”Might is right ”မဟုတ်… / ”Right is might ”
alinsettအပြင်မှာ နေ့ခင်းလား….
ညနေလား….
ဒါမှမဟုတ် ညလား….
ဘာမှန်းသေချာမသိလောက်အောင်ပင် …..ဤအခန်းက . . .လုံခြုံလွန်းနေသည် ။
တကယ်ဆို ယောကျာ်းတစ်ယောက်နေသောအခန်းတစ်ခန်းသည်….ဤမျှလုံခြုံစရာမလိုလည်း ဖြစ်သည်။
တစ်ခါတစ်ရံတွင် ဆောက်တည်ရာမဲ့လောက်အောင် . . .
ဘဝ၏ လုံခြုံမှုများ ပျောက်သွားတတ်တာတော့ သတိရ ရမည် ။
ကြောက်မက်တုန်လှုပ်ဖွယ်ရာ မျှော်လင့်ချက်ကင်းမဲ့မှုများသည်….
ထင်မထားသော အချိန်မျိုးမှာ …မထင်မှတ်သော နေရာကနေ ဘွားခနဲ ပေါ်လာတတ်သည်မဟုတ်လား။
အဲသည်လိုအခါမျိုးမှာ သွေးရူးသွေးတန်း ဖက်တွယ်ပြီး အားကိုးရာတစ်ခုခုရှာတွေ့ဖို့ တော်တော်ဖြစ်နိုင်ခဲသေးသည်။ကိုယ့်ကို ကိုယ် အားကိုးရမယ်လို့ ဘယ်လောက်ပဲ အားတင်းထားပါစေဦး။
အားကိုးရာကို တခြားတစ်ခုခုဆီ လှမ်းကြည့်ရှာဖွေမိတတ်သည့်
အဖြစ်တွေ ကြောက်စရာကောင်းသော ကြမ္မာဆိုးနှင့် တိုးချိန်တွေမှာ ရှိသည် ။
မယုံမရှိနဲ ့။အခုရော. . . .
ဤအခန်း. . . .
ဘယ်လောက်များ လုံခြုံစိတ်ချရလို့လဲ။
အခန်းတံခါးကို ဝုန်းခနဲ ဖြိုဖျက်ချပြီး အန္တရာယ်တစ်စုံတစ်ရာ ဝင်လာနိုင်သည်။
သို့တည်းမဟုတ် . ..
ကိုယ်လျှောက်နေတဲ့ လမ်းမျိုးပေါ်က ….
ညတွေမှာမှ လာဆွဲကြသည်။
တစ်ယောက်တည်းသမားတွေအတွက် . . . ညသည် . . .သက်သေမဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ဆွဲလက်စပန်းချီကားကို အနီရောင်ကနေ အဖြူရောင် ပြောင်းလိုက်ဦးမှပဲ။
အနီရောင်အောက်ခံပေါ်က အဖြူရောင် ငှက်ရုပ်နဲ့ အလံ ပုံရိပ်. . .
တိတ်တိတ်ကလေးပဲ ရှိစေဦး။ညတွေဟာ စိတ်မချရသေးသ၍တော့. . .
အနုပညာလည်း စင်ပေါ်မှာ ကာရန်လွတ်…. မကနဲ့။
အနုပညာရေ. . .
လောလောဆယ်မှာ. . .
သင်္ကေတကို ခပ်ကွယ်ကွယ်ပြ
ချောင်ကြိုချောင်ကြားမှာ လှနေပါဦးကွယ်. . .
တစ်ချိန်မှာတော့. . .
တကယ် ရ ရမယ် ။
အခု. . . . ဈေးကျတယ် ။
အပြင်ဘက်မှာ. . . တစ်ယောက်ယောက် လာနေသလား ။
ခြေသံတရှပ်ရှပ်ကို ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်များ ကြားရသလားလို့. . . .
ဟော. . . နားထောင်ကြည့်. . .
