မင်းလာခဲ့တဲ့လမ်း ပြန်လှမ်းကြည့်စမ်းပါ လမ်းပေါ်ကခလုပ်ကန်သင်း မင်းရှင်းခဲ့ဘူးရဲ့လား။ မင်းလျှောက်ခဲ့တဲ့လမ်း ပြန်မှန်းကြည့်စမ်းပါ လမ်းပေါ်ကနွံကွက် မင်းလက်နဲ့ဖို့ခဲ့ဘူးသလား။ အများလျှောက်ဘို့လမ်း ခင်းသူ့လက်မှာသွေးတွေလွှမ်းလို့ ချွေတွေမြေမှာဖြန်းသမို့ ရင်ထဲလဲပန်း နွမ်းချိနွမ်းလျှ လမ်းမပေါ်လျှောက်သူတသိုက် အမှိုက်တွေပစ်ဖွလို့ လမ်းပျက်အောင်ခလုပ်ကန်သင်း ခင်းသူကခင်းကြ စေတနာမလှတဲ့ည လမထွက်တာဘဲကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမည့်လေ မကြင် နာ တမင် ခွါလို့ထွက်သူအတွက် လက်ပြလို့ဟန်လုပ် ငါအားမထုတ်တတ်ဘူး မုသားမပါ လင်္ကာမ ချော ပြောထွက်တဲ့နှုတ်ခမ်း သံသရာတစ်ဝှမ်းလုံး စကားမပြီ ရီလို့မရတဲ့မျက်နှာ နောက်ဘဝကိုမပါလိုဘူး။ အမှန်တရားအတွက် ငါ့သိက္ခာကိုစ တေး ဆုလာဘ်လေးရဖို့စွန့်လွှတ် ငါနောက်မတွန့်ခဲ့ဘူး။ ကဗျာရေးတဲ့သက်တန်း ငွေရတုလှမ်းကျော် ရွှေရတုကိုရည်မျှော်လို့ ငါရေးတဲ့ကဗျာပန်းခင်း အဆိပ်အ တောက်ကင်းကင်းနဲ့ ဖတ်တဲ့သူရင် တွင်း မွှေးရနံ့သင်းစေဘို့ အားထုတ်လိုု့ကြိုးပန်း လူသားတွေလန်းဆန်းစေရမယ်။

လူ ဆိုတဲ့ လူ တမူထူးစေသမို့ လူကိုလူခြင်း စိတ်ခြင်းလည်းမတူ အနောက်ကလူတွေဆီကကူးစက် ဗိုင်းရပ်စ် တွေပုံဖျက်လို့ အတူနေနှောင်ကြိုးမလိုစကား သမိုင်းတစ်ခေတ်မှာ ကြားရလိုက်တဲ့အချိန် သက်ကြီးရွယ်အိုတွေကန့်ကွက်စကား အခုတော့ ရေပေါ်မှာအရုပ်ရေးသွားခဲ့။ လူကိုလူခြင်း စက်ရုပ်လိုသတ်မှတ်ခြင်းကြောင့် အပြင်းပြေဆော့ကစား ဝိဘစ္ဆရသမြောက်အောင် သံကြိုးတွေ တည်းနှောင် ရုပ်ကောင်ကိုတပိုင်းဆီလွှနဲ့မွ အသဲကိုအရှင်လတ်လတ်ထုတ် ပြရက်တဲ့ဇါတ်ရုပ်တွေကြောင့် နုနယ်တဲ့နှလုံးသား ညစ်ပေသွားခဲ့ရသတဲ့။ အနောက်ဆီကစီးဆင်း ယဉ်ကျေးမှု ပန်းတစ်ခင်းဟာ အဆိပ်ငွေ့တွေလျှံတက် ယဉ်ကျေးမှုတွေပျက်ခဲ့ရတော့ မြန်မာ ဆိုတဲ့ မြန်မာ တချိန်တခါဆီက သူ့ဗီဇလှလှကလေး အလွမ်းပြေတမ်းတမိနေသေး။

ပြောင်ပြောင်လျှောက်တဲ့လမ်းမှာ ငရဲပန်းကိုနတ်ပန်းထင် ခေါင်းပေါ်ဆင်ယင်နေသူတွေက ပြောင့်ရင်ထဲကစကား သူတို့နားမှာခါး ငရဲသားတွေမို့ ခွင့်လွှတ်လှည့်စမ်းပါ။ ပြောင်ပြောင်လျှောက်တဲ့ခရီးမှာ အနီးကလဲမလိုက် လူ့ဗာလ လူမိုက်တွေက အချီးနှီးသောစကား မုဒိတာမပွါးနိုင်သမို့ ဂရုဏာထား သနားလိုက်စမ်းပါ။ ပြောင်ပြောင်ဖေါက်တဲ့လမ်း ကြမ်းတမ်းဆဲဘဲမို့ လမ်းလျှောက်ရင်းခရီးတစ်ထောက် အမောဖေါက်တဲ့အခါ ဂရုဓမ္မကိုပွါးလို့ လူသားတွေအပေါ်မေတ္တာထား ပစ်မထားပါနဲ့နော်။ မလိုသူတွေတီးတိုးစကား နိုင်ငံတကာမှာကြားရပြီး ကြိုဆိုမည့်သူနထ္ထိ အသိစိတ်မရှိသူတွေ အရာရာကိုအဆိုးမြင် စိတ်ကြီးဝင်နေသူတွေက ဘပြောင်ကိုပုတ်ခတ် စိတ်မပျက်လိုက်ပါနဲ့နော်။ တစ်ချို့သူတွေစကား ကြားရတဲ့သူခံစား မျက်ရည်များတောင်ကျရသတဲ့။ တစ်ချို့သူတွေရဲ့ ဂရုဏာတရား ဆုတံဆိပ်တွေပွါးသထက်ပွါးလို့ မေတ္တာရှင်ဂရုဏာတရား သိပ်ကိုများသတဲ့။ တစ်ချို့သူတွေလျှောက်တဲ့လမ်း လက်ခုပ်သံလွှမ်းလို့ စင်္ကြာဝဋာရဲ့အပြင်ဘက် ပေါက်ထွက်မတတ်ဘဲ။ တစ်ချို့သူတွေခင်းတဲ့လမ်း ကတ္တီပါလွှမ်းလို့ ပန်းတွေလည်းခင်းနောက်လိုက်နောက်ပါတသင်းနဲ့။ တစ်ချို့သူတွေရဲ့အပြုံး လူသားတွေရဲ့နှလုံးသားကိုယူငင် သီချင်းရှင်တောင်ဆိုမရတော့ဘူးဆိုဘဲ။ ဘပြောင်ရေ ဘပြောင်လျှောက်တဲ့လမ်း လက်ခုပ်သံတွေမလွှမ်းလဲ ဘပြောင်နှလုံးသား လဲပြိုမသွားစေဘို့ ဘပြောင်ရဲ့အနောက် ကျွန်တော်တို့ရှိနေမယ်။ […]