေမယ့်. ” ကျွန်တော် မနက် အလုပ်ဆင်းရဦးမှာ […]
ကျွန်တော်လူတစ်ယောက်ကို ဘယ် ် ်အချိန်ကချစ်မိတာလည်းဆိတု ်ကျွန်တော်လူတစ်ယောက်ကို ဘယ်အချိန်မှာချစ်မိသွားလည်း ကျွန်တော်မသိလိုက်ပါ တကယ်သိလိုက်တဲ ့အချိန်ရောက်တော ့ ကျွန်တော်တို ့နှစ်ယောက်က လမ်းခွဲပြီးတဲ ့အချိန်ဖြစ်နေပါတယ်……… အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော် ့ရင် တစ်ခုလုံးပွင် ့ထွက်မတတ်ခံစား ခဲ ့ရပြန်ပါတယ်…….. ကျွန်တော်ဟာအပေါင်းအသင်း သူငယ်ချင်းများစွာတို ့ကို….. ငါဘယ်သောအခါမှအချစ်ကို ကိုးကွယ်မဲ ့လူတစ်ယောက်အဖြစ် မခံဘူးဆိုတာကျွန်တော်ကိုယ် တိုင်အများတကာရှေ ့မှာကြွား ဝါပြောဆိုခဲ ့ဖူးပါတယ်…….. အခုအပေါင်းအသင်းသူငယ်ချင်း တွေရှေ ့မှာမရှက်နိုင်တော ့ပါ……… […]
လေပြေငယ်သုတ်ပါလို ့ ရွှေဘုတ်ကယ်အိုးအ ီ အိုးအီ ညနေရီသာဆီရွှမ်း လဝန်းလေးတစ်ခြမ်းတောင်ပေါ်နေပြီ နွားတစ်အုပ်နဲ ့နွားကျောင်းသားတို ့ အိမ်ပြန်လာသည် ချောင်းထက်မှာဘဲတစ်အုပ် ရာနဲ ့ချီ အိုလှပဲလှတော ့သည်။ ။ ကျွန်တော်မွေးဖွားရာဇာတိသည် ရန်ကုန်ဖြစ်ပါသည်။ဘယ်အမျိူးမှတော ရွာမှာရှိတယ်ဆိုတာမကြာဖူးပါ ဒါကြောင် ့ ကျွန်တော်အပေါင်းအသင်း သူငယ်ချင်းများရွာကိုအလယ်သွားကြမည် ဆိုရင်တော ့ကျွန်တော်ထွန် ့ထွန် ့လူးပါတော ့သည်။ လိုက်ချင်လယ်ချင်လွန်းလို ့ဖြစ်ပါသည် ဒီသီချင်းလေးကိုကြားရနားထောင်ရရင် တကယ် ့ကိုရွာကလေးတစ်ရွာရောက်သွား သလိုခံစားရပါတယ် ဒီသီချင်းကိုကြားတာနဲ ့နွားတစ်အုပ်နဲ ့ နွားကျောင်းသားကိုတန်းမြင်မိပါတယ် ဘဲတစ်အုပ်ရာနဲ ့ချီပုံကလည်း ကျွန်တော်ကိုယ်တိုငကျောင်းရသလိုမျိူး မြင်ယောင်မိပါတယ်ဘဲကဥသွားတဲ ့ဘဲဥတွေတောင်စိတ်ကူးထဲမှာလိုက်ကောကိ်မိပါတယ် ဒါကြောင် ့ဒီသီချင်းလေးကိုခံစားတင်ပြပေးလိူက်ပါတယ် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင် ့ မိုးမင်းသား ၃၀.၁၁.၂၀၁၃စနေနေ ့် ် ီ ီ ဝလေပြေငယ်သုတ်ပါလို […]
