တသက်မမေ့ခဲ့တဲ့ လက်ဖွဲ့ခုံ

“တစ်သက်မမေ့ခဲ့တဲ့ လက်ဖွဲ့ခုံ”

“လာမယ့်ဥပုဒ်နေ့ ကျနော်သား မင်္ဂလာဆောင်ကျရင် ကိုပေါက်တို့အဖွဲ့ က လက်ဖွဲ့ခုံ ထို်င်ပေးနော်”လို့
မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က ဖိတ်စာလာပေးရင်းပြောပါတယ်။
လက်ဖွဲ့ခုံထိုင်ကြမယ့် ကျနော်တို့ အဖွဲ့အတွက်လည်း “အကူဖိတ်”
လုံချည်တွေယူလာပါတယ်။
မင်္ဂလာဆောင်မှာ သူ့ဘာသာသူ ဝိုင်းဝန်းပြီးကူကြမယ့် မိတ်ဆွေဖြစ်ဖြစ်၊
ကိုယ်ကအကူအညီသီးသန့်တောင်းလို့လိုက်ပြီးဆောင်ရွက်ပေးကြမယ့်သူကိုဘဲဖြစ်ဖြစ်
အခုလိုလက်ဆောင်လေးနဲ့ “အကူဖိတ်”တတ်တဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အလေ့အထလေးက ကျနော်တို့မန်းလေးမှာရှိပါတယ်။
အကူဖိတ်အတွက်ပေးတဲ့လက်ဆောင်ကတော့ ကိုယ့်အနေအထားနဲ့ကိုယ် ချင့်ချိန်လို့ပေးတတ်ကြပါတယ်။
လက်ကိုင်ပုဝါ၊စီးကရက်ဘူး၊တစ်ဘက်၊လုံချည်၊အကျီ အဆင်ပြေသလိုပေါ့။
ကျနော်နဲ့သူ ဟိုရောက်ဒီရောက်စကားစမြည်ပြောပြီးခဏနေတေ့ာသူပြန်သွားပါတယ်။
မပြန်ခင် ကျနော်က မင်္ဂလာလက်ဖွဲ့ငွေနဲ့ ပါတ်သက်တဲ့ မေးခွန်းလေးတွေမေးတော့
“အေးဆေးပါ ကိုပေါက်ရဲ့ ဒီမင်္ဂလာဆောင်က ဘာရှော့မှ မရှိပါဘူး”လို့ရီကျဲကျဲနဲ့ပြောပါတယ်။
သူကတော့ လက်ဖွဲ့ခုံနဲ့ ပါတ်သက်လို့ ဖြစ်ခဲ့တာလေးတွေကို ကျနော်ပြောပြထားလို့ သိလဲသိနေတဲ့သူကိုးဗျ။
သူထားခဲ့တဲ့ ဖိတ်စာလေးရယ် သူပေးခဲ့တဲ့လုံချည်လေးရယ်ကိုကြည့်ရင်း မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းတွေရဲ့
မင်္ဂလာဆောင်တွေမှာ ကျနော် ဝိုင်းဝန်းလို့ကူညီခဲ့တဲ့ပွဲလေးတွေထဲက လက်ဖွဲ့ခုံ ထိုင်ပေးရတုံးက
ကြုံခဲ့ရတာလေးတွေကို ပြန်သတိရမိပါတယ်။

