“တူ တူ ပုန်းတန်း ကစားတာတော့မဟုတ်ပါ ဒါပေမယ့်ပုန်းခဲ့မိပါတယ်´´

“တူ တူ ပုန်းတန်း ကစားတာတော့မဟုတ်ပါ ဒါပေမယ့်ပုန်းခဲ့မိပါတယ်´´

 

စားပွဲခုံဘေးနံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ပြက္ခဒိန်လေးလိုလှမ်းကြည့်မိရင်း ၈ ရက် ၈ လ တောင် ရောက်တော့မှာ ပါလားလို့ စိတ်ထဲရေရွတ်မိရင်း …………………….

“ဟေ့ကောင်တွေ မပြေးနဲ့ ရပ်၊ ဟေ့ကောင်တွေ မပြေးနဲ့ ရပ်´´

ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်းးးးးးးးးးး ဒုံး ဒုံး  ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်းးးးးးးးးးးးး ဒုံး ဒုံး ဝုန်းဝုန်းဝုန်းးးးး ဖလပ် ဖလပ် ဝုန်းဝုန်း

“အပေါ်ဆက်တက်မယ်ကွာ´´

“အောက်ပြန်ဆင်းရင်ကော´´

“အောက်ပြန်ဆင်းရင် မင်းအဖေတွေက အောက်မှ ပြည့်နေမလားဘဲ´´

ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်းးးးးးးးးးး ဒုံး ဒုံး  ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်းးးးးးးးးးးးး ဒုံး ဒုံး ဝုန်းဝုန်းဝုန်းးးးး

“အခန်းတံခါးတွေကလည်း တစ်ချပ်မှ မပွင့်ဘူးကွာ´´ ဒုန်း ဒုန်း ဝုန်း

“ဟုတ်ပ ပြေးလာတဲ့ တောက်လျှောက် ပြေးရင်းတွန်းတာဘဲ မရဘူးကွ´´

“ကျောင်းသူတွေမရှိဘူးလားမှ မသိတာ´´

“ဟေ့ကောင်တွေ မပြေးနဲ့ ရပ်၊ ဟေ့ကောင်တွေ မပြေးနဲ့ ရပ်´´

“အပေါ်တက်မယ်ကွာ´´

“အပေါ်မှာလဲ အခုလို အခန်းဖွင့်မရရင် ပိတ်မိမယ်ကွ ငါတော့အောက်ဘဲဆင်းမယ်´´

“မင်း အဖေတွေက အောက်မှဆို ပြည့်နေမှာကွ´´

ဒါပေမယ့် ဇော်ကြီးကတော့ အောက်ထပ်ကို ဆင်းပြေးသွားတယ်

“ဇော်ကြီး ဟေ့ကောင် ဘာလို့အောင်ဆင်းတာလဲ´´

“အပေါ်တစ်ယောက်တက်သွားတယ် တစ်ယောက်ဆက်လိုက်လိုက် ငါတို့နှစ်ယောက် အောင်ဆင်းတဲ့ကောင် ဆီဆက်လိုက်မယ်´´ ဆိုတဲ့ အမိန်ပေးသံကို ကြားခဲ့တာနဲ့ အရင်ကထက်မြန်သည်ထက်မြန်စွာ အပြေးလေး လာရင်း…

ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်း ဒုံး ဒုံး ကျိ ကျိ ဒုန်း ဂျလောက်

“အမလေး အင်း အင် အင်´´

ရုတ်တရက် အခန်းဝင်ပေါက်တံခါးပွင့်ပြီး အမျိုးသားတစ်ယောက် အခန်းထဲရောက်လာတယ် ပြီးတော့ အခန်း ဝင်ပေါက်တံခါးချက်ချင်းပြန်ပိတ်ခါ သော့ပါခတ်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာ ရေချိုးပြီးခါစဆံပင်ဖီးနေတဲ့ မိန်းကလေး လန့်သွားပြီး အော်မယ်ပြုတာမို့ မိန်းကလေးပါးစပ်ကို လက်နဲ့ဖိပိတ်လိုက်ပြီ အမှုရာနဲ့ အသံမထွက် ဖို့( မိမိပါးစပ်ရှေ့ လက်ညိုးတစ်ချောင်ထောင်ပြခြင်း) ပြုလိုက်ရတယ်။ ပြီးမှ အနီးနားက ကုတင်အောက်ကို ခပ်မြန်မြန်တွားတွားဝင်ရင်း “ဘယ်သူမေးမေး ဝင်မလာဘူး မသိဘူးပြောပေးပါ´´ လို အသံဖွဖွလေးပြောကာ ကုတင်အောက်မှာ အမောဖြေ ဝပ်နေခဲ့မိတယ်လေ။

