အိုဘယ်. . .ငါ့ရှင်. . . ဤမနက်ခင်းသည်ကား နှင်းစက်တို့ ဖြန်းပက်ခြင်းမရှိ. . သို့သော်. . .ငါသည်ကား ချမ်းခိုက်လှ၏. . . ပြာလဲ့လဲ့ ချွေးစက်ချွေးပေါက်များသည်လည်း. . . ချမ်းခိုက်တုန်နေသည့်အကြားမှပင်. . . ငါ့ကိုယ်၌. . .ဖြစ်လေပြီ. . . အို. . .ငါ့ရှင်. . . ဆန်းကြယ်လှပါဘိ။ ၂၈ နှစ်တာမျှ . . . တဖျတ်ဖျတ် လန်လေပြီးသော ပြက္ခဒိန်တစ်အုပ်မို့. . . ဆက်၍သာ ရွက်မဆုတ်ပါနှင့်တော့ဟု. . . တီးတိုးရေရွတ်. . . တတွတ်တွတ်သာ ညည်းတွား ဤမည်သော မိုးခါးများ. . […]