Dream World ဆိုတာ ဘန်ကောက်မှာ နာမည်လည်းကြီး၊ လူကြီးရော၊ ကလေးပါ အရမ်းပျော် ကြတဲ့ ကစားကွင်းကြီးပေါ့နော်။ စီးစရာ rides တွေလည်းရှိသလို..ပန်းတွေနဲ့ အလှဆင်ထားတဲ့  Theme park လည်းရှိတော့ ဓါတ်ဖမ်းရတာ ၀◌ါသနာပါတဲ့ မွန်လေးတို့လို လူတွေအတွက်  လည်း ဟန်ကျတဲ့နေရာဆိုလည်းမမှားဘူး။  အဲ့မှာ စီးစရာတွေကတစ်ရက်ထဲတောင်မလောက်တဲ့ကြားထဲကမှနေ မွန်လေးတို့စီးခဲ့လို့၊  အန္တရာယ်များလို့ လိုက်မစီးစေချင်တဲ့ ride လေးအကြောင်းရေးပေးချင်ပါတယ်။ အကယ်လို့ များ စီးချင်ရင်လည်း ထိပ်ဦးပိုင်းမှာ မစီးပါနဲ့လို့။ အတွင်းပို်င်းမှာစီးပါလို့။ အဲ့ ride နာမည်က Viking လို့ခေါ်တဲ့ ရန်ကုန်မှာဆို ပင်လယ်ဓားပြပေါ့။ ကိုယ်တွေကတော့  ရန်ကုန်မှာ စီးခဲ့ဖူးတဲ့ အတို်င်းထင်လို့ ထိပ်ဆုံးမှာ သွားစီးတာ။ အာလား….ကိုယ်တွေဆီက  ပင်လယ်ဓားပြက ပို safe ဖြစ်တယ်။ အရှေ့မှ အကန့်လုပ်ပေးထားတယ်။ စီးခဲ့ဖူးတဲ့သူတွေဆို  သိပါလိမ့်မယ်။  ဘန်ကောက်မှာကျ အရှေ့မှ ဘာမှမရှိတဲ့အပြင် အပေါ်ကိုရောက်သွားရင်  အသဲအေးမယ့်ဟာ မအေးနိုင်ဘဲ..အရမ်းကို နှလုံးတုန်၊ရင်ခုန်ပြီး ကြောက်ဖို့လိုက် တာမှလွန်ရောပဲ။ လက် ကိုင်တန်းကို မနည်းကို်င်ထားရတယ်။ ကြာလာတော့  လက်တွေကလည်း တုန်လာပြီး အကုန်သူ  “stop ..stop ..” ဆိုပြီး ၀◌ိုင်းအော်ကြ၇တယ်။ အဲ့လို၀◌ိုင်းအော်လည်း အလကားပဲ.. မရပ်ဘဲ…ပိုတောင်အမြင့်ရောက်သွားသလား ထင်ရတယ်။ တွေးရင်နဲ့တောင် တော်တော်ကြောက်ဖို့ကောင်းနေပြီ။ တကယ်မလွယ်တဲ့ride ပါ။ အလယ်ကစီးတဲ့သူတွေကျ တစ်စက်ကလေးမအော်ကြဘူး။ ထိပ်ဆုံး  မှာ ထို်င်တဲ့ ကိုယ်တွေပဲ..ဒါတောင်ကိုယ်တွေက တစ်တန်းမှာ လူ၅ယောက် ကြပ်ကြပ်ထို်င်တာ။ ဒါတောင် လွှဲလိုက်ရင် ထိုင်နေတဲ့ ခုန်နဲ့ ကြွပြီး လူကကျွမ်းပြန်ကျ သွားတော့မလားအောက်မေ့ရ  လောက်အောင် အရမ်းကြောက်ဖို့ကောင်းပါတယ်လို့။ လုံး၀ ထိပ်ဆုံးမှာ  မစီးကြပါနဲ့။ စီးချင်ရင် အလယ်မှာသာ ထိုင်စီးကြပါ။  ကျန်တဲ့ ride တွေကတော့ safe ဖြစ်ပါတယ်။ snow town လည်းမိုက်တယ်။  အရမ်းအေးလွန်း လို့ iphone ဆို အော်တိုပိတ်သွားတာ။ ပုံတောင်ကောင်းကောင်းမရိုက်ခဲ့ရဘူး။  နောက်ထပ်လည်းစာတွေထပ်ရေးပေးပါဦးမယ်။ 

