ko sixနှစ်ချို့ဝိုင်က ငါတို့မသောက်ခင် သက္ကရာဇ်တွေကို စားခဲ့ ဒေါင်ကျကျပြားကျကျစိတ်ဓာတ်ကို ဒေါင်းလန်းနဲ့စားခဲ့ဖူးမှ သိနိုင်တယ် ဆိုတော့ အိုမာခရမ်ရေ ငါဝိုင်တစ်ခွက်ထဲက ရုန်းထွက်နေခဲ့တာကြာပြီ အကာတွေအရေခွံလန်ကုန်အောင် ခု စတင်ခဲ့ပြီဆိုပါစို့။ ကိုစစ်
ေတာင္ေပၚသားနှုတ် နှုတ်ဖျားစကားတွေကြား အယောင်ယောင်အမှားမှားနဲ့ ကျွံသွားခဲ့တဲ့ခြေလှမ်းများ ဝေဝါးခြင်းတွေဘက် ၊ ဆက် ဆက်မရတော့တဲ့ကြို း၂ စ ဘယ်ဘက်ကသာမလဲ ? သဲကွဲစွာမသိ ငြိနေခဲ့ ဒီတစ်သက် ၊ ထွက် ထွက်တော်မူဒီနန်းမှ နောက်တော်ပါးက မပါသော်လည်း အားခဲလို့ ရှေ့ ကိုတိုး အဆိုးတွေက လိုက်လျက်သာ ၊ ခွာ ခွာခဲ့ရ ကိုယ့်စခန်းမြေ လွမ်းနေသူူများ ရှိလေမလား စဉ်းစားဖို့ အခါမသင့် လာလင့်ချိန်ရယ် ဘယ်မတူူူ ၊ သူ သူ ဆိုတဲ့ နာမ်စားတစ်ခု ပြု သွားသမျှ အရာတွေမှာ အမှန်ဆိုတာ နည်းပါး လွဲမှားစွာဖြင့် သွားနှင့်ပြီ ။
မစုဥာဏ္(photo: internet) မှိုင်းညို ့ညို ့တောင်တန်း ဝိုင်းရံထားတဲ့ ချယ်ရီမြေ စမ်းရေကြည် တသွင်သွင်စီးကျ အေးမြလှပေ။ ဟန်ဆောင်မဲ့ ပြုံးပန်း ပန်ဆင်ထားတဲ့ တောင်ပေါ်သူတွေ ပါးအို ့နီနီ ယဉ်ယဉ်လေးလှ ရိုးသားကြပေ။ အိုးစည်သံခြုံလွမ်း ရိုးရာဓလေ့ နဲ ့ ရာဇဝင်တွေ အာဏာရှင် လူတစ်စုကြောင့် ညှိုးနွမ်းခဲ့ပေ။ ထင်းရှူးမြိုင်တောတန်း သေနတ်သံမစဲတဲ့ ချယ်ရီမြေ မျက်ရည်သွေ တသွင်သွင်စီးကျ သွေးမြေကျလို ့နေ။ ယမ်းငွေ ့တွေ ခြုံ လွမ်း သိန်းပေါင်းချီတဲ့ Refugee တွေ မွေးမြေမှာ…ငြိမ်းချမ်းစွာ..ပြန်နေရဖို ့ တမ်း………..တမ်းတနေ။ စစ်မှန်တဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေး အမြန် ဖော်ဆောင်ပေးဖို ့….မှန်း..မှန်းဆနေ။ […]
ကိုေပါက္(မႏၱေလး)“ပန်းတိုင် မရှိ ဘဲခရီးသွားသူများ” ဘာမသိ ညာမသိ နဲ့ လောကကြီးထဲကို ရောက်လာခဲ့ပြီး သကာလ ဘဝအစများမှာ ဖိုးဖိုးဖွားဖွား ဖေဖေမေမေ ဦးဦးဒေါ်ဒေါ် ကိုကိုမမ ဆရာဆရာမ လမ်းညွှန်လမ်းပြ ဆိုဆုံးမမူ့အောက်မှာ ပိပိပြားပြား အချိန်တန်စား အချိန်တန်ကျောင်းသွား အချိန်တန်ကစား နဲ့ ပေါ့ပါးစွာ ဖြတ်သန်းရင်း ကြီးပြင်း တပ်မက်ခြင်းတွေ တစတစကြီးထွားရင်း