A mar nyo“အဈမကွောကျနတောပါ” ယုငယျပွောလိုကျတဲ့စကားတဈခှနျးကွောငျ့ ခဏတာငွိမျသကျသှားမိသညျ။ သူပွောသညျမှာမှနျနသေောကွောငျ့ ငွငျးတော့မငွငျးမိ ဟုတျတယျ ကြှနျမကွောကျတယျ ကိုယျ့အပေါျထားတဲ့ သူ့သဘောထားကို သိရမှာကွောကျသညျ။ကိုယျမြှောျလငျ့ထားသလို မဟုတျပဲ ကြှနျမသူ့အပေါျခစြျသလို မဟုတျဘဲ သာမနျခငျတာမြိုးဆို ကြှနျမခံစားရမညျ။ နာကငြျရမညျ။သူနဲ့ကြှနျမက ကုမ်ပဏီတဈခုတညျးမှာ အလုပျအတူတူလုပျနကွေတဲ့သူတှပေါ။ အလုပျလုပျခါစ ကတော့ ဒီအတိုငျးခငျဖို့ကောငျးတဲ့ သူတဈယောကျအဖွဈ သဘောထားခဲ့သညျ။ တဈယောကျနဲ့တဈယောကျစကွနောကျကွရငျး တဈကယျ့မောငျနှမလိုခငျမိသညျ။ ရုပျရညျကတော့အခြောကွီးမဟုတျပဲနညျးနညျးကွညျ့ကောငျးရုံမြှသာ ခငျမငျတာအခြိနျကွာလာတော့ သူ့အကွောငျးနညျးနညျးသိရသညျ။နှေးထှေးမှုရှိပွီ ကွငျနာတတျသညျ လူတဈဖကျသားအပေါျလညျး နားလညျမှုရှိသညျ။သူ့နဲ့ပတျသတျတဲ့စိတျထားတှသေိရတော့ နညျးနညျးတော့ ဂရုပွုမိသညျဆိုရုံသာ။ နောကျပိုငျးကြှနျမကို စာတှပေို့လာသညျ မုနျ့တှဝေယျလာပေးသညျ။ ကြှနျမအပေါျ စိတျဝငျစားလို့အဲ့လိုလုပျသလား တှေးမိသောျလညျး သာမနျမြှသာထငျထားခဲ့သညျ။ နေ့တိုငျးလိုလို စာပို့ရငျး သူ့အပေါျ သံယောဇဥ◌ျတှယျလာခဲ့သောျလညျး သူ့ဘကျကဘာမှမပွော။စာမပို့ဖွဈတော့တဲ့နောကျပိုငျးမှာ ကြှနျမဆီလာပွီကောျဖီသောကျတာမြိုး မုနျ့လာစားတာမြိုးရှိနသေောျလညျး သူ့ဘကျကစိတျအနအေထားကို မတှေးတတျတော့။ထိုအကွောငျးမြားကို သိနသေောယုငယျက မကြျနှာခငြျးဆိုငျမေးဖို့ပွောနသေောျလညျး ကြှနျမခေါငျးရမျးနသေောကွောငျ့ ယုငယျက ထိုသို့ပွောနခွေငျးဖွဈသညျ။ယုငယျအနနေဲ့ကွညျ့ရငျလညျး အဈမအရငျးလိုခစြျရသော […]
KPoer ဆိုသည်မှာ အစချီရရင်ဖြင့် korea အဆိုတော် အသံမကောင်း သော်လည်းရုပ်ရည်လေး ကြည့်ကာ”အချစ်ကလေး အသဲကလေး” ခေါ်ကာလူအမြင်ကပ်ခံ နေရသော မိန်းကလေးများသည်သာ။ Kpoper ဖြစ်ဖို့ဆိုသည်မှာ တော်ရုံအရည်အချင်းဖြင့် မရပေ။ ကိုယ်နားမလည် သော စာသားများကို လိုက်အော်နိုင်ရမည်။ တစ်အိမ်လုံးမှ ချီးမွမ်းထောမနာသံများကိုလည်း သည်းခံ နိုင်ရမည်။ ထို့ပြင်ကိုယ့် Idolသီချင်းလေးများ(သို့မဟုတ်) ဇာတ်ကားလေးများလာလျှင် လည်း အကိုမောင်တွေရှေ့တွင် ယောက်ဖလေး၊မိဘများရှေ့တွင် သမက်လေးစသည်ဖြင့် မိတ်ဆက်ပေးနိုင်သော အရှက်မရှိအရည်အချင်းများလည်းရှိရန်လိုသေးသည်။ ကိုယ့်လိုKpoperမဟုတ်သော သူငယ်ချင်းများ၏ နင်လည်းဒါနဲ့သေမှာပဲဆိုသော သာယာနားပျော်ဖွယ်ကောင်းသော အသံလေးများကိုပါ သည်းခံနိုင်ရမည်။ ကိုယ့်Idol သတင်းများ ကိုလည်း အချိန်နှင့်တပြေးညီရယူနိုင်ရမည်။ ဒါမှကိုယ့်Idol လေးများ၏ အနုပညာလှုပ်ရှားမှု့များ ကို တစ်ချိန်တည်းအားပေးနိုင်ပြီး ဟောAblum အသစ်ထွက်တော့မည်ဆိုတဲ့သတင်းလေးများရရင် ငွေကြိုစုနိုင်ရမည်။မုန့်ဖိုးလေးများမစုနိုင်ပါက အဖေ၊အမေထံမှ ကျောပြင်ဗျောတင်ခံကာ အခွေဝယ်နိုင်ရမည်။ Youtubeမှာ […]
အခုအလုပ်မှာလုပ်နေတာ ၁နှစ်ရှိပါပြီ။ Account ပိုင်းနဲ့လုပ်နေတာပါ ဆရာတွေကတော့ ကိုရီးယားတွေပါ Company တွေလည်းှဖွင့်ထားတာ ၃ခုရှိပါတယ်။ မြန်မာတစ်ခု နဲ့ နိုင်ငံခြားနှစ်ခုပါ။ မြန်မာcompanyက တကယ်အလုပ်မလုပ်ပါဘူး။ ဖွင့်ထားတာပဲရှိပါတယ်။နှစ်ကုန်ရင် အခွန်အတွက်လုပ်ပေးရပါတယ်။တကယ်မရှိတဲ့ အတွက် လုပ်ရတာလည်းအဆင်မပြေပါဘူး။အခွန်များရင်လည်းမဆောင်ချင်ပါဘူး။ အဲ့ဒါအပြင် နိုင်ငံခြား company ကလည်းလုပ်ပေးရပါတယ်။ E ဆိုတဲ့ companyကတော့ ဖွင့်ထားတာ၂နှစ်ရှိပါပြီ။ အဲ့ဒါအပြင် Bဆိုတဲ့ company ထပ်ဖွင့်ပါတယ်။ E company ကိုလည်း မပိတ်ပဲဆက်ဖွင့်ချင်ပါတယ်တဲ့။ အလုပ်မလုပ်ပဲပေါ့ ဒီသုံးခုကို အခု အခွန်လုပ်ပေးရမှာပါ။ အခွန်ပိုင်းမှာလည်း ကျျွမ်းကျင်မဟုတ်ပါဘူး အခုမှစလုပ်ဖူးတာပါ။ အဲ့ဒါ ဒီcompanyမှာပဲဆက်လုပ်ရမလား မလုပ်ရဘူးလားစဉ်းစားနေလို့ပါ။ ရွာထဲကကူစဉ်စားပေးကြပါဦး။
EXO လို့ကြားလိုက်ရင်ဖြင့် လူလတ်ပိုင်းများ အမျ ားစု မသိကြပေမဲ့ ၁ဝကျော်သက် အရွယ် မြီးကောင်ပေါက်မလေးများ ထဲမှာ မသိသူ အတော်ရှားပေလိမ့်မည်။ တခြားတော့ မဟုတ် မြီးကောင်ပေါက် မလေးတွေရဲ့ အသည်းစွဲ ကိုရီးယားမှ အဆိုတော် အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံတွင်သာမက တစ်ကမာ္ဘလုံးမှာလိုပင် အားပေးကြသော အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ဖြစ်သည်။ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်လေးတွေသာလျှင် အားပေးသည် မဟုတ်ဘဲ ၂ဝကျော်မမတို့လည်း အားပေးကြပေမဲ အတော်နည်းသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ပြောရလျှင် ထို၂ဝကျော် မမများထဲတွင် ကျွန်မတို့ညီအစ်မသုံးယောက်မှာ ရှေ့ဆုံးကဆို ရင်လည်းမမှားပေ။ EXO မှာနဂိုအဖွဲ့ဝင်၁၂ယောက်ရှိသော်လည်း ၃ယောက်ထွက်သွားသောကြောင့် ၉ယောက်သာကျန်ရစ်သည်။ အဆို တော်ဟုဆိုသော်လည်း အဖွဲ့သားအားလုံး သီချင်းဆိုကောင်းသည်မဟုတ် သုံးယောက်လောက်သာ အသံကောင်းပြီး သီချင်းကိုကောင်းမွန်စွာဆိုနိုင်ကြသည်။ ကျန်လူများမှာ ရုပ်ချောသည်၊ အကကောင်းသည်မှလွဲ၍ သီချင်းမဆိုနိုင်ကြပေ။ ထိုသို့ ချောမောလှပသောကြောင့် […]
တနေ့က မတွေ့တာကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ငယ်သူငယ်ချင်းနဲ့ စကားပြောမိတယ် မတွေ့တာလည်း ကြာသလို အရေးအကြောင်းမရှိရင်လည်း စကားပြောလေ့ မရှိသော သူ့အကြောင်းသိနေသော ကျွန်မအဖို့ သူကစကားစလာတော့ ထူးဆန်းမိသည်။ ဘာအကြောင်းများရှိပါလိမ့်လို့လည်း တစ်ဆက်တည်းတွေးမိသည်။ ကျွန်မတွေးမိတဲ့ အတိုင်းသူပြောလာသည်က သူလုပ်ချင်တာတစ်ခုရှိနေပေမဲ့ လုပ်သင့် မလုပ်သင့် စဉ်းစားနေပါတယ်တဲ့။ လုပ်ငန်းခွင်ဝင်ပြီး လုပ်ချင်တာနဲ့ လုပ်သင့်တာယှဉ်လာရင် စဉ်းစားရကျပ်တာ ဓမ္မတာပင်ဖြစ်သည်။ လုပ်ချင်တာလုပ်လိုက်လို့ လုပ်သင့်တာကို လွတ်သွားရင် သူများတွေထက်နောက်ကျကျန်နေတတ်သည်။ ဘာလုပ်ချင်တာလဲမေးတော့ အလုပ်ထွက်ချင်သည်ဟု ဆိုလာသည် အလုပ်ခွင်ဝင်ပြီး အများဆုံးတွေ့ကြုံရသည့် အကြောင်းအရာပင်ဖြစ်သော်လည်း တစ်ချို့က သည်းခံရင်းဆက်လုပ်ကြသည်။ ကို်ယ်ပိုင်အလုပ်တောင်မှ စိတ်ဖိစီးမှူ့ရှိသေးသည်ပင်။ သူများအလုပ် လုပ်ရင်တော့စိတ်ဖိစီးတာပိုများတာ ဓမ္မာတာပင်။ အလုပ်လုပ်ရတာလည်း အဆင်မပြေဘူးလားဆိုတော့မဟုတ်၊ အထက်လူကြီးစရိုက်ကို သိပ်မကြိုက်ပေမဲ့ အခုထိတော့ အဆင်ပြေနေသည် ဆိုတော့စဉ်းစားစရာ။ အထက်လူကြီးကတော့ အလုပ်နဲ့ပတ်သက်ရင်သင်ပေးသည်ဟု ဆိုသော်လည်း သူ့လက်အောက်ဆွဲသွင်းတတ်ပြီး သူလက်အောက်မဝင်ပါက […]
အလုပ်ဆင်းလို့ အိမ်အပြန်ရောက်ရောက်ခြင်းပဲ ချစ်တူမတော်ပေါက်စလေးက နို့ဘူးလွတ်ကျပြီး ကွဲသွားလို့ သွားဝယ်ပါဦးဆိုတော့ ဈေးထဲသွားဖို့ပြင်တော့ နှစ်ယောက်သားလိုက်ချင်လို့ တကဲကဲ အပြင်သွားရမှန်းသိတတ်နေသော အငယ်မက လသားအရွယ်ဆိုတော့ ချီသွားလို့ရပေမဲ့။ခုန်ပေါက် ပြေးလွှားကစားခြင်းနှင့် ပူဆာခြင်းတွင် တစ်ဘက်ကမ်းခတ်ကျွမ်းကျင်လှသော တူမတော်ကိုခေါ်သွားလျှင်ဖြင့် ဒုက္ခတွေ့နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်လိုက်ချင်ရင် ဘာမှမပူဆာရ၊ မုန့်ဝယ်မကျွှေးခိုင်းရ၊ ပြောစကားနားထောင်ပါမည်ဟူသော အပေးအယူအရင်လုပ်ရသည်။ ဒါတောင်ဆိုင်ရောက်တော့ပီကေဝယ်ကျွှေးလိုက်ရသေး။ အိမ်ကထွက်ထွက်ခြင်း အကြောင်းသိနေသော တူမတော်အား အရင်မှာရသည် မပြေးရမလွားရဆိုတော့ ကျွှန်မကိုမော့ကြည့်ကာ တီလေးမလွားရဆိုတာဘာပြောတာလဲတဲ့။ ပြောမိသောကျွှန်မ ဘာဖြေရမှန်းမသိဖြစ်သွားသည်။ အဖြေကို အပြေးအလွားစဉ်စားကာ စိတ်ထဲထင်တဲ့အတိုင်း “သမီး ပြေးတဲ့အခါ လွားခနဲပြေးတာကိုပြောတာ”ဟုဖြေလိုက်တော့ ထပ်မမေးတော့။ ဆိုင်လည်းသိမ်းချိန်ဖြစ်နေတော့ နို့ဘူးဝယ်ပြီးကုန်းထိပ် အစ်မရှိသောဆိုင်အထိတက်သွားလိုက်သည်။ ဆိုင်သို့ရောက်လျှင် တွေ့သမျှအပေါက်နိုက်ကာ မြင့်သမျှပါးစပ်ထဲကောက်ထည့်တတ်သော တူမကိုဆွဲကာ ကားအသွားအလာမပြတ်တတ်သောလမ်းတွင် ဆော့နေသော မြန်မာပြည်ရောက် အမွေစိန်ကို တဟဲ့ဟဲ့အော်နေရတော့သည်။ ခဏနေတော့ အဒေါ်ပေါက်စနှင့် သမီးတော်နှစ်ပါးကို […]
ကျွှန်မအစ်မလတ် အိမ်ထောင်ကျပြီးသကာလ သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါကာ သတု့ိသားနေအိမ်သို့လိုက်သွားလေသည်။သတို့သားနေအိမ်ဟုဆိုသော်လည်း ခဲအိုမှာမူ နိုင်ငံတာဝန်ထမ်းဆောင်နေသောအမှု့ထမ်းရဲဖြစ်သောကြောင့် ၈မို်င်ရဲဘော်ဟောင်းတွင်ရှိသော ဝန်ထမ်းအိမ်ရာတွင်နေထိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ လိုင်းခန်းတွင်တစ်နှစ်ကြာနေထိုင်ပြီး ခဲအိုမှာဝန်ထမ်းဖြစ်သည့် အလျောက် နေပြည်တော်သို့တာဝန်ထမ်းဆောင်ရန် အမိန့်ထွက်လာသောကြောင့် ကျွှန်မအစ်မနှင့်ချစ်လှစွာသောတူမတော် နောက်တိုးလေးနှင့် အိမ်သို့ပြောင်းရွှေ့လာကြလေသည်။ရောက်လာကာစတော့ ဆည်းလည်းလေးအတိုင်းပင် အင်မတန်မချစ်ဖို့ကောင်းသောကြောင့် အဒေါ်တွေ ဦးလေးတွေရဲ့ အသည်းနှလုံးလေးပင်ဖြစ်သည်။ တူမတော် ငိုသံကြားလျှင်ကို အပြေးအလွားချော့လိုက်ရသည်မှာ ဖတ်ဖတ်မော။ စကားစပြောကာစဆိုလည်းတတ်လိုက်သည်မှာ လည်လိုက်သည်မှာဆိုပြောစရာမရှိ။ မှားလို့ဆူရင်လည်းသူကဦးအောင်ပစ်ချွဲပြလေတော့ ဆူမည့်သူမှာမဆူရက်။ ဟောတဖြည်းဖြည်းနည်းနည်းကြီးလာတော့ ချစ်စရာတူမလေးမှာဆည်းလည်းလေးမှတဆင့် ခေါင်းလောင်းလေးသို့ တဖြည်းဖြည်းပြောင်းလဲအသံမြည်လာသည်။ပြောင်းလဲလာပုံကတော့ လိုချင်တာမရရင် ထိုင်ပြီး (၇)အိမ်ကြား (၈)အိမ်ကြားအော်ငိုသည်။ ဒါတင်မကဈေးခေါ်သွားလို့လမ်းမှာလိုချင်တာမရရင် တော်တော်နှင့်ပြန်ခေါ်မရ ပေပြီးရပ်နေ(သို့)လမ်းမှာငုတ်တုတ်ထိုင်နေတတ်သည်။ထိုသို့ဂျျီကျတတ်လာသော တူမတော်လေးကြောင့်ကျွှန်မတို့အဒေါ်တွေမှာ တူမကြောနပ်ကာ ဈေးသွားရင် ပိုက်ဆံအပိုမယူသွားတော့ချေ။ ပူဆာရင်ပိုက်ဆံမပါတော့ဘူးပြောကာ ပြန်ခေါ်လာခဲ့ရတော့သည်။ ပထမ တစ်ခေါက်နှစ်ခေါက်လက်ခံသော်လည်းနောက်ပို်င်းတွင် သူလူလည်ကျ ပုံကဘီးကုပ်လိုချင်ရင် ဘီကုပ်ဆိုင်ရှေ့တွင် ရပ်နေတော့သည်။ ဒီတော့လည်း ကျွှန်မတို့မှာ မဖြစ်မနေ […]
ရုတ်တရက်ဖုန်းထမည်လိုက်သောကြောင့်လန့်နိုးကာဒေါသကြီးစွာဖြင့်ဖုန်းကိုယူကြည့်လိုက်သည်။ဖုန်းတွင်ပေါ်နေသောအမည်က Mr.Park ဟင်ဒီအချိန်ကြီးသူကဘာဖြစ်လို့ဖုန်းဆက်ပါလိမ့်နာရီ ကြည့်မိတော့၁နာရီထိုးနေပြီစိတ်တိုစွာဖြင့်ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။ ‘ဟယ်လို’ ‘ဆုရည်အကိုဖုန်းမတွေ့မိဘူးလားအကိုဖုန်းပျောက်သွားလို့’ ‘သေချာရှာကြည့်ပါဦးဆိုင်မှာထားတာဘယ်သူကယူမှာလဲ’ သူဌေးဟုဆိုသော်လည်းဒီပဲခေါက်ဆွဲဆိုင်မဖွင့်ခင်ကတည်းကရင်းနှီးနေ၍အကိုလို့ပဲခေါ်ကာနှုတ်ကျိုးနေပြီ။ဖုန်းပျောက်သည်ဆိုသဖြင့်စိတ်ခုသွားသည်။ ကျွန်မပြန်လာသည့်တိုင်သူ့အခန်းမှာမထပဲအိပ်နေသ ဖြင့်တက်နိုး၍ပြန်တော့မည်ဆိုတာရယ်ကောင်တာမှာလူမရှိဘူးရယ်ဆိုတာပြောခဲ့ပြီး သူဆင်းလာပြီမှပြန်ခဲ့ခြင်းရယ် ပြန်လာသောအချိန်ကပင်ရနာရီထိုးပြီးပြီ။ သူ့အခန်းဆိုသည်မှာ ဆိုင်အပေါ်ထပ်ရှိအထူးခန်းကိုပြောခြင်းဖြစ် သည်။ အရင်ကတော့မုဒိတာအိမ်ရာမှာနေပေမဲ့ နယ်မှလာသောအလုပ်သမလေးများကို အဆောင်အနေဖြင့် တိုက်ခန်းကိုပေးလိုက်သောကြောင့် ဆိုင်အပေါ်ထပ်က အခန်းသုံးခန်းမှာညဘက်အိပ်ကြလေသည်။ တနေကုန်ဆိုင်မှာနေသောကြောင့်တခြားတိုက်ခန်းရှာလည်းအပိုငွေထွက်သွားမည်စိုးသောကြောင့်ဆိုင်မှာနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ ယနေ့လည်းညဘက်ပင်ပန်းသည်ဆိုကာတနေကုန်မထ၍ ပြန်ကာနီးမှနိုးခဲ့သည်ကိုဖုန်းပျောက်သည်ဆိုတော့စဉ်းစားစရာ ဆိုင်မှာရှိတာကနှစ်ယောက်တစ်ပိုင်း။ အလုပ်သမလေးများကဖြစ်တဲ့မနီ၊ဇင်ဇင်၊သီရိအပြင်မရှိ။ကိုကျော်တော့ရှိသည် ဒါပေမဲ့သူကလည်းအေးအေးဆေးဆေးသမား။ သူဌေးတို့နဲ့အတူတူနေကာစိတ်ချရသူ၊ ပိုက်ဆံလိုလည်းကြိုထုတ်နေသူဖြစ်သောကြောင့်မဖြစ်နိုင်။ အပေါ်မှာအိပ်နေလျင်မတက်ရန်မှာထားသောကြောင့် ဘယ်သူမှလည်းမတက်ရဲ။ ဧည့်သည်နဲ့ပါသွားရအောင် ဧည်သည်ပါး၍သူတက်အိပ်နေတာသာကြည့်တော့။ ငါပြန်လာပြီးမှများဧည်သည်များလာသေးလားစဉ်းစားမိသည်။ပျောက်သည်ဆိုတော့မတတ်နိုင် ကောင်မလေးတွေဖုန်းဆက်ပေးပါလို့ဆို၍ ဆက်ပေးလိုက်သည်။ ဖုန်းမကိုင်။ အေးလေ ညဥ့်နက်နေပြီအိပ်ပျော်နေမှာပေါ့ဟု တွေးကာ Mr.Parkဆီဖုန်းပြန်ဆက်လိုက်ပြီး ဖုန်းမကိုင်ကြောင်းပြောလိုက်သည်။ ပြီးနောက်ဖုန်းကိုအသံပိတ်ကာ အိပ်လိုက်သည်။မနက်မှအကျိုးအကြောင်းမေးတော့ မည်။ မနက်ဆိုင်ကိုစောသွားလိုက်သည်။ ‘ကိုကျော်ရေရော့’ ဈေးမှဝင်ဝယ်လာသောပစ္စည်းများကိုစင်ပေါ်တင်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ ပြီးမှသိချင်တာကိုဆက်မေးလိုက် သည်။ ‘ညကဖုန်းရှာတွေ့လားကိုကျော်’ ‘အေးညီမလေးသီရိဆီကတွေ့တယ်တဲ့’ မထင်မှတ်သောအဖြေကြောင့်မှင်တတ်သွားသည်။ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလို့လည်းတွေးရင်းတစ်ဆက်တည်း […]
ကျွန်မမျက်ဝန်းအိမ်မှ မျက်ရည်ပူများကို ကြည့်ရင်းသက်ပြင်းချကာ မောင်မျက်နှာလွဲသွားသည်။ ကျွန်မရင်ကို အစိတ်စိတ် ကွဲစေသော လုပ်ရပ်များအတွက် ဖွင့်ဟလိုက်သော စကားတစ်ခွန်းက ‘တောင်းပန်ပါတယ်’တဲ့လား။ ဒီစကားလေး တစ်ခွန်းအပြင် မပိုတော့။ လွန်ခဲ့သော လပေါင်းများစွာ ကျွန်မပေးဆပ်ခဲ့သော အချိန်များ၊ အချစ်များကို ဒီစကားတစ်ခွန်းနဲ့ ကြေဖျက်လိုက်ခြင်းလား။ ဖြစ်နိုင်လျင် ဒီနေရာ ဒီအချိန်ကို ရပ်တန့်၍ အဝေးဆုံးနေရာသို့သာ ထွက်ပြေးသွားချင်တော့သည်။ ကျွန်မထက်ချစ်ရမည့်သူ ပေါ်လာ၍ လမ်းခွဲကြပါစို့ ဆိုတဲ့စကားအတွက် ကျွန်မဘယ်လို ဖြေသိမ့်ရမလဲ။ အမှန်တကယ်ဆို ပေါက်ကွဲလိုက်ဖို့ တစ်ခုခု တုန့်ပြန်လိုက်ဖို့ကောင်းပေမဲ့ စကားစရှာမရ။ မောင့်ပုံစံတွေ ပြောင်းနေခဲ့တာ သတိထားခဲ့ပေမဲ့ ယုံကြည်စိတ်လွန်ကဲခဲ့သောကြောင့် အပြစ်မမြင်ခဲ့မိ။ ကျွန်မအပေါ် ရက်စက်လိမ့်မယ်လို့လည်း မထင်ခဲ့။ အခုတော့ မောင့်အပေါ်ကျွန်မထားခဲ့သော ယုံကြည်မှူကို တစ်စစီချိုးဖျက်ခြင်းသာမက ကျွန်မရဲ့အချစ်ကိုပါသစ္စာဖောက်သွားခဲ့ပြီရက်စက်သွားခဲ့သည်။ မယုံကြည်နိုင်သော မောင့်ရဲ့ပြောင်းလဲခြင်းကြောင့် အိမ်မက်လား တစ်ကယ်လား […]