အများအားဖြင့်ကျနော်က မင်္ဂလာဆောင်တိုင်းနီးနီးလောက်မှာ “လက်ဖွဲ့ခုံ”မှာထိုင်ပေးရတတ်ပါတယ်။
“လက်ဖွဲ့ခုံ”ဆိုတာကလဲ မင်္ဂလာဆောင် တစ်ခုမှာအရေးအကြီးဆုံးသောနေရာတစ်ခုဖြစ်သလို၊
ပြဿနာအတက်တတ်ဆုံးသောနေရာလည်းဖြစ်ပါတယ်။
အခုအချိန်မှာတော့ ခံရပေါင်းများလို့နပ်သွားပြီလို့လဲဆိုနိုင်ပါတယ်။
မင်္ဂလာဆောင်မှာ လက်ဖွဲ့ခုံထိုင်ရမယ်ဆိုကတည်းက လိုအပ်တဲ့မေးခွန်းလေးတွေကို
ကြိုတင်လို့မေးထားတတ်ပါပြီ။
အဲလိုမမေးတတ်ခင်ကတော့ မင်္ဂလာဆောင်တစ်ခုပြီးတာနဲ့ ပြဿနာတစ်ခုတက်ခဲ့ရတာပေါ့။
အခုချိန်ပြန်တွေးမိရင်တော့ ရီစရာပြုံးစရာလေးတွေ အဲဒီတုန်းကတော့ စိတ်တွေလေခဲ့ရတာပေါ့။

ဒီလိုမင်္ဂလာဆောင်တွေထဲက စိတ်ဆိုးရအခက် ရီရအခက်နဲ့ ပြဿနာတက်ခဲ့တာလေးတစ်ခုကတော့
အမှတ်အရဆုံးပေါ့။
သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ညီမင်္ဂလာဆောင်တော့ ဈေးချိုနာရီစင်နားက မြို့တော်ခန်းမ(2)မှာပါ။
ထုံးစံအတိုင်းကျနော်တို့အဖွဲ့က လက်ဖွဲ့ခုံ တာဝန်ယူရတာပေါ့။
သူ့မင်္ဂလာဆောင်က အတော်လေးလဲစည်ကားပါတယ်။
အဲဒီအချိန်သူ့အဖေက လူတိုင်းနဲ့မကင်းနိုင်တဲ့နေရာတစ်ခုမှာတာဝန်ထမ်းဆောင်နေတော့
အဖိတ်ခံရတဲ့လူတိုင်းက လာချင်လဲလာ မလာချင်လဲလာပေါ့။
သူတို့အမေကလဲဈေးချိုထဲမှာဆိုင်ထွက်တာဆိုတော့ ဈေးမိတ်ကလဲရှိ။
ဧရာဝတီမြစ်အနောက်ဘက်ကမ်းမှနေကြတဲ့ကောင်မလေးဘက်ကအမျုးိတွေကလဲ
သူတို့ဆွေမျိုးစုထဲမှာ ပထမဆုံးမင်္ဂလာဆောင်ဆိုတော့ ရွာက အမျိုးအားလုံး တစ်ယောက်မကျန်လာ။
အဲတော့ စည်ကားတာမှဝက်ဝက်ကွဲပေါ့။
လက်ဖွဲ့ပစ္စည်းတွေကလဲ စားပွဲခုံပေါ်မှာတောင်မဆန့်လို့အောက်မှာ ထပ်ပြီးစီထားရပါတယ်။
လက်ဖွဲ့ခုံကို နှစ်ခုံခွဲ လက်ဖွဲ့ရေးတဲ့စာအုပ်ကိုလဲ တစ်ခုံမှာ နှစ်အုပ်ခွဲရေး။
ဒါတောင် ရေးတဲ့သူလက်မလည်ပါဘူး။
ပိုဆိုးတာက ရွာကလူတွေကို လက်ဖွဲ့လက်ခံရတဲ့သူတွေပါဘဲ။
မလာနိုင်သူက လူကြုံပေးလိုက်တဲ့ လက်ဖွဲ့ငွေကို ကြိုပြီးလဲရေးမလာ တစ်ယောက်ချင်းစီအတွက်လဲ