လူ့ဘဝထဲ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်ခဲ့သပေါ့။ နိုင်ငံခြားမှာ ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်ရှာ ကိုယ်ခြေထောက်ပေါ်ကိုယ်ရပ် မတ်မတ်ရပ်ရမယ့်အရွယ်မှာ ဟိုဟာဒီဟာ ဟိုနိုင်ငံဒီနိုင်ငံ ဟိုပေတံဒီပေတံ ဟိုစနစ် ဒီစနစ် ဟိုလူဒီလူ ဟိုလိုဒီလို အကြောင်းပြ ဟိုအပြစ်တင်ဒီအပြစ်တင် အလုပ်ကတော့ မလုပ်ရေးချမလုပ် ဟိုစားဒီစား ဟိုခိုဒီနား ဟိုသွားဒီသွား ဟိုစကားဒီစကား ဟိုပြောဒီပြော ဟိုဝေဖန်ဒီဝေဖန် ဟိုလေကန်ဒီလေကန် ဟိုလည်ဒီလည် […]
CharTooLanကဗျာတွေ ဂဗျောင်တွေ ရေးလာကြပြီဆိုတော့ ကျနော်က အချစ်ကိုနဲနဲလောက် ဂဗျာဆန်ပြချင်တယ် ခည မတောက်တခေါက်နဲ့ လက်တဲ့စမ်းထားတဲ့ ကာရံမဲ့ပါ ကျန်းးးးးးး ချာတူးတို့များ ချစ်တတ်လိုက်တာဆိုပီးတော့ ကျန်အပျိုကြီးများ အားမငယ်သွားကြပါနဲ့လို့ အရင်ဆုံးမေတ္တာအပို့ခံပါရစေ……… ကျနော့်ကဗျာ ခေါင်းစဉ်က “ဆုတောင်း” ပါ… အချစ်နဲ့ပက်သက်လာရင် ကျနော်တောင်းတဲ့ဆုပါ………. “ဆုတောင်း” ချစ်သူလိုအပ်လာသမျှ ဖန်ဆင်းပြနိုင်တဲ့သူ ဖြစ်ပါရစေ………. ကိုယ်က ချစ်သူအတွက် အနှောင့်အယှက် ဖြစ်သွားပြီဆိုတဲ့ အချိန်ကို စက္ကန့်မခြား သိ ကြားပါရစေ………….. ချစ်သူမလိုအပ်တော့တဲ့အခါ ချက်ချင်းထွက်သွားပေးနိုင်တဲ့ စွမ်းအားတွေလဲ ရပါရစေ…………..။ PS. ဟိုက်ရှားဘားး တွေဘာတွေ မထင်ရဘူးတွေဘာတွေ ဟွန်း… အဟက်အဟက်နဲ့ ပြောင်းလဲသွားဒယ် ဆိုတာတွေကို မမြင်မတွေ့ပရဇီ………….. kwi kwi
La Yeikသိပ်ချစ်ရတဲ့ ကောင်လေးရေ…. ငါ့ဘက်က မင်းကို အပြင်းအထန် သတိရနေချိန်မှာ မင်းဘက်က ငါ့ကို တစ်စက္ကန့်လောက်ဖြစ်ဖြစ် သတိရနေစေချင်တယ်….. ဘုရားသခင်ဆီက ဆုတစ်ခုသာ ရမယ်ဆိုရင် မင်းနဲ့အတူ ပျော်ရွှင်ရတဲ့ အဖြစ်ကို အိပ်မက်မက်ခွင့် ရချင်ပါတယ်….. မင်းရဲ့မိဘုရား ဖြစ်ခွင့်မရတဲ့ ငါဟာ မင်းပိုင်တဲ့ အိမ်မက်တွေထဲက အိမ်မက်နတ်သမီးလေးတော့ ဖြစ်ခွင့်ရချင်သေးတယ်….. ဒါတွေဟာ…. ငါ့ရဲ့အတ္တတွေဆိုရင် အဲဒီအတ္တတွေနဲ့အတူ မင်းဆီတိမ်းညွှတ်နေမိတဲ့ နှလုံးသားအစုံကို ငါ့ရင်ဘတ်ရဲ့ ဟိုးအနက်ရှိုင်းဆုံး တစ်နေရာမှာ အပြီးမြှုပ်နှံလိုက်တော့မယ်….. ငါ….. သတ္တိမှမရှိတာ……..
