“နွေစိန်ပန်းနီနီ……………..အမှတ်တစ်”   သင်္ကြန်ရက်မတိုင်ခင်ကတည်းက မနက်မနက်လမ်းလျှောက်မထွက်တာကြာပေါ့။ သင်္ကြန်တွင်း တစ်တွင်းလုံး လည်းမလျောက်ဖြစ်။ ဒီနေ့နှစ်ဆန်းတစ်ရက်တော့ လမ်းလျောက်ထွက်ဖြစ်အောင်ထွက်မယ်လိုု့ဆုုးံဖြတ်ထားတဲ့အတိုင်း အပျင်းစိတ်တွေကို တွန်းလှန် လို့ မနက်ငါးနာရီကျော်ကျော်မှာ အိမ်ကထွက်လို်က်ပါတယ်။ လှပသော မနက်ခင်းလေးများနဲ့ဝေးတာကြာလို့လားမသိ  မြင်သမျှ သာယာလှပါတယ်။ လျောက်လာရင်းက ဘေးဘက်ကိုမော့်ကြည့်လိုက်တော့ လှလိုက်တဲ့စိန်ပန်းနီနီတွေ။ ဒီစိန်ပန်းနီနီတွေက ကျနော်ငယ်စဉ်ကလေးဘဝကတည်းက ရင်းနှီးခဲ့ရတာပါ။ ကျနော်တို့ငယ်ငယ်ကနေတဲ့ အိမ်25လမ်းက အခုအော်တိုဖုန်းရုံး ဆက်သွယ်ရေးရုံးလို့ခေါ်တဲ့ဝင်းကြီး ရဲ့မြောက်ဘက်။ အရင်ကတော့ကြေးနန်းဝင်းလို့ခေါ်ပါတယ်။ အဲဒီဝင်းကြီးထဲမှာ ဘန်ဒါပင်တွေ စိန်ပန်းပင်တွေအများကြီးရှိနေပါတယ်။ ကျနော်တို့ကလေးဘဝ ကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုရင် အဲဒီဝင်းကြီးထဲမှာသွားဆော့ကြပါတယ်။ စိန်ပန်းပွင့်တွေကို ခူး။ အရိုးတံကို ယူ။ သားရေကွင်းကို ဘတ်ခွလုပ်လို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပစ်ပြီး စစ်တိုက်တန်းကစားကြပါတယ်။ မတော်တဆနဲ့များ မျက်လုံးကိုတည့်တည့်မှန်လို့မျက်လုံးတွေယောင်လာရင် လူကြီးတွေမသိအောင်ကျပ်ထုပ်ထိုးလို့ ဒေါက်တာရမ်းကုတွေလုပ်ကြပါတယ်။   မှည့်နေတဲ့ စိန်ပန်းသီး ဝါဝါလေးကိုထက်ခြမ်းခွဲ။ သူ့အထဲမှာ ပါတဲ့ […]

  ;a           “အားလုံးပျော်တဲ့မန်းသင်္ကြန်”   ခါတိုင်းနှစ်ဆို သင်္ကြန်ဆိုတာနဲ့မဏ္ဍပ်ပေါ်ရောက်နေတာများပါတယ်။ ဒီနှစ်ကတော့ တာဝန်မရှိတော့အိမ်မှာဘဲ နေလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သင်္ကြန်ဓါတ်ပုံတွေတင်ပေးပါဆိုတဲ့ရွာထဲကမိတ်ဆွေများကိုလဲသတိရမိပါတယ်။ ခက်တာက ကိုယ်ကိုင်တာက ကင်မရာအသေးလေး.။ ရေစိုမှာလည်းစိုးပါတယ်။ သင်္ကြန်ပုံလေးတွေလဲလက်ဆော့ချင်မိပါတယ်။၏ အဲတော့ ဝေးဝေးလံလံမသွားဘဲ မုန့်စားထွက်ရင်း အနီးအနားမှာ တွေ့သမျှလေးကို လက်ဆော့မိပါတယ်။ လှတော့လဲမလှ သေလဲမသေသပ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မန်းသင်္ကြန်ဆိုတာ အားလုံးကိုအလိုလို ပျော်ရွှင်စေပါသတဲ့။ နှစ်သစ်မှာအားလုံးပျော်ရွှင်ကြပါစေ……………     ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့လို့ရလာတဲ့အတွေးပါးပါး (15-4-2012)  

