ခံစားရေးရာ တေးကဗျာ

တစ်နေကုန်ယုန်ရှာ

 

ခြေရာမတွေ ့။

 

ယုန်မမိတာကြောင် ့

 

ကြုံမိကြုံရာခူးပြုတ်ချက်

 

ဆူးပုတ်ရွတ်တစ်ပွေ ့။

 

ှမောင်စွမ်းရည်ရဲ ့ကဗျာလေးတစ်ပုဒ်ပါ

 

ကျွန်တော်တင်ပြချင်တာက

 

ဆရာ ့ရဲ ့ကဗျာလေးကိုနှစ်ကြိုက်မိတာအမှန်ပါ

 

ဒီကဗျာမှာအားမာန်တွေအပြည် ့ပါရဲ ့

 

ယုန်ရှာသွားတယ်……..

 

ယုန်ခြေရာတောင်ရှာမတွေ ့ဘူး။

 

ဘာဖြစ်လည်းဆူးပုတ်ရွက်တွေ

 

ခူးလာခဲ ့တယ်…. ..ဒီအတိုင်းပြန်မလာဘူးလေ

 

ဒီလိုပဲလေ……ဘဝမှာကိုယ်လုပ်ချင်တာလုပ်ခွင် ့မရဘူးလား

 

ကိစ္စမရှပါဘူး

 

…..ဆရာဝန်ဖြစ်မှလူရာဝင်မှာမဟုတ်ဘူးလေ

 

ဆရာဝန်မဖြစ်တော ့ရော

 

ကျောင်းဆရာလုပ်လို ့ရနိုင်တာပဲ

 

နောက်ဆုံး……ဝါသနာပါခဲ ့ရင်ကဗျာဆရာ

 

တစ်ယောက်တောင်ဖြစ်နိုင်ပါသေးတယ်

 

ကျွန်တော်အခုရေးနေတာကတစ်ကယ်ဖြစ်

 

ချင်တစ်ကယ်လုပ်အဟုတ်ဖြစရမည်….တဲ ့

 

ဒါကြောင် ့ ကျွန်တော်ပြောချင်တာက

 

ငါးမရရေချိူးပြန်…..ရေမရှိရွှံ တူးပြန်ရမယ်လေ

 

ဘာကိုမှအရှုံးမပေးစေချင်ပါဘူး

 

တစ်ခုခုလုပ်မယ်လို ့ဆုံးဖြတ်ထားရင်

 

လုပ်ဖြစ်အောင်လုပ်ပါ

 

တစ်ခုမဟုတ်ရင်တစ်ခုတော ့ဖြစ်လာ

 

ရစေမယ်လေ

 

ဆရာမောင်စွမ်းရည်ရဲ ့

 

ကဗျာလေးအတိုင်းကြိုးစားကြရအောင်

 

လားခင်ဗျာ…………

 

ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင် ့

 

မိုးမင်းသား

 

၂၉.၁၁.၂၀၁၃ သောကြာနေ ့

 

သောက်ရင်ကြာသောနေ ့မဟုတ်ပါ။၊်

 

10 comments

  • surmi

    November 29, 2013 at 9:03 am

    ဟုတ်​ပြီ
    ငါးမရ ရင်​ ​ရေချိုးပြန်​​တော့မယ်​… 🙂

    • KZ

      November 29, 2013 at 9:19 am

      အို
      ရေချိုးမရဦးတောင် အဝတ် ခိုးပြန်မယ်။

      😀

      • surmi

        November 29, 2013 at 9:32 am

        ဟဲ့..ဟဲ့ ပလုပ်​တုတ်​..!!¡¡
        ငါ့အဝတ်​​တွေဘယ်​သူယူသွားသတုန်​း
        ပြန်​​ပေးးးး…ပြန်​​ပေးးးး….
        ငါ့အဝတ်​ပြန်​​ပေး…. 🙂