ဆရာ ဒီမှာခွက် ၁ ပက် ၂ ပက် စကားဖောင်လျက် ၃ ပက် ၄ ပက် ရေချိန်တက်၍ ဖုတ်ဖက်ခါထ အိမ်ပေါ်ကြွခါ ရှိရာစားမှု သက်တမ်းနု ၊ ထိုသို့ပြု ချိန် စိတ်ကငြိမ်သက် မကျေနပ်ချက်လည်း နည်းပါးလှခဲ့ ကောင်းပါရဲ့ ထိုမှတစ်လီ အဆင့်သည်ကျော် မမျှော်ထားပဲ စိတ်ထဲစွဲ၍ ဘယ်ရွေ့ခါက ရှိကြသည်မသိ ပီဘိဒေါသ ထွက်လာကြပြီ ဤသို့သောအခါ စိတ်ထိန်းနိူင်သေး သိစိတ်လေးက ကိုယ်နှင့်မကွာ ၊ ထိုုသို့ကြိမ်ဖန် ဖြစ်ပြန်များနောက် မသိစိတ်ရောက်လာ မကျေသာမှန်သမျှ ကြေးမုံပြသို့ ပြတ်ပြတ်ထင်ထင် ငါမြင်လာရ မသိစိတ်မှခံစားမှု မည်သို့စုလည်း မသိပါပဲနှင့် တွက်ချင့်မစွမ်းသာ ဤလမ်းမဟာတွင်း စီးချင်းကိုယ်စီ အပီထိုးကြိတ် မသိစိတ်နှင့် သိစိတ်တိုုက်ပွဲ ဆင်နွဲပြီးအဆုံး ရှုံးရသူမှာ မည်သူနည်း […]
ခင္ခ” ဆောင်းအိမ်မက် “ တိမ်တွေပေါ်ထိုင်လျှက်သား ဟိုဟိုဒီဒီ လွင့်လို့သွား တစ်ခါတလေရင်ထဲသိမ့် တစ်ခါတလေရင်ထဲထိတ် နတ်သမီးလေးများတွေ့လေမလား အနီးအနား ကြည့်မိသား ထင်မှတ်မထားတဲ့တိမ်တိုက်ကြား မဲမှောင်လို့သာ တိုးဝင်သွား အေးကနဲလှိုက်လို့ဖို ဝုန်းဒိုင်းကျဲလို့အသံစုံ ကြောက်မိလှတဲ့စိတ်ကယ်ပို အောက်ခုန်ဆင်းဖို့ငုံမိသလို ဆက်စီးဖို့လဲအားရယ်မရှိ အောက်ဆင်းဖို့လဲဘယ်ဝယ်မသိ အရဲစွန့်ကာ စုံလွှာမျက်စိပိတ်မိ၏ ခုန်ချအောက်သို့ စုန်ကာဆင်းတော့ အင့်ကနဲရယ် ခါးရယ်နာ ကုတင်ပေါ်က ပြုတ်ကြတယ်ဟာ ငယ်ကမက်တဲ့ ဆောင်းအိမ်မက်။ ခင်ခ။
” ဘာများဖြစ်မှာလဲ “ လေးသုံးခြောက်ပြင် အရင်ပြုမှ ငါးဆယ့်ကိုး(စ) ပြင်လို့ရမယ် ထိုထိုပြင်မှ စုနိုင်သမ္မတ ပြု၍ရမည်။ ဘာကြောင့်သမ္မတ ပြုချင်လှတယ် အာဏာကိုရူး မက်လို့ဟုတ်ဘူး လုပ်ခွင့်အာဏာ ရှိလာပါမှ ဒို့တိုင်းပြည်အတွက် တိုးတက်မည့်လမ်း ထွင်လို့လျှောက်မည် ကြိုးစားခဲ့သည် ခြေဥပြင်ဖို့ လက်မှတ်ထိုးလို့ ပြည်လုံးဆန္ဒ ယူခဲ့ကြစဉ် လွှတ်တော်ဘဘ ဆိုသူများက သူတို့လည်းဘဲ ထောက်ခံသယောင် ရိပ်မြွှတ်ကယ်ပြော ဆိုခဲ့ပြီးမှ နီးလာလေပြီ နှစ်ထောင့်ဆယ့်ငါးဆီ ခုတော့ပြောပြီ နောင်သက်တမ်းမှ ပြင်လို့ရမယ် ဆိုလှလေတော့ ရှေးသရောအခါ ဘာတိုင်းပြည်မှာ ဘာဓားကြီးနဲ့ ဘာသီးကိုခွဲ ဘာထွက်လာလဲ ဘာမှမသိဆိုသလိုကွယ်။ ခင်ခ။
