ဘာသာစကား , language (or) communication
weiwei
မြန်မာစာပို့စ်ကိုဖတ်ရင်း အတွေးတစ်ခုဝင်လာပါတယ်။ အဲဒါကတော့ ဘာသာစကားပါ။ ဘာသာစကားဆိုတာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် နားလည်အောင် ပြောကြတယ့် ကြားခံဆက်သွယ်ရေးပေါ့။ စကားမပြောတတ်တယ့်သူလဲ သူများနားလည်အောင် body language နဲ့တော့ ဆက်သွယ်ရတယ်လေ။ မိခင်ဘာသာစကားနဲ့ ကိုယ့်လူမျိုးအချင်းချင်းကြားမှာ လွယ်လွယ်ကူကူပြောဆိုနိုင်ပေမယ့် တခြားနိုင်ငံနဲ့လူမျိုးတွေကြားထဲရောက်သွားတယ့်အခါမှာတော့ အချင်းချင်းနားလည်တယ့် ဘာသာစကားတစ်ခုကို အလိုလိုတီထွင်မိသွားပါတော့တယ်။ ကျွန်မတရုတ်ပြည်မှာ ကျောင်းတက်ဖို့ရောက်သွားတယ့်အချိန်မှာပေါ့။ နိုင်ငံခြားသားကျောင်းသားတွေနေတယ့်အဆောင်တစ်ခုမှာ နေရတယ်။ နိုင်ငံပေါင်းစုံဆိုတော့ စကားလဲ ပေါင်းစုံပေါ့။ အင်္ဂလိပ်စကားပြောတတ်တယ့်သူနဲ့ သိပ်မခက်ခဲလှပေမယ့် စပိန်စကား ရုရှစကားနဲ့ ပြင်သစ်စကားကိုပဲ ပြောတတ်တယ့်သူတွေနဲ့တွေ့တယ့်အခါမှာတော့ အချင်းချင်းနားလည်ဖို့ ကြိုးစားပြီးပြောရပါတော့တယ်။ တရုတ်စကားတစ်မျိုးထဲကိုပဲတတ်တယ့် တရုတ်လူမျိုးနဲ့စကားပြောတယ့်အခါမှာပဲ အခက်အခဲတွေရှိပါတယ်။ ဗမာသူငယ်ချင်းကလဲ ရှိနေတော့ ကျွန်မမှာ ဘာသာစကား ၃ ခုနဲ့ ပတ်ချာလည်နေပါတော့တယ်။ တရုတ်ဘာသာသင်တယ့်အတန်းထဲမှာတော့ ကျွန်မတို့ကျောင်းသားအချင်းချင်းကြားမှာ Chinglish ဆိုတယ့်စကားတစ်ခု အလိုလိုတီထွင်ပြီးသားဖြစ်သွားပါတယ်။ အချင်းချင်းနားလည်ပြီး အဆင်ကိုပြေလို့ပါပဲ။ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေမှာ ကျွန်မတို့ ဗမာကျောင်းသားအချင်းချင်းဆုံကြတယ့်အချိန်မှာ ကျွန်မတို့ကလဲ Chimyanglish ဆိုတယ့် ၃ ဘာသာပေါင်းထားတယ့် စကားတစ်ခုကို တီထွင်ပြီးသားဖြစ်နေကြတာကို တော်တော်နဲ့တော့ သတိမထားမိကြဘူး။ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလိုက်ပြီး ဘာသာစကားပြောင်းလဲလာတယ့် သဘာဝကို ဆိုလိုတာပါ။ စားလို့ကောင်းလားလို့ မေးတယ့်အခါ ပြန်ဖြေတယ့်သူက သူ့အလိုလို hao ဟောင်လို့ ပြန်ဖြေမိနေပါတယ်။ ဒီနေ့ နေရတာ မ ရှူးဖူ (shufu) လိုက်တာလို့ ပြောမိတယ်။ shufu ဆိုတာက သက်တောင့်သက်တာရှိတာကိုပြောတာပါ။ ဗမာလိုပြောရင် ရှည်မယ့်စကားတွေကို ကျွန်မတို့က အလိုလို တရုတ်လိုပြောမိနေပြီး အချင်းချင်းလဲ အလိုလိုနားလည်နေတော့တာပဲ။ ငါ့လောင်ရှစ် (laoshi) က မမိုက်ပါဘူးဟာလို့ ပြောမိတယ်။ laoshi ဆိုတာ ဆရာလေ။ register လုပ်ပြီးပြီလား စသဖြင့် ကျွန်မတို့သုံးနေကျ အင်္ဂလိပ်စာကလဲ ပါလိုက်သေးတယ်လေ။ ချောင်းရှစ် (chaoshi) သွားလိုက်အုန်းမယ်။ ချောင်းရှစ်ဆိုတာ supermarket ကိုပြောတာပါ။ အဲဒီလိုနဲ့ မသိမသာ တရုတ်စာလုံးတွေက ကျွန်မတို့သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ကြားထဲမှာ နေရာယူလာခဲ့ပါတယ်။ သောင်ရှီးက ငါ့ paper ကို ပုဟောင်တယ့်။ သောင်ရှီးဆိုတာက supervisor ပါ။ အဲဒီလိုနဲ့သာသာ ၃ ခုကို ပြောတာအကျင့်ပါရင်း ရန်ကုန်ကို ပြန်ရောက်လာပါတော့တယ်။ အိမ်လဲရောက်ရော စကားတစ်ခါပြောတိုင်း စဉ်းစားနေရတော့မှ သတိထားမိသွားတယ်။ ခဏပါ တစ်လလောက်ကြာတော့ မိခင်စကားနဲ့အများနားလည်အောင်ပဲ ပြန်လည်အကျင့်ပါသွားပါတယ်။
