naywoon niဆဲတဲ့ အကြောင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီလိုက်ရှာကြည့်တော့ သုခမှတ်စု စာမျက်နှာ 205 နဲ့ 206 မှာ ဒီလိုတွေ့တယ်…။ ရဟန်းတို့ ဆဲရေးခြင်း ၁ဝ ပါး။ ၁။ ဇာတိ = ယုတ်မာသောအမျိုးဟု ဇာတိကိုပြ၍ ဆဲရေးခြင်း ၂။ နာမ = ယုတ်မာသောအမည်ကို ဖော်ခြင်း ၃။ ဂေါတ္တ= ယုတ်မာသောအနွယ် ၄။ ကမ္မံ = ယုတ်မာသောအမှု ၅။ သိပံ္ပ = ယုတ်မာသောအတတ် ၆။ အာဗာဓ= ယုတ်မာသောအနာ ၇။ လိင်္ဂ ိ ကံ = ယုတ်မာသောအသွင် ၈။ ကိလေသာ = ယုတ်မာသောကိလေသာ ၉။ အာပတ္တိ = ယုတ်မာသောအာပတ် ၁၀။ အက္ကောသော= […]
ကျုပ်တို့ ဗမာတွေက ဆဲစရာရှိရင် စာနဲ့ ပေနဲ့ သမိုင်းတွင်အောင် ဆဲတတ်ကလား….။ အောက်က တေးထပ်လေးဖတ်ကြည့်ရင် သိနိုင်ပါတယ်…။ အများကြီးရှိတဲ့ အထဲကမှ ထင်ရှားတာလေးရှာဖွေ ပေးလိုက်တာပါ….။ ယူလာတဲ့ လင့်လေးပါထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်…။ အချုပ်တန်းဆရာဖေ(တေးထပ်) မြန်မာတွေ စည်းကမ်းဖောက်လို့ ထီးနန်းပျောက်ဖြစ်ပြီ မှီးငြမ်းထောက်အသစ်မှီသည် ညစ်ပလီလူမျိုး မိပစ်လို့ဖရှောင်သွေတယ် ဂွကောင်တွေခွေးဖြစ်ပေါ့ဗျိုး။ ဗမာချင်းတော့ကြွားကြချင် ဓပြပင်သူခိုး ကုလားမြင် သူ့အမေရိုးတော့မလိုပ ခုမြေရှိုးပုန်းရှောင် မိုက်မနော်ပြုမဟေးတို့က သူ့ပထွေးတော့ခွေးသို့မဟောင် ပြောရောဟဲ့ ရာဇဝင်ပြောင်အောင် ဆာသင်တောင်ဒူးချလို့ ပလူးရပြေးကျို ့ကာ ခွေးသို့ပမာ တွေးမိတိုင်းအရိုးနာသည် အမျိုးပါဆဲချင်တော့လေး။ (အချုပ်တန်း ဆရာဖေ) ဆရာဖေ ဟာကုန်းဘောင်ခေတ် နှောင်းပိုင်း စာဆိုဦးပုည နဲ့ ခေတ်ပြိုင်ထင်ရှားခဲ့ပြီး မန္တလေးမြို ့ရိုး တောင်ဘက်ကျုံးထိပ် အချုပ်တန်းခေါ် မြင်းကုန်းနှီးတန်းမှာ နေထိုင်တဲ့ အတွက် အချုပ်တန်းဆရာဖေ […]