” ဝေးသည်ထက် ဝေးမည်ထင် “ ငါတို့နေတဲ့ ရွှေမြန်မာဝယ် ဦးစွာပထမ အမ်ပီတီရယ် ဝိုင်းမက် အေဒီအက်အဲလ် စုံလင်စွာရယ် များစွာရှိလည်း အင်တာနက်စနစ် ထင်သလောက်မဖြစ် တောခြုံလမ်းကြမ်း ချိုင့်ကွက်ပေါလျှက် ထူလှရွံနွံ ထိုထိုကိုဖြတ် သွားရသည့်နယ် ကွန်နက်ရှင်ရယ် မကောင်းတဲ့ကြား ဒီရွာထဲကို ရောက်အောင်မွေနှောက် လာခဲ့ကြတယ် မြန်မာပြည်ဖွား အာဂများပါကွယ်။ ထပ်မံတိုးလို့ ပေါ်ထွန်းလာတယ် ရှေ့နောက်ဆင့်ရယ် အော်ဒီဒူးနဲ့ တယ်လီနောလည်း အစသာကောင်း အခုအချိုးပြောင်း အမ်ပီတီနဲ့ မသာမထူးခြား ရှိလေငြားတော့ အထက်ဆိုခဲ့ လမ်းကြမ်းဖြတ်ကာ ရောက်အောင်လာမြဲ ဒီရွာတံခါး ဆီးကာထားသည် ” I’m not a robot ” အမှန်ခြစ်လော့ လည်နေသည့်နယ် မဆုံးနိုင်လို့ ကွန်မန့်ကယ်မဝင် စိတ်ပျက်အင်နဲ့ ကြာလေကြာလေ ဤရွာနဲ့လေ […]
alinsettစကားလုံးပြတိုက်ကလေးတစ်ခု မကြာခင် ဖွင့်မယ်လို့ အသိပေးလိုက်ပြီးနောက်မှာ… ”မောင်သူရရဲ့ စကားလုံး ပြတိုက်က ဘယ်တော့ ဖွင့်မလဲကွ..” လို့…တမေးထဲမေးနေတဲ့…ကဗျာ ချစ်သော… ချစ်မိတ်ဆွေတို့ရေ….. ကျနော် အခု… ပြတိုက် ဖွင့်လှစ်လိုက်ပါပြီနော်။ —————— ပြတိုက်ဖွင့်ရခြင်း ရည်ရွယ်ချက် ။ ၁) ကဗျာတွေကို ချစ်လို့ ။ ၂) ကဗျာတွေ စာတွေအကြောင်း ပြောနေချင်လို့ ။ ၃) ဂဇက်မှာ.. ကဗျာရေး/တင်ပြသူတွေရဲ့ ကဗျာတွေကို ကိုယ်တိုင်လည်း မြတ်နိုးစွာ… တပါးသူတွေလည်း မြတ်နိုးလာအောင်… တစ်ဖက်တစ်လမ်းက… ဝန် ထမ်းချင်လို့ ။ ၄) ဂဇက်ထဲမှာ..တင်လာတဲ့ ကဗျာတွေကို မပြတ်တမ်း ဖတ်နေသူတွေ (အကြောင်းကြောင်းကြောင့်…မဖတ်ဖြစ်လိုက်ပဲ လွတ်သွားတာတွေ ရှိရင် ကျနော့် အညွှန်းလေးက တဆင့် ပြန်သွားဖတ်လို့ရစေဖို့… ။ ———————————– […]
