ခံစားရေးရာ တေးကဗျာ
တစ်နေကုန်ယုန်ရှာ
ခြေရာမတွေ ့။
ယုန်မမိတာကြောင် ့
ကြုံမိကြုံရာခူးပြုတ်ချက်
ဆူးပုတ်ရွတ်တစ်ပွေ ့။
ှမောင်စွမ်းရည်ရဲ ့ကဗျာလေးတစ်ပုဒ်ပါ
ကျွန်တော်တင်ပြချင်တာက
ဆရာ ့ရဲ ့ကဗျာလေးကိုနှစ်ကြိုက်မိတာအမှန်ပါ
ဒီကဗျာမှာအားမာန်တွေအပြည် ့ပါရဲ ့
ယုန်ရှာသွားတယ်……..
ယုန်ခြေရာတောင်ရှာမတွေ ့ဘူး။
ဘာဖြစ်လည်းဆူးပုတ်ရွက်တွေ
ခူးလာခဲ ့တယ်…. ..ဒီအတိုင်းပြန်မလာဘူးလေ
ဒီလိုပဲလေ……ဘဝမှာကိုယ်လုပ်ချင်တာလုပ်ခွင် ့မရဘူးလား
ကိစ္စမရှပါဘူး
…..ဆရာဝန်ဖြစ်မှလူရာဝင်မှာမဟုတ်ဘူးလေ
ဆရာဝန်မဖြစ်တော ့ရော
ကျောင်းဆရာလုပ်လို ့ရနိုင်တာပဲ
နောက်ဆုံး……ဝါသနာပါခဲ ့ရင်ကဗျာဆရာ
တစ်ယောက်တောင်ဖြစ်နိုင်ပါသေးတယ်
ကျွန်တော်အခုရေးနေတာကတစ်ကယ်ဖြစ်
ချင်တစ်ကယ်လုပ်အဟုတ်ဖြစရမည်….တဲ ့
ဒါကြောင် ့ ကျွန်တော်ပြောချင်တာက
ငါးမရရေချိူးပြန်…..ရေမရှိရွှံ တူးပြန်ရမယ်လေ
ဘာကိုမှအရှုံးမပေးစေချင်ပါဘူး
တစ်ခုခုလုပ်မယ်လို ့ဆုံးဖြတ်ထားရင်
လုပ်ဖြစ်အောင်လုပ်ပါ
တစ်ခုမဟုတ်ရင်တစ်ခုတော ့ဖြစ်လာ
ရစေမယ်လေ
ဆရာမောင်စွမ်းရည်ရဲ ့
ကဗျာလေးအတိုင်းကြိုးစားကြရအောင်
လားခင်ဗျာ…………
ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင် ့
မိုးမင်းသား
၂၉.၁၁.၂၀၁၃ သောကြာနေ ့
သောက်ရင်ကြာသောနေ ့မဟုတ်ပါ။၊်
10 comments
surmi
November 29, 2013 at 9:03 am
ဟုတ်ပြီ
ငါးမရ ရင် ရေချိုးပြန်တော့မယ်… 🙂
KZ
November 29, 2013 at 9:19 am
အို
ရေချိုးမရဦးတောင် အဝတ် ခိုးပြန်မယ်။
😀
surmi
November 29, 2013 at 9:32 am
ဟဲ့..ဟဲ့ ပလုပ်တုတ်..!!¡¡
ငါ့အဝတ်တွေဘယ်သူယူသွားသတုန်း
ပြန်ပေးးးး…ပြန်ပေးးးး….
ငါ့အဝတ်ပြန်ပေး…. 🙂
ခင် ခ
November 29, 2013 at 9:24 am
အရင်က စကားပုံ
ငါးမရ ရေချိုးပြန်တဲ့
အခုခေတ်ဝယ် ရေကာတာဆောက်လို့
မြစ်ကိုပိတ်တယ်
စီးလာရေများ ပျောက်ကာသွားပြီး
တိမ်ကောပါလှ မြစ်ပြင်ကျယ်က
ဒါကြောင့်ပြောင်းကာ ဆိုရမည်မှာ
ငါးလည်းမရ ရေလည်းမချိုးရ
လေးသွဲ့ခြေလှမ်း အပြန်လမ်းဝယ်
လက်ဗလာဖြင့်သာ ပြန်ခဲ့သည်။
kyeemite
November 29, 2013 at 9:56 am
ှမောင်စွမ်းရည်ရဲ ့ကဗျာလေးတစ်ပုဒ် ကိုဖတ်မိပြီး
ဆင့်ပွားတွေးမိတာလေးပေါ့…ကောင်းပါလေ့ဗျာ..
ပုလင်းဖက်တဲ့ ဒညင်းဝက်
November 29, 2013 at 11:11 am
မဖျစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ မသေချာသေးသ၍ မဖျစ်နိုင်ဘူးလို ့မပြောပါနဲ့တဲ့
သတိရမိတဲ့ ဒဿနလေးပါ
ကဗျာကောင်းလေးကို ခံစားပြီးပြန်လည်တင်ပြပေးတဲ့အတွက်
ကျေးဇူးပါခည
မိုး မင်းသား
November 29, 2013 at 5:37 pm
ဦးဆာရဲ ့ ့အဝတ်တွေကိုပြန်ပေးလိုက်ပါမမခိုင်ဇာ
တော်ကြာဦးဆာရေချိူးပြီးပြန်တတ်လာရင်အခက်မဟုတ်ပေဘူးလား
လေးခင်ခပြောတာတာအမှန်ပါ
နောက်ဆိုချေင်းထဲကကမြစ်ထဲကရေတွေတောင်မြင်ရခက်ခက်
ကိုကြီးကြီးမိုက်ရေ
ကျေးးဇူးတင်ပါတယ်ခင်ဗျာ
ပုလင်းဖက်တဲ ့ဒညင်းဝက်ရေ
မန် ့ပေးတဲ ့အတွက်ရောသိယသွားတဲ ့ဒသာနစကားအတွက်ရော
ကျေးးကျေးဗျ
ဝင့်ပြုံးမြင့်
December 2, 2013 at 12:00 am
သောက်ရင်ကြာသောနေ့ ဆိုတာလေးကမှ တကယ့် ရင်တွင်းဖြစ်ကဗျာလေး ဟိ ဟိ။ ဒါနဲ့ ဂဇက်မှာ မတွေ့တာတောင် တော်တော်ကြာနေပြီ ထင်တယ်နော်။ ဂဇက်ကလည်း ဝင်ရခက်တယ်။ မြို့ကြီးက လူစည်ကားပြီး ကားတွေရှုပ်လာလို့လား မသိဘူး။
padonmar
December 2, 2013 at 12:17 am
အခုစကားပုံအသစ်က ယာဉ်ကြောကြပ် စာဖတ်တဲ့။
ဘယ်သွားသွား လက်ထဲ ဂျာနယ်လေးတော့ ဆောင်သွားမှ။
မိုး မင်းသား
December 3, 2013 at 5:18 pm
ဟုတ်တယ်အမရေရွာထဲကိုုမရောက်ဖြစ်ဘူး
အလင်းဆက်ပြောသလိုုပဲဖေ ့ဘုတ်အသုံးပြုတာများနေလို ့ပါ
အမတို ့တစ်အိမ်သားလုံးကျန်းမာကြပါစေ
အန်တီပဒုမ်မာေပြောတာအမှန်ပါခင်ဗျာ