တက်နေဝန်း၏အားမာန်

မိဘနှင့်သားသမီးဆိုသည်မှာတစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်

မရှိပါသော်လည်း မိဘကအကောင်းဆုံးမိဘဖြစ်ချင်ပြီး အကောင်းဆုံး

သားသမီးကိုလိုလားတောင့်တကြပါတယ်၊ သားသမီးကလည်း

အကောင်းဆုံးသားသမီးဖြစ်ချင်ပြီး မိဘကိုအကောင်းဆုံးဖြစ်စေချင်ကြတာ

ဓမ္မတာပါဘဲ။

လူတစ်ဦးနဲ့တစ်ဦးတွေ့ဆုံချစ်ကြိုက်နှစ်သက်ကြပြီးအိမ်ထောင်တစ်ခုကို

ထူထောင်ရာမှာပညာ၊ငွေကြေးပြည့်စုံကုံလုံမှုပေါ်မှာမူတည်ပြီးတစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး

နားလည်ခွင့်လွှတ်မှုအတိုင်းအတာတွေ၊ ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေတွေ၊

လွှမ်းခြုံမှုပေါ်မှာ သာယာပြည့်စုံမှုရှိတဲ့အိမ်ထောင်တစ်ခု၊ အောင်မြင်တဲ့အိမ်ထောင်စု၊

မချမ်းသာသော်လည်းစိတ်ချမ်းသာပြီးနေပျော်တဲ့အိမ်ထောင်စု……စသည်ဖြင့်ရပ်တည်

နှိုင်ခဲ့ကြရပါတယ်၊ တစ်ချို့လည်းအိမ်ထောင်ပြုမိတာဒုက္ခတွေကြည့်ပါဘဲလားဆိုတာကလည်း

ဒုနဲ့ဒေးပါဘဲ။

အိမ်ထောင်တစ်ခုမှာသားသမီးဆိုတာကလည်းဘုရားပေးတဲ့ဆုလာဘ်လေးတွေပါဘဲ၊

ရှေးလူကြီးသူမတွေပြောခဲ့ကြတာ သားဆိုရင် အားဖြစ်ရမယ်၊ ကျားမဖြစ်ရဘူး၊

သမီးဆိုရင်ထီးဖြစ်ရမယ်၊ မီးမဖြစ်ရဘူးတဲ့။သားသမီးက ကျားသော်လည်းကောင်း၊

မီးသော်လည်းကောင်းဖြစ်နေမယ်ဆိုရင်တော့ အဲ့ဒိမိသားစုဒုက္ခဟာ သံယောဇဉ်ပူလောင်မှုတွေ၊

စိတ်ဒုက္ခတွေနဲ့ဘဝရဲ့နိဂုံးကိုပူလောင်ပင်ပန်းစွာနဲ့ဖြတ်သန်းကြရမှာပါဘဲ။

ခေတ်ကာလအခြေအနေတွေအရ ဘာသာစကားနဲ့နည်းပညာဖွံဖြိုးတိုးတက်မှုတွေကိုအမှီလိုက်

နိုင်ဘို့မိမိမွေးထားတဲ့ကလေးတွေကိုကျောင်းစာသင်ချိန်ပြင်ပမှာထပ်မံသင်ကြားကြရပြန်ပါတယ်၊

ကလေးတွေဟာမိဘနဲ့တောင်မျက်နှာချင်းဆုံပြီးစကားကြာကြာပြောခွင့်မရကြတော့ပါဘူး၊

ဒီတော့ကလေးတွေဟာတော်တယ်၊တတ်တယ်၊ဆိုပေမဲ့ လိမ္မာမှု၊သံယောဇဉ်နဲ့သိတတ်နားလည်မှု၊

တွေမှာတော့အားနဲလာခဲ့ကြပါတယ်၊ ဒါဆိုရင် သားသမီးကလိုအပ်နေတာလား၊မိဘက လိုအပ်နေတာ

လား၊ နှစ်ဖက်လုံးကမမှားပါဘူးနော်၊ ကလေးတွေကိုနွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်မှာဘုန်တော်ကြီးကျောင်း

ပို့ပြီးယဉ်ကျေးလိမ္မာသင်ပေးရင်တော့ ကလေးစိတ်ဝင်စားမှုအပေါ်မှာမူတည်ပြီးအကျိုးရှိနှိုင်ပါတယ်၊

တစ်ချို့ကလေးကတော့နည်းပညာတိုးတက်မှုရဲ့အရသာကိုခံစားတတ်နေပြီးဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းမှာ

စိတ်မနှစ်နှိုင်ပါဘူး၊Game ဆော့မယ်၊ Internet ဝင်မယ်၊မလုပ်ရဘူးလို့ပြောရင်ရောပြောတဲ့မိဘတရားပါ့