တစ်နေကုန်ယုန်ရှာ ခြေရာမတွေ ့။ ယုန်မမိတာကြောင် ့ ကြုံမိကြုံရာခူးပြုတ်ချက် ဆူးပုတ်ရွတ်တစ်ပွေ ့။ ှမောင်စွမ်းရည်ရဲ ့ကဗျာလေးတစ်ပုဒ်ပါ ကျွန်တော်တင်ပြချင်တာက ဆရာ ့ရဲ ့ကဗျာလေးကိုနှစ်ကြိုက်မိတာအမှန်ပါ ဒီကဗျာမှာအားမာန်တွေအပြည် ့ပါရဲ ့ ယုန်ရှာသွားတယ်…….. ယုန်ခြေရာတောင်ရှာမတွေ ့ဘူး။ ဘာဖြစ်လည်းဆူးပုတ်ရွက်တွေ ခူးလာခဲ ့တယ်…. ..ဒီအတိုင်းပြန်မလာဘူးလေ ဒီလိုပဲလေ……ဘဝမှာကိုယ်လုပ်ချင်တာလုပ်ခွင် ့မရဘူးလား ကိစ္စမရှပါဘူး …..ဆရာဝန်ဖြစ်မှလူရာဝင်မှာမဟုတ်ဘူးလေ ဆရာဝန်မဖြစ်တော ့ရော ကျောင်းဆရာလုပ်လို ့ရနိုင်တာပဲ နောက်ဆုံး……ဝါသနာပါခဲ ့ရင်ကဗျာဆရာ တစ်ယောက်တောင်ဖြစ်နိုင်ပါသေးတယ် […]
ခင်မောင်စိုး….ဒီမိန်းမကိုစိတ်ကုန်နေမိပြီ…..ခင်မောင်စိုးဒီမိန်းကလေးကို စတွေ ့တုန်းကငါ ့အပေါ်တော်တော်အနစ်နာခံ…ငါ ့အပေါ်အမြဲကောင်းရှာသည်လို ့ပဲမြင်မိပါသည်။ ဒီမိန်းကလေးနယ်ကတတ်လာကာအလုပ်လုပ်နေရသည်မှာ…တစ်ယောက်တည်းမို ့ခင်မောင်စိုးသနားမသည်ကအမှန် ခင်မောင်စိုးတစ်ယောက်တည်းအိမ်ငှားနေရသည်လေ…ဒီတော ့ခင်မောင်စိုးက “ ့ငါတစ်ယောက်တည်းရယ်လိုက်နေပါလားလို ့” အားကိုးမရှိသည် ့မိန်းကလေးကိုခင်မောင်စိုးအိမ်ရောက်လာကတည်းက အိမ်မှာထမင်းဟင်းဝယ်စားစရာမလို တော ့ အလုပ်သွားအလုပ်ပြန်ဒိုင်ခံချက်ပေးလေသည်။ ခင်မောင်စိုးထမင်းစားလျှင်လက်ဆေးရေကအဆင် သင် ့ပင်…. ဒါကိုပါတ်ဝန်းကျင်ကခင်မောင်စိုးတစ်ယောက်ကံကောင်းလိုက်တာလို ့ချီးကျူးကြမြဲ…. ခင်မောင်စို းအလုပ်ကပြန်လာလျှင်“မောင်စိုးရေနင်ကြိုက်တဲ ့ငါးဟင်းကိုရခိုင်ချက်လေးခပ်စပ်စပ်လေးချက်ထားတယ်” ရေမိုးချိူးပြီးထမင်းစားတော ့လေ…ခင်မောင်စိုးမောပြေလေးပေါ ့။….. တစ်ခါတစ်လေခင်မောင်စိုးအရက်သောက်သည်။အိမ်မှာသောက်လျင်အမြည်းလုပ်ပေးနေကြပါ….. ဒါကို ခင်မောင်စိုးက ငါ ့မိန်းမကတော်တယ်လိုက်တာကွာလို ့ပြောနေကြ….. အခုတလောခင်မောင်စိုး ဟိုဘက်ခန်းကမိန်းမတွေနဲ ့စကားပြောရင်အိမ်နောက်ဖေးမှအသံမျိူးစုံကြားရသည်။ ဥပမာ….အိုးပြုတ်ကျသံစလောင်းဖုံးလွတ်ကျသံ တို ့ပေါ ့… […]