ဟုတ်တယ်ဗျ…။ ကျုပ်ပိုမပြောဘူး..။ ကြွားစရာလည်းမဟုတ်ပါဘူး…။ ဗမာနဲ့ အဆဲက ခွဲခြားလို့မှမရတာ…။ ဗမာလူမျိုးလောက် အဆဲသန်တာ… ထွင်ထွင်ကျည်ကျည်ဆဲတတ်တာ….။ ဘယ်လူမျိုး ကလိုက်လို့မှီိမလဲ…။ ရှိလည်းနဲနဲပေါ့ ….။ ဟုတ်ဘူးလား…။ ဗမာတွေ ပါးစပ်ကိုက ဆဲတာ အရသာတွေ့နေသလိုပဲ….။ ဟုတ်ချင်လည်း ဟုတ်မှာပေါ့….။ ကျုပ်က ရွာတွေ လှည့်သွားလာခဲ့ဖူးတော့ ဆဲတာလာက်ကတော့ အဆန်းတစ်ကျယ်မဟုတ်တော့ဘူး…။ လူကြီးရှေ့မှာသာ မခုတ်တတ်တဲ့ ကြောင်လိုလုပ်နေတာ ….။ အပေါင်းအသင်းကြားရောက်ရင်ဆဲတာပဲ…။ ယောက်ျားလေးတွေမှဆဲတာလား မဟုတ်ဘူး…။ ောင်မလေးတွေလည်း သူတို့အချင်းချင်းကျရင်ဆဲတာပဲ…။ ဆဲတာမှပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ကိုဆဲတာ…။ မယုံမရှိနဲ့…။ မန္တလေးမှာကျောင်းတက်တုန်းက အနားမှဘယ်သူမှမရှိဘူးဆိုပြီး သူတို့ချည့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဆဲနေတာ…။ ကျုပ်ကအနား ရောက်သွားတော့ကြားလိုက်ရတာ…။ ကဲ ဆဲတာက တော့ အကြောင်းမဟုတ်ဘူး…။ ဘာလို့ဆဲလဲ…။ မကျေနပ်လို့ အလိုမကျလို့ တစ်ခါတစ်လေကျတော့လည်း ဘာအကြောင်းမှမယ်မယ်ရရ မရှိပဲ ဆဲလိုက်ကြတာရှိတာပဲ…။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရှိတယ်…။ သူ့ကိုသူကို […]
ဘယ်လောက်ရမလဲ….။ ဘယ်လိုပေးမလဲ…. Poll မြန်မာပြည်လျှပ်စစ်စွမ်းအင်ရဖို့.. သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ကိုပဲ စောင့်ရှောက်ထိမ်းသိမ်းမလား? အညစ်ညမ်းခံပြီး စွမ်းအင်တွေ ရယူမလား? VoteView ResultsShare ThisPolldaddy.com ရွာထဲဝင်လိုက်တိုင်း ဒီ Poll ကို တွေ့နေရတယ်…။ သူကြီးက သူ့ရွာသားတွေ စရ နောက်ရ တာ တော်တော် သဘောတွေ့နေတယ်ထင်ပါ့….။ အစက ဘာမှ မပြောဘူးလို့ဟာ ပဲ…။ ဝင်လိုက်တိုင်း ဧည့်ခန်းမှာ ဒါချည့်ပဲ မြင်နေရတော့ စိတ်မချမ်းသာတော့ဘူး….။ တစ်ကယ်တော့ ဗမာပြည်မှာ လျှပ်စစ် စွမ်းအင်ကို ရာနှုန်းပြည့် သုံးနိုင်သေးတာမဟုတ်ပါဘူး…။ တစ်ရက် က တစ်နေရာမှာတွေ့လိုက်မိသေးရဲ့….။ တစ်တိုင်းပြည်လုံးရဲ့ 25 % ပဲ လျှပ်စစ် ပေးဝေ သုံးစွဲနေတယ်ဆိုလား…။ ဒါဆိုရင် ကျန်တဲ့ 75 % က […]