သိပ်မကြာသော အချိန်မှာတော့ ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း

“ အထဲမှာ လူရှိလား တံခါးဖွင့်ပါ´´

ကျိ ကျိ

“ ဘာလုပ်မလို့လဲ´´

“ခင်ဗျတစ်ယောက်ထဲလား ဘယ်သူဝင်လာသေးလဲ´´

“ဘယ်သူဝင်လာရမှာလဲ တံခါးဂျက်ချထားတာကိုး ဘာလို့လဲ´´

“ကျောင်းသားတစ်ယောက် ဒီအပေါ်ထပ်ကို ပြေးတက်သွားပြီး ကျုပ်အပေါ်ထပ်ရောက်တော့ မတွေ့ တော့လ်ို့´´

“အဲဒါတော့ ဘယ်သိမလဲ ဒါအမျိုးသမီး အဆောင်ရှင့်´´ ဂျိမ်း

ကျွန်တော်ထင်တယ် အခန်းထဲမိန်းကလေးကတစ်ယောက်ထဲ လုံထိန်းကလည်း တစ်ယောက်ထဲမို့ ဝင်မရှာ တာများလားလို့။

တံခါးပိတ်လိုက်သံ ကြားပေမယ့် ကုတင်အောက်က မထွက်သေးဘဲ အခြေအနေကို နားစွင့်နေတုန်းမှာဘဲ

“ကိုယ့်ဆရာ ဆင်းသွားလောက်ပါပြီ ထွက်ခဲ့လို့ ရပါပြီနော် ဪ နေအုံးနေအုံး ကတော့နော် ကုတင်ပေါ်က ခုနရေလဲထားတဲ့ ထမိန်လေးရုတ်လိုက်အုံးမယ်´´

အဲဒီတော့မှ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ထမီတစလေးက တွဲလွဲလေးကုတင်မှာတွေ့ရတယ်။ အင်း ခုန ကုတင် အောက်တိုးဝင်တုန်းက လက်ကလေးနဲ့ဖယ်ယမ်းလိုက်တာ ဒီထမီဖြစ်မယ်ထင်တယ်လို့ တွေးရင်း ကုတင် အောက်ကထွက်ခဲ့ပြီး ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်တယ်လေ။

“ရှင့် တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ချွေးတွေကြည်ဘဲ ကျွန်မ မျက်နှာသုတ်ပဝါပေးမယ့် သုတ်ရင်သုတ်ထားပေါ့´´ ဆိုကာ သူ့သေတ္တာထဲက မျက်နှာသုတ်ပဝါလေးထုတ်ပေးလို့ လှမ်းယူပြီး မျက်နှာ လည်ပင်းက ချွေးတွေသုတ်ရင်း

“ကျေးဇူးပါဘဲ အမိရယ်´´

“ဒါနဲ့ရှင်က ဘယ်ကလဲ´´

“မိန်း ကပါ´´

“ကျမက အီကိုကလေ´`

“ဇော်ကြီးတော့ လွတ်ပါ့မလား မသိဘူးလေ´´

“ဘယ်ကဇော်ကြီးလဲ ဒီအခန်းထဲ ရှင်တစ်ယောက်ဘဲ ဝင်လာတာပါ´´

“ဟုတ်တယ် သူက အောက်ထပ်ကို ပြန်ဆင်းပြေးသွားတာ၊ ကျွန်တော်က အပေါ်တက်ပြေးရင်း ဒီအခန်းထဲ ရောက်လာတာ အမိတို့အဆောင်က အခန်းတွေက ပြေးရင်း လှမ်းလှမ်းဖွင့်ကြည့်တာ ပိတ်ထားတာတွေ ကြည်ဘဲလေ´´

“တစ်ဆောင်လုံးမရှိကြတာများတယ်လေ ကျောင်းထဲရောက်နေကြမှပေါ့ ကျမတောင် ခေါင်းလျှော်ရေချိုး ချင်လို့ အစောပြန်လာတာ´´

အဲဒီအချိန်မှာဘဲ ဒုန်း  ဒုန်း လို့တံခါးခေါက်တွန်းသံကြောင့် အိပ်ယာအောက်သို့ ပုန်းရပြန်ပြီတစ်ခေါက်ပေါ့။