မလား၊ သူ့အချိန်နဲ့သူတော့လုပ်ခွင့်ပေးရမှာမဟုတ်လား။

ကျွန်မနှစ်သက်ရတဲ့မိသားစုလေးမှာတော့ မိဘနှစ်ပါးကတစ်ဦးတည်းသော သားလေးကို

သိတတ်နားလည်တဲ့အရွယ်ကနေစပြီးကလေးတစ်ယောက်လိုမဆက်ဆံဘဲ လူကြီးတစ်ဦးကို

ပြောဆိုဆက်ဆံသလိုဆက်ဆံခဲ့ကြပါတယ်၊သူတို့ကြုံတွေ့ခဲ့ကြတဲ့ဘဝသင်ခန်းစာတွေကို

အလျဉ်းသင့်ရင်သင့်သလိုပြောပြဆုံးမမှုတွေပြုခဲ့ကြပါတယ်၊ ကလေးရဲ့အပျော်ဖတ်စာပေ

တွေဟာငါးရာ့ငါးဆယ်နိပါတ်တော်တွေ၊ သုံးဆယ့်ရှစ်ဖြာမင်္ဂလာတရားတော်တွေဖြစ်စေခဲ့

ပါတယ်၊ သားလေးရဲ့ဘဝအစပျိုးချိန်မှာဘဲကောင်းမွန်မှန်ကန်တဲ့စိတ်ဓါတ်အင်အားတွေ

ထည့်ပေးခဲ့ကြပါတယ်၊သားလေးကြီးလာတော့လည်း ရိုးသားဖြူစင်မှု၊စိတ်နေစိတ်ထား

ကောင်းမွန်မှု၊တွေနဲ့မိဘရဲ့ဂုဏ်တက်ရာတက်ကြောင်းတွေသာစိတ်ချမ်းမြေ့စွာဖြစ်ပေါ်

လာစေခဲ့ပါတယ်။

တစ်နေ့မှာ မိခင်ဖြစ်သူကအလုပ်ထဲမှာအဆင်မပြေမှုတွေနဲ့ကြုံတွေ့ရလို့ ” စိတ်ညစ်

ပါတယ်ဟယ် အလုပ်ထွက်ချင်လိုက်တာ”လို့ပြောမိတော့ သားလေးက “မေမေရယ်

လူရယ်လို့ဖြစ်လာရင်အခက်အခဲတွေတော့ကြုံရမှာဘဲ၊သားလဲကျောင်းမှာအခက်အခဲ

ဆိုတာရှိတာပါဘဲ အခက်အခဲနဲ့ကြုံတိုင်းသာကျောင်းထွက်ရရင်ဖြစ်ပါ့မလား၊

ဒီလိုဘဲဖြတ်သန်းရမှာပေါ့၊ အားတင်းထားပါ “တဲ့  ကြားလိုက်ရတဲ့မိခင် စိတ်ညစ်

တာဘယ်ရောက်သွားလဲမသိနှိုင်ဘူး၊  ရုံးသွားဘို့အလှပြင်နေတဲ့မိခင် အသက်

အရွယ်ရလာလို့မျက်နှာပေါ်ကပြစ်ချက်တွေကိုမိတ်ကပ်နဲ့ဖုံးဘို့ကြိုးစားနေတာကို

ကြည့်ပြီး “ပါးပိန်ရာနံ့သာဖို့မရဘူးမေမေ၊လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပေါ့ပေါ့ပါးပါးသာ

နေပါ မေမေ “တဲ့ ၊အိမ်နီးချင်းမိသားစုမှာ ယောက္ခမ၊ချွေးမ ၊မသင့်မြတ်တဲ့ပြသာနာတွေ

အပေါ်မှာလည်း  “အဲ့ဒါ အားနေလို့ပြသာနာထင်နေတာပါ၊မအားရင် မတွေးနှိုင်ပါဘူး

အလုပ်အားသွားရင်ဘုရားတရားအလုပ်ဆက်လုပ်သင့်တယ်၊ဒါဆိုရင် မအားတော့ဘူး”

တဲ့လေ ၊မိခင်ဖြစ်သူကအလုပ်နဲ့တစ်နယ်တကြေးမှာတာဝန်ထမ်းဆောင်နေရတဲ့အချိန်

တွေမှာ “မေမေ့ကိုသတိရရင်စာဖတ်ပါတယ်၊မေမေနေကောင်းအောင်ဆုတောင်းပါ

တယ် ၊လွမ်းတယ်ဆိုပြီးထိုင်တွေးနေ ငေးနေရင်အကျိုးမရှိလို့ မေမေေရော သားရော

နစ်နာလှပါတယ် “တဲ့ အဲ့ဒိလိုတန်ဖိုးရှိတဲ့သား ၊အားအင်တွေဖြစ်စေတဲ့သား၊ မိသားစု

အတွက်အားကိုးထိုက်တဲ့သားဟာမိဘနှစ်ပါးအတွက်ဘုရားပေးတဲ့ဆု၊ကြီးမြတ်တဲ့

လက်ဆောင်မွန်ပါလို့ပြောရင်း အားဖြစ်မဲ့သားတွေများပြားပါစေ။