တိုင်းပြည်နဲ့ အဝှမ်း ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုဆိုတဲ့ စကားသံတွေ ညံနေတဲ့ အချိန်မှာ နေပြည်တော်ခရိုင်ထဲမှာပါနေတဲ့ တပ်ကုန်းမြို့က အ-ထ-က (၁) ကတော့ လုံးဝ အချိုးမပြောင်းသေးပါ…။ ကျောင်းဖွင့်ဖို့တစ်လအလိုမှာ ကျောင်းပြောင်းလက်မှတ်လာတောင်းနေသူတွေဆီက အလှူငွေ ဆိုပြီး ရသမျှ ရိုက်ခွာနေပါတယ်….။ ကျောင်းပြောင်းလက်မှတ်က ဘာအတွက်လာတောင်းတာလဲ ….။ ရိုးရိုးကျောင်းပြောင်းမှာလား…။ ဘော်ဒါထားမှာလားလို့ မေးပြီး ဘော်ဒါ သွားထားမှာဆိုရင် အလှူငွေ တစ်သောင်းခွ ဲ သွင်းခဲ့ပါလို့ ပြောတယ်…။ မိဘက အလုပ်ပြောင်းရလို့ ဒါမှမဟုတ် ကျောင်းထားပေးနိုင်တဲ့ တစ်ယောက်ယောက်ဆီကို ပြောင်းတာ ဒီကျောင်းကပြောင်းပြီး အခြားအစိုးရကျောင်းကိုပဲ ပြန်အပ်မှာ ဆိုရင်တော့ ငါးထောင်တောင်းနေပါတယ်…။ မနေ့က ကိုးတန်းကျောင်းသားတစ်ယောက် အတွက် ကျောင်းပြောင်းလက်မှတ်သွားယူခဲ့တဲ့ ကျောင်းသားမိဘတစ်ဦးက ပြန်ပြောခဲ့တာပါ….။ ဒါနဲ့ မသေချာလို့ အဲဒိ ကျောင်းက စာရေးမကို မေးကြည့်တော့လည်း […]
ဘာဆိုရင် ဘာမှ လုပ်လို့မရမဲ့အတူတူတော့ အိပ်မက်တွေပဲတပ်မက်မောမော မက်လိုက်ရ…….။ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တာတွေကို ကဗျာတွေထဲ ထည့်ပြီးအိပ်မက် ဝတ္ထုထဲက ဇာတ်ကောင်နဲ့ ပေါင်းပြီးအိပ်မက်….. နေ့တိုင်းလာတဲ့ တီဗွီ ဇာတ်လမ်းတွဲထဲ ထည့်ပြီး အိပ်မက်…. နေ့ခင်းကြောင်တောင် ငုတ်တုပ်ထိုင်းနေရင်းလည်း အိပ်မက်…. နောက်ဆုံး ဂျီတော့ ချက်တင်မှာလည်းအိပ်မက်……. ဝက်ဆိုဒ်ထဲက ပို့တွေမှာလည်းအိပ်မက်…….. လ္ဘက်ရည်ဆိုင်ထဲက ငိုက်နေတဲ့စားပွဲထိုးကိုခေါ်ရင်းလည်းအိပ်မက်…. မိနစ် ကိုးဆယ် ဘောလုံးပွဲမှာလည်း အိပ်မက်…….. တစ်နေ့နှစ်ကြိမ် ကြေငြာတဲ့ ယိုးဒယားဈေးကွက်ကိုလည်းအိပ်မက်……. တစ်လနှစ်ခါပြန်ထွက်တဲ့ ထိုင်းလော့ထရီထဲ ကိုလည်း အိပ်မက်တွေ ထည့်မက်….. ဂျာနယ်ထဲက မော်ဒယ်လေးတွေကြည့်ရင်းလည်းအိပ်မက်….. လမ်းသွားလမ်းလာတွေကို ငေးကြည့်ရင်းလည်းအိပ်မက်…….. ညည ကေင်းကင်ပေါ်က ကြယ်တွေကြည့်ရင်းနဲ့လည်း အိပ်မက်……. ညည ခန္ဓာငှားစားတဲ့ မိန်းကလေးတွေနဲ့လည်းအိပ်မက်……… အဲဒိလို အိပ်မက်တွေ မက်ရင်းနဲ့ အိပ်ပျက်ညတွေမှာလည်းအိပ်မက်…….. အိပ်မက်တွေ မက်ရင်းနဲ့ပဲ……… […]