မီးခိုးနံ ့ ရတယ် ။
အပြင်က ဖွင့်ကြည့်နေသလားလို ့… ။
တံခါးလက်ကိုင်ဘုလေး လည်နေပြီလား… ။
အထဲက ထ မဖွင့်ပေးသ၍ …..
တစ်ယောက်ယောက်ဝင်လာမှာကို မလိုလားသူမှန်း သိပြီး….
ဘယ်တော့မှ တံခါး ထဖွင့်ပေးမှာ မဟုတ်မှန်းသာ …သူတို ့သိရင်. . .
သိတာနဲ့ တံခါးကို ဖျက်ပြီး ဝင်လာလိမ့်မယ် ။တံခါးချပ်ရဲ့ အတွင်းဘက် အခန်းရဲ့ တစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ပေါ်မှာ တွေတွေငေးငေးး ထိုင်နေတဲ့ ကိုယ့်ကို တွေ ့ရင် သူတို့ ဘယ်လိုထင်မှာပါလိမ့်။
သူတို့ တစ်ခုခု ထင်မှာက အရေးတော့မကြီးပါဘူးလေ။သူတို့. . .
ကိုယ့်အခန်းထဲ ဝင်လာရင် ဘွတ်ဖိနပ်တွေ ချွတ်ပါ့မလား။
သေနတ်တွေ တရမ်းရမ်းနဲ့ ကိုယ့်ကို ချိန်မှ ချိန်ကြပါ့မလားလို့တော့ စိုးရိမ်စရာမလိုဘူး ။
”စစ်ဆေးစရာရှိလို့ လိုက်ခဲ့စမ်း”
အဲဒီလိုပြောပြီး ဆွဲခေါ်ရင် ကိုယ်က ဘာများ ပြန်ပြောခွင့်ရှိမလဲ ။
ညကြီးအချိန်မတော်မှာမှ စစ်ဆေးစရာရှိတယ်ဆိုတဲ့
အကြောင်းးပြချက်နဲ့ လာခေါ်ခြင်းဟာ
ပုံမှန်တော့မဟုတ်ဘူးလေ။
ကဲ ပြောစမ်းပါဦးကွယ်. . . ယုံကြည်ချက်တစ်ခုကြောင့် အသက်နဲ့ ဘဝကို စတေးပြီး လူတွေအများကြီးအတွက် အကျိုးရှိမှာလေး လုပ်နေသူကို
အပြစ်သားလို ဆွဲခေါ်မှာလား။
တကယ်ဆို ဒါမျိုး လုပ်နေသူအတွက် ဆုတံဆိပ်တွေနဲ့ မထိုက်တန်ပေဘူးလား။ ဆုတံဆိပ်တွေ ရချင်လို့ လုပ်နေတာ မဟုတ်ဘူး။ လက်ခုပ်သံဟာလည်း လိုရင်းမဟုတ်ဘူး ။ ဒါလေးတော့အရေးကြီးတယ်။
*********************************************************************************
”အင်အားသည်အမှန်တရား” ( Might is right ) ဆိုတဲ့ အယူအဆကြီးလက်ကိုင်ထားတဲ့ လူတစ်စုကို …
”အမှန်တရားသည်အင်အား”( Right is might ) ဖြစ်ကြောင်းး ပြခဲ့ချင်သေးတယ်။
လက်နက်နဲ့ မပြပါဘူး။
အသိတရားနဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းအေးအေးလေး. . .ပြဖို့ပါပဲ ။
ကျေးဇူးပြု၍ . . .
အကြမ်းတော့ မဖက်နဲ့ကွယ် ။
အဖက်ကြမ်းလွန်းရင် အသက်ရှူကြပ်တတ်သလိုမျိုး
ပေါ့။ ခံစားရခက်တယ် ။
ဒါပေမယ့် တိုင်းရေးပြည်ရေးဆိုတာ အချစ်ရေးထက် ပို သိမ်မွေ့ပါတယ်လေ ။
ကိုယ်တို့ . . .
ဘယ်လို ကိုင်တွယ်နေမှာလဲ ။တကယ်ဆို လမ်းရှိလျက်နဲ့ ခြေထောက်တွေ ရိုက်အချိုးခံနေရတာ. . . .