စာအိတ်ထဲထည့်မလာဘဲလက်ဖွဲ့ခုံရှေ့ရောက်မှ တစ်ယောက်ခြင်းစီပေးလိုက်တာကို ပြန်စဉ်းစားပြီး
“ မတောက ဘယ်လောက်” “ မိညက်က ဘယ်လောက်”
“ငကြွက်နီအတွက်တော့ ကြည့်ထဲ့လိုက် နောက်မှပြန်တောင်း”
ဆိုပြီး ဆွေးနွေးတိုင်ပင်နေကြတာက အကြာကြီး။
ပိုက်ဆံပေးပြန်တော့လဲ တစ်ရွက်ချင်းအထပ်ထပ်ပြန်ရေ တကယ့်ကို မပြီးနိုင်မစီးနိုင်ပါဘဲ။
အဲဒီနေ့ကလက်ဖွဲ့ရတဲ့ငွေကလဲများတော့ သူတို့ပေးထားတဲ့ ဖလားနှစ်လုံးနဲ့တောင်မလောက်လို့
ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ထဲမှာ စုထည့် ထားရပါတယ်။
မင်္ဂလာဆောင် မပြီးခင်မှာ လက်ဖွဲ့ငွေ စာရင်းကိုပေါင်းတဲ့သူကပေါင်း၊
ငွေတွေကိုစီတဲ့သူကစီနဲ့ ကြိုတင်လို့လုပ်ကြပါတယ်။
အဲဒီအချိန်တုံး က သုံးနေတဲ့ပိုက်ဆံတွေက လေးဆယ့်ငါးကျပ်တန်၊ကိုးဆယ်တန်၊
နှစ်ရာကျပ်တန်က အကြီးဆုံးပါဘဲ။
မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတဲ့ နေ့လည်ဆယ့်နှစ်နာရီကျော်တာတောင် ငွေစီလို့မပြီးသေး စာရင်းမအပ်နိုင်သေးပါဘူး။
မင်္ဂလာခန်းမကလဲ နောက်တစ်ပွဲအတွက်ပြင်ရမှာဆိုတော့ ကျနော်တို့ကိုထွက်ပေးဘို့လောနေပါပြီ။
အားလုံးလဲစာရင်းပေါင်းပြီးရော ငွေကိုးဆယ်တိတိကွာနေပါတယ်။
ပိုက်ဆံတွေပြန်ရေတော့လဲမတွေ့။
စာရင်းပြန်ပေါင်းတော့လဲထွက်မလာ။
သူတို့သားအမေက လဲကျနော်တို့နားကမခွာ။
“ငွေကိုးဆယ်က မများဘူး လက်ဖွဲ့ငွေမကွာကောင်းဘူး”လို့တတွတ်တွတ်ရွတ်နေပါတယ်။
နောက်ဆုံးတော့ ပိုက်ဆံနှစ်ရွက်ပူးနေတာကို ပြန်ရှာလို့တွေ့တဲ့ပုံစံနဲ့လိုနေတဲ့ပိုက်ဆံကို စိုက်ထည့်ပေးလိုက်တော့မှကျနော်တို့လဲပြန်ရပါတော့တယ်။
လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်သုံးကျပ်ခေတ်က ငွေကိုးဆယ် အခုခေတ်ငွေနဲ့တွက်ကြည်ရင်သိပ်တော့လည်းမနည်းလှပါဘူး။
ဒါတောင်ဇာတ်လမ်းကမပြီးသေးဘူးနောက်နေ့ကြတော့ သတို့သားအဖေက သူမိတ်ဆွေလက်ဖွဲ့တဲ့
တိုင်ကပ်နာရီတစ်လုံးပါမလာ ဘူးဆိုလာပြီး ရစ်သေးသဗျာ။