ငုံးဆူတာ လူမသိတဲ့ ကွယ်….။ ရှေးစကားရှိပါရဲ့……….. သို့ပေမဲ့ ငုံးဆူတာ သိခဲ့သူမှာတော့ ရင်ပူကာ ရေတွေငတ်….. အာခေါင်တွေလည်းခြောက်ကပ်လို့……….။ နေဝန်းနီ
မျှော်လင့်ချက်မိုးရေစက်တွေကို သဲထဲကိုတော့သွန်ချမပစ်လိုက်နဲ့ဦး ဟော့ဒိက ပျိုးပင်လေးတွေက အသင်ရွာချပေးမဲ့ မိုးကိုမျှော်လင့်နေကြတာ သိသိကြီးနဲ့တော့……။ ငါတို့တစ်တွေဟာ…….. ဒီအိပ်မက်တွေကို ပရိဿတ်လက်ခုတ်သံမျှော်လင့်ပြီးမက်ခဲ့ကြတာမဟုတ်ဘူး တစ်ကယ့်လက်တွေ့ဘဝနဲ့ရင်းနှီးပြီးကာမှ တို့တစ်တွေအားလုံးဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့မက်ခဲ့ကြတာ….. လမ်းခုလပ်ကြမှလမ်းခွဲထွက်မသွားကြပါနဲ့……။ တစ်ခါလာလည်းမဲပြာပုဆိုးနဲ့တဲ့ ဟိတ်ဟန်ထုတ်ပြီးမျက်လှည့်ဆရာအိုက်တင်တွေနဲ့ လူတွေကိုလမ်ညာနေရတာမငြီးငွေ့ကြသေးဘူးလားကိုယ့်ဆရာ….. တစ်ခါတစ်လေလည်းမျက်နှာဖုံးလေးချွတ်ကြပါဦး မင်းတို့အလိမ်အညာတွေက အစဉ်အလာကြီးဖြစ်နေပါဦးမယ်တဲ့……။ အဲဒိတော့ မျှော်လင့်ချက်မိုးရေတွေကို သဲထဲတော့ သွန်ချမပစ်လိုက်ကြပါနဲ့……..။ နေဝန်းနီ
နာတာအောင့်ခံရင်း မျက်နှာသစ်…။ အိမ်နားက ညီလေးက လှမ်းမေးတယ်..။ ဒီလိုအောင့်နေတာလို့ ပြောလိုက်တော့ “ ဒေါက်တာကြီးဆီ သွားကြည့်ပါလား” တဲ့ ဒေါကတာကြီး ဆိုတာက တစ်ချိန်က ဆေးရုံမှာ ဆေးရုံ အုပ်လုပ်သွားခဲ့သူပေပဲ..။ သူလည်း မြို့တောင်စ မှာဆေးခန်းဖွင့်ထားတယ်…။ ခွေးတွေ မွေးထားပြီး အရမ်းဆိုးလို့ ညဘက် ဘယ်သူမှမသွားရဲကြဘူး…။ ဒါနဲ့ မျက်နှာသစ်ပြီးတော့ အိမ်ရှေ့ထွက် ဆိုက်ကား တစ်စီးတစ်လေ များဖြတ်သွားမလားကြည့်တယ်…။ ကုန်တွေ လူတင် ထားတဲ့ဆိုက်ကားတွေပဲတွေ့တယ်..။ အောင့်တာက တင်းတင်းကြီးဖြစ်နေတယ်..