ကျောင်းပြီးသွားလို့အိမ် မှာလည်ရာပြန်စားရေးရာထူးရနေတုန်းမှာအသိအစ်မခင်ခင်ကျေးဇူးနဲ့ ဒီအလုပ်ကိုရခဲ့တယ်။ဒီအလုပ်ဆိုတာကစကားပြန်ပါကိုရီးယားစကားပြန်ပေါ့။စသင်တုန်း ကတော့ဒီအတိုင်းသွားသင်လိုက်ပေမဲ့ဒီဟာနဲ့အလုပ်လုပ်ရလိမ့်မယ်လို့မထင်ခဲ့မိပါဘူး။မထင်လို့လဲအကို ရဲ့အပြောအဆိုခံခဲ့ရတာကိုအမှတ်ရနေသေးတယ်။စသင်တုန်းကအကိုကသဘောမတူပါဘူး။သူ ကအင်္ဂလိပ်စာသင်စေချင်ပေမဲ့ကျွန်မကဇွတ်သင်ခဲ့ပါတယ်။အဲ့ကျေးဇူးနဲ့အခုအလုပ်ရပါပြီး။ အ ထည်ချုပ်မှာMDနဲ့လက်အောက်ကလူတွေကိုဘာသာပြန်ပေးရပါတယ်။်စက်ရုံမှာအစ်မမီမီနဲ့အစ်မယောင်းနာ ရယ်mrlimနဲ့ဆရာမတို့ရှိပါတယ်။ဆရာမကတော့MDပါ။ပထမဆုံးအလုပ် ဆင်းတဲ့နေ့မှာတော့နည်းနည်းကြောက်နေခဲ့ပေမဲ့အားလုံကသဘောကောင်းပြီပျော် ဖို့ကောင်းတယ်လို့ခံစားမိတယ်။၂ရက်လောက်ကြာ တော့ ဒုက္ခနဲ့လှလှနဲ့တွေပါပြီကိုယ်သင်ထားတာကရိုးရိုးစကားပြောလက်တွေ့ကစက်ရုံသုံးဆိုတော့ဘာကို ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိပါဘူး။ဒါပေမဲ့ဆရာမကသင်ပေးပါတယ်သူကပြောလိုက်သေးတယ် အစကဒီလိုပဲဖြေးဖြေးသင်ပါတဲ့။၄ယောက်လုံးအရမ်းသဘောကောင်းကြလို့ကျွန်မကံကောင်း တယ်လို့တွေးမိပါသေးတယ်။မသိလို့မေးရင်လည်းလုပ်နေတဲ့အလုပ်တောင်ရပ်ပြီးသေချာ ရှင်းပြပေးတယ်။အဲ့ဒါတောင်နားမလည်ရင်ပုံတွေနဲ့ထပ်ရှင်းပြပါတယ်။ဆရာမကသဘောကောင်းပေမဲ့ လက်အောက်ကဝန်ထမ်းတွေနဲ့အဆင်မပြေပါဘူး။ကျွန်မမရောက်ခင်ကတည်းကအဆင်မပြေတာ ဆိုတော့ဘယ်ကစလဲမသိခဲ့ရိုးအမှန်ပါ။သူတို့အဆင်မပြေတော့ကြားထဲကကျွန်မကဘယ်ကလာလို့ အဆင်ပြေပါတော့မလဲ။အစကတော့ပျော်နေပေမဲ့၁ပတ်လောက်နေတော့ထွက်ပြေးချင် စိတ်တောင်ပေါက်လာတော့ပါသည်။၁နေ့၁နေ့ပြသာနာမရှိတဲ့နေ့မရှိ။ကျွန်မအလုပ်ဝင်ပြီးမကြာပါဘူးဆရာ မကသူ့တပည့်ကိုအေးချမ်းကိုခေါ်လိုက်ပါတယ်။သူကလုပ်သက်၁နှစ်လောက်ရှိပြီးဆိုတော့လုပ်ငန်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော်တော်လေးလည်းနားလည်ပါတယ်။ကျွန်မကိုလည်းအများကြီးသင်ပေးပါတယ်။ အလုပ်လုပ်ရင်းနဲ့ကူညီပေးတဲ့လူနဲ့လည်းတွေ့သလိုလုပ်သက်ရင့်နေလို့မာန်မာနတက်တဲ့သူ ကိုယ် သိတာကိုသူများကိုမပြောချင်တဲ့သူမသင်ပေးနဲ့သူများနဲ့လည်းတွေ့ခဲ့ရပါသည်။ကိုအေးချမ်းရောက် လာတော့ကျွန်မပညာလည်းရသလိုအနည်းငယ်လည်းသက်သာသွားပါသည်။ စိတ်သက်သွားတာပါ။အဲ့အချိန်မှာစက်ရုံမှာကိုရီးယားပို့မဲ့အော်ဒါချုပ်နေတဲ့အချိန်ပါ။export ပို့ရမှာကိုအထည်တွေကမပြီးသေးတော့ဒုက္ခရောက်နေပါပြီး။ပြီးတော့စက်လိုင်းထဲ ကချုပ်ပြီးတာနဲ့ချက်ချင်းမပြီးပါဘူး။ချုပ်ပြီးချည်မွေးညုပ် ၊အထည်ကိုစစ်ရပါတယ်။အထည်စစ်တယ် ဆိုတာအရည်အသွေးမကောင်းကောင်းစစ်ရတာပါ။မကောင်းရင်ပြန်ပြင်ရပါတယ်။ပြီးရင်မီးပူ တိုက် ရ၊ပြီးရင်တံဆိပ်ချတ်ပြီးအိတ်ထဲထည့်ပြီးboxထဲထည့်ရပါတယ်။ပြီးမှထွက်လို့ရပါတယ်။အဲ့လုပ်ငန်း အ တွက်အချိန်၃ရက်လောက်ပေးရပါတယ်။လိုင်းထဲကနောက်ကျတော့ဘယ်လိုမှလုပ်လို့မရပါဘူး။ထွက်ဖို့နေ့မှာမထွက်နိုင်ဖု့ိများနေပါတယ်။ အဲ့တော့လုပ်တတ်တာကိုဝိုင်းလုပ်ရပါတယ်။hand tagတွဲလိုက်အထည်ခေါက်လိုက်၊အထည်မှာကပ်နေတဲ့ချည်မွေးတွေခါလိုက်နဲ့ရက်ဆက်ဆိုတော့လက်မောင်းတွေတောင်အောင့်လာပါတယ်။အမှတ် တရပေါ့ရှင်။နောက်အမှတ်တရကတော့သင်္ကြန်ပိတ်ရက်မတိုင်ခင်၁ရက်ပေါ့မှတ်မှတ်ရရအဲ့နေ့ ကဘောနပ်ပေးပါတယ်။အဲ့နေ့မှာပဲကားဖယ်ရီအတွက်ပိုက်ဆံပေးရပါတယ်။ဆရာကမေးခိုင်းပါတယ် တဝက်ပေးပါမယ်ရမလားလို့အဲ့ချိန်မှာမပြောဘဲညနေမှအပြည်မရရင်မပြန်ဘူးလုပ်ပါတယ် ပေးရမှာက သိ်န်း၆ဝကျော်ပါတယ်။တဝက်ဆိုတော့၃ဝလောက်ကိုညနေမှာဘယ်ရရှာမလဲစောစောပြောရင်ဘောနပ် မပေးပဲပေးလို့ရပါတယ်။အခုတော့သူတို့ကလည်းမရရင်မပြန်ဘူးဆိုပြီးဖယ်ရီတောင်လိုက်မပို့ပါဘူး။ ကားတွေအားလုံးစက်ရုံရှေ့မှာရပ်တားပါတယ်။နောက်ဆုံးတော့ဆရာဟိုဟိုဒီဒီသွားပြီးချေးပေးလိုက် ရပါတယ်။ပေးပြီးဆရာကဒီနေ့ကားခဖြတ်မယ်လို့ပြောတော့စိတ်ဆိုးပြီးစကားများကြပါတယ်။ဆရာ ကလည်းဒေါသထွက်နေတော့ကျွန်မတို့ကခေါ်ပြီးထွက်လာလိုက်ပါတယ်။ကားပေါ်တက်ပြီးပြန်မယ် လုပ်တော့ ရှေ့ကနေကားကိုခေါင်းချင်းဆိုင်ပြီးထွက်လို့မရအောင်ပိတ်ထားလိုက်တယ်။ပြီးတော့အပြင် ကကားတွေကလည်းစက်ရုံတံခါးရှေ့မှာပိတ်ရပ်ထားပါသည်။အဲ့နေ့ကတော့တကယ့်ကိုရုပ်ရှင်ဆန် ဆန်ပါ။တခါမှမကြုံဘူးတော့ကြောက်လိုက်တာပြောမနေပါနဲ့၊အဲ့နေ့ကကိုအေးချမ်းကရွာပြန်သွားလို့ ကျွန်မပဲရှိပါတယ်ကြောက်ပေမဲ့လည်းကြားကနေပြောရတာပေါ့ဆရာမနဲ့မမမီမီတို့ကလည်းကြား ကနေပြေရာပြေကြောင်းပြောပေးကြပါတယ်။ခဏနေတော့အဆင်ပြေပြီးနှစ်ယောက်လုံးအပြန် အ လှန်တောင်းပန်ရင်းပြေလည်သွားပါတယ်။ကျွန်မတို့မှာကြားကအရူးတွေလိုပါပဲပြေရာပြေကြောင်း […]