အလွမ်း ဘာမှမသိတတ်ခင်ကတည်းက ရင်ထဲမှာရောက်နှင့်နေပြီ ဈေးကြီးကြီးပေးဝယ်ပြီး ငါးပိရည်ခါးခါးတစ်ခွက်ကို သောက်ရသလို တကိုယ်လုံးခါးသက် ငါ့ခန္နာကိုယ်ထဲမှာရှိတဲ့ သွေးကြောမျင်တွေထဲမှာသွေးမရှိပဲ အလွမ်းတွေပြည် ့နက်နေပြီ ဒါကိုငါကကြည်ဖြူစွာလက်ခံထားမိ် လိုအပ်ရင်ဖေါက်ထုပ်ဖိုုု့ ့ အလွမ်းတွေကအပြည် ့ ဘယ်ကိုပဲကြည့်ကြည့် ကြည့်လိုက်ရင်လည်း အလွမ်းတွေကိုပဲတွေ ့နေရပြီ အလွမ်းတွေကိုးသုံးရင်း အသက်ဆက်ရှငိနေရဦးမမို ့ ကြည်နူူးမဆုံးနိုင်ပါ။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် မိုးမင်းသား
” ဟေ… ဟုတ်လား ‘.. အေးအေး သားတို ့အဖေကိုပြောလိုက် ။ မနက် ဆယ်နာရီခွဲ ရောက်အောင် လာခဲ့မယ်လို ့…ကြားလား ” ဟုတ် ဟုပြောဆိုကာ.. ဆယ်အိမ်မှူးသား ..လှစ်ခနဲ..ပြေးထွက် သွားသည် ။ ရာအိမ်မှုးကြီးမှာ တအံ့တဩ ဝမ်းပမ်းတသာ မျက်နှာနှင့် သူ ့မိန်းမကို “‘ ဟိုဘက်ရပ်ကွက်က ဝါဆိုသင်္ကန်း ကပ် ဒံပေါက် ကျွေးမယ်ဆိုလို ့.. လာဖိတ်တာလေ ..” ဟု အားပါးတရ ပြောလိုက်သည် ။ ဟိုတလောက နာရေးတစ်ခု ဖြစ်သည် ။ နာရေးဖြစ်သေ ာအိမ်က အနည်းငယ် ဆင်းရဲသည် ။ ရပ်ကွက် ရဲ ့ သာရေးနာရေး ကူညီမှု အသင်းက ကူညီတာကို […]
အဓိပတိ လမ်းမှာ ခြေရာ မထပ်ခင် လမ်းခွဲ ခဲ့ရတယ် ။ ” ကျောင်းဖွင့်ချိန် ” ဆိုတဲ ့ အဲလက်စ် ရဲ့သီချင်း ပြန်နားထောင်ရင်း… ငါလွမ်းမိတယ် ။ ဒီတစ်ခေါက်… ကျောင်းဝန်းထဲရောက်လို ့… လမ်းလျှောက်မိတော့.. အဓိပတိလမ်းနဲ ့ ဘွဲ ့နှင်းသဘင် ခန်းမဆောင်ကို… ငါကြည့်မိတယ် ။ မင်း..သတိတရနဲ ့… လာလည်တဲ့အတွက်… ငါတို့ဝမ်းသာလိုက်တာလို ့.. ပြောနေသလို .. ငါ ခံစားရတယ် ။ ဒါနဲ ့…. ဘွဲ ့နှင်းသဘင်ရဲ ့ အနောက်မှာ ရှိတဲ့… ပုဂံလမ်းကို ရောက်မိတယ် … အရာရာ အားလုံး.. အသက် ပြန်ဝင်လာတယ် ။ ခံစားကြည့်ပေးပါ….။ ဘယ်လောက်တောင် […]
