မသာ တစ်ကောင်၏ မှတ်စုများ

မသာတစ်ကောင်၏ မှတ်စုများ

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

___________________________________

 

ဒီနေ ့။ ။

__________

ကောင်းကင်ကို

မတော်တဆ ကြည့်မိသည် ။

ကျွန်တော် ကြည့်လိုက်သည့်အခိုက်မှာပဲ ဖြုတ်ခနဲ ကြွေကျသွားသော ကြယ်တစ်ပွင့် ။

အဲသည် ကြယ်ပွင့်ကလေး ရဲ့ လက်ထဲမှာ

” Art ” ဆိုသော စာတန်းကလေးတစ်ခု ကိုင်လျက်သားးး

ဇောက်ထိုးးးး မိုးးးမျှော် ာ် ာ် ာ်

လိမ့်ကာာာာ လူးကာာာာ

သက် . . .ဆင်းးးးးကွယ်ယ်ယ် ပျောက် . . . ။

ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာ တုန်ရီလှိုက်မော . . . ဟင်းးးးခနဲ

သက်ပြင်းးးတစ်ချက်ချရင်းးးး

ကိုယ့် မှတ်တမ်းတွေ

ပြန် လှန်ကြည့်မိသည် ။

ငါ ဘယ်လောက် ကြာကြာ

လင်း နိုင် ဦးမှာ ပါလိမ့် လို ့ . . . . .

သီချင်းကလေးလို ညည်းလိုက်သည် ။

#########################

နှစ်ရက်မြောက်သော နေ ့။ ။

___________

ဆိုးဝါးမှု တစ်ခုခု ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည် ။

သူတို့ကြောင့် လို ့ လက်ညှိုး ထိုးပစ်ချင်လို ့ ပြတင်းတံခါးကို ဆွဲ ဖွင့်လိုက်၏ ။

ပြတင်းတံခါး အပွင့်မှာ … … …

အပြင်ဘက်က လက်ညိုးတွေ . . . ကျွန်တော့်ဘက်ကို ပြွတ်သိပ်ပြီး ဝင်လာသည် ။

ဘုရားးးးးးးးး

အပြင်မှာ … … …

ကျွန်တော့်ကို လက်ညိုးတွေ အများကြီး ဝိုင်းထိုးရလောက်အောင် ဘာတွေများ ဖြစ်ပျက်နေပါလိမ့် ။

ကျွန်တော် … … …

စိတ်တိုတို နဲ့ ့ပြတင်း တံခါးကို မပိတ်ပဲ ကိုယ့် စိတ်ကို ပိတ် / အိပ်ပစ်လိုက်သည် ။

#########################

သုံးရက် မြောက်သော နေ ့။ ။

____________

အောင်မြင်မှု တွေ ရခဲ့ဖူးသည် ။

အဲဒီတုန်းက … … …

မင်းကြောင့် လို့ ့ပြောချင်လို ့

မှန်ရှေ ့မှာ ရပ်လိုက်တာ. . . . . . ။

မှန်ထဲမှာ မြင်နေရတဲ့ ကိုယ့်ပုံရိပ်က ဟိုဘက်လှည့်နေလို ့

ဘာမှ မပြောခဲ့ရ ။

အခုကျတော့လည်းး

မှန်ထဲမှာ

ကိုယ့်ပုံရိပ်နဲ ့ကိုယ်

မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့ ့နေတာတောင် မင်းကြောင့် လို ့ မပြောချင်တော့ဘူးးး။

ဟူးးးးးးးး

##########################

လေးရက်မြောက်သော နေ ့။ ။

___________

စံပယ် ရယ် . . . .

ဒီနေ ့တစ်နေ့လုံး

နင့်ကို ငါ သတိရနေတာ . . . . ။

နင့်ပါးက သနပ်ခါး ရနံ ့လေး ကို

ငါ အရူးအမူး လွမ်းတယ် ။

မေခနဲ့ မလိခ ဆုံသလို . . .

နင့်အချစ်နဲ ့ငါ့အချစ် ဆုံခဲ့တုန်းက စပြီးးး ဧရာဝတီလို သံယောဇဉ်မြစ်ကြီး စီးဆင်းခဲ့တာ ပါဟာ ။

နင်နဲ ့ငါ ကြားမှာ … … …

ရေကာတာခြားပြီး မဝေးချင်ဘူးကွာ ။

ငါ . . . . . . လေ . . . . . . ငါ

မဆွေးရဲဘူး စံပယ်ရာ ။

##########################

ငါးရက်မြောက်သော နေ ့ ။ ။

_________

မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်နှင့်

စကားစမြည် ပြောဖြစ်သည် ။

ထို မိတ်ဆွေသည် … … …

ကျွန်တော့်ကို ကြယ်တစ်ပွင့် ဖြစ်စေချင်သူ။

သို့သော် ကြယ်ပွင့်ကလေးးး ခပ်စောစော မကြွေစေလိုသူ ။

” စာပေလောက ထဲ ခြေစုံပစ် ဝင်တော့လေဗျာ “

ဟု ထိုမိတ်ဆွေက ပြောသည် ။

ကျွန်တော် . . .

ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ

ပြုံးစိစိသာ လုပ်နေလိုက်ပါသည် ။

ဘယ် နယ်ပယ်ကို မဆို

ခြေစုံပစ် ဝင်လျှင် ” နာ” နိုင်ကြောင်းး

ကျွန်တော်က နာကျင်မှု ကို ထပ် မခံစားရဲတော့သူသာ ဖြစ်ကြောင်းး

ပြောာာာာာာာကိုိုု ို ို ို ို ို ို ို ို ို မပြောာာာာာချင်င်င်တောာာ့ဘူးးးးးးးးးးးး။

##################

ခြောက်ရက် မြောက်သော နေ ့ ။ ။

___________

ကျွန်တော် … … … … … … … … … ကိုယ့်တရား ကိုယ်ဟော . . .

