KFC မှာ စတင်ခြင်း
စဆရ ႀကီးထိုစဉ်က ကျွန်တော်သည် ဘာမှ မသိသော၊ တစ်ခါဖူးမျှ မကြုံဆုံခဲ့ဖူးသော Restaurant Field အတွင်းသို့ မိုက်မိုက်ကန်းကန်း ရွေးချယ်လုပ်ကိုင်ရန် ရောက်ရှိလာခြင်းဖြစ်ပါ၏။
(၁)
အရှေ့အလယ်ပိုင်းနိုင်ငံသည်ကား ကျွန်တော်တို့ လူတစ်သိုက်အား အေးချမ်းခြင်းနိမိတ်ဖြင့် လမ်းတစ်လျှောက် ရေနှုတ်မြောင်းများ မရှိသည့်အလျောက် ရေတစ်ဖွေးဖွေးဖြင့် ဆီးကြိုနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ လာရောက်ကြိုဆိုသော ကားပေါ်တွင်မူ မိန်းကလေး(၃)ယောက်၊ ကျွန်တော်အပါအဝင် ယောကျာ်းလေး(၉)ယောက်တို့သည်ကား လမ်းဘေးဝဲယာမှ သွားလာနေကြသော ကားများကိုလည်းကောင်း၊ အတွန့်တွန့် အတက်တက်ဖြင့် ရေးသားထားသော ဆိုင်းဘုတ်များကို ငေးမောရင်းဖြင့် လိုက်ပါလာကြသည်။ စုစုပေါင်း ၁ရ နာရီခန့်ကြာမြင့်အောင် လေယာဉ်စီးနင်းလာရသော်လည်း အတွေ့အကြုံသစ်ဖြစ်သည့်အတွက် မည်သူမျှ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်သည်ဟု မခံစားမိကြပေ။ ကျွန်တော့်မှာမူကား ယခင်နေထိုင်ခဲ့ဖူးသည့်နိုင်ငံနှင့် ယှဉ်ကာ ကြည့်ကြည့်သောအခါ အလွန်တရာမှပင် ခြောက်သွေ့သည်ဟု ခံစားမိသည်။
ကျွန်တော်တို့ လူတစ်သိုက်မှာ ရုံးချုပ်ရှိ ယာယီနေထိုင်ရာ အခန်းတွင်နေထိုင်ရင်း အလုပ်စတင်ဝင်ရောက်ရမည့်ရက်ကို ရှမ်းမီးလှုံခြင်း၊ ကုန်တိုက်များသို့ သွားရောက်ငေးမောခြင်း၊ ညနေပိုင်းများတွင် ပန်းခြံသို့သွားကာ စုပေါင်းပျော်ပါးခြင်းဖြင့် တစ်ပါတ်ခန့်ကုန်ဆုံးသောအခါ မိမိသွားရမည့်နေရာများကို သိရလေပြီဖြစ်သည်။ HR Greeting တွင် ကျွန်တော်သည်ကား အဖွဲ့ကို ဦးဆောင်ရသည့်သူဖြစ်သည့်အလျောက် အတော်လေးပင် မိမိတို့ရပိုင်ခွင့်များ၊ ပြစ်ဒဏ်များကို လျှာရှည်စွာ မေးမိသည့်အတွက်ပင်ဖြစ်မည်လော၊ အတွေ့အကြုံရှိဖူးသည့်အတွက်ပေလောမသိ ဆိုင်များ ခွဲခြားသတ်မှတ်သည့်အခါ ကျွန်တော်တစ်ဦးတည်းသာ မဲဇာသို့ ပို့ခြင်းခံရလေ၏။ လိုင်းကားမရှိ၊ Shopping Mall မရှိ၊ အပန်းဖြေစရာပန်းခြံမရှိ၊ တော်ရုံလူပင်မရှိသည့် အဝေးတစ်နေရာသို့ ရောက်ရှိလေပြီး ကျန်သူများမှာမူကား အနည်းဆုံး ၂ယောက်ခန့်မျှဖြင့် မြို့ကြီးများတွင် နေထိုင်ရလေသည်။ ယခင်တစ်ကြိမ်ကြုံခဲ့ပြီးသော်လည်း အမှတ်သည်းခြေမရှိသော ကျွန်တော်ပင် ဖြစ်လေ၏။
(၂)
