ထာဝရ ချစ်ကြရအောင်

ပုရွက်ဆိတ်တွေက ကမ္ဘာကိုကြီးစိုး
ပုတ်သင်ညို
ဂေါ်ဇီလာလို ဖြစ်တဲ့အခါ
မင်း ငါ့ကို မေ့သွားမှာလား …

သစ်ပင်တွေ
ခြေထောက်ပေါက်လို့
ရောက်တတ်ရာရာ
လမ်းသလားနေကြတဲ့အခါ
မင်း နှလုံးသားထဲမှာ
ငါ တည်မြဲခွင့် ရှိပါ့မလား …

နေက အေးပြီး
လက ပူ
သန်းခေါင်ယံ ဆူညံပြီး
နေ့အခါ တိတ်ဆိတ်
မျက်လုံးကို စွတ်မှိတ်
အိပ်ကြရတဲ့အခါ
မင်း ငါ့ကို ပစ်ထားပြီး
အခြားတစ်ယောက်နဲ့
ချစ်သွားမှာလား …

လူထွင်တဲ့ စက်ရုပ်က
လူတွေကို ပြန်တီထွင်
ဆေးဝါးဆိုတာ မလိုအပ်
တစ်ယောက်သေရင်
ဆယ်ယောက် မွေးပေးနိုင်တဲ့
စက်ယန္တရားကြီးတွေ
ပေါ်ပေါက်လာခဲ့ရင်
တို့နှစ်ယောက်ကြားက သံယောဇဉ်
မင်း လွယ်လွယ်နဲ့ ဖြတ်ချင်မှာလား …

ကမ္ဘာကြီးက လေ့ထောင့်ကျ
အဆောက်အအုံတွေက လုံးဝန်း
ရေတွေ နိမ့်ရာက
မြင့်ရာကို ပြန်စီးရင်လည်း
ကောင်မလေးရယ် ..
တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်တွေ
ဘေးကို သွေဖယ်မသွားကြေး …

ကိုယ်စီထားတဲ့
ကတိစကားလေးတွေနဲ့
အမုန်းရဲ့ အဝေးဆုံး
တို့ နှစ်ယောက်စလုံး
ပြေးပုန်းကြရအောင် … ။

မောင်ရွာ

12 comments

  • Khaing Khaing

    April 25, 2012 at 2:19 pm

    ကိုကြီးအံရေ စိတ်ချဘယ်တော့မှ မမုန်းဘူး ကိုကြီးအံရဲ့ကဗျာထဲကလိုဖြစ်ရင်တော့ မုန်းခွင့်ပြုပါနော် …… အမလေးလေး ညဘက်နေထွက်ရင်တော့အိပ်ရေးပျက်ပါပီနော် …….. သစ်ပင်တွေလမ်းလျှောက်တတ်ရင် တော့မလွယ် လမ်းတွေပေါ်မှာ လူတွေကခပ်များများရယ် ဒီကြားထဲ သစ်ပင်တွေပါ ပေါ်လာရင်တော့ ရှုပ်ရှက်ကိုခပ်ကုန်တော့မှာပဲ ……..

    ကိုကြီးအံရေ အားပေးသွားပါတယ်နော်

  • aye.kk

    April 25, 2012 at 4:12 pm

    မေတ္တာဆိုတဲ့မြေကြီးမှာ..
    အချစ်ဆိုတဲ့မျိုးစေ့ဖြစ်ထွန်းပြီး…
    မိုးကောင်းကင်ကသစ္စာရေတွေနဲ ့ပက်ဖျန်းပေးပါမှ…
    အချစ်ဆိုတဲ့သစ်ပင်ထာဝရရှင်သန်ဖြစ်ထွန်းမယ်လို ့ယုံကြည်တယ်..။

  • etone

    April 25, 2012 at 4:47 pm

    အံစာတုံးရေ … ထာဝရချစ်ဖို့ဆိုတာက … အပြောလွယ်သလောက် အလုပ်ခက်တယ် … တကယ် တကယ် … ။ 🙄
    လူနှစ်ယောက် ဟာမိုနီ ဖြစ်မနေဘူးဆိုလျှင် ဘယ်လောက်ချစ်ချစ် …. ပြသနာက အမြဲရှိနေမှာပါပဲ … ။ အချင်းချင်းကြားက ပြသနာမဟုတ်တာတောင် ဘေးပယောဂကြောင့် ရတဲ့ ပြသနာတွေ ဝင်လာတတ်တယ် … ။အယူဆ ၊ အတွေးခေါ် ကွဲလွဲမှုတွေအပေါ် နားလည်မပေးနိုင်တာမျိုးဖြစ်တတ်ပြန်ရော … ။
    ညှိနှိုင်းတတ်ပြီး … အပေးယူမျှတတဲ့ ဘဝမျိုး ရှိသူတွေကသာ ထာဝရချစ်ခြင်းမျိုး ဖန်တီးနိုင်မယ်ထင်တယ် … ။

