အလွမ်းပဲ ဖြစ်မည်…..
ဇီဇီ
- သူ အနားမှာ ရှိနေတုန်းက ပျော်ရွှင်မှုသည် အချစ် ဖြစ်သည်ဆိုလျှင်…..
- သူ အနားမှာ ရှိမနေနိုင်မှ သိတဲ့ ကသိကအောက်ခံစားမှုသည် အလွမ်းပဲ ဖြစ်မည်။
- ရနေတုန်းက အတိုင်းမသိ ယူငင်နေသော အရာများသည် အချစ် ဖြစ်သည်ဆိုလျှင်…..
- မရနိုင်တော့မှ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ တမ်းတမှုသည် အလွမ်းပဲ ဖြစ်မည်။
- စွန့်လွှတ်ပေးဆပ်ရမှုမှာ ကျေနပ်နေတာသည် အချစ် ဖြစ်သည်ဆိုလျှင်…..
- ပိုင်ဆိုင်ရယူလိုက်ရ၍ အငြူစူခံရသည့်အရာသည် အလွမ်းပဲ ဖြစ်မည်။
- ထွက်ပေါ်စ နေမင်းကို မျှော်လင့်ရသလို ခံစားချက်မျိုးသည် အချစ် ဖြစ်သည်ဆိုလျှင်…..
- ဝင်တော့မဲ့ နေမင်းကို တားဆီးမရ ကြည့်နေရသော ခံစားချက်မျိုးသည် အလွမ်းပဲ ဖြစ်မည်။
- အိပ်ပျော်စေသော ဆေးတစ်ခွက်သည် အချစ် ဖြစ်သည်ဆိုလျှင်…..
- မျက်စိကြောင်စေသော ကော်ဖီတစ်ခွက်သည် အလွမ်းပဲ ဖြစ်မည်။
19 comments
ဦးကြောင်ကြီး
April 1, 2013 at 9:17 am
အလွမ်းပဲဖြစ်မည်
ပန်းဆွဲသစ်တည်
စခန်းထဲခြစ်ကြည်
နမ်းပွဲနှစ်အဆီ
ကမ်းဘဲဟစ်ပလီ
ဖမ်းနွှဲအစ်ဖြည်
အမ်းကျွဲစစ်ညီ
တန်းလှဲkissသီ..။
amatmin
April 1, 2013 at 11:06 am
ဒါကို ဖတ်ကြည့်ပီး အလွမ်းခံစားမှု ကဗျာပေါ့ဗျာ ထင်မိလိုက်လို့..
အမတယောက်မန့်ထားဖူးတာလေး ကူးယူလာတယ်.. 🙂
လူတိုင်းဟာ စိတ်ထဲမှာ လွမ်းလွမ်းဆွတ်ဆွတ်/ ကြည်ကြည်နူးနူးခံစားရခိုက်တိုင်းမှာ ကဗျာဆရာဖြစ်သွားနိုင်တယ်တဲ့…။ အဲဒီကဗျာကိုဖတ်ပြီး စိတ်ခံစားချက်ချင်းတိုက်ဆိုင်သွားတဲ့လူတွေအတွက်လဲ
ကဗျာကောင်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်နေတတ်တယ်…။
ကဗျာတစ်ပုဒ်ကို ကောင်းမကောင်းကို
စိတ်ခံစားမှုနဲ့ပဲတိုင်းတာလို့ရတယ်..။ (ခွက်ဒစ်တူ.မနေခြည်.)
ဆိုတော့ကာ ကျုပ်တော့ သဘောကျ သဗျ.
:harr:
KZ
April 1, 2013 at 11:32 am
ဟမ်။
ဘာကို သဘောကျတုန်း???
:kwi:
သဘောကျတယ်လည်း ဆိုသေး။
ဘာကိစ္စ သူများ အာဘော်နဲ့ လာမန့်တာတုန်း။
နေခြည့် အစားပါ ကော်မရှင်ပေးဘာ။
:harr: :harr:
ရွာသူ jujuma .