KFC မှာမူကား တစ်နိုင်ငံလုံးအနေအထားဖြင့် ဆိုင်ခွဲပေါင်း (၈၇)ဆိုင်ရှိလေသည်။ ကျွန်တော်လုပ်ကိုင်ရာ Company မှ လုပ်ကိုင်နေသော အခြား Brand များမှာမူ Pizza Hut, Hardees, Taco Bell, TGI Friday အစရှိသည့် ဆိုင်ခွဲများကိုပါ ထပ်မံပေါင်းထည့်လိုက်လျင်မူ ဆိုင်ခွဲပေါင်း ၂၀ဝ ကျော်ရှိလေသည်။ ယောကျာ်းလေးအများစုကိုမူကား Table Serve မရှိသည့် KFC များသို့လည်းကောင်း၊ မိန်းကလေး အများစုကိုမူကား Pizza Hut များသို့လည်းကောင်း အသီးသီးပို့ဆောင်ပြီးနောက် အဝေးရောက် မြန်မာတို့ ထုံးစံအတိုင်း တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အခေါ်အပြော မရှိကြတော့ပေ။ တစ်ဦးတည်းနေ ကျွန်တော့်အဖို့မှာမူကား ဆိုဖွယ်ရာပင် မရှိလေပြီဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်ကိုင်ဆောင်သည့် Mobile မှာ Alarm Tone မှတစ်ပါး မည်သည့်အခါမျှ Call Ringtone မည်ခြင်းကိုမကြားရတော့ပေ။ တစ်နည်းလည်း ကောင်းပါ၏။ အလုပ်တွင် အာရုံနှစ် လုပ်ကိုင်နိုင်လေသည်။
KFC ကို Grade (၃)မျိုးခွဲထားသည်။ Food Court, Drive Thru မပါသည့် ဆိုင်နှင့် Drive Thru ပါ ပါသည့် ဆိုင်ကြီးတို့ဖြစ်သည့်အနက် ကျွန်တော်လုပ်ကိုင်ရသည့်ဆိုင်သည်ကား ဆိုင်ကြီးအမျိုးအစားဖြစ်သည်။ တစ်မြို့လုံးတွင် ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဆိုင်ဆိုလို့ ဒီတစ်ဆိုင်ပဲရှိသည့်အားလျော်စွာ အတော်ပင် ရောင်းအားကောင်းလေသည်။ စစခြင်း ဆောက်နှင့်ထွင်းသည်ပဲဆိုရမည်လော၊ အခြေခံက စတင်သည်ဟု ဆိုရမည်လောမသိ တောက်တိုမယ်ရဘဝဖြင့်နှင့်သော်လည်းကောင်း၊ အိုက်တိုပဂေးစံဖြင့်လည်းကောင်း စတင်ရလေသည်။ ပုံမှန်အလုပ်ချိန် ၉ နာရီသာဖြစ်သော်လည်း အလုပ်သိမ်းရာတွင် ၁ဝ နာရီကျော်ခန့်မှ ပြီးသည်။ ထူးဆန်း၊ အံ့ဩစရာကောင်းသည်မှာကား အလုပ်သို့ရောက်ရှိလျင် ကွန်ပျူတာတွင် Clock In လုပ်ရသော်လည်း ပြန်ချိန်တွင်မူ (ယခုကဲ့သို့ နှစ်အတော်ကြာသည့်တိုင်အောင်) တစ်ခါဖူးမျှ Clock Out လုပ်ရန်မလိုပေ။ လစာထွက်လာလျှင်မူကား ၉ နာရီနှင့်သာ တွက်ရှင်းပေးထားသည်ကို မကျေမနပ်နှင့်ပင် လက်ခံရသည်။ အဘယ်သူကို အဖေခေါ်ရမည်မသိ၊ ပြည်ထောင်စုသမ္မတနိုင်ငံတော်ကြီး၏ ထီးရိပ်၊ နန်းရိပ်ကြောင့် သူတို့ပြုသမျှ နုရသည်မှာ ဒီတစ်နိုင်ငံတည်းမဟုတ်သည့်အတွက် မည်သို့မျှ မပြောလိုတော့ပေ။
(၃)
ဆိုင်တွင် Kitchen အတွင်းတွင် Station ၃ ခုရှိသည်။ Breading Station (ကြက်ကြော်ခြင်း)၊ Sandwich Station နှင့် Delivery Station တို့ဖြစ်သည်။ ကြက်ကြော်သည့်နေရာကား ဂျုံမှုန့်များ၊ ဆီများဖြင့် အတော်လေး ပေကြံသည့်နေရာဖြစ်သည်။ Sandwich Station မှာကား ပေကြံခြင်းမရှိသော်လည်း အမျိုးကွဲပေါင်းများစွာသော Sandwich များကို ကံစမ်းမဲနှိုက်ရသည့်အလား Order ကျသမျှကို အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီလုပ်ရသဖြင့် ဆိုင်းဆရာတစ်ဦးနှင့်ပင် တူသည်ဟု မှတ်ချက်ချမိသည်။ အပြင်ဘက်တွင် Dine-In, Drive Thru, Delivery တို့မှ လာသမျှတို့ကို လစ်ဟင်းခြင်းမရှိအောင် ပြုလုပ်ရသဖြင့် အာရုံတစ်ခြားသို့ပျံ့လွင့်ခြင်း တော်တော်ခက်ပေလိမ့်မည်။ Standard Service မှာ Dine-In, Drive Thru အတွက် ၁ မိနစ်၊ Delivery အတွက် ၅ မိနစ်ဖြစ်သည့်အတွက် အတော်လေးပင် ပင်ပန်းလှသော Fast Food ဆိုင်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း ထိုအခါမှပင် ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်သွားလေတော့၏။
မတတ်နိုင်တော့ပါ၊ ကျွန်တော်သည်ကား စတင်ခဲ့ပြီးသည့်အလျောက် ဆုံးအောင် ဆက်လျှောက်ရပေတော့မည်။
13 comments
jaryitt
August 25, 2011 at 10:08 pm
ကြိတ်ထားဗျို့…။ ဒါမှ ကိုယ့်ဖို့ ကျန်မှာ…။ ကျွန်တော်တို့တော့ ဘာတွေက ဆွဲထားမှန်းမသိပါဘူးဗျာ …။
ဘယ်မှမသွားနိုင်ဘူး
windtalker
August 25, 2011 at 10:33 pm
မကျေနပ်ခြင်း များ ဆိုပြီး
ခေါင်းစဉ်တပ်ရင် ပိုကောင်းမယ်နော်
ဖတ်ရင်း ဖတ်ရင်း
ငါ က စာဖတ်နေသူ လား
ဒါမှ မဟုတ်
လုပ်ပိုင်ခွင့် ဖြေရှင်းပေးနိုင်တဲ့
ကယ်တင်ရှင် တစ်ယောက်များလား လို ့
စဉ်စားမိသည့် အထိ ကိုပဲ
စာဖတ်လို ့ကုန်သွားမိတဲ့
အချိန်တွေ အတွက်
နှမြောမိသလို လို…..
ဆူး
August 25, 2011 at 10:35 pm
ကြက်ကြော်နည်းလေး ဘာလေး တင်ပါအုန်း.. နည်းပညာ သိရင် အိမ်မှာ လုပ်စားချင်လို့..ဟိဟိ.. ပညာတွေ သိရင် လျှိုမထားနဲ့နော်.. ရွာထဲမှာ အကုန်ထုတ်
ရှူံးနိမ့်မှုများနဲ့.. လူ
August 25, 2011 at 10:43 pm
ရေးမယ်လို့စဉ်းစားထားပါတယ်ဗျာ.. အချက်အလက်တွေစုံစုံလင်လင်၊ ပုံတွေ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်နဲ့ တင်ဖို့အတွက် လုပ်နေလို့ပါ။ နောက်တစ်ချက်က သူတို့ဆီက ဥပဒေနဲ့ ငြိမှာလည်း စိုးသားဗျ။ တစ်ချိန်ချိန်တော့ ရေးတင်ဖြစ်မှာပါ။ ခုတစ်လော သိပ်လဲ အာရုံမရတာရယ်၊ Post ကောင်းကောင်းတွေ များများတက်နေတဲ့အတွက် ဝင်အားမဖြည့်သေးတာလဲပါတယ်။ နည်းနည်းရှားလာရင်တော့ ဝင်ရေးပါ့မယ်။
ဆူး
August 25, 2011 at 10:47 pm
ဒါများ လွယ်လွယ်လေး ကျနော် သိတဲ့ ကြက်ကြော်နည်းဆိုပြီး တင်လိုက်ပေါ့..
ဥပဒေ နဲ့ ညိမှာ ပူစရာ မလိုတော့ဘူး။
နာမည် တပ်ပြီး မရေးနဲ့ပေါ့.. နာမည် တပ်ပြီး ရေးစရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့။
ကြက်က ဆီ အိုးထဲ ရောက်လို့ အပူချိန် အတော် အသင့်ဆို ကြော်ပြီးသား ဖြစ်သွားတာပဲဟာ.. ဟိဟိ..
