ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ဧၿပီလထဲမွာ က်ေနာ္ခရီးေဝးထြက္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ ၊ မႏၲေလး နဲ႔ ေရႊကူ အထိပါ ၊
အဲဒီခရီးေတြထဲမွာ စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ရတာေလးေတြ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ၊ ရြာထဲမွာလည္း ခရီးသြားေတြ မ်ားတာမို႔ သိၾကၿပီးလည္း ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္ ၊
ခရီးစတာ ၁၁ ရက္ေန႔ပါ ၊ ည ၉ း ၃၀ ေဂ်ေဂ် နဲ႔ လိုက္ရမွာမို႔ အိမ္က ၇ း ၃၀ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ထြက္ပါတယ္ ၊
ရပ္ကြက္ထဲက သူငယ္ခ်င္းတကၠစီနဲ႔မို႔ ေအးေဆးပါပဲ ၊ သႀကၤန္ပိတ္ရက္မို႔ ခေရပင္လမ္းခြဲ အေကြ႔က စလို႔ ေအာင္မဂၤလာဝင္ေပါက္အထိ ကားေတြက တန္းလို႔ ၊
ယာဥ္ထိန္းခမ်ာလည္း လက္မလည္ႏိူင္ေအာင္ပါပဲ ၊
သူငယ္ခ်င္းက လမ္းေျပာင္းျပန္ဝင္လိုက္ ၊ လမ္းေၾကာမွန္ ျပန္ဝင္လိုက္နဲ႔မို႔ ေဟ႔ေကာင္ ေျပာင္းျပန္ႀကီး မလုပ္နဲ႔ေလကြာဆိုေတာ႔ ကားေၾကာအမွန္ေစာင္႔ေနရင္ မိုးလင္းသြားလိမ္႔မယ္ ၊ သူမ်ားေတြလည္း လည္သလို ေမာင္းေနရတာ မျမင္ဘူးလား တဲ႔ ၊
အခ်ိန္က ၉ နာရီ မတ္တင္း ၊ ဒီလိုနဲ႔ ကားဂိတ္ကို ၉ နာရီသာသာမွာ ေရာက္ပါတယ္ ၊
၉ း ၃၀ မွာ မႏၲေလးခရီး စခဲ႔ၿပီး ၁၁၅ မိုင္မွာ ၁၀ မိနစ္ ၊ ၂၈၅ မိုင္မွာ ၁၀ မိနစ္စီ ရပ္ေပးပါတယ္ ၊
ကားေပၚမွာ အေအး နဲ႔ ဒင္းဆမ္း ၁ဘူး ေပးေပမယ္႔ မႀကိဳက္တဲ႔ က်ေနာ္ ဗိုက္အေတာ္ဆာရပါတယ္ ၊
ေနျပည္ေတာ္ – မႏၲေလးအပိုင္းကို လမ္းေဟာင္းကပဲ သြားဖူးတာမို႔ ဒီေလာက္ျမန္မယ္ မထင္မိပါဘူး ၊ မနက္ ၆ နာရီ မထိုးခင္ တံခြန္တိုင္ ဝင္လာတာမို႔ပါ ၊
ကားက ဘူတာႀကီး ေရွ႔အထိ ပို႔မယ္ဆိုလို႔ သီရိမႏၲလာကားဝင္း သြားရမယ္႔ က်ေနာ္႔အတြက္ ပိုနီး ပိုအဆင္ေျပေစပါတယ္ ၊
ဘူတာႀကီးေရွ႔ အဝိုင္းႀကီးကိုပတ္ၿပီး ရပ္လိုက္ခ်ိန္မွာ စေတြ႔ရတာ ကယ္ရီသမားေတြပါ ၊ ဘယ္႔ႏွယ္ဗ်ာ ဆင္းလို႔ကို မရတာ ၊
အေပါက္ဝကေန ဟိုလူက ငါ႔လူ ဒီလူက ငါ႔လူနဲ႔ ဆင္းလာမယ္႔ ခရီးသည္ေတြကို ေဝပံုခ်ေနၾကေသးတယ္ ၊