နောက်တစ်ခါ အမှတ်ရတဲ့ မင်္ဂလာဆောင်ကတော့ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ သတို့သားဘက်ရော သူတို့သမီးဘက်ပါ ငွေကြေးမချောင်လည်ကြတဲ့သူတွေပါ။
ကလေးတွေက ပူဆာတာရယ် ဟိုဘက်ဒီဘက်ဆွေမျိုးရယ်က ဇွတ်ဧည့်ခံပွဲလုပ်ချင်ကြတယ်ဆိုလို့သာ
မိဘဝတ္တရားမပျက်ချင်တာရယ်ကြောင့်ကျိတ်မှိတ်ပြီးလုပ်ပေးလိုက်ကြရတယ် ငွေရေးကြေးရေးက ရင်တမမ။
အဲတော့ အသင့်အတင့်ရှိတဲ့မင်္ဂလာခန်းမလေးမှာ ဧည့်ခံပွဲလေးလုပ်ဘို့စီစဉ်။
ဧည့်ခံမယ့်မုန့်ကို အများကြိးမမှာဘဲ လိုမှသာထပ်ဝယ် အလဟဿဖြစ်မှာစိုးတာလဲပါသပေ့ါ။
စကတည်းက ငွေကြေးမပြည့် စုံဘဲလုပ်ရတော့ သူတို့သားအမေက
“ကိုပေါက်ရေ လိုတာပြုတာရှိရင် လက်ဖွဲ့ငွေထဲကဘဲကြည့်ကျက်ဝယ်ပေးလိုက်ပါ”လို့အမှာတော်ပါးထားပါတယ်။
မင်္ဂလာဆောင် စစခြင်း အမျုးိတွေ မိတ်ဆွေတွေက စောစောစီးစီးဝို်င်းလက်ဖွဲ့ကြတော လက်ဖွဲ့ငွေက
မျက်နှာပန်းလှလှနဲ့ ့ ငွေဖလားထဲမှာပြည့်နေပါတယ်။
မင်္ဂလာဆောင်ကလူလဲစည်ပါတယ်။
လာသမျှကလဲအုပ်စုလိုက် ကလေးတွေရော လူကြီးတွေရော ဖိုးဖိုးရောဖွားဖွားရောအစုံလာကြတာပါ။
လက်ဖွဲ့ငွေကတော့ နည်းနည်းဖွဲ့ စားတာကတော့ များများ အားပေး ဆိုတော့
ဆယ်နာရီလောက်လဲရောက်ရော ကျနော်ဆီတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လာလက်ဝါးဖြန့်ပါတော့တယ်။
“လေးပေါက် လက်ဖက်ပြတ်သွားပြီ “
“ကိုပေါက် မုန့်မရှိတော့ ဘူး “
“ဦးပေါက် စီးကရက်ကုန်ပြီတဲ့ “
“ဦးပေါက် ……..ကလိုနေပြန်ပြီ“
“ဆရာပေါက် သတို့သမီးအမေက ……………………. “
“ဆရာပေါက် သတို့သားယောက်ဖက……………………. “
“ဆရာပေါက် သတို့သားအဖေက ……………………. “
ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်တွေနဲ့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်၊
လက်ဖွဲ့ငွေထဲက လာ လာ တောင်းပြီး သုံးကြတော့တာပါဘဲ။
သတို့သားအမေက ပေးပါလို့မှာထားတော့ ကျနော်ကလဲပေးတာပေါ့။
ဧည့်ခံနေရင်းတန်းလန်း မျက်နှာမပျက်ဘို့အရေးကြိးတယ်လို့
သတို့သားအဖေက ပြောထားတာကလဲရှိတာကိုး။
မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ ခဲဘိုး တွေ ရွှေကြိုးတားတာတွေကိုလဲ
လက်ဖွဲ့ငွေထဲကဘဲပေးလိုက်ပါလို့ သတို့သား သတိုးသမီးကပြော။
အဲတော့လဲ သွားပေါ ့ ငွေဖလားထဲကနေပြီးတော့။
နောက်ဆုံး မင်္ဂလာ ဧည့်ခံပွဲပြီးလို့ ခန်းမကြေးတို့ မုန့်ဘုးိတို့ ငွေရှင်းတဲ့အခါမလောက်တော့ပါဘူး။
အဲဒီအချိန်တစခန်းထလို့ပွဲကြမ်းတာက သူတို့သမီးရဲ့အကို (နည်းနည်းလေးတော့အရက်ကိုင်ထားပြီး ကောင်းနေတဲ့သူ)ပါဘဲ။
ဒီငွေတွေ တကယ်လာယူကြတာဟုတ်လို့လားတို့ ၊
ဒီလောက်ကြီးတောင်ကုန်သလားတို့၊
ငွေယူတဲ့သူကိုမှတ်ထားလားငွေရကြောင်းလက်မှတ်ထိုးထားလားတို့။
ဘယ်သူအမိန့်နဲ့ပေးတာလဲ တို့ ဆိုပြီးကွိုင်ဇယား နဲ့တိုင်ပတ်ပါတော့တယ်။
မင်္ဂလာဆောင်နေတုန်းကြီး ပစ္စည်းဝယ်ဘို့လာတောင်းတာ ဘယ်သူကလက်မှတ်ထိုးခိုင်းမလဲနော။