  • koaung

    April 25, 2012 at 5:04 pm

    ထာဝရ ချစ်နိုင်ဖို့က နားလည်မှု သိတတ်မှု အနွံတာခံမှုတွေ ကအဓိကကျ ပါကြောင်းဘဝပေးအတွေ့အကြုံအားမျှဝေပါ၏ :mrgreen:

  • kyeemite

    April 25, 2012 at 5:11 pm

    အံဇာတုံးတွေ လုံးဝန်းသွားပြီး
    ဖရဲသီးအခွံ အနီရောင်ဖြစ်
    မိစိန်ပေါက်လက်ထဲကပုလင်း
    ဘလက်လေဘယ် ဂိုးလ်လေဘယ်ပြောင်းလည်း
    ဒို့အချစ်ကမဟောင်းသွားပါဘူးဟယ်…

  • မဟာရာဇာ အံစာတုံး

    April 25, 2012 at 5:30 pm

    @ခိုင်ခိုင်

    အမငေး … သများက ဘာတွေ ဘီလိုပြောင်းပြောင်း အချစ်တွေ မပြောင်းဘူးဆိုတာ ပြောချင်တာပါတော် … 😀
    အားပေးတဲ့အတွက် ကျေးကျေး ..
    _________________________

    @အိမ်လွမ်းသူ

    ရှဲရှဲ … ပါ ။ creative writing စစ်စစ် ပါလို့ …… 😀
    _________________________

    @အမအေး

    ဒီတစ်ခါ အမေ မဖြစ်တော့ဘူး …
    အရင်တုန်းက အမအေး ဆိုတာကို ရိုက်လိုက်တိုင်း အမေအေး ဖြစ်ဖြစ်သွားတတ်လို့ .. အဟီး 😀
    အမအေး ပြောသလိုဆို .. မေတ္တာနဲ့ သစ္စာ ပေါင်းစပ်မှ အချစ်က ထာဝရ ရှင်သန်မှာပေါ့နော် ..
    _______________________

    @မအိတုံ

    ဟုတ်ပါရဲ့ဗျာ ..
    ခုလို ပြောပြပေးတာ ကျေးကျေးပါလို့ ….
    မှတ်ထားလိုက်ပြီ …
    “အပေးယူမျှတတဲ့ ဘဝမျိုး ရှိသူတွေကသာ ထာဝရချစ်ခြင်းမျိုး ဖန်တီးနိုင်မယ်ထင်တယ် ”
    _______________________

    @ကိုအောင်

    အူးအောင်ရေ ..
    အူးအောင်ရဲ့ ကိုယ်တွေ့လေးကို မျှဝေပေးတာ ချဲချဲပါလို့ ..
    😀
    ___________________

    @မိကြီးမိုက်

    အံမာ …
    သူဂ နာဒို့ သုံးယောက်နဲ့ စပ်ပြီး
    တွယ်သွားတာပဲ …
    နာကလည်း ထပ်တွယ်လိုက်ဦးမှ …
    မိကြီးမိုက် အကြော်အိုးကို မျက်နှာလွှဲလည်း ဒို့ကတော့ အမြဲတမ်း ချစ်နေမှာပဲ .. ဂဲ .. ဂဲ ..
    😀
    ___________________

    ခုလို အားပေးကြတာ ရှဲရှဲပါလို့ ….

    အားလုံးကိုခင်တဲ့
    အံစာတုံး

  • အလင်းဆက်

    April 25, 2012 at 6:35 pm

    သိပ်မိုက်တဲ့ကဗျာ…အဟုတ်ကြိုက် သွားပါပြီ.ဗျ ာ..။

    • မဟာရာဇာ အံစာတုံး

      April 25, 2012 at 8:53 pm

      ကြိုက်ရင် ရိုက်သွားဗျာ ..
      ရော့ … အင့် …
      အဲ .. ဟုတ်ပါဘူး ..
      😀

  • ဗိုက်ကလေး

    April 26, 2012 at 7:57 pm

    ဟေ့လူ
    ခင်ဗျား..
    ရွာက ထန်းလျက်ကြွေး မပေးနိုင်လို ့ အဝေးဆုံးကို ပြေးပုန်းချင်နေတာမလား

  • windtalker

    April 26, 2012 at 9:06 pm

    အမုန်းကိုပုန်းရှောင်
    ပြုံးမောင်မောင် စာပန်းဖွဲ ့
    လာစမ်းကွဲ ့ဘာယီ
    အသာတစ်ကြည်ကွဲ ့ နှိပ်လိုက်ရအောင်
    ခွက်မှောက်စေပါနဲ ့လေး…

Leave a Reply