DONATING TO MONKS IS FAR NOBLER THAN DONATING TO BUDDHA II
This is a continuation of the previous one below:
https://myanmargazette.net/?p=29429&cpage=1#comment-48186
Up to now, we have 2 comments in this first one. It has 53 hits already in just one day or so.
For your viewing convenience, there are also some more detailed discussions and comments in link below:
https://myanmargazette.net/?p=10871
They are on Page 1, items # 14 to 16 from the top downwards.
Mingun Sayadaw’s Anudipani clearly and definitively says that donating to monks cannot be nobler or worthier than donating to Buddha.
It says there are 14 levels of noble donations. Donating to monks ALWAYS is below donating to Buddha.
Indeed, there are two Buddha levels with a non teaching Buddha coming in second to Buddha.
Noble persons like monks are even differentiated by various spiritual attainment levels.
Monks without morals are OUT!
Donating to bad monks earned no kutho/merit in Buddha’s time.
Donating to bad monks earned very little kutho after Buddha’s passing away.
Exceptions: Donating to monks, HEADED BY BUDDHA HIMSELF, was nobler or worthier than donating to Buddha alone.
After Buddha’s death, donating to monks HEADED BY A BUDDHA STATUE is nobler than donating to Buddha alone.
NOTE: Azusa Temple monk, in the flyer, purposely omitted Buddha or the important words “headed by Buddha statue.”
So, what he said is FALSE and is a LIE!
It’s a Vinaya offense and is very “Nga yare gyi” for a knowledgeable monk to do so.
SOURCE:
http://web.ukonline.co.uk/buddhism/mingun2.htm
BTW, Mingun Sayadaw (1911 – 1992) was a famous monk scholar and sage.
http://www.tbsa.org/articles/MingunSayadaw.html
The Guinness Book of Records of 1985 has this entry:
Human memory: Bhandanta Vicitsara (sic) recited 16000 pages of Buddhist cannocial texts in Rangoon, Burma in May 1954. Rare instances of eidetic memory the ability to project and hence “usually” recall material are known to science.
The Venerable Mingun Sayadaw U Vicittasarabhivamsa was the first even in the Buddhist lands to win the titles Tipitakadhara Dhammabhandagarika (Bearer of the Three Pitakas and Keeper of the Dhamma Treasure).
See the difference between Mingun Sayadaw and the Azusa monk and what they were saying.
One comment
weiwei
October 20, 2010 at 7:38 pm
သိပ်နားလည်လို့မဟုတ်ပေမယ့် နားလည်သလောက်တော့ ပြောကြည့်မယ် .. လှူဒါန်းတယ့်ဒါနကုသိုလ်ရဲ့ မြင့်မြတ်မှုနဲ့အကျိုးပေးမှုက လှူဒါန်းသူနဲ့သာလျှင်ပိုသက်ဆိုင်တယ် … ညောင်စေ့လောက်လှူပြီး ညောင်ပင်ကြီးလောက်ရတယ်ဆိုတယ့် သဘောမျိုးပေါ့ .. အလှူခံပုဂိုလ်ရဲ့မြင့်မြတ်မှုကိုမူတည်ပြီး အကျိုးကျေးဇူးများတာကလဲ မှန်သင့်သလောက်တော့မှန်ပါတယ် … ဒါပေမယ့် ဘုရားကိုလှူဒါန်းတာနဲ့ သံဃာကိုလှူဒါန်းတာ ဘယ်ဟာက ပိုမြင့်မြတ်တယ်ဆိုတယ့် ပြသနာမျိုးကတော့ မရှိသင့်ဘူး .. အဲဒါကို ငြင်းခုန်နေမယ့်အစား အလှူဒါနပြုတယ့်သူက သာသနာတော်အတွက်လိုအပ်တယ့်နေရာမှာ ဗုဒ္ဓအဆုံးအမတိုင်း အနစ္စသဘောကို နှလုံးသွင်းပြီး နိဗ္ဗာန်ကိုရည်မှန်းတယ့်စိတ်နဲ့ လှူဒါန်းမယ်ဆိုရင် ဘာကိုမှ ထပ်ပြီးစဉ်းစားစရာ ငြင်းခုံနေစရာမလိုဘူးလို့ပဲ ထင်ပါတယ် …
ဝေလာမသုတ်ထဲမှာဖတ်ဖူးတာကတော့ ပစ္စည်းနဲ့ပတ်သက်လို့ အမြတ်ဆုံးအလှူကတော့ ဘုရားအမှူးပြုသော သံဃာတော်အရှင်မြတ်များအတွက်ရည်မှန်းပြီး ကျောင်းသင်္ခန်းဆောက်လှူခြင်းပါပဲ …. ဒါနကုသိုလ်ထက် များစွာ သာလွန်တာကတော့ မေတ္တာဘာဝနာပွားများခြင်းနဲ့ တကယ့်မြတ်မြင့်တယ့် အမြတ်ဆုံးအလုပ်ကတော့ လက်ဖျစ်တစ်တွတ်စာ ဝိပသနာတရားရှုမှတ်ခြင်းပဲ ဖြစ်ပါတယ် …