ဒီပိုစ် ့လေးရေးမယ်လို ့အလင်းဆက်@သူရနဲ ့တိုင်ပင်တော ့..ရေးလေလို ့ပြောတော ့… ကျွန်တော်..ရွာသူ၊သားများရဲ ့နာမည်များစွာကိုစာမျက်နှာပေါ်မှာချရေးရပါတယ်…(ကျန်ခဲ ့မှာစိုးရိမ်မိတယ်)….. ကျွန်တော် ့ကိုရင်ထဲကခင်ကြသော….ကျွန်တော် ့ရင်ထဲကခင်ရသော..ရွာသူ၊သားများကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေလို ့မေတ္တာပို ့သလိုက်ပါတယ်… ++++++++++++++++++++++++++++++ အလင်းဆက်@သူရ အသက်…..။ ။အတိအကျသိပေမဲ ့မပြောရဲပါ….. ယုံကြည်ရာဆောင်ပုဒ်။ ။There are no mistake,only lessons . . အလင်းဆက်နဲ ့၂၀၁၁ခုနှစ်..နှစ်ကုန်ပ်ုင်းလောက်ကစပြီးခင်မင်ခဲ ့သည်.။မန်းဂေဇက်ရွာထဲသို ့ဝင်ရန်တိုက်တွန်းသည်… စာပေများရေးရန်ပြောခဲ ့သည်…သူသည်စာရေးအားကောင်းသော..စာပေကိုချစ်မြတ်နိုးသောသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်နှင် ့တွေလျင်ရယ်စရာတေံတော်တော်ပြောသည်။သူနှင် ့ကျွန်တော်အလုပ်တစ်ခုတွင်အတူူတူတာဝန်ထမ်းဆောင်နေကြသူများဖြစ်သည်။ အလင်းဆက်နောက်ထပ်မိတ်ဆက်ပေးသူကတော ့ရွှေကြည်ဖြစ်သည်….သူမ၏မွေးနေ ့ကိုလာရောက်ရန်တောင်းဆိုခဲ ့သည် ့အတွက်.. ကျွန်တော်ပါလိုက်သွားခဲ ့သည်…..နောက်ထပ်…အစ်မလိုသိကျွမ်းခဲ ့ရသောမဝင် ့ပြုံးမြင် ့ဖြစ်သည်…. ကျေးကျေးပါဆက်ဆက်…… မဝင် ့ပြုံးမြင် ့ အသက်။ ။ ယုံကြည်ရာဆောင်ပုဒ်။ […]
” ကိုဟန်သိန်း .. ရှင် မနက်ကျရင် အကြော်စုံ အခုနှစ်ရာ သွာေးပးရမယ်နော် ။ ” ” အော်..အင်းး.. ” မနက် ကြက်သွန်ကြော်..ကြော်ဖို ့.. ကြက်သွန်နီ လှီးနေရင်း ပြောလိုက်သည် ။ “တော်ကြာ အိပ်ရာ ထ နောက်ကျနေဦးမယ်တော့် ” ” ငါ ့ အလုပ် ငါသ်ိပါတယ် ..မိသန်းအေး ရယ်.. နင် လုပ်စရာ ရှိတာ လုပ်ပြီး..အိပ်တော့ ကြားလား ” ကို်ဟန်သိန်း ၏ မိန်းမ အသံ တိတ်သွားလေသည် ။ ကို်ဟန်သိန်းကတော့.. ကြက်သွန်လှီး ရင်း အတွေးများကို ဖြန့်ကျက်လိုက်သည် ။ သူနဲ ့ မိသန်းအေး.ညားပြီးတော့.. ကလေး လေးယောက် […]