ရီစရာအဖြစ်အပျက်လေးတစ်ခုပြောပြချင်သေးတယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက်တစ်ခုမှာ ကျွန်မနဲ့ဗမာသူငယ်ချင်းရယ် အာဂျင်တီးနားက သူငယ်ချင်းရယ် ၃ ယောက် ခရီးအတူထွက်ကြတယ်။ တစ်ပတ်ခရီးပါ။ စထွက်တာနဲ့ ကျွန်မတို့ ဗမာ ၂ ယောက်က ဗမာစကားပြောတာပေါ့။ သူက အင်္ဂလိပ်လို ဒါမှမဟုတ် တရုတ်လိုပြောတယ့်။ ကျွန်မတို့ကလဲ ကျောင်းပိတ်တုန်းတွေ့ရတာရော အမြင်မတော်တယ့်သူတွေအတင်းကိုပြောချင်တာရောဆိုတော့ သူများတွေနားမလည်တယ့် ဗမာစကားနဲ့ပဲပြောတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ၃ ရက်လောက်လဲနေရော အာဂျင်တီးနားသူငယ်ချင်းက သိသွားပါလေရော။ ကျွန်မတို့အံ့ဩသွားတယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီးသိလဲလို့မေးလိုက်တော့ နင်တို့ပြောတယ့်အထဲမှာ အင်္ဂလိပ်စာလုံးတွေအများကြီးပါနေတယ်တယ့် … တရုတ်လိုကလဲ တစ်ခါတစ်လေပါသွားသေးတယ်လေ။ သူက ကျွန်မတို့အကြောင်းကိုလဲ သိတယ့်သူငယ်ချင်းဆိုတော့ ဘာပြောတယ်ဆိုတာကို မှန်းလို့ရတယ်တယ့်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်မတို့ ၂ ယောက်လဲ တိုင်ပင်တာပေါ့။ ငါတို့ ဗမာစကားစစ်စစ်ပဲပြောတော့မယ်ပေါ့လေ။ ဒါပေမယ့် တစ်ချို့စာလုံးတွေက မွေးစားစာလုံးတွေများနေတာရော အကျင့်ပါနေတာရောနဲ့ ဗမာစကားစစ်စစ် (၁၀၀%) ပြောဖို့ အတော်ပင်ပန်းခဲ့ပါကြောင်း …..
7 comments
naywoonni
October 25, 2010 at 3:11 pm
ကျွန်တော်လည်းဒီနေ့ညရုပ်မြင်သံကြားကလေလုံးကျောက်ကန်ပွဲသွားကြည့်မလို့
လူမြို့ကြီးအသင်းနဲ့အသဲရေအိုင်အသင်းကန်မှာလေ………..
လောင်းကြေးကလည်းကောင်းတယ်ဗျာ
ဘယ်သူလိုက်ဦးမလဲ
ဟဲဟဲ…..ဗမာစကားစစ်စစ်ပြောကြည့်တာ….ထော်လော်ကန့်လန့်တော့နိုင်တယ်နော်
မှတ်ချက်…
၁။လေလုံးကျောက်ကန်ပွဲ=ဘောလုံးပွဲ
၂။လူမြို့ကြီးအသင်း=man u
၃။အသဲရေအိုင်=leverpool
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
October 25, 2010 at 9:40 pm
တိရိ စ္ဆာန် ဆရာဝန်
ဆရာဝန် တိရိ စ္ဆာန်
kai
October 25, 2010 at 10:14 pm
ဗမာစာရော၊ စကားရောက ..ယဉ်ကျေးမှုရောပ ါ ပတ်ဝင်းကျင်နိုင်ငံတွေနဲ့စာရင် သက်တမ်းနုပါသေးတယ်…။
ပထမဆုံးစာကမှ .. နှစ်၁၀၀ဝ ဝန်းကျင်လောက်မှတ်တမ်းကျန်တာကိုး..။
နိဗ္ဗာန်လက်ဆွဲချီရေ..တဲ့..။(မှတ်မိသလောက်)
မြစေတီကျောက်စာထက်စောတယ်.။
မွန်ဆိုပေမဲ့.. အိန္ဒိယဖက်(ဗြာဟ္မီ)က နွယ်ယူတာပဲလေ..။ တရုတ်၊ အိန္ဒိယက ..နှစ် ၃၀၀၀+ ယဉ်ကျေးမှုတွေ..။ ကိုယ်ပိုင်စာတွေ..။စကားတွေ။
ဆိုတော့..။
အများကြီးတီထွင်ရဦးမယ်…။ မွေးစားရဦးမယ်..။ခိုးချရဦးမယ်..။
—
အတင်းပြောဖို့သက်သက်တော့ ဗမာစကားစစ်စစ် (၁၀၀%) ဆိုပြီးလည်းသိပ်မသုံးနဲ့တော့..။
နိုင်ငံတကာ မြန်မာတွေအနေများလာတာမို ့.. ခဏခဏ လူမိခံရတဲ့အတွေ့အကြုံရှိပါကြောင်း..။ 🙂
(နောက်တာနော..)