ကာရံပန်းကလေး မနွမ်းပါရစေသား ပန်းကလေးမနွမ်းဖို့ အနမ်းလေးပတ်ဖြန်းလိုက်တယ် ရနံ့လေးမပြေဖို့ အလွမ်းတွေမနေဖို့လိုတယ်လေ ပန်းဆိုတာနမ်းဖို့သက်သက်တဲ့လား ကို အလွမ်းဆိုတာ ရှင်လေးအတွက်တော့ ဆေးခါးတစ်ခွက်ပါ အေးမြတဲ့မေတ္တာရိပ်အောက်မှာ ကို့နဲ့ရှင်လေးတူလျှောက်ချင်သေးတယ် အနွေးဓာတ်လေး မေ့ပျောက်မှာစိုးလို့ တိတ်တခိုးနမ်းဖူးပြန်သေးတယ် ကိုယ်ရယ်အနေဝေးလို့ မေ့မသွားပါနဲ့နော် အခြေအနေမပေးလို့ မစိမ်းကားလိုက်ပါနဲ့ အတိတ်ကံအခြေမလှလို့ ကိုယ့်ရဲ့အရိပ်မှာမနေနိုင်သေးတာပါ ကံကြမ္မာတစ်ဘက်ကမ်းက သစ္စာရှင်လေးကို မေတ္တာမပျက်လိုက်ပါန့ဲနော် သိပ်ချစ်တာ ကို သိရင်လေ ပျိုးခဲ့တဲ့ပန်းလေး မနွမ်းပါရစေသား ကာရံ ၂၃ ့၁၁ ့၂၀၁၄
စဆရ ႀကီးရှိစုမဲ့စု၊ မူးစုပဲစုနဲ့ ငါ့ကောင်းကင်ကြီးတစ်ခု တိမ်တွေကိုစုထားလိုက်တာများ ရာသီသုံးလီကျော်လို့ တစ်ရက်ကူးတောင် ဒီမိုးနှယ် တစ်ကယ်မရွာဘူး သစ်မြစ်တွေတောင် မိုးကိုမျှော်လို့ ခြောက်သယောင်းယောင်း။ ဘဝရယ် ကြယ်တွေများစုပြီးထမ်းထားသလားထင် ဟိုတစ်ကွက် ဒီတစ်ကွက်နဲ့ စုရင်းမောနေရတာ လတစ်စင်းလောက်သာကောက်ရမယ်ဆိုရင်တော့ လေညှင်းလေးတော့ အပိုဆုရမယ်ထင် ခုများတော့.. ပိုးစုန်းကျူးလေးတွေနဲ့ ငါ့တစ်ည လင်းလက်စေခြင်း။ နေ့ရက်တိုင်းသာ အရေခွံလဲရမယ်ဆိုရင် ငါ့ဆံပင်တွေလဲ ငွေရောင်သမ်းမယ်မထင် နှောင်းတစ်မြေ့မြေ့နဲ့ လွမ်းလို့နေဆဲပါခင် အနာဂါတ်ကိုခိုးသွားတဲ့ ပစ္စုပ္ပန်ကတော့ လှောင်လို့ရယ်ပြုံး။ အိပ်မနေတော့ပါဘူးလေ ညတစ်ည ဘယ်သူခိုးသွားတာမှတ်လို့ မနေ့ကသာ နေ့တစ်ခုကို ညကခိုးသွားတာ အနက်ရော်အပြည့်နဲ့ ဒီတစ်ညကိုပဲ စောင့်ကြည့်နေတော့မယ် ဘယ်သူသိတာမှတ်လို့။ တစ်နေဝင်တစ်မိုးချုပ်နဲ့ ငါ့ခေါက်ရိုးကျိုးထဲ ရင်ဘတ်တစ်ခြမ်း ဈာပနကိုရှု တစ်ခုခုကိုတော့ လိုနေသလားလို့ ပြန်စမ်းကြည့်တော့မှပဲ ငါ့…. တစ်ကိုယ်တည်း။ ။ (၂၃/၁၁/၂၀၁၄)