က်ေနာ္ ဆင္းတဲ႔ အခ်ိန္ ၊ အကိုႀကီး ဘယ္သြားမွာလဲ ေပး ေပး အိတ္ႀကီးက ေလးေနမွာပဲ ၊ အကိုႀကီး တစ္ေယာက္ထဲလား ၊ ေပးပါ ဒီအိတ္ႀကီးကို ၊ ( ကဲ အေရးထဲ အိတ္ကိုဆြဲေနေသးသဗ်ာ )
ငါ ဘယ္မွ မသြားေသးဘူး ဆိုၿပီး အဲဒီနားက လဘက္ရည္ဆိုင္ထဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ႔ အေနာက္က လိုက္လာပါေသးလား ၊
ေသာက္ပါ အကိုႀကီး ေအးေဆးေသာက္ က်ေနာ္ ေစာင္႔ေပးမတဲ႔ ၊ ေၾသာ္ ဒုကၡပါပဲလား ၊ ဒီမွာ ငါ႔ကိုလာႀကိဳလိမ္႔မယ္ ၊ ဟုတ္ပလား ဆိုမွ မၾကည္သလို မ်က္ႏွေပးနဲ႔ ျပန္ထြက္သြားတာ ၊
လဘက္ရည္ေသာက္ေနရင္း တျခားဝင္လာတဲ႔ ကားႀကီးေတြက ခရီးသည္ေတြခမ်ာလည္း ဒီလိုခ်ည္း ႀကံဳရတာပါပဲ ၊
ေနာက္ေတာ႔ မႏၲေလး႐ံုးခြဲက ေကာင္မေလးက ဖုန္းဆက္ၿပီး လာႀကိဳလို႔ သီရိမႏၲလာကားဝင္း ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္ ၊
က်ေနာ္က ကားလတ္မွတ္ျဖတ္ၿပီး ဒီအထဲမွာပဲ နားမွာမို႔ လိုက္ပို႔တဲ႔ ေကာင္မေလးကို အျပင္မွာပဲ ရပ္ခိုင္းခဲ႔ပါတယ္ ၊
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဦးေလး ဘယ္သြားမွာလဲ တဲ႔ ၊ လာျပန္ၿပီ ၊
မင္းက ကယ္ရီသမားလားဆိုေတာ႔ ဟုတ္ကဲ႔ တဲ႔ ၊ ငါ ေရႊကူသြားမွာ မင္းလိုက္ပို႔မလို႔လား ဆိုမွ ဟာဗ်ာ ဆိုၿပီး ေပေစာင္းေစာင္းနဲ႔ ထြက္သြားေလရဲ႕  ၊
ဟုတ္တယ္ေလ ဒီကားဝင္းထဲလာတာ ခရီးသြားမယ္႔လူေလ ၊ ဒီ အညာသားေတြက ခက္ပါ႔ ( ရြာထဲက အညာသားေတြ ပါဘူးေနာ္ ) ၊
ေရႊျခေသၤ႔ ဂိတ္မွာ ရန္ကုန္ကတည္းက ႀကိဳမွာထားတဲ႔ လက္မွတ္ျဖတ္ ၊ အေပၚထပ္ တည္းခိုခန္းမွာ နားရင္း ေတြ႔ခ်င္တဲ႔ ကိုေပါက္ဆီကို ဖုန္းဆက္ေျပာၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးေပါ႔ေလ ၊
၁၂ နာရီေလာက္မွာ ကိုေပါက္ဆီက မက္ေဆ႔ခ်္ ဝင္လာပါတယ္ ၊ ဘယ္မွာလဲ တဲ႔ ၊
ကၽြန္ေတာ္ ေမ႔သြားတယ္ ကားဂတ္အေပၚထပ္အခန္း ၁၂ လို႔ ေျပာထားရမွာ ၊ ဖုန္းေတြဆက္မရ ျဖစ္ကုန္မယ္လို႔လည္း ဘယ္ေတြးမိမတုန္း ၊
( အဲဒီ ဧၿပီ ၁၂ ေန႔လည္ ၁၁ း ၃၀ ေလာက္ကေန ၁ နာရီေလာက္အထိ ဘယ္ကိုမွ ဖုန္းဆက္မရပါဘူး ၊
ကၽြန္ေတာ္ အျပင္ဘက္ထြက္ၾကၫ့္ေပမယ္ ႔မျမင္ဘူးတဲ႔ ကိုေပါက္ကို ဘယ္ေတြ႔ပါ႔မလဲဗ်ာ ၊