weiwei
October 26, 2010 at 4:35 pm
အတင်းပြောလို့ လူမိမှာတော့ မပူဘူး … ကျွန်မနေခဲ့တဲ့မြို့မှာ လူဦးရေ ၁ဝ သန်းရှိတယ် .. ဗမာစကားပြောနိုင်တယ့်သူ ၁ဝ ဦးထက်မပိုလို့ ..
ဆူး
October 26, 2010 at 2:47 am
ဆူးလည်း ဖြစ်ဘူးတယ်.. မြန်မာလို့ ပြောတာ.. နားမလည်ဘူး မှတ်နေတာ.. မြန်မာ ဖြစ်နေလို့..
snique
October 26, 2010 at 2:44 pm
ဘာသာစကား ဆိုလို ့သိချင်တာလေး မေးချင်ပါသေးတယ် ဒီလိုလေ တစ်ချို ့တွေ ပြောကြတာပေါ့ မြန်မာ စကား က ကျယ်ပြန် ့တယ်တဲ့ စကားလုံး တစ်ခု ထဲ ကို အနက် အဓိပယ် ၃ ၄ မျိုး ယူနိုင်တာတွေရှိတယ် အများကြီးပေါ့လေ လေးနက်တယ်ဆိုပြီး ဂုဏ်ယူကြတယ် ကျွန်တော် သိချင်တာ က တကယ်ကျယ်ပြန် ့တာလား ဒါမှမဟုတ် စိတ်ခံစားချက် အတိုင်း စကားလုံးကို မဖော်နိုင်ပဲ ပြီးပြီးရော လုံးထွေး ပြောလိုက်တာတွေလား ဆိုတာလေး ပါ
weiwei
October 26, 2010 at 4:31 pm
ကျွန်မက ဝေါဟာရတွေကို သိပ်မသိပါဘူး … ဘာသာစကားတွေအစုံပြောရင်းနဲ့ တစ်ဘာသာမှ မကျွမ်းကျင်တော့တာပဲဖြစ်လိမ့်မယ် .. တစ်ချို့စာလုံးတွေက နာမ်အနေနဲ့သုံးတယ့်အခါ အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုး ကြိယာအနေနဲ့သုံးတယ့်အခါတစ်မျိုး .. ဥပမာ (ပူ … ဆိုရင် ဖောင်းတယ့်အဓိပါယ်လဲထွက်တယ် … ပူအိုက်တယ့်အဓိပါယ်လဲထွက်တယ်) ဒါပေမယ့် ရှင်းပါတယ် … နောက်တစ်လုံးနဲ့ပေါင်းလိုက်ရင် သိသာသွားတာပဲ ..ဒါပေမယ့် ဒီကောင် ပေလိုက်တာလို့ပြောရင်တော့ … နဲနဲစဉ်းစားစရာပဲ .. ညစ်ပတ်တာလား .. ပေကပ်ကပ်လုပ်နေတာလား … တစ်လုံးထဲနဲ့ အဓိပါယ်အမျိုးမျိုးထွက်တာတော့ရှားမယ်ထင်ပါတယ် .. စင် ဆိုရင် နာမ်အနေသုံးရင် ဗူးစင် .. ပန်းကန်စင်လိုမျိုးစင် .. ကြိယာဆိုရင်တော့ စင်တယ်ဆိုတာ သန့်စင်တာ …
တော်ပြီ .. ထပ်စဉ်းစားရင် ပိုရှုပ်လာတော့မယ် … ကျွန်မသိသလောက်တော့ စကားလုံးတစ်ခုကို အဓိပါယ်အများဆုံးဖော်ပြနိုင်တာကတော့ တရုတ်စာလုံးတွေပါပဲ .. အဓိပါယ်လဲတော်တော်ရှိပါတယ် …
စိတ်ခံစားချက်ကို တိတိကျကျဖော်ပြနိုင်တယ့်စကားလုံးကတော့ မရှိနိုင်ပါဘူးထင်ပါတယ် … ဘယ်ဘာသာစကားမှာမှလဲ ရှိနိုင်မယ်မထင်ပါဘူး …