“ကလင်  ကလင်” အဆေင်ရှေ့ကစက်ဘီးဘဲလ်သံကြောင့် ကျွန်မဆတ်ကနဲဖြစ်သွားပါတယ်။ စိတ်ထဲကနေလည်းတိတ်တခိုးမျှော်လင့်နေမိတာ ကသူဖြစ်ပါစေပေါ့။ အတန်ကြာအောင်နားစွင့်ထားပေမယ့်ကျွန်မနာမည်ခေါ်သံမကြားရတဲ့အခါသက်ပြင်းမောတခုကိုမှုတ် ထုတ်မိလိုက်ပါတယ်။ “အစ်မ” “ဝေ့ ဘာလဲ” အခန်းဖော်ညီမလေးကခေါ်လို့ထူးလိုက်ရင်းမော့ကြည့်မိတော့သူ့မျက်ဝန်းတွေကစကားပြောနေသလိုအကဲခတ် နေသလိုမို့ ကျွန်မမျက်နှာနွေးကနဲဖြစ်သွားပါတယ်။ ချက်ချင်းမျက်နှာလွှဲလိုက်ရင်းက ဟင့်အင်း မမေးပါစေနဲ့ဘာမှမမေးပါစေနဲ့ စိတ်ထဲကနေဆုတောင်းနေမိပေမယ့် ဆုတောင်းမပြည့်ဘူးလေ..။ “မျှော်နေတာလားအစ်မ” ကဲမေးပြီ ဘယ်လိုဖြေမှာလဲမိကြာညို ညည်းဘယ်လိုဖြေမှာလဲ အမှန်အတိုင်းမလိမ်မညာဖြေမှာလား လိမ်မှာလား..။ ကုတင်ပေါ်မှာစာတွက်နေရင်းမို့ ကျွန်မစာကိုစိတ်ဝင်စားနေသယောင်ပြုရင်းစဉ်းစားနေမိတယ်..။ ကဲဟယ်ဖြေလိုက်မယ်..။ “မမျှော်ပါဘူး ပုမရယ်” ကျွန်မလိမ်လိုက်ပါပြီ သူနဲ့ပတ်သက်လာရင် အမြဲလိမ်ညာနေမိခဲ့တယ် အရင်ကလည်းလိမ်ခဲ့တယ် အခုလည်းလိမ်မိတယ် နောင်လည်း ကျွန်မလိမ်ရဦးမှာပါပဲလေ။ ချစ်စရာကောင်းတဲ့အခန်းဖော် ကျွန်မတို့အခေါ်ပုမတဖြစ်လဲ ယဉ်မင်း ကလည်းအလိုက်တသိနဲ့ပဲဘာမှဆက်မမေးတော့ပဲ စာကိုပဲဆက်ကျက်နေပါတယ်။ ကျွန်မတို့နှစ်ဝက်စာမေးပွဲနီးပြီမို့ကျောင်း  တပါတ်လောက်မသွားကြပဲ အဆောင်မှာပဲစာကြည့်နေကြတာပါ။ သူရောစာတွေတော်တော်ကြည့်ပြီးနေပြီလားမသိ ဪငါ့နှယ်ပြောနေရင်းကိုစိတ်ကသူ့ဆီရောက်သွားပြန်တယ်။ ခက်ပါလားနော်။ “အစ်မ ဘယ်သွားမလို့တုန်း” စာအုပ်တွေသိမ်းနေတဲ့ကျွန်မကိုအံ့ဩသလို ကြည့်ရင်းမေးလိုက်တဲ့ပုမကိုဘာမှမပြောပဲပြုံးပြပြီး “ပုမစာကျက်စရာရှိတာကျက်ပါ ကျုပ်ဘာသာဘယ်သွားသွားပေါ့” “အံမယ် […]

  နွေရာသီမွန်းတည့်နေက ကျဲကျဲတောက်ပူလောင်လွန်းလှပါလား။