ဘင်ဘိုxxxဘင်ဘိူxxxxxxxxxxခွေးငယ်ကလေးမင်းရဲ ့အမည် ဘင်ဘိုxxxxxဘင်ဘိုxxxxxxxxxxမင်းကခေါ်တိုင်းအမြဲတမ်းလာ ဘင်ဘိုxxxxxဘင်ဘိုxxxxxxxxxလိမ္မာပါတယ်ကွာ မင်းကဖြူစင်တယ်တကယ်xxxxxxxxxxxအလွန်လိမ္မာတဲ ့ခွေးလေးကွယ်.….. ဟုတ်ပါတယ်..ကျွန်တော်တို ့အိမ်မှာအိမ်မွေးတိရိဆ္တန်တွေကိုမွေးတတ်ကြပါတယ်… ခွေးကိုချစ်တဲ ့လူတိုင်း(အချိူ ့သောလူတွေကမချစ်တတ်ပါဘူးလို ့တရားဝင်ပြောတဲ ့လူတချိူ ့ကိုလည်းတွေ ့ဖူးကြမှာပါ….) ခွေးတွေဟာသခင်အပေါ်မှာ…သစ္စာအရှိဆုံးဆိုတာကမ္ဘာချီပြီးတော ့တောင်ပြောကြပါသေးသည်…. ဂျပန်မှာဆိုတကယ် ့အဖြစ်အပျက်..တစ်ခုတောင်ရှိတယ်ဆိုတာ…စာဖတ်သူတို ့ကြားဖူးဖတ်ဖူးမှာဖြစ်ပါတယ်….. ခွေးတွေဟာ…သခင်တွေအပေါ်သစ္စာစောင် ့သိနားလည်တတ်ပါတယ်….ဒါကြောင် ့ဒီသီချင်းလေးကိုခံစားရင်းဆောင်းပါလေးရေးလိုက်ပါတယ်…… (ဘင်ဘိုလေးနဲ ့မြေနီလမ်းလေးxxxxxအပြေးပြိုင်ဆော ့ကြတယ် သခင်ထံပြေးxxxxxအရိုအသေပေးမင်းလာရှိခိုးတတ်တယ် လူသားများကxxxxxအချင်းချင်းမုန်းကာလမ်းခွဲကြပေမဲ ့ လိမ္မာတယ်xxxxxကျေးဇူးတရားမမေ ့ပါတယ် လမ်းခွဲမသွားရက်တယ်xxxxxxxxxxxxxxx) လူသားတွေက…တစ်ယောက်နဲ ့တစ်ယောက်ဘယ်လိုတိုက်ခိုက်ရမလဲဆိုတာ…. ချောင်းမြောင်းနေတတ်တာကလည်းသဘာဝပါ…….ကိုယ် ့ထက်သာရင်မနာလိုကိုယ် ့ထက်နိမ် ့ကျပြီးလားဟေ ့ဆိုရင်…. ဝမ်းသာလို ့မဆုံး..ဒီလိုလူမျိူးတွေကိုလည်းတော်တော်များများတွေဖူးကြုံဖူးမှာပါ….. တချိူ ့ဆိုရင်လည်း…ခြေထိုးခံဘို ့ဝန်မလေးတတ်ပါ…… မှန်တာပြောရင်…ရွာပြင်ထုတ်ခံတတ်ရတယ်ဆိုတာလည်းသိကြမှာပါ…… ကျွန်တော် ့ပါတ်ဝန်းကျင်မှာ ဒီလိုလူတွေကဒုနဲ ့ဒေးဗျ…… ဘယ်သူတရားပျက်ပျက်….ကိုယ်မပျက်စေနဲ ့တဲ ့လူတွေဟာတစ်ယောက်နဲ ့တစ်ယောက်မတည် ့တော ့ဘူးဆိုရင်…. […]
မမေ့အပ်သော ဗုဒ္ဓ ၏ ဩဝါဒ အားကိုစရာ အစစ်က ဗုဒ္ဓံ ၊ ဓမ္မံ ၊ သံဃံ မိတ်ဆွေ အစစ်က ကံ ၊ ဉာဏ်၊ ဝိရိယ နေ့စဉ် အလုပ်က ဒါန ၊ သီလ ၊ ဘာဝနာ ရန်သူ အစစ်က လောဘ ၊ ဒေါသ ၊ မောဟ အမြဲ နှလုံးသွင်းရန် အစစ်က အနိစ္စ ၊ ဒုက္ခ ၊ အနတ္တ အမြဲလက်ကိုင်ထားရန် အစစ်က ခနီ္တ ၊ သစ္စာ ၊ မေတ္တာ =========================== အမြဲရွတ်ဖတ်ရန် ဗုဒ္ဓ၏ စက်ကြီး ၁၃ စက် ၁ ။ ဩောင်း […]