April 1, 2013 at 11:23 am
အချစ်ကို ပိုင်ဆိုင်နေတဲ့အချိန်မှာ ဘာလုပ်လုပ်အချစ်တွေ ဖြစ်နေသလို…
လွမ်းတဲ့စိတ်တွေဖြစ်ပေါ်နေတဲ့အချိန်မှာ ဘာလုပ်လုပ် လွမ်းဆွေးမှုတွေ ဖြစ်နေတတ်ပါတယ် ..
:kwi:
KZ
April 1, 2013 at 11:35 am
ဟုတ်တယ်။ ဟုတ်တယ်။
အဲဒါ မှန်တယ် ဂျုဂျူးလေး။
:harr:
ခင်ခ
April 1, 2013 at 11:27 am
မိုးရွာတဲ့အောက် ထီးတစ်လက်ကို နှစ်ယောက်ဆောင်းရသည့် ခံစားချက်မျိုးသည် အချစ်ဖြစ်သည်ဆိုလျှင်
နွေခေါင်ခေါင် တစ်ကိုယ်တည်း လေပူအဝှေ့မှာ သစ်ရွက်ခြောက်တွေလွင့်ပျံတာ ကြည့်ရခြင်းသည် အလွမ်းပဲ ဖြစ်မည်။
KZ
April 1, 2013 at 11:41 am
ဗုဒ္ဒော။
ကျနော် …..
မိုးရွာတဲ့အောက် ထီးတစ်လက်ကို နှစ်ယောက်မဆောင်းဖူးဘူးဗျ။
နွေခေါင်ခေါင် တစ်ကိုယ်တည်း လေပူအဝှေ့မှာ သစ်ရွက်ခြောက်တွေလွင့်ပျံတာ ပဲ ကြည့်ဖူးတယ်။
ဒါဆို၊ ကိုခ စကား အတိုင်းဆို အလွမ်းပဲဖြစ်မယ် ဆိုတာမျိုးပေါ့။
ဘဝက ဆိုးပါတယ်။
အမှန်တော့ အလွမ်းမဟုတ်ဘူး။
ခု ဆို သစ်ရွက်ကြွေတာကြည့်ပြီး ရူးချင်ချင်ဖြစ်နေတာ။
:kwi:
ဗုံ ဗုံ
April 1, 2013 at 3:17 pm
မမခိုင်ဇာရယ် အလွမ်းပို့စ်တွေ တန်းစီနေလို့ ဘယ်ကစပြီးလွမ်းရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူးကွယ်
တော်ပြီ ဘူ့မှလွမ်းတော့ဘူး ငါ့မမခိုင်ဇာကိုဘဲ လွမ်းတော့မယ် အဲ့ဒါ မုန့်ဖိုးပေးပါ 
KZ
April 1, 2013 at 3:23 pm
ဒီလိုကြေးသာဆိုရင် မုန့်ဖိုးပေးရမဲ့ လူတွေ
အားကြီး များကြီးပဲ။
အကြွေးရှင်တွေရယ်ပါ။
နေဝန်းနီ
April 1, 2013 at 7:43 pm
ဒါဘယ်သူ ဆိုတဲ့သီချင်းလည်း သူများတွေ များကျတော့လွမ်းတာတောင် ကမ္ဘာက သိအောင်ကျေညာနေနိုင်သေးတယ်နော် ငဒို့များကျတော့ ဟင့် ဘာကိုလွမ်းရမှန်း မသိလို့ စဉ်းစားမရတာကြီးကိုပဲ လွမ်းပစ်နေရတာ
KZ
April 2, 2013 at 8:07 am
စဉ်းစားမရတာကို လွမ်းနိုင်တာကိုက တော်တာပေါ့နော်။
:kwi:
အရီးခင်လတ်
April 1, 2013 at 8:12 pm
{ ဝင်တော့မဲ့ နေမင်းကို တားဆီးမရ ကြည့်နေရသော ခံစားချက် }
နေမင်းဝင်သွားချိန် လမင်း နဲ့ ကြယ်တာရာလေးတွေ ထွက်လာမှာမို့ မလွမ်းပါနဲ့အေ။
မဟုတ်ရင် သူတို့ နဲ့ပါလွဲသွားမယ်တဲ့၊ တဂိုး ရဲ့ စာစု ထဲမှာပါတာ။ 😛
KZ
April 2, 2013 at 8:21 am
အဲ။ အရီး ရေ။
ကျနော်လည်း အဲဒီ စာသားလေး အရမ်းကြိုက်တာရယ်။
:hee:
မဟာရာဇာ အံစာတုံး
April 2, 2013 at 11:20 am
အလွမ်းး အလွမ်းး အလွမ်းး
အချစ် အချစ် အချစ်
ကျုပ်တော့ ဘာဆို ဘာမှ မသိချင်တော့ဘူးဗျာ ..
ဒါတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့
ကဗျာတွေလည်း မစပ်ချင်တော့ဘူး
ရတက်ရဲ့ မီးတွေက ရင်ကို စူးစေလို့
ဟူးးးး ရူးနေစေတော့ တိတ်တိတ်လေးပဲ …
ည အိပ်ယာ ဝင်ခါနီးတိုင်းမှာလည်း
ကြိတ်ကြိတ်ပြီး ဆုတောင်းနေတတ်တယ် …
နောက်များ အခါ ဘယ်တော့မှ မချစ်တတ်၊ မလွမ်းတတ်ပါစေနဲ့လို့ …
KZ
April 2, 2013 at 11:23 am
အင်။
အဲ ဆု တော့ မတောင်းချင်ဘူး။ 🙁
စိတ်ခံစားချက် ကင်းမဲ့တဲ့သူ မဖြစ်ချင်ဘူး။
အဲ့လို ကင်းမဲ့တဲ့ လူမျိုးနဲ့လည်း မတွေ့ချင်ဘူး။ 🙁
မဟာရာဇာ အံစာတုံး
April 2, 2013 at 11:28 am
ခံစားရလွန်းလို့ပါ မမခိုင်ဇာရယ် …
တစ်ခါတစ်ခါများ နှလုံးသား ဆိုတာ မပါဘဲနဲ့တောင် အသက်ရှင်ချင်တယ် ..
တကယ်တော့ …
စိတ် ခံစားချက် ကင်းမဲ့တယ် ဆိုတယ်ကိုလည်း
ဆိုလိုတာ မဟုတ်ပါဘူးရယ် …
တွယ်ငြိလွန်းသော စိတ်ဓါတ်တွေကို
ဥပေက္ခာ ပြုထားချင်တာရယ်ပါ …
garuda
April 3, 2013 at 2:51 pm
နေညိုချိန်ရဲ့ လေညှင်းလေး
သယ်ယူလာတဲ့ အမှောင်ရဲ့ည
သတိရမိတယ် မင်းနဲ့ငါ့ အတိတ်ဟောင်း
အို ပင်လယ်ပြင်မှာ ရိုက်သောလှိုင်း
ခံနိုင်ရည်နဲ့ ဖြတ်သန်းတိုင်း
ဘဝရဲ့ လှိုင်းဒဏ်ကြားထဲတို့ပျော်ခဲ့…
ရင်မှာ ဝမ်းနည်း ခိုင်မာနေတဲ့ အချစ်ပျက်သုဉ်း..
တို့ ဝေးမဲ့ အကြောင်းတွေမရှိခဲ့
ယုံကြည်နေရင်းနဲ့အဝေး ဝေးပြီဟေ့…
ဘယ်ဆီကို ရောက်ရောက်..
ဘာတွေကို လုပ်လုပ်..
အတွေးထဲ အမြဲတမ်းမင်း ဝင်နေ…တယ်..
ဒဏ်ရာတွေနဲ့ည…နာကျင်နေတဲ့ အချိန်တိုင်း..
ကိုယ်ဘယ်လိုမှ ဖြတ်သန်းမရနိုင်တဲ့
အ လွမ်းးးးများးးးး :byae:
(ဆို/လေးဖြူ)
သူကလေး
April 8, 2013 at 10:03 am
မန္တလေးဂေဇတ်ရွာထဲတွင်စာဖတ်ရခြင်းသည် အချစ်ဖြစ်မည်ဆိုလျှင်
ရွာထဲမဝင်ရသောအချိန်များသည် အလွမ်းပဲဖြစ်လိမ့်မည် .. ဟီးဟီး ပေါကြည့်တာ
အရမ်းသဘောကျစ်
ကီလိုဇူးလူးဝီစကီ
April 8, 2013 at 10:10 am
မှန်တယ်.။
သူကလေးပြောတာမှန်တယ်။