အဲဒီအခါမှကျနော်ဆီကို လာပြီးတောင်းတောင်းသုံးထားတဲ့ သူတွေကလဲ
ဘယ့်နှယ်ညာနှယ် ဆိုပြီး ဝိုင်းပြီးဗျောက်တွေရော ပေါက်ပေါက်တွေရော အားရပါးရဖောက်ကြပါတော့တယ်။
ကျနော်တို့လက်ဖွဲ့ခုံအဖွဲ့မှာ မျက်နှာလေးတွေဇီးရွက်လောက်ဘဲကျန်ပါတော့တယ်။
နောက်ဆုံးမတော့ အာဏာအရှိဆုံးသတို့သားအမေက အားလုံးကို ပါတ်ကြမ်းတုတ်တော့မှ
ကျနော်တို့မှာလဲ “ဟင်း”ချနိုင်ပါတော့တယ်။

နောက်ကိုယ်တောင်ဘယ်အပေါက်ကနေ ထွက်ပြေးရမှန်းမသိအောင်ကို ချောင်ပိတ်မိခဲ့တဲ့ မင်္ဂလာဆောင်လေးကလဲ အမှတ်တရပါဘဲ။
သတုို့သားနဲ့သတို့သမီးနှစ်ယောက်ကလွဲရင်နှစ်ဖက်ဆွေမျိုးတွေက မတည့်ကြပါဘူး။
နှစ်ဖက်လုံးကလဲ ငွေကြေးအတန်အသင့်တောင့်တင်းကြတော့ မာနအခံလေးတွေနဲ့ပေါ့။
မိဘတွေက သဘောမတူပါဘူးဆိုတဲ့ကြားထဲက ကလေးနှစ်ယောက်ကသူတို့သဘောနဲ့သူတို့ခိုးရာလိုက်ပြေးကြတာပါ။
အဲတော့ လာအပ်လို့လက်ခံကတည်းကအခြေအတင်တွေစကားများကြ။
မင်္ဂလာဆွမ်းကြွေးလုပ်တော့လဲ သူ့ကိုးကွယ်တဲ့ဘုန်းကြီး ကိုယ်ကိုးကွယ်တဲ့ဘုန်းကြီး ရွေးရင်းစကားတွေများကြ။
မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲလုပ်တော့လဲ ဟိုခန်းမလုပ်မယ် ဒီခန်းမလုပ်မယ်ဆိုပြီးနေရာရွေးရင်းစကားတွေများကြ။
မင်္ဂလာဆောင်မှာဝတ်မယ့် အဝတ်အစားတွေသူဘက်ကိုယ့်ဘက်အပြိုင်တွေဝယ်ခိုင်းကြ၊
သူတို့သားဘက်က “အသင့်အတင့်လောက်ဘဲလုပ်ပါ”လို့တောင်းပန်တော့
သူတို့သမီးဘက်က “ဟင်းရွက်ကန်စွန်း မဟုတ်ဘူး တစ်သက်မှတစ်ခါ ကောင်းကောင်းဖြစ်အောင်လုပ် “ဆိုပြီး
ဝိုင်းမြှောက်ပေးနဲ့ ပြဿနာပေါင်းကိုစုံလို့ပါဘဲ။
ဒါတင်မကဘူး လက်ထပ်ပြီးရင် ယောကျာ်လေးဘက်လိုက်နေ မိန်းကလေးဘက်လိုက်နေဆိုပြီး လုကြပြန်ရော။
ဒါနဲ့ဘဲ နောက်ဆုံးလူနည်းတဲ့မိန်းကလေးဘက်လိုက်နေဆိုပြီး ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပြန်တော့ ၊
မင်္ဂလာအိပ်ယာခန်းပြင်ရင်း ဇာတွေချဲ့တော့ စကားတွေများကြပြန်ရော။
ဒီမင်္ဂလာဆောင်မှာမှ ကျနော်က လက်ဖွဲ့ခုံ ထိုင်ရပြန်ပါတော့တယ်။
မင်္ဂလာဆောင်က တော့ လူစည်ကားပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဟိုဘက်ဒီဘက် မင်္ဂလာဆောင်ထဲမှာကို တစ်ဖက်နဲ့တစ်ဖက် ရန်စောင်နေကြပါတယ်။
မျက်နှာကြီးမင်္ဂလာပွဲဆိုတော့ လာတဲ့ဧည့်သည်တွေကလဲအများကြီး၊
လက်ဖွဲ့ပစ္စည်းတွေကလဲတစ်ပုံတစ်ပင်၊
လက်ဖွဲ့ငွေတွေကလဲ ဖွေးနေအောင်ရ။
အဲဒီအချိန်မှာတော့အားလုံးမျက်လုံးမှာအြ့ပုံးတွေနဲ့ဝေလို့ပေါ့။