သိတာလေး မှတ်တမ်းသဘောမျိုး တင်တာဆိုတော့ သိပ်တော့ ထွေထွေ ထူးထူး မဟုတ်ပါဘူး။ ပေါ့ပေါ့ ပါးပါး တွေးပြီး ပေါ့ပေါ့ ပါးပါး ရေးပေါ့။
hmee
August 25, 2011 at 11:51 pm
ရှုံး….လူ ရဲ့ ကြက်ကြော်ဆိုပြီး တင်ပေါ့။ အားပေးချင်လို့ စောင့်နေတာ ကြာနေပြီနော်။ သိသိချင်း ချက်ချင်းကို ကြော်စားပြစ်မယ်။
မီးမီး သော်
August 26, 2011 at 9:10 am
ဟုတ်တယ်နော် ဒီလောက်နာမည်ကြီးတာနော် KFC က။ကိုရှူံးတို ့က နည်းနည်းတော့ပြောပြပေးဖို ့ကောင်းတယ်။ကြည့်ရတာပို ့စ်တင်မှာကြောက်တာထက် ဒီကရွာသားတွေကို ကောင်းကောင်းမစားစေချင်လို ့နေမှာပါ. 🙁
MaMa
August 26, 2011 at 9:52 am
(Order ကျသမျှကို အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီလုပ်ရသဖြင့် ဆိုင်းဆရာတစ်ဦးနှင့်ပင် တူသည်ဟု မှတ်ချက်ချမိသည်။)
ရှုံး….. လူ ဆိုင်းတီးနေတဲ့ပုံကို မျက်စေ့ထဲမှာ မြင်ယောင်သွားတယ်။ 🙂
ကြောင်ကြီး
August 26, 2011 at 9:54 am
ကေအက်ဖ်စီနာမည်နဲ့ ဖရန်ချိုင်းစ်ယူထားပြီး အလုပ်ချိန်ကို မလှိမ့်တပတ်လုပ်တာတော့ ဆိုးတယ်နော်။ တိုင်းတပါးကလာအလုပ်လုပ်သူတွေမို့ အနိုင်ကျင့်တယ်ထင်ပါတယ်။ ပြန်သာချ၊ မရရင် နံရံကိုလက်သီးနဲ့ထိုး၊ ပစ္စည်းသေတ္တာတွေကိုခြေနဲ့ကန်ပစ်၊ နောက်ဆုံးဗျာ ကြော်တဲ့ကြက်ကို မီးပြင်းပြင်းထိုး၊ မန်နေဂျာကို မနက်တခါ ညနေတခါ နာရိုးမတားလို့ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ မြန်မာလိုပြောပြီးဆဲပစ်…။
ရှူံးနိမ့်မှုများနဲ့.. လူ
August 26, 2011 at 10:10 am
ဒါကတော့ဗျာ.. ရောက်ခဲ့ဖူးတဲ့ နိုင်ငံတိုင်းလိုလိုရဲ့ ထုံးစံကိုဖြစ်နေပါပြီ.. ပြန်ပြောလို့လဲမရ၊ ဘယ်သူ့မှလဲ တိုင်လို့မရတဲ့ဘဝနဲ့၊ နိုင်ငံခြား အလုပ်သမားဘဝကတော့ ပြောမဆုံးပေါင်၊ တောသုံးထောင်ဆိုသလိုဖြစ်နေပေါ့
Shwe Ei
August 26, 2011 at 10:07 am
အိုက်တိုပဂေးဆန်နေတဲ့ ဓါတ်ပုံမှတ်တမ်းလေးက စတင်ပေးနော်။ နောက်ပိတ်ဆုံးကျ ဆိုင်းဆရာကနေ ဆိုင်းဝိုင်းထောင်နိုင်တဲ့ ပုံနဲ့ပိတ်လိုက်ပေါ့။
onlinezz
August 26, 2011 at 2:07 pm
စခဲ့ပြီးတဲ့လမ်းကို ဇွဲရှိရှိနဲ ့လျှောက်တာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။ နောက်အချိန်ရရင်လည်း ကြက်ကြော်ဆိုင်က secret recipe ရေးပါအုန်း ။ ဆိုင်နံမည်တော့ မတက်နဲ ့ပေါ့။ (ဥပဒေနဲ ့ငြိမှာစိုးရင်)
KoNyeinChan
August 26, 2011 at 10:44 pm
KFC စားတိုင်းသတိထားမိတာက လည်ချောင်းရိုး၊ ခြေထောက်နဲ ့ကလီစာတွေ မတွေ ့ရဘူး.. ကြက်ကိုအော်ဒါမှာကတည်းက မပါလာတာလား ဒါမှမဟုတ် ဆိုင်မှာတင် ခုတ်ထုတ်ပစ်လိုက်တာလား.. မသိလို ့ဗဟုသုတအဖြစ်မေးခြင်းပါ..