Kabyar Phyu Phyu☆ ပျိုမျစ်နုပျိုတဲ့ နေ့တစ်နေ့ ကောင်းကင်ကြီးက ပြာလဲ့လဲ့ အိပ်မက်တွေကလည်း မက်ကောင်းတုန်းမှာ … ကျွန်မဟာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို ကောက်ရခဲ့တယ်။ ☆ သူဟာ အရောင်အဆင်း မရှိပေမဲ့ နူးညံ့မှုအသွင်နဲ့ နက်ရှိုင်းတယ် ပုံဖော်ပြလို့မရပေမဲ့ သူ့ကိုတော့ လူတိုင်းသိတယ်။ ☆ သူ နဲ့ ကျွန်မဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်လာလိုက်တာ သူမရှိရင် ကျွန်မဘဝကြီးပျက်လေမလားတောင် ထင်မိပါရဲ့ ကျွန်မကတော့ သူ့ကို နာမည်တပ်လိုက်တယ် ‘အချစ်’ လို့လေ။ ☆ သို့သော်… အိုမင်းရင့်ရော်လာတဲ့ နေ့တစ်နေ့ ကောင်းကင်ကြီးက မှုံမှိုင်းမှိုင်း အိမ်မက်တွေလည်း ပျောက်ဆုံးသွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ အချစ် နဲ့ ကျွန်မ စီးချင်းထိုးကြတယ်။ ☆ အချစ်ကြောင့် ကျွန်မ ဝမ်းနည်းပူလောင်ရတယ်။ အချစ်ကြောင့် ကျွန်မ နာကျင် ခံပြင်းရတယ်။ […]
အိမ်ထောင်ပြုပြီး တွေ့သောသူတိုင်းဆီက ထိုစေတနာစကားများကို ခဏခဏ ကြားရသောအခါ။ (၁) [မေး] “ကလေးမယူသေးဘူးလား..ယူတော့လေ” [ဖြေ] “ရဖို့ကို ကြိုးစားမနေသလို .. မရဖို့လည်း မကြိုးစားနေဘူး ..” [မေး] “အသက်ကြီးနေပြီ ..” [ဖြေ] ….. ( ပြုံးပြ ) … [ဂျစ်ကန်ကန်အတွေး] “အသက် ၅ဝဆယ်ထိ နေရမယ်ဆိုရင်တောင် နောက်နေရ ၁၈ နှစ် … ဘာကြောင့် စိတ်ပင်ပန်းခံတော့မှာလဲ” [စိုးရွံအတွေး] “ဟုတ်တယ် … ငါ ကလေး ယူတော့မယ် .အသက်ကြီးလာရင် မလွယ်ဘူး ..” (၂) [မေး] “ကလေးယူ .. ဒါမှ အသက်ကြီးရင် အဆင်ပြေမှာ” [ဂျစ်ကန်ကန်အတွေး] “ဟင် … ကလေးယူတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က […]
တချို့တွေရဲ့ တာဝန်မဲ့မှု တကိုယ်ကောင်းဆန်မှု တွေကို ကျွန်မကြောက်လွန်းလို့ ခြေတစ်လှမ်း နောက်ဆုတ်ရင်း…… နောက်ဆုတ်ရင်းနဲ့ ….. သူတို့က သူတို့နေရာမှာ ရပ်နေပေမဲ့ .. ကျွန်မကတော့ သူတို့နဲ့ ဝေး … ဝေး.. လာလိုက်တာ … သူတို့ကို […]
ကိုယ်တိုင်အားထုတ်မှု မပါဝင်သော ဖြစ်ချင်စိတ် သက်သက်သည် မျှော်လင့်ချက် မဟုတ်ပါ တဲ့ .. ကျွန်မကတော့ ကိုယ်တိုင်အားထုတ်ခဲ့ပါရက်နဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေ ကြေမွကျိုးပျက်ပြုတ်ကျကုန်လို့ …. တစ်စစီ ပြန်လိုက်ကောက်နေရတယ် မျှော်လင့်ချက်တွေ မရှှိတော့ .. အသက်ရှင်ရတာ ခက်ခဲပင်ပန်းလွန်းတယ် .. ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ရှာဖွေနေရတာကိုက … လျော့တိလျော့ရဲ နိုင်လွန်းတယ် .. အထင်အမြင်တွေကို မုန်းခဲ့တဲ့ကျွန်မ .. အထင်အမြင်တွေကိုပဲ ဂရုစိုက်နေမိတယ် အထင်အမြင်ဆိုတာ အမှန်တရား မဟုတ်မှန်း သူတို့သိရင် ကောင်းမယ် သူတို့ရဲ့ခပ်ညံ့ညံ့အတွေးတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်နေရတာကိုက … နာကျင်စရာကောင်းတယ် မေးခွန်းတိုင်းကို ကျွန်မ မဖြေလည်းရတယ်မလား .. ကိုယ့်ဘဝနဲ့ကိုယ် နေပါရစေ အများ နဲ့ တစ်ယောက် ဆိုတိုင်း အများ က […]