  • ခင် ခ

    November 29, 2013 at 9:24 am

    အရင်က စကားပုံ
    ငါးမရ ရေချိုးပြန်တဲ့
    အခုခေတ်ဝယ် ရေကာတာဆောက်လို့
    မြစ်ကိုပိတ်တယ်
    စီးလာရေများ ပျောက်ကာသွားပြီး
    တိမ်ကောပါလှ မြစ်ပြင်ကျယ်က
    ဒါကြောင့်ပြောင်းကာ ဆိုရမည်မှာ
    ငါးလည်းမရ ရေလည်းမချိုးရ
    လေးသွဲ့ခြေလှမ်း အပြန်လမ်းဝယ်
    လက်ဗလာဖြင့်သာ ပြန်ခဲ့သည်။

  • kyeemite

    November 29, 2013 at 9:56 am

    ှမောင်စွမ်းရည်ရဲ ့ကဗျာလေးတစ်ပုဒ် ကိုဖတ်မိပြီး
    ဆင့်ပွားတွေးမိတာလေးပေါ့…ကောင်းပါလေ့ဗျာ..

  • မဖျစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ မသေချာသေးသ၍ မဖျစ်နိုင်ဘူးလို ့မပြောပါနဲ့တဲ့

    သတိရမိတဲ့ ဒဿနလေးပါ

    ကဗျာကောင်းလေးကို ခံစားပြီးပြန်လည်တင်ပြပေးတဲ့အတွက်
    ကျေးဇူးပါခည

  • မိုး မင်းသား

    November 29, 2013 at 5:37 pm

    ဦးဆာရဲ ့ ့အဝတ်တွေကိုပြန်ပေးလိုက်ပါမမခိုင်ဇာ

    တော်ကြာဦးဆာရေချိူးပြီးပြန်တတ်လာရင်အခက်မဟုတ်ပေဘူးလား

    လေးခင်ခပြောတာတာအမှန်ပါ

    နောက်ဆိုချေင်းထဲကကမြစ်ထဲကရေတွေတောင်မြင်ရခက်ခက်

    ကိုကြီးကြီးမိုက်ရေ

    ကျေးးဇူးတင်ပါတယ်ခင်ဗျာ

    ပုလင်းဖက်တဲ ့ဒညင်းဝက်ရေ

    မန် ့ပေးတဲ ့အတွက်ရောသိယသွားတဲ ့ဒသာနစကားအတွက်ရော

    ကျေးးကျေးဗျ

  • ဝင့်ပြုံးမြင့်

    December 2, 2013 at 12:00 am

    သောက်ရင်ကြာသောနေ့ ဆိုတာလေးကမှ တကယ့် ရင်တွင်းဖြစ်ကဗျာလေး ဟိ ဟိ။ ဒါနဲ့ ဂဇက်မှာ မတွေ့တာတောင် တော်တော်ကြာနေပြီ ထင်တယ်နော်။ ဂဇက်ကလည်း ဝင်ရခက်တယ်။ မြို့ကြီးက လူစည်ကားပြီး ကားတွေရှုပ်လာလို့လား မသိဘူး။

  • padonmar

    December 2, 2013 at 12:17 am

    အခုစကားပုံအသစ်က ယာဉ်ကြောကြပ် စာဖတ်တဲ့။
    ဘယ်သွားသွား လက်ထဲ ဂျာနယ်လေးတော့ ဆောင်သွားမှ။

  • မိုး မင်းသား

    December 3, 2013 at 5:18 pm

    ဟုတ်​တယ်​အမ​ရေရွာထဲကိုုမ​ရောက်​ဖြစ်​ဘူး

    အလင်​းဆက်​​ပြောသလိုုပဲ​ဖေ ့ဘုတ်​အသုံးပြုတာများ​နေလို ့ပါ

    အမ​တို ့တစ်​အိမ်​သားလုံးကျန်​းမာကြပါ​စေ

    အန်​တီပဒုမ်​မာ​ေ​ပြောတာအမှန်​ပါခင်​ဗျာ

Leave a Reply