“ဟယ် မိနွယ် နင်ကို အီကိုက နင်အတန်းဘက်မှ ငါဝင်ရှာသေးတာ မတွေ့လို့စိတ်ပူပြီး အဆောင်ပြန်လာ နင်က ဒီရောက်နေတယ်လေ´´

“ရေချိုးခေါင်းလျှော်ချင်တာနဲ့ ရုတ်ရုတ်နဲ့အတန်းကို ဆရာလဲမဝင်တော့ ပြန်လာခဲ့တာ နင်ကော ပိတ်မိနေ သေးလား´´

“လုံထိန်းကားတွေ အဓိပတိလမ်းကိုဝင်လာတော့ ငါတို့တွေ RC က တရားဟောတာနားထောင်နေရင်း စာကြည်တိုက်ထဲ ဝင်ပြေးရတာအေ´´

“အလ် မေ့နေလို့ အကို ထွက်ခဲ့ပါ ရတယ်´´

အဲဒီတော့မှ ကုတင်အောက်က ပြန်ထွက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ

“ဟဲ့ ဟဲ့ မိနွယ် သူကဘယ်သူလဲ ငါ နင်တစ်ယောက်ထဲရှိတယ်မှတ်နေတာ အဆောင်မှုးသိရင် အဆူခံရတော့ မှာဘဲ နင်ဘာတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲ´´

“သူငယ်ချင်းရယ် ထိုင်ပါအုံး နင်ကလည်း ဇွတ်ပြောနေ ဟို မှာအားနာစရာ´´

“ကျွန်တော်က မိန်း က နောက်ဆုံးနှစ်ကပါ RC ရှေ့မှာ တရားဟော လက်ကမ်းစာဝေတာ ဝိုင်းပြီးကူညီ လုပ်ပေးနေတုန်း ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့ကို လုံထိန်းတွေဝင်ရောက်ဖြိုခွဲလို့ ထွက်ပြေးကြရင် အုတ်နံရံကျော်ပြီ ဒီ မာလာဆောင်ထဲရောက်တာထိဝင်ပြေးတာတောင် နောက်က လိုက်လာသေးလို့ အခန်းတံခါးတွေ ပြေးရင်းနဲ့ ပွင့်လိုပွင့်ညားတွန်းရင်း ဒီအခန်းထဲရောက်နေတာပါ´´

“ဒါဆို ရှင်အခုတော့ ထွက်လို့မဖြစ်သေးဘူး အဆောင်ဝင်ဝမှာ လုံထိန်းတွေရော စစ်သားတွေရောရှိနေတာ လောလောဆယ်တော့ ဒီမှာဘဲ နေအုံးပေါ့´´

“ကျွန်တော်က အမိတို့ကို အားနာတာပါ ထွက်လို့လဲ မဖြစ်သေးဘူးဆိုတော့´´

“ရှင်ထွက်လို့ရအောင်တော့ ကျမတို့ အခြေအနေကြည့်ပြီး ကူညီပါ့မယ် အခုတော့ ဒီမှာဘဲနေရင်း စကားပြော ကြတာပေါ့ ဒီနေ့ထွက်မရတော့လည်း ဒီည ဒီမှာဘဲ အဆင်ပြေသလို အိပ်ကြတာပေါ့´´

“မိနွယ် အဲဒါဆိုရင် ငါ တပတ်လှည့်ကြည့်လိုက်အုံးမယ် ဘယ်လို သူလွှတ်အောင်ကူရမလဲဆိုတာ´´

