အပိုင်း (၆) အခုဆို မေသနာ္တသည် အသက် ၆ဝနားကပ်နေပြီ။ သို့သော်ကျန်းမာနေသေးသည်။ သူခြံထဲမှာနေရတာ မပျော်။ သားတွေကို ပြောပြီး သူ့တိုက်ခန်းလေးမှာပြန်နေချင်သည်။ ဘာဖြစ်မှန်းမသိ။ အခုလပိုင်း အတွင်းမှာ သူ့တိုက်ခန်းလေးကို လွမ်းဆွတ်သတိရနေသည်။ နောက် . . . နှစ်များစွာက မမက်ဖြစ်တော့သည့် အိပ်မက်ကို ပြန်မက်သည်။ သုံးလေးခါရှီပြီ။ တစ်ချီန်တုန်းက မမက်ဖြစ်မှာကြောက်နေသည့် အိပ်မက်လေးတစ်ခု ။ အခုတော့ ဒီပြင်စိတ်တွေ မရှီပေမယ့် အပြင်လောကမှာ တစ်ကယ်ရှီတယ်ဆိုလျှင်တော့ မသေခင်မြင်ဖူးချင် သေးသည်။ တစ်ခါက စိတ်အာရုံများစွာကို စိုးမိုးခဲ့ဖူးတဲ့ လူတစ်ယောက်ကိုပေါ့။ တိုက်ခန်းလေးကိုရောက်တော့ စိတ်ထဲမှာ ငြီမ်းအေးသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ အီမ်ဖော်တွေကို ထားစရာရှီတာထားခိုင်းပြီး ဝရန်တာလေးသို့ ထွက်လာ သည်။ အရင်ကထက်တော့ လမ်းလေးက ပြောင်းလဲသွားသည်။ အပိုင်း (၇) မင်းလတ်သည် […]