ရင်နာလို့မဆုံးကြပါဘူး ။ကဲ. . . . ကဲ. . . .ရှိစေဦး။ ကိုယ်တို့အားလုံး. . .တစ်ယောက်ချင်းစီကို. . .
ဟောဒီလို ညသန်းခေါင်မျိုးမှာ
(အခု. . .ညသန်းခေါင်ရောက်နေပြီပဲ ထားပါတော့) အခုလို တစ်ယောက်တည်း အတွေးတွေ ဝေဆာနေတုန်းမှာ
အခန်းတံခါးကို ဝုန်းခနဲ ဖြိုချပြီး ဘွတ်ဖိနပ်သံတွေ တအုန်းအုန်း
သေနတ်ပစ်သံတွေ တဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ လာနှိမ်နင်းပါစေဦး။
ပြီးသွားပြီလား ။
မှတ်ထားကွယ် ။
သမိုင်းဆိုတာ ဘယ်တော့မှ မသေဘူးကွဲ့ ။ ခပ်ယဲ့ယဲ့လေးကျန်ချိန်မှာတောင်သွေးနဲ့ရေးတဲ့ စာမျက်နှာတွေ အစပြန်ပေါ်လာတတ်တယ်လေ။
ဝင်လာလေ။ ဝင် လာလာချင်း မြင်ရမှာကို မြင်ယောင်ကြည့် ။
ဆယ့်ငါးပေပတ်လည် အိပ်ခန်း ။
တစ်ယောက်အိပ်ကုတင်တစ်လုံး
ကပ်လျက်မှာက စာရေးစားပွဲတစ်လုံး။
အပေါ်မှာ ရေးလက်စ ဗလာစာအုပ်တစ်အုပ်နဲ့ ခပ်စောင်းစောင်း အသော့နှင်ရေးထားတဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ လက်ရေးစာလုံးအပြာတွေ. . .
စာရေးစားပွဲအပေါ်ဘက်က နံရံပေါ်က သံချိတ်ကလေးမှာ ဝယ်ထားပြီး မသောက်ဖြစ်တဲ့ (မသောက်ဖြစ်ပြီး မပစ်ဖြစ်တဲ့ )
ကျဆိမ့်လက်ဖက်ရည် ပါဆယ်တစ်ထုတ် ။
ဖတ်ရင်း ချထားရင်း နောက်တစ်အုပ် ထုတ်ဖတ်ရင်း ချထားရင်းနဲ့ ရှုပ်ပွနေတဲ့ ဖတ်စရာစာအုပ်တွေ. . . .
ဇော်ဂျီလည်း ပါရဲ့
မင်းသုဝဏ်လည်း ပါရဲ့
ကြယ်ကြွေသတို့သားလည်း ပါရဲ့
ဇာဂနာလည်း ပါရဲ့
နေဇင်လတ်လည်း ပါရဲ့
ပြီးတော့. . . .( –) လည်း ပါရဲ့။
Jame Joyce ရဲ ့…” Ulysses ”လည်း..ပါရဲ ့… ။
Elliot ရဲ ့… ” The waste land ”လည်း..ပါရဲ ့… ။
William Faulkner ရဲ ့… ”The Sound and fury”လည်း.. ပါရဲ ့… ။
Albert Camus ရဲ ့…. ”The outsider”လည်း…ပါရဲ ့… ။
Hemingway ရဲ ့… ”A farewell to Arms ”လည်း..ပါရဲ ့… ။
ပြီးတော့ အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်တည်းသော လူ. . .
ကုတင်ပေါ်မှာ …..
ခပ်တွေတွေရှိနေတဲ့…..
ကချင်ပုဆိုးကွက်စိတ်နဲ ့ အဖြူရောင် ရှပ်အကျီ င်္လည်ကတုံးကို ….ရင်ဘက်ကြယ်သီးနှစ်လုံးဟပြီး….ဝတ်ထားသူ. . .