။ လမ်းလျှောက်လို့ မကောင်းဘူး…။ မြန်မြန် လျှောက်ရင် မီးစနဲ့ ထိုးထားသလားအောင့်မေ့ရအောင် ပူလာတယ်…။ ဒါပေမဲ့ ဆိုက်ကားမှမတွေ့တာ …။ ဆိုက်ကားတွေ့မဲ့လမ်းဆုံရောက်အောင်တော့ ဖြေးဖြေးချင်းလျျောက်သွားရမှာပဲ……။ လမ်းဆုံရောက်တော့လည်းမတွေ့ဘူး……။ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ဆိုက်ကားဂိတ် တစ်ခုရှိတယ်…။ တစ်ပြ နီးပါးလောက်သွားမှရောက်မှာ ဆိုတော့ […]
တီဗွီကြည့်နေရင်းနဲ့ ဆီးသွားချင်လာလို့ ထပြေးရတယ်…။ အိုး…… နာလာပြန်ပြီ…။အောင့်တာအရမ်း… ဟင်းးးး ဆီးသွားပြီးတော့ ဆေးယူသောက်ကြည့်လိုက်တယ်…။ ဆေးဖြူဖြူအမှုန့်လေးတွေ ဇွန်းနဲ့ ခပ်ကော်ပြီးလက်ဖဝါးပေါ်တင် ဆေးကနှစ်မျိုးဆိုတော့နှစ်ဇွန်း ပါးစက်ထဲပက်ထည့်လိုက်…။ ဟိုက်………… အတော်ခါးတဲ့ဆေး…။ အဟုတ်..။ ဗမာဆေးထဲမှာ ချိုတဲ့ဆေးမတွေ့ဖူးသေး…။ စောစောက သကြားနဲ့ လ္ဘက်ခြောက်ရေစိမ်ထားတာ ယူမော့ချလိုက်တယ်…။ သူ့ကျတော့ ဖန်ချိုချိုလေး…။ သကြားတွေ စွတ်ထည့်ထားတာကိုး….။ ပြီးတော့ ရေပြန်စွက်ထားလိုက်ရသေးတယ်….။ နောက်တစ်ခါပြန်သောက်ရင် အဆင်သင့် ဖြစ်အောင်လို့လေ…။ ဆေးက တစ်နာရီ ကြားတစ်ခါသောက်ရမယ်ဆိုတော့……….။ ဆေးခါးတာလေးသက်သာအောင် သကြားတစ်ဇွန်းလောက်ထပ်ထည့်ပြီးမွှေထားလိုက်တယ်လေ….။ မှတ်ကရော…….။ ဆေးသောက်ပြီး သိပ်မကြာပြန်ဘူး…။ ထပ်ပြီးဆီးသွားချင်ပြန်ပြီ…။ ဆီးသွားချင်ရင်အောင့်ထားလို့မရဘူး…။ ချက်ချင်းသွားရမှ….။ အောင့်နေတဲ့နေရာရဲ့ အထက်နားမှာ ဆီးကျလာတာ ခံစားမိပြီး ယားလာသလို မနေနိုင်ဘူး…။ ဒီတစ်ခါ ဗိုက်ထဲကပါ သရိုးသရီ ဖြစ်လာတယ်…။ အိမ်သာတက်ရမှာကြောက်ပါတယ်ဆိုကာမှ… ။ ကဲပါလေ…။ […]
ဆေးခန်းရှေ့ ပြန်ရောက်တော့ ဆရာဝန်က ကျောက်ကပ် ကျောက်တည်တာ ဖြစ်ကြောင်း ဆီလမ်းကြောင်းမှာ ကျောက်က ခံနေတာဖြစ်နိုင်ကြောင်း ဆီးကြိတ်ရောင်နေတာလည်း ဖြစ်နိုင်ကြောင်း ပြောပါတယ်…။ ဒါနဲ့ နေဝန်းနီကလည်း ဆီးသွားမှနာနေတာ ကျန်တဲ့ အချိန်တွေ မှာ မနာကြောင်းပြောတော့ ဆရာဝန်က ကျင်ချောင်း ကိုပြခိုင်းပါတယ်…။ ဟုတ်တယ်..