မင်္ဂလာဧည့်ခံနေရင်းက သူ့မိတ်ဆွေကို မခေါ်ဘူး ငါ့မိတ်ဆွေတွေကို နေရာမပေးဘူး ဆိုပြီး ရန်တွေစောင်ကြ၊
သူမိတ်ဆွေကို မုန့်အမြန်လာမချလို့ ဆို ပြိး ပွစိပွစိလုပ်ကြ။
သတို့သားသတိုးသမီးနဲ့အမှတ်တရဓါတ်ပုံတွေရိုက်ကြပြန်တော့လဲ သူဘက်ကအရင်ရို်က်ငါ့ဘက်ကအရင်ရိုက်မယ်ဆိုပြီး ငြိကြပြန်ရော။

ဒါနဲ့ဘဲ မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲအချိန်ကုန်သွားတော့ ကျနော်တို့လဲ လက်ဖွဲ့ပစ္စည်းတွေကို
စံနစ်တကျနဲ့ နံပါတ်စဉ်တွေထိုး ပြီးပုံထား။
ငွေတွေပြန်တွက်တော့ နည်းနည်းလေးပိုနေပါတယ်။
နာမည်မရေးမိဘဲကျန်နေတာနေမှာပါ။
ကျနော်တို့ခေါင်းခြင်းဆိုင်ပြီးစာရင်းပြန်တွက်နေတုံး သတို့သားအမက “ဘာလဲဘာလဲ”နဲ့လာမေးပါတယ်။
“ပိုက်ဆံနည်းနည်းပိုနေလို့ပါ”ဆိုတော့မှ ပိုနေရင်မရှာနဲ့တော့ လို့ပြောပါတယ်။
လိုရင်တေ့ာ မတွေ့မချင်းရှာ ကွာရင်စိုက်ရမယ်ထင်ပါရဲ့။