ေနာက္ေတာ႔ မက္ေဆ႔ခ်္ ထပ္ဝင္လာပါတယ္ ၊ ရွာမေတြ႔ေတာ႔လို႔ ကိစၥရွိတဲ႔ ေတာင္ၿမိဳ႔ကို သြားၿပီတဲ ႔ ၊
ကဲ ဒါနဲ႔ပဲ ကိုေပါက္နဲ႔ လြဲသြားေရာေပါ႔ ၊ ေရႊကူဘက္ ခရီးမွာေတာ႔ ဘာ ကယ္ရီဇာတ္လမ္းမွ မရွိခဲ႔ပါဘူး ၊
အျပန္ မန္းမွာ ဘုန္းႀကီးဝတ္ ၊ ၂၃ ရက္ေန႔ ရန္ကုန္ျပန္ပါတယ္ ၊
သမီးေတြက သင္တန္းကိစၥေတြေၾကာင္႔ ေစာျပန္သြားတာမို႔ အခုက အေမရယ္ ၊ သား ေကာင္းေကာင္းရယ္ ၊ က်ေနာ္ရယ္ ၃ ေယာက္ပါ ၊
ဒီတစ္ခါေတာ႔ ကိုေပါက္က ကၽြဲဆည္ကန္ ေရႊမႏၲလာ ဂိတ္ကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ လာခဲ႔ပါတယ္၊ ရြာသား တစ္ေယာက္နဲ႔ ပထမဆံုး ဆံုဖူးျခင္းမို႔ အမွတ္တရပါ ကိုေပါက္ေရ ၊
ကားက ည ၉ နာရီ ထြက္ၿပီး ၂၈၅ မိုင္ နဲ႔ ၁၁၅ မိုင္မွာ ၁၀ မိနစ္စီပဲ နားပါတယ္ ၊
ေအာင္မဂၤလာနားကို မနက္ ၆ နာရီေရာက္ပါတယ္ ၊ အဝင္ကားေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ပိတ္ေနပါေသးတယ္ ၊
အမွန္က အဝင္ကားေတြကို သူ႔ဂိတ္ ကိုယ္႔ဂိတ္မခ်ေစပဲ တစ္ေနရာထဲမွာသာ ရပ္ေစတာမို႔ အခ်ိန္ေတြၾကာၿပီး ပိတ္ေနတာပါ ၊
က်ေနာ္တို႔ ဆင္းခ်ိန္မွာ ေတြ႔ပါၿပီဗ်ာ တကၠစီဆရာေတြ ၊ ခဏ ခဏ ခရီးထြက္ရလို႔ ေအာင္မဂၤလာကို ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ ပိုကၽြမ္းတဲ႔ အေမက ဒီအခါ ဆရာေပါ႔ ၊
လွည္းတန္း နာနတ္ေတာလမ္းကို ဘယ္ေလာက္လဲ ၊ ၇၀၀၀ ပါ ၊ ေအး ဘယ္သူမွ ထပ္မတင္ရဘူးေနာ္ ၊ သူတို႔ ေနာက္ဆုတ္သြားပါတယ္ ၊
အေမက ခပ္လွမ္းလွမ္းဘက္ ထြက္သြားၿပီး ခဏေနေတာ႔ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ျပန္ေရာက္လာၿပီး အိတ္ေတြကို အဲဒီလူက သယ္ပါတယ္ ၊
တစ္ေနရာေရာက္ေတာ႔ အေမက ဒီကားလား နင္တို႔ေျပာေတာ႔ ေအေအ ဗင္ဆို၊ ဒါ ဆပ္ျပာခြက္ေလာက္ရွိတဲ႔ ခ်ယ္ရီဝက္ဂြန္ေလ ၊
ကဲပါအေမရယ္ ထားပါ ဆိုၿပီး က်ဥ္းၾကဳပ္ၾကဳပ္ေနာက္ဖံုးထဲ ပစၥည္းေတြ ထၫ့္ရပါတယ္ ၊
ကဲ အေမ ေကာင္းေကာင္းသြားပါလို႔ ႏူတ္ဆက္ခ်ိန္ ( က်ေနာ္က ေနာက္ကားနဲ႔ ပါလာမယ္႔ မႏၲေလး႐ံုးက ဝန္ထမ္းသစ္ ၂ ေယာက္ကို ေစာင္႔ၿပီး အေဆာင္ပို႔ေပးရမွာမို႔ သူတို႔ကလည္း ရန္ကုန္မေရာက္ဘူးတာမို႔ ႀကံဳႀကိဳက္ေနလို႔ပါ ) ကားသမားက အန္တီရယ္ ၊ ေရွ႔ခံုတစ္ေယာက္ေလာက္ထပ္တင္ပါရေစတဲ႔ ၊