အခုပို့စ်ကတော့ ကျိုက်ထီးရိုးတောင်ပေါ်မှာရှိတဲ့ ရိုးရိုးလေးတည်းခိုခန်း ၁ ကိုကျေးဇူးတင်လို့ ရေးတာပါ။ မွန်လေးတို့က ကျိုက်ထီးရိုးဘုရားကို တစ်နှစ်တစ်ခါသွားဖူးနေကြလေ။ ခါတို်င်းဆို ရင်ပြင်နဲ့နီးတဲ့ တိသာဆောင်မှာတည်းနေကျ။ ဒီနှစ်ကျတော့..လူကလည်း ၄ယောက်၊ တိသာဆောင် မှာ အခန်း ကလည်းနဲနဲကျဉ်းလို့ဆိုပြီး ရိုးရိုးလေးတည်းခိုခန်း ၁ မှာ  အခန်းလည်းသန့်တော့၊ မတည်းဖူး တော့ တည်းမယ်ဆိုပြီး တည်းကြတယ်ပေါ့နေ်ာ။  အဲ့မှာဇာတ်လမ်းကစတာပဲ။ ခါတိုင်းခရီးသွားရင် ပြသာနာတစ်ခုခုဖြစ်မယ်ဆို  မွန်လေးကဖြစ်နေကျ။ တခြားတော့မဟုတ်ပါဘူး။ ဟိုပစ္ညည်းမေ့ကျန်ခဲ့တယ်တို့၊  ရေချိုးခန်းမီးမပိတ်ခဲ့တာတို့ ..အဲလိုမျိုးပေါ့နော်။ အခုကျတော့ မွန်လေးမဟုတ်ဘဲ.. အမေဖြစ်တာ။  အမလေးဒါတောင် အမေကကျိုက်ထီးရိုးတောင်ပေါ်ကပြန်ဆင်းလာ၊ လမ်းဘုရားတွေဖူး တဲ့အချိန်ထိမသိသေးဘူးနော်။ အေးဆေး။ အဲ့နေ့က ခရီးသွားကားက မွန်လေးတို့ကို  ကျိုက်ထိုမှာ တည် ထားတာမကြာသေးတဲ့ ဘုရားကြီးကိုပို့ပေးတယ်လေ။  အဲ့ကအပြန်ကျမှ..သူ့နားရွက်ကိုစမ်းကြည့် တာ..”ဟာ..ငါ့နားကပ်တစ်ဖက်မရှိတော့ဘူး”တဲ့။  ဘယ်မှာပျောက်လဲသူမသိတော့ဘူးတဲ့။ အစစ်ဆိုတော့ အကုန်သူပြာကုန်တာပေါ့။  ဘယ်လိုမှစဉ်းစားမရဘူးတဲ့။ အဲ့ဒါနဲ့ ရန်ကုန်ကိုပြန်ရောက်မှပဲ.အမေက ရိုးရိုးလေး  တည်းခိုခန်းမှာများကျန်ခဲ့မလားမသိဘူးဆိုပြီး.ဖုန်းဆက်မေးတော့..သူတို့လည်း  အခန်းရှင်းတဲ့ကောင်လေးက ဘာမှကျန်တယ်မပြောဘူးဆိုပြီးပြောတာပေါ့။  ကိုယ်တွေကလည်း အဲ့မှာ ကျန်ခဲ့ရင်တောင် ဘယ်ရတော့မလဲ..အမေရာ..လှူတယ်ပဲထားလိုက်ပါဆိုပြီး ဖြေ သိမ့်ခိုင်းရတာပေါ့။ အဲ့ဒါနဲံ၃ရက်လောက်နေတော့ ရိုးရိုးလေးတည်းခိုခန်း ၁ ကဖုန်းဆက်လာတယ်.. တွေ့တယ်တဲ့။ သူတို ဦးချစ်မောင်လမ်းမှာရှိတဲ့ ရန်ကုန်ရုံးကိုပေးထားလိုက်ပါမယ်.. ဆိုပြီးပြော‌တော့..ကိုယ်တွေ အရမ်းကိုကျေးဇူးတင်၊ ပြန်ရမယ်လို့ မထင်ထားတာ ပြန်ရသွားတော့အတို်င်းမသိ ပျော်သွားတာပေါ့။ အဲ့မှာ အမေက နယ်ကလူတွေကရိုးသားတယ်တဲ့လို့ပြောပြီး  ရုံးမှာ ပစ္စည်းသွားယူတော့ လည်း ကျေးဇူးတင်လို့ မုန့်ဖိုးပေးတာကို လက်မခံဘူးတော်။ အဲ့သလိုဆိုတော့  ကိုယ်က စာရေးနေတာဆိုတော့ ကျေးဇူးတင်ချင်လို့ အခုလိုစာလေးရေးပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်ကျိုက်ထီးရိုးသွားရင်  စိတ်ထားကောင်းပြီး ရိုးသားတဲ့ ၀◌န်ထမ်းတွေရှိတဲ့ ရိုးရိုးလေးတည်းခိုခန်းမှာ တည်း ကြပါနော်။ အခန်းကလည်းသန့်တယ်။ TV၊ ရေချိုးခန်းပါတဲ့အပြင် အဲကွန်းပါပါတာနော်။  ဘုရား ကို အ‌ေ၀◌းကနေဖူးမျှော်လို့ရအောင်လည်း တည်းခိုခန်းရှေ့မှာ အဆောင်လေး လုပ်ပေးထားပေးလေရဲ့။ အခန်းပုံတွေကို ပုံထဲမှာကြည့်ပေးနော်။ သွားတဲ့အခါ စေ◌ျးစုံစမ်း မယ်ဆို ဖုန်း 01544916။