ဝမ်းသာလိုကျတဲ့မျက်ရည်ဟာ လောဘအပူနဲစိတ်ယောက်ယက်ခက်နေပြိး ဘေးခနေပါတယ်။ ဝမ်းနည်းလို့ကျတဲ့မျက်ရည်ဟာ ဒေါသအပူနဲ့စိတ်တင်းကျပ်နေပြိး ဘေးခနေပါတယ် ဘုမသိဘမသိအလိုလိုကျတဲ့မျက်ဟာ မောဟအပူနဲ့စိတ်လွင့်မျောပြီး ဘေးခနေပါတယ် မိမိကျလိုက်တဲ့မျက်ရည်ကြောင့် အကုသိုလ်တရားတွေဆုတ်ယုတ်သွားတယ် ကုသိုလ်တရားတွေတိုးပွားလာတယ် ကိလေသာအပူတွေငြိမ်းအေးသွားတယ်ဆိုရင် အဲဒီမျက်ရည်မျုိုးဟာ ကျသင့်ကျထိုက်တဲ့မျက်ရည် ဆေးပေါင်းခတဲ့မျက်ရည်ပါပဲ။ (ဆရာတော် အရှင်ဆနာဓိက) ၂၄.၇.၂၀၁ဝ မှတ်သားနိုင်ကြပါစေ