အေမ ဘာလုပ္တယ္ထင္ပါသလဲ ၊ ဝုန္း ဆို ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ပစၥည္းေတြျပန္ခ်ခိုင္းပါတယ္ ၊
နင္တို႔ေတာင္းတဲ႔ေစ်း ေပးၿပီးတာကို လူပါးမဝနဲ႔ အခုျပန္ခ် တဲ႔ ၊ က်ေနာ္နဲ႔သားကို ပစၥည္းေစာင္႔ထားၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထြက္သြားျပန္ေလေရာ ၊
၅ မိနစ္ေလာက္ ေနေတာ႔ ေဘးကို ဗင္တစ္စီး ေရာက္လာတယ္ ၊ ကားေပၚမွာက အေမ ၊
( အမွန္ေတာ႔ အေဝးေျပးကားႀကီးေတြ ရပ္ရတဲ႔ ေဘးမွာ တကၠစီဂိတ္လုပ္ထားၿပီး အဲဒီဂိတ္က ကားသမားေတြက လူပါးဝေနတာပါ ၊
ဂိတ္အဖဲြ႔ဝင္ ကားမဟုတ္ရင္ အနားေတာင္ အရပ္မခံပဲ ေမာင္းထုတ္ပါသတဲ႔ ၊ အခု အေမငွားခဲ႔တဲ႔ကားက ခရီးသည္ လာပို႔ၿပီး ဟိုး ခပ္ေဝးေဝးမွာ ထိုးထားတာပါ ၊ ၅၀၀၀ ပဲေပးရသတဲ႔ ၊ )
အေမတို႔ ထြက္သြားေတာ႔ အနားက လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ဝင္ထိုင္ရင္း ဝင္လာမစဲ ကားႀကီးေတြကိုၾကၫ့္  ၊ ရန္ျဖစ္ စကားမ်ားေနတဲ႔ ခရီးသည္ နဲ႔ ကားသမားေတြကိုေငး ၊
ေၾသာ္ ဒုကၡ ဒုကၡ ၊ ခဏေနေတာ႔ ဝန္ထမ္းသစ္ ေကာင္မေလး  ၂ေယာက္ဆီက ဖုန္းဝင္လာပါတယ္ ၊
သူတို႔ စီးလာတဲ႔ မႏၲလာမင္းကားက ကားေတြပိတ္ေနလို႔ ခရီးသည္ေတြကို လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ခ်ေပးခဲ႔သတဲ႔ ၊
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္႔မွာ ပုလဲ – ေျမာက္ဥကၠလာ လမ္းဘက္ ျပန္ထြက္ခဲ႔ရ ၊ လူေတြကလည္း မ်ားမွမ်ားဗ်ာ ၊
ဒီၾကားထဲ လမ္းဟိုဘက္ ဒီဘက္ေတာင္ ကိုေရႊဖုန္းက ဧရိယာျပင္ပလို႔ ဆိုလိုက္ေသးတယ္ ၊
သူတို႔နဲ႔ေတြ႔ၿပီး အဲဒီလမ္းေပၚရပ္ထားတဲ႔ တကၠစီတစ္စီးကို လိႈင္ သံလမ္းမွတ္တိုင္နား လမ္းထဲနည္းနည္းဝင္ရမယ္ဆိုေတာ႔ ၄၀၀၀ တဲ႔ ၊
ေကာင္းေလစြ ၊ တက္ၾကစို႔၊ ေကာင္မေလးေတြရယ္ နင္တို႔ ကံေကာင္းလိုက္တာကြယ္   . . . လို႔သာ  ။

 

Photo1207

About ေတာင္ေပၚသား

ေတာင္ေပၚသား 007 has written 199 post in this Website..