ကိုယ့်ကို ကိုယ် ပြန် ပြောဆို ဆုံးမနေတုန်းမှာ . . .

ကျွန်တော် ့ အိမ်ထဲကို တစ်စုံတစ်ယောက် ဝင်လာသည်။

သေချာကြည့်မိတော့မှ

အိမ်ထဲ ဝင်လာသူမှာ မီးခွက်ကြီး ဖြစ်နေသည် ။

“ ဘာကိစ္စလဲ ´´ဟု

ကျွန်တော် မေးသောအခါ

“ ပြဿနာ လာရှာတာ ” ဖြစ်ကြောင်းး

သူ ့ကို သူ မီး ထွန်းလာကြောင်းး

မီးခိုးတလူလူ မှုတ်ထုတ်ရင်းး မီးခွက်ကြီးက ပြောပါသည် ။

ကျွန်တော်ကလည်း ပြောသင့်တာကိုတော့ ပြန်ပြောရပါလိမ့်မည် ။

ကျွန်တော့် အိမ်မှာ ပြဿနာ မရှိ /

လူသာ ရှိကြောင်း /

ပြဿနာများကို ခုတ်ထွင် ရှင်းလင်းပြီး မြေမြှုပ် ပစ်လိုက်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း ခပ်တည်တည်ဖြင့် ပြန်ပြောရပါသည် ။

သူ ့ကိုယ် သူ မီးထွန်းပြီး

ပြဿနာ လာရှာသော မီးခွက်ကြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဟန်ဖြင့်ပြန်သွားသည်။

ရေနံဆီ အနံ ့တထောင်းထောင်း ထ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။

ကျွန်တော် … … …

နှာခေါင်းကို မပိတ်

အာရုံကို ပိတ်ပြီးး

စိတ် ငြိမ်နေလိုက်သည် ။

##########################

ခုနှစ်ရက် မြောက်သော နေ ့ ။ ။

___________

တကယ်တော့ … … … …

တစ်ခုခု ဖြစ်ပျက်သင့်သော်လည်း … … … ဘာဆိုဘာမှ မဖြစ်ပျက်ခဲ့သော

ခပ်ညံ့ညံ့ နေ့ ့တစ်နေ ့ဖြစ်သည် ။

##########################

ရှစ်ရက် မြောက်သော နေ ့ ။ ။

___________

ခေတ်သစ်စာရေးဆရာ တစ်ယောက်၏ စာအုပ်ကို ဖတ်မိသည် ။

“ရွှေခွက်နဲ ့တောင်းလည်းသူတောင်းစားပဲ “

ဆိုသည့်စကား ပါသည် ။

ကျွန်တော် အလွန့်အလွန် သဘောကျသွားသည် ။

နောက်ထပ်

(( အဲသည် စာရေးဆရာ ရေးထားသော ))

စာအုပ်တစ်အုပ်ထဲမှာလည်း

ကျွန်တော် သဘောကျသော စကားလုံးတစ်လုံး ထပ်တွေ့ ့ပြန်သည် ။

ဇာတ်ကောင်မင်းသမီးလေး၏ အလှကို ”သနပ်ခါးလိမ်းထားတဲ့ ပန်းကလေးတစ်ပွင့် ‘‘ ဟု တင်စားထားသည် ။

ဖတ်ပြီးးး မြင်ယောင် ကြည့်ရုံနဲ့ အတော်လေး ကြည်နူးနှစ်သက်စရာ ဖြစ်နေသည်။

အင်းးးးး

ကျွန်တော်လည်းးးးးး

သနပ်ခါးလိမ်းထားတဲ့ ပန်းကလေးတစ်ပွင့်ကို

ဘာခွက်မှ မပါပဲ (( ခွက် မရှိပဲ ))

လက်ဖြန် ့တောင်း ယူဖူးသည်။

ကျွန်တော်သည် ( _________ ) တစ်ယောက်ဖြစ်ဖူးသည် ။

###################

ကိုးရက် မြောက်သောနေ့ ။ ။

__________

စာရေးစားပွဲ မှာ ထိုင် / ကော်ဖီ ခါးခါး တစ်ခွက် ကို ကိုင်ပြီးး

ဖတ်လက်စ Poest Modern Art ဆိုင်ရာ ကျမ်းငယ်တစ်အုပ်ကို ဖတ်မလို ့ကြံတုန်းး

နံရံမှာ ချိတ်ထားသော ရွက်ဆုတ်ပြက္ခဒိန်လေးဆီ

အကြည့်ရောက် မိသည် ။

“မနေ ့က ´´ ကို

ဆွဲဆုတ် လွှင့်ပစ်ရဦးမည် ။

” မနေ ့က အလင်းဆက် ”

သေဆုံး သွားလေပြီ။

” ဒီနေ ့အလင်းဆက် ”

ဒီနေ ့မှာ … … ဘာဆက်လုပ်မလဲ ဆိုသော မေးခွန်းဝင်လာသည် ။

___________________

ကောင်းကင်ကို မော့ ကြည့်မိသည်။

ကျွန်တော် ကြည့်လိုက်သည့် အခိုက်မှာပဲ . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . .

±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±

လေးစားစွာဖြင့်

အလင်းဆက်

(((( ဘယ်ဝတ္ထု ကိုမှ မှီငြမ်းခြင်း တုပခြင်း မရှိပဲ / ကျွန်တော့် အတွေးကို ကျွန်တော်ရေးတတ်သလို ချရေးထားသော စာပေ ဖန်တီးမှု ပုံစံတစ်ခုသာဖြစ်ပါသည် ။ )))