“အေးပါ မစပ်စုရေ´´

“ရှင်ဗိုက်ဆာနေလား လဘက်သုတ်စားမလား´´

“မစားနိုင်ပါဘူးအမိရယ် ရေတော့သောက်ချင်မိတယ်´´

“ရော့ ဒီမှာရေဗူး´´

ဒါနဲ့လှမ်းပေးတဲ့ ရေဗူးကိုယူပြီး ရေလေးအငမ်းမရမော့ကာသောက်ပေါ့

“ဒါနဲ့ ရှင်တို့က ဘာအတွက် တရားဟော ပန်းချီလက်ကမ်းကြော်ငြာတွေ ကမ်းလုပ်ကြတာလဲ´´

“အမိရယ် RIT မှာ ဖုန်းမော်တို့ သွေးမြေခခဲ့တယ် RIT နဲ့ RC2 ကျောင်းသားတွေ ချီတက်လာတာကို တံတားဖြူမှာ အသေအလဲ မဆလခွေးတွေက နှိပ်ကွတ်ခဲ့တယ်။ ဒါတွေကို ငါတို့ ခေါင်းငုံမခံနိုင်တော့ဘူး ငါတို့ရဲ့သွေးရဲရဲနီကြောင်း ငါတို့ခွတ်ဒေါင်း စိတ်ဓာတ်မာကြောင်း ပြကိုပြရမယ်၊ မဆလ အစိုးရကို အပြတ် ဖြုတ်ချနိုင်အောင်လုပ်ရမယ် အမိ၊ သူတို့ကတော့ ပုဇွန်ထုပ်နဲ့ ထမင်းစား ပဒုမ္မာဓာတ်ဗူးနဲ့ ရေနွေးလေးညိမ့်ကာ သောက်နေကြတဲ့အချိန် ဒို့ ပြည်သူတွေကတော့ လုံးတီးဆန်ကိုတောင် အနိုင်နိုင်စားနေရတဲ့ စုတ်ပြတ်သတ် နေတဲ့ ဘဝတွေ ဒါတွေကို တော်လှန်ဖို့ အချိန်ရောက်ပြီလေ´´

“ဒါနဲ့ဘာလို့ ထွက်ပြေးရတာလဲ´´

“အခုအချိန်မှာ ဒင်းတို့လက်ထဲ အဖမ်းခံရရင် ဆက်လက်လုပ်ချင်တာတွေ ဘယ်လုပ်ရတော့မလဲ အမိ၊ အလကားတော့ အဖမ်းမခံချင်ဘူးလေ´´

ဒုန်း ဒုန်း “မိနွယ် ငါပါ´´

“အေး အေး ´´ ဆိုပြီးတံခါးဖွင့်တော့

“အကို ကန့်တော့နော် အိပ်ယာအောက်ထဲဘဲ ပြန်ဝင်ပုန်းနေလိုက်အုံး မြန်မြန်´´

“ဘာလို့လဲ ဟ´´

“အခု အဆောင်မှုးနဲ့ ဆရာ ဆရာမတွေရယ် လုံထိန်းတွေရယ် အဆောင်က အခန်းတွေလိုက်ဖွင့်ပြီး ကြည့်နေ တယ် မိနွယ်ရဲ့ နင်နဲ့ငါနဲ့က ဟန်မပျက်စကားပြောနေကြမယ်လေ´´

ဒါနဲ့ဘဲ ကုတင်းအောက်သို့ ပုန်းရပြန်ပြီတစ်ခါ။

ဒေါက် ဒေါက် …….ကျိ ကျိ

“ဪ ဆရာမ´´

“အဆောင်မှုး´´

“သမီးတို့ နှစ်ယောက်ဘဲလား ဘယ်သူလာသေးလဲ´´

“သမီးတို့နှစ်ယောက်ဘဲဆရာမ ဘယ်သူမှမလာပါဘူး အပြင်မှာလဲ စစ်သားတွေနဲ့မို့ ဘယ်မှမသွားဘဲ စကားထိုင်ပြောနေတာ ဘာလို့လဲဆရာမ´´

“ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး ရုတ်ရုတ်နဲ့ တီချယ်တို့ လိုက်ကြည့်တာပါ ကိုယ့်အခန်းမှာဘဲနေကြနော်´´

“ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ´´

အဲဒီအချိန်မှာ နောက်ကပါလာတဲ့ လုံထိန်းတွေက အခန်းကို ဟိုဒီကြည့်တယ်လို့ သိရပါတယ် မိနွယ်ဆို သူကပြန်ပြောပြတာလေ။

“ဂျိမ်း´´ ဆိုပြီး တံခါးပိတ်ပေမယ့် ပြန်လှည့်များလာရင် အတွေးနဲ့ ကုတင်အောက်က မထွက်သေးဘဲ အမိနှစ်ယောက် ရဲ့ ဟိုဟို ဒီဒီ လှုပ်ရှားနေတဲ့ ခြေထောက်လေးတွေကိုဘဲ ကြည့်နေရုံမှတပါးအခြားမရှိပြီလေ။

 

 

စာဖတ်ပရိတ်သတ်ကြီးကျေးဇူးပါ။

ခင်ခ။

( ရှေးရှေးတုန်းကပုံပြင်လေး……………….)