ကျွန်မ ၁ဝတန်းတုန်းကပေါ့.. မျှော်လင့်ချက်က ဘာလဲဆိုရင် သချင်္ာမှာ အမှတ် ၁၀ဝ အပြည့် ရချင်တာပါ… စာမေးပွဲဖြေတော့ ပထမ ၂၅ မှတ်ဖိုး Multiple Choice ဖြေတယ် အိုကေတယ်.. ၃ မှတ်တန် ၅ပုဒ် ဖြေတော့ ၁ပုဒ်က လုံးဝမရဘူး… အဲမှာ ငါ ၉ရ မှတ်ပဲရတော့မယ် ဆိုပြီး အာရုံထွေးပြား အရှုံးကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ရင်မဆိုင်မိတော့ ကျန်တဲ့ ၅ မှတ်တန်တွေပါမှားပြီး … ၈၂ မှတ်နဲ့ပဲ ဂုဏ်ထူးထွက်ခဲ့တယ်… စာမေးပွဲခန်းထဲက ထွက်တာနဲ့ ငိုလည်းငိုရတယ်.. ဒီနှစ်ကိုဖြတ်ချပစ်မလားလို့တောင် တွေးခဲ့တယ်… ကျွန်မ သင်ခန်းစာ ရသွားတာကတော့ … လူတစ်ယောက်ဟာ ဘဝမှာ အရှုံးကို […]
○ ၈နှစ်ကျော်တွဲခဲ့တဲ့လက်တွေရဲ့ နွေးထွေးမှုတွေက ခုချိန်မှာ အေးစက်သွားတာ သူမရဲ့ချွဲ့နွဲ့တဲ့ အသံလေး တစ်ခုတည်းကြောင့်လား မောင်။ ကျွန်မတို့ရဲ့ သံယောဇဉ်တွေက ကမ်းစပ်က သဲတွေလို အလွယ်တကူ တိုက်စားခြင်းခံခဲ့ရတာလား။ ○ မောင်ကတော့ မေ့နိုင်ပေမဲ့ ကျွန်မအတွက်တော့ အထိနာလှတယ်။ ကျွန်မလည်း မောင့်လို မေ့နိုင်ချင်တယ်။ တခါတခါ မောင်ကို ယောင်ရမ်းတမ်းတမိလို့ ကျခဲ့တဲ့မျက်ရည်တွေအတွက် ကျွန်မနှလုံးသားက သက်သေတည်တယ်။ မောင်နဲ့ဆုံနိုင်ခွင့်ကို အိပ်မက်ထဲထည့်မက်ချင်ရင်တောင် ကျွန်မအိပ်မက်တွေက ကယောင်ချောက်ချားနိုင်လွန်းတယ်။ ○ အချစ်တွေက ထပ်တူမညီခဲ့လေသလား … ကျွန်မက မမူနွဲ့ခဲ့လို့လား။ မောင် ကျွန်မဘဝကို ခါးသက်စေခဲ့တယ်။ ○ မောင့်ကို ပြင်းပြင်းရှရှလွမ်းနေရတာကိုက နာကျင်ခံပြင်းစရာကောင်းတယ်။ အလွမ်းတွေကလည်း တဖက်သတ်ဆန်လွန်းတယ်။ ကျွန်မလည်း မမှားပါပဲနဲ့ ကံတရားရဲ့အမှားက ရူးကြောင်ကြောင်နိုင်တယ်။ […]
နာရေးသတင်းတစ်ခုကြားတိုင်း ကျွန်မတွေးမိတာက …… ငါကော ဘယ်နေ့လည်းလို့ အလျင်အမြန်တွေးမိပါတယ်။ ကျွန်မဘေးနားကသူတွေကော ဘယ်တော့လဲလို့ ထပ်ဆင့်တွေးမိပါတယ်။ ကျွန်မတို့မသေခင် ဘာတွေချန်ထားပြီး ဘာတွေယူသွားမှာလဲလို့ နောက်ထပ်တွေးမိပါတယ်။ ဒီလိုတွေးပြီးတိုင်း ကျွန်မခံစားရတာက ကျွန်မ မုန်းသောသူ ၊ ကျွန်မ ခွင့်မလွှတ်နိုင်သောသူ၊ ကျွန်မကို တိုက်ခိုက်နေသောသူ၊ ဒုက္ခပေးသောသူ … သူတို့အားလုံးကို ခွင့်လွှတ်ချင်လာပြီး နောက်တခါ သူတို့နဲ့တွေ့ရင် စိတ်ပါလက်ပါ ပြုံးပြလိုက်မယ်လို့လေ။ ခုချိန်မှာ ကျွန်မသေသွားခဲ့သော် ……… ♦ ကျွန်မ သေသွားခဲ့သော် … တစ်ယောက်သောသူက သူ့အတ္တကို ဆုပ်ကိုင်လို့ အရယ်မျက်လုံး နဲ့ ငိုပေလိမ့်မည် တစ်ယောက်ကတော့ စာနာထောက်ထားစွာနဲ့ အရှိုုက်တစ်ချက်ဖြင့် ငိုလိမ့်မည် တစ်ယောက်ကတော့ သ ူပြောခဲ့ဖူးတဲ့ စကားတစ်ခွန်းအတွက် နောင်တရနေလိမ့်မည် တစ်ယောက်သောသူကတော့ သူ […]