             “တစ်နှစ်တစ်ခါ်ပျော်တဲ့သင်္ကြန်”   သင်္ကြန်ဆိုတာကလဲ တစ်နှစ်တစ်ခါလာစမြဲ။ ကျနော်တို့တစ်တွေကလဲတစ်နှစ်တစ်ခါပျော်စမြဲ။ သင်္ကြန်ဆိုတာနဲ့ ရေပက်ဘို့ သာခေါင်းထဲရှိစမြဲ။ ပက်သူရှိဘို့အတွက်ရေပက်ခံထွက်သူလဲလိုပြီပေါ့။ ဘယ်သူဘာလုပ်ပါ ပြောစရာမလို အလိုလို အဖွဲ့ခွဲ့ပြီးသား။ ဒါပေမယ့်လဲ သင်္ကြန်မှာမပျော်နိုင်ဘဲ ဝမ်းရေးအတွက် လုံးပန်းရသူလဲရှိ။ ဒါပေမယ့် နှစ်သစ်ကူးပြောင်းခြင်းကို အတာရေနဲ့ကြိုဆိုကြရတာပျော်စရာ။ ကဲ……တွေ့သမျှကိုလက်ဆော့လို့ဂေဇက်ပေါ်အရောက်ပို့လိုက်ပါတယ်။     ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့တော့ရလာတဲ့စနက်ရှော့ (14-4-2012)    

ကော်နက်ရှင်ကလဲသိပ်မကောင်း ကင်မရာရေစိုမှာစိုးတော့ မှီသလောက်ရိုက်ဆိုတော့ စိတ်တိုင်းတော့မကျဘူး။ အမှတ်တရပေါ့။   ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့တော့ရလာတဲ့စနက်ရှော့ (14-4-2012)

    ဟိုနေ့က ဦးဖောက မိုးသီးတင်ထားတဲ့လက်ကလေးကို စိတ်ဝင်တစား မန်းတာတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ရွာထဲမှာ ဦးဖက်က လဲ လက္ခဏာ တတ်တယ်လို့ကြားဘူးပါ၏။ အဲတော့ သင်္ကြန်ရက်အားတုံးလေး လက္ခပညာရှင်များအတွင်တင်ပေးလိုက်ပါ၏။ လက္ခဏာကို အင်တာနက်အတင်ခံချင်တဲ့သူက ခပ်ရှားရှားမနည်းတောင်ပန်ပြီးရို်က်ရတာ။ ကဲ မြင်သမျှပြောပေတော့ ဘယ်သူဟောတာ မှန်သလဲဆိုတာ အဖြေပေးမယ်နော်။   ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့ (12-4-2012)

               “စိမ်းမြစိုလွင်လောက တစ်ခွင်…………………………………..”   ဒီပုံလေးတွေကတော့ ကျနော်နေရာအနှံ့လျှောက်သွားလို့ရောက်လေရာရာကပုံတွေပေါ့။ စိမ်းစိုနေတာလေးတွေမြင်ရရင် မျက်စေ့အေးသလိုရင်လဲအေးပါတယ်။ အိမ်နားက ကန်တော်ကြီးမှာ။ တစ်လမှတစ်ခါ အင်တာနက်ဘိုးငွေသွားသွင်းရင် မြင်နေရတဲ့ဆွမ်းဟော်တယ်ကသစ်ပင်တွေ။ တစ်ခါတစ်လေနာရေးသွားပို့မှရောက်တတ်တဲ့ မန်းလေးမတ္တရာကားလမ်းမက မြင်ကွင်လေးတွေ၊ ကျုံ့းနံဘေးက မြင်ကွင်းလေးတွေ မျက်စေ့အေးစေဘို့တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။     ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့တော့ရလာတဲ့အတွေးပါးပါး။ (10-4-2012)