နေစမ်းပါဦး ။
အဲဒါ. . . .
ဘယ်သူပါလိမ့်. . .
—————–
အလင်းဆက်(Gazette)
7 / 7 / 2014 / 23 : 15
20 comments
nicolus agral
July 13, 2014 at 11:17 am
I can feel sense of insecurity in your heart.
alinsett (gazette)
July 13, 2014 at 11:28 am
😆
😆
မည်သို ့ပင်….ဆိုစေကာမူ… Thank you ပါ.. ခည ။
ရွှေညာသား
July 13, 2014 at 12:03 pm
ကြိုက်တယ်ညီလေးရေ…..
ဆက်လုပ်…အားပေးတယ်….
alinsett (gazette)
July 13, 2014 at 2:04 pm
လာ အားပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါ အစ်ကိုရေ. .
ဇီဇီ
July 13, 2014 at 12:11 pm
Might is right လိုု့ ထင် တဲ့ သူတွေ ကျတော့ လည်းးး အရေးးးဟယ် အကြောင်းးဟယ် ဆိုု ကိုုယ် မှန်ကြောင်းး သက်သေပြဖိုု့ လုူစုု ပြီးးး ကြိုးးးစားးးနေကြတုုန်းးးးးး
အဟိ ခုုခိ ခုုခိ
:mrgreenn:
alinsett (gazette)
July 13, 2014 at 4:07 pm
မမဂျီး ဇီရေ
အဲ့ဒိလို လူစုပြီးတော့ရော
သူတို့အမှန်တရားကို ပြနိုင်လို့လား
တစ်ယောက်တစ်ပေါက်နဲ့ အောက်တောက်တောက်ကြီးဖြစ်ပြီး
(အလိုလိုမှ တစ်ယောက်ထဲနဲ့ သုံးဖွဲ့ ကွဲချင်ချင်/မင်းတစ်ဖွဲ့ ငါတစ်ဖွဲ့ မင်းရယ်ငါရယ်တစ်ဖွဲ့)
အုပ်စုဖွဲ့အင်အားစုတော့လည်း
အမှန်တရား မပြနိုင်တဲ့အပြင်
ပေါက်တတ်ကရတွေကို ဖြစ်လို့
အဟိ
ခင် ခ
July 13, 2014 at 12:36 pm
တစ်ခါတုန်းက သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်
စနစ်တစခုအောက် မနှစ်မြို့ရောက်လို့
တွန်းလှန်စာရေး ဒသနတွေး
ထောင်နန်းလည်းစံ နှိပ်ဆက်ခံပြီး
မဆုတ်မနစ် ကလောင်သွေးကာ
မသေခင်လေး မှာရှာသေးတယ်
တစ်ယောက်မှသည် တစ်သောင်းအားရောက်
တူညီမျှရင် ဒို့ပြည်သာယာကောင်းပါရဲ့။
မင်းဝေစကား ခုပင်ကြားသည်
လွမ်းလှပါတယ် တစ်ခါတုန်းအခါကွယ်။
alinsett (gazette)
July 13, 2014 at 2:02 pm
အဲဒါ . . .
ဘယ်သူပါလိမ့်. . .
အမှန်တရားတွေ စုစည်းထားရင်
အင်အား ဖြစ်ပါတယ်ကွယ်
🙂
ခင် ခ
July 14, 2014 at 3:05 pm
အဲဒါ ဘယ်သူပါလိမ့် အမေးကိုဖြေရရင် တာရာမင်းဝေ ပါ။
ကိုအလင်းဆက်ပိုစ့်လေးဖတ်ပြီး သူ့တို့မိသားစုကိုသတိရသွားလို့ စပ်မိစပ်ရာရေးခြစ်လိုက်တာလေ။
Shwe Ei
July 14, 2014 at 8:57 am
အမှန်တရားတွေစုစည်းတော့ အင်အားဖြစ်အိ..
အမှန်တရားဆိုတာ ဘာမှန်းမသိသူတွေ စုစည်းတော့ ပိုကြီးတဲ့ အင်အားဖြစ်အိ 😛
alinsett (gazette)
July 14, 2014 at 9:43 am
မမချွေအိ ရဲ ့.. စာသားလေးကလည်း.. အလန်းကြီးဗျ… ။
ဟုတ်သား…
အမှန်တရားဆိုတာ ဘာမှန်းမသိသူတွေ စုစည်းတော့ ပိုကြီးတဲ့ အင်အားဖြစ်တတ်သေး၏ိ ။
ဒါပေမယ့်… အဲဒီ အင်အားက… တကယ့်အင်အားတော့မဟုတ်သေးပါဘူးကွယ်.. ။
ဦးကြောင်ကြီး
July 14, 2014 at 10:18 am
အဲလာဒေါ့ ငါမသိ.. ဆွိမွ၊ နမ်းဒေါ်လျှာထူ၊ ရွှေကျိတို့ကတော့ မိုက်ဟီ မိုက်ဟီနဲ့ တမိုက်ထဲမိုက်နေဒါ သွေ့ဖူးဒယ်.. အလဂါး ဆံကုန်မြေလေးဒွေ..
ဇီဇီ
July 14, 2014 at 10:21 am
ဟုတ်သယ်လေ။
မနာလိုမဖြစ်နဲ့။
သများမှာ စုံတွဲပုံတောင် ရှိသေးတယ်။
ခိခု ခိခု
:s:
alinsett (gazette)
July 14, 2014 at 10:24 am
တိန် တိန် တိန် ( သုံးခါတိန် )
kyeemite
July 14, 2014 at 2:43 pm
အခုပဲ စာကြမ်းပိုးတို့ပို့စ်ဖတ်လာတယ်…အဲ့မှာလည်း မလုံခြုံသောဘွများအကြောင်းပဲကွ…
ဗမာပြည်မှနေရင်တော့ ဒီလိုပဲ မလုံမခြုံသောဘဝတွေနဲ့ စခန်းသွားနေကြရအုံးမှာပဲကွာ..
alinsett (gazette)
July 14, 2014 at 7:11 pm
ဦးကြီးရေ…..
ဒီတိုင်းပြည်မျာနေတဲ့လူတော်တော်များများကတော့…
မလုံခြုံသော ဘဝတွေပါပဲ…။
စိတ်ပျက်စရာ..နော်.. ။
san san tint
July 14, 2014 at 4:59 pm
အစကနေအဆုံး မရေမရာအဒိတ်ပယ်နဲ့ဝါကျတွေချည်းပဲနော်။
ဖတ်ရတာတခုခုလိုနေသလိုလို တခုခုပိုနေသလိုလိုနဲ့
ပြီးတော့ ပို့ ခေါင်းစဉ်နဲ့အထဲကအကြောင်းအရာက သိပ်လဲမဆိုင်သလိုပါပဲလား
alinsett (gazette)
July 14, 2014 at 7:18 pm
တိန်
san san tint တဲ့လား ။ အသစ်ကြီးထင်တယ် ။
အစကနေအဆုံးထိ မရေရာတဲ့အဓိပ္ပယ်ဝါကျတွေချည်းပဲ..ဆိုတာလေ…
အဲဒီအစကလေးကလည်း..ဟုတ်ပါတယ်။ ဝေဝါးဝါးနိုင်မှုကို.. ဖော်ပြပြီး စလိုက်တာပါ ။
————-
ပြီးတော့
ဆိုတဲ့ အဆုံးသတ်ကလည်း…
ဟုတ်ပါတယ်. ..။
ဝေဝေဝါးဝါးပါပဲ.. ။
တမင်အဲ့ဒီအတိုင်း တင်ပြလိုက်မိတာပါ ။ ဘာလို ့လဲ..ဆိုတော့….
ဘဝမှာ ဝေဝေဝါးဝါးနိုင်မှုကြိးပါ..လို ့..ခံစားမိချိန်မှာ..ချရေးဖြစ်တာလေ.. ။
————————
ခေါင်းစဉ်နဲ့.. သိပ်မလိုက်ဖက်ဘူးလား ။
ကျနော်ကိုယ်တိုင်လည်း..အဲဒီလိုတော့ ခံစားမိလိုက်သေးတယ် ။
အစက..အဲဒီပိုစ့်ခေါင်းစဉ်ကို.. .. အခန်းထဲကလူ လို ့ပေးထားတာ…။
ဒါပေမယ့်… တကယ်တမ်း ပေးဖြစ်သွားတော့… အဲဒါမဟုတ်ပဲ. …
”Might is right ”မဟုတ်… / ”Right is might ” ဖြစ်သွားတယ်ပေါ့ ။
လာရောက် ခံစားပေးတာ ကျေးဇူးပါ ။
Yae Myae Tha Ninn
July 16, 2014 at 3:25 pm
အမြင်တိုင်း ဝေဖန်ရမလား.. 🙂 ဒါဆို ပြောကြည့်မယ်.. စာသားတွေ ဖောင်းပွနေသေးတယ်.. ကျစ်လျစ်မှု နည်းနေတာပေါ့… ပြီးတော့ ကဗျာဆန်ရမယ် မပြောဘူး.. သို့သော် စကားပြေဆန်နေတယ်..
အသော့နှင်ရေးထားတဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ လက်ရေးစာလုံးအပြာတွေ. . .
စာရေးစားပွဲအပေါ်ဘက်က နံရံပေါ်က သံချိတ်ကလေးမှာ ဝယ်ထားပြီး မသောက်ဖြစ်တဲ့ (မသောက်ဖြစ်ပြီး မပစ်ဖြစ်တဲ့ )
ကျဆိမ့်လက်ဖက်ရည် ပါဆယ်တစ်ထုတ် ။
ဖတ်ရင်း ချထားရင်း နောက်တစ်အုပ် ထုတ်ဖတ်ရင်း ချထားရင်းနဲ့ ရှုပ်ပွနေတဲ့ ဖတ်စရာစာအုပ်တွေ. . . .
ဇော်ဂျီလည်း ပါရဲ့
မင်းသုဝဏ်လည်း ပါရဲ့
ကြယ်ကြွေသတို့သားလည်း ပါရဲ့
ဇာဂနာလည်း ပါရဲ့
နေဇင်လတ်လည်း ပါရဲ့
ပြီးတော့. . . .( –) လည်း ပါရဲ့။
ပြီးတော့ အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်တည်းသော လူ. . .
ကုတင်ပေါ်မှာ …..
ခပ်တွေတွေရှိနေတဲ့…..
ကချင်ပုဆိုးကွက်စိတ်နဲ ့ အဖြူရောင် ရှပ်အကျီ င်္လည်ကတုံးကို ….ရင်ဘက်ကြယ်သီးနှစ်လုံးဟပြီး….ဝတ်ထားသူ. . .
နေစမ်းပါဦး ။
အဲဒါ. . . .
ဘယ်သူပါလိမ့်. . .
အဲဒါလေးတွေတော့ ကြိုက်တယ်.. 🙂 ချောတီးနော်… လွန်တာရှိ ဝန္ဒာမိပါ…
alinsett (gazette)
July 16, 2014 at 6:05 pm
စာသားတွေ ဖောင်းပွနေသေးတယ်.. ကျစ်လျစ်မှု နည်းနေတာပေါ့… ဆိုတာလေး…
အဲဒီဝေဖန်မှုလေးကို..ကျနော်လက်ခံပါတယ်ဗျာ.. ။
ကျနော် ဒီလို စာကို ကျစ်လျစ်အောင်ရေးရမယ်.လို ့….တွေးမိပေမယ့်..
ကျစ်လျစ်အောင်….မရေးနိုင်သေးတာ..ဝန်ခံပါတယ်ဗျျို ့..
ဖတ်ရှု အားပေးရုံမက..ဝေဖန်ဆွေးနွေးပေးတဲ့အတွက်… ကျေးဇူးပါဗျာ..
ချစ်ခင်လျက်