။ ခုမှရှက်နေလို့ကော ဘာထူးမှာလည်း …။ ဆီသွားတိုင်းမခံ မရပ်နိုင်အောင်နာကျင်မှုက အရှက်အကြောက်ဆိုတာကို ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့ပြီပဲ…။ မနက်ကလိုပဲ လက်အိတ်ပြန်စွပ်တယ်…။ ဘယ်နေရာလောက်က အောင့် တာလဲတဲ့…။ လက်နဲ့ ထောက်ပြတော့…… နံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ကပ်ကျေးလိုလို သံချောင်းလိုလို တစ်ခုကို ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်…။ ဆေးဗူးတစ်ခုထဲက ဆေးရည်ပျစ်ချွဲချွဲ တစ်ချို့ကို ညှစ်ယူလိုက်ပြီး စောစောက တုတ်တန်ပေါ်ကို သုတ်လိမ်းလိုက်ပါတယ်…။ ပြီးတော့ ကျင်ချောင်းထဲက ပူကနဲခဲစားလိုက်ရပါတယ်…။ နာတော့ သိပ်မနာပါဘူး…။ […]
နေကတစ်အားပူ………။ ဓါတ်မှန်ရိုက်ဖို့ ကိုယ့် အလှည့်ကမရောက်သေး…။ အာခေါင်တွေ ခြောက်လာတာနဲ့ ရေနည်းနည်း ယူသောက်လိုက်မိသေးတယ်…။ ခံတွင်းကလည်းချဉ်လာတယ်…။ အဲဒါနဲ့ အပြင်ပြန်ထွက်ပြီး ဆေးလိပ် ထွက်ဖွာတယ်…။ အဲဒိအချိန်မှာပဲ ပထမ ဆုံးဝင်သွားတဲ့လူနာ ထွက်လာတယ်…။ အကူကောင်မလေးက ခဏစောင့်ပြီး ဓါတ်မှန်ယူသွားပါလို့ ပြောသံကြားလိုက်ရတယ်….။ ဒုတိယလူနာဝင်သွားတယ်…။ နေဝန်းနီလည်း ရေတစ်ငုံသောက်ပြီး ဓါတ်မှန်ခန်းဖွင့်ထားတဲ့ အဆောက်အဦးပေါ်ပြန်တက်လာတယ်…။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ယောက်ဝင်သွားလိုက် တစ်ယောက်ထွက်လာလိုက်နဲ့ လေးနာရီ ထိုးခါနီး ရောက်လာတယ်…။ အကူကောင်မလေးက ဒီတစ်ယောက်ပြီးရင်ရပြီလို့ လာပြောတယ်…။ သူလာပြောပြီးမှပဲ ဗိုက်မအောင့်ပဲ နောက်ကျောတွေတက်လာတယ်…။ လက်ကိုနောက်ပစ်ပြီး ထောက်ထားရတယ်…။ အဲဒိလိုနောက်ပစ်ပြီးထောက်ထား ရင်းနဲ့ လမ်းလျှောက် နေလိုက်တော့ လေချဉ်လေးဂေ့ကနဲ ဂေ့ကနဲ တက်လာတယ်…။ ဗိုက်ထဲမှာလည်း အောင့်သာမအောင့်တယ်.. အီလည်လည်နဲ့ ေတော်တော်နေရဆိုးတာပဲ…။ ဆယ်မိနစ်လောက်နေတော့ နေဝန်းနီရှေ့က လူနာထွက်လာတယ်…။ ခဏနေတော့ […]
ဖြူတဲ့သူက မဲချင် မဲတဲ့သူကျပြန်တော့…. နီချင်ဝါချင် ရွှေချင်ကြောင်ချင်နဲ့ ဆံပင်ဆေးဆိုးပေးနေရတဲ့သူမှာတော့ အလုပ်တွေရှုပ်ပေါ့…..။