အဲဒါနဲ့ကိစ္စဝိစ္စအားလုံးပြီးလို့ သတို့သားအမေကို ငွေတွေအပ်။
သူတို့ကလဲ ကျနော်တို့အဖွဲ့ကိုကျေးဇူးတင်ကြောင်းတွေပြောပြီးလို့လက်ဖွဲ့ပစ္စည်းတွေကို
သတို့သား ဘက်ကကားပေါ်တင်မယ်လဲလုပ်ရော ပြဿနာစတော့တာပါဘဲ။
သတို့သမီးဘက်မှာလိုက်နေမှာမို့လို့ သူတို့အိမ်ကိုဘဲလက်ဖွဲ့ပစ္စည်းတွေသယ်သွားမယ်ပေါ့။
သတို့သားဘက်ကလဲ “မင်္ဂလာမဆောင်ခင်မှာ ဟိုဘက်က ရစ်သမျှတောင်းဆိုသမျှလိုက်ရောခဲ့ပြီးပြီ ၊
ငွေလဲစိတ်တိုင်းကျအကုန်ခံပြီးလုပ်ပေးပြီးပြီ အဲတော့ မင်္ဂလာဆောင်ကရသမျှသူတို့ယူသွားမယ်၊
ပြီးမှကလေးနှစ်ယောက်လက်ထဲကိုအပ်မယ်၊
ဘယ်မှာဘဲနေနေ ဘယ်သူလက်ထဲမှ မထည့်နို်င်ဘူး သူတို့ဘဲသယ်သွားမယ်” ပေါ့၊
သတို့သမီးဖက်ကလဲ” လက်ဖွဲ့ငွေယူသွားရင်တော်လောက်ရောပေါ့ ၊
လောဘကြီးလွန်းတယ် လက်ဖွဲ့ပစ္စည်းကတော့ သူတို့ဖက်ပေးလိုက်ဘို့ကောင်းတာပေါ့”
ဆိုပြီး တစ်ဖက်နဲ့တစ်ဖက်စကားစစ်ထိုးကြပါတော့တယ်။
ပြောရင်းဇာတ်ရှိန်မြင့်လာတော့ ဟုတ်တာမဟုတ်တာအပထား ငယ်ကျိုးငယ်နာတွေဖော်ပြးီ
ရန်တွေဖြစ်ကြပါတော့တယ်။
သူတို့သမီးဘက်က အမျိုးတွေကလဲ အထုပ်တွေဆွဲ သတို့သားဘက်ကလဲပြန်လု၊
အစကတော့ မိန်းမတွေချည်းဘဲ ဖြစ်ကြ၊
နောက်တော့ ယောက်ျားတွေပါ ပါလာပြီး ထိုးကြကြိတ်ကြ ရိုက်ကြနှက်ကြနဲ့ရန်ပွဲကြီးဖြစ်ကုန်ပါတော့တယ်။
ကျနော်တို့လဲလွတ်ရာကျွတ်ရာရှောင်နေကြရတော့တာပေါ့။
အဆုံးသတ်မှာတော့ ကျနော့်အသိဓမ္မာရုံက ငှားလာတဲ့ မင်္ဂလာလက်ဖွဲ့ငွေဖလားတစ်လုံးအက်သွားပါတယ်။
အလျော်တောင်းတော့ နှစ်ဖက်လုံးကရူးချင်ယောင်ဆောင်နေကြပါတယ်။
ဈေးကြီးတော့ ကိုယ်ကလဲစိုက်မလျှော်နိုင်။
ဓမ္မာရုံက ပစ္စည်းထိန်းက တော့ ကျနော်ကိုအားပေးပါတယ်။
“ကိုပေါက်လာရင်ဘယ်တော့ မှပစ္စည်းမငှားနဲ့”ပါတဲ့။

အဲလိုကြုံပေမယ့်လည်း မိတ်ဆွေသင်္ဂဟများက မင်္ဂလာကိစ္စများရှိရင်စိတ်ချယုံကြည်စွာနဲ့
လက်ဖွဲ့ခုံ ထိုင်ပြီဆိုရင် မေးခွန်းလေးတွေကြိုမေးထားရပါတော့တယ်။

မင်္ဂလာလက်ဖွဲ့ငွေတွေ ပစ္စည်းတွေကို ဘယ်သူ့အပ်ရမှာလဲ?
မင်္ဂလာဆောင်နေတုံး လက်ဖွဲ့ငွေထဲက ဟိုဟာဒီဟာဝယ်ဘို့လာတောင်းရင်ပေးရမှာလား?
ပေးရမယ်ဆိုရင်ကော ဘယ်သူ့လာတောင်းမှပေးရမှာလဲ?
ဆိုတဲ့မေးခွန်းကို ကြိုတင်မေးထားရပါတော့တယ်။
ကဲ……………….ခင်ဗျားတို့ရော ဒါမျိုးကြူံဘူးပါသလား?

ကိုပေါက်လက်ဆောင် အတွေးပါးပါးလေး
www.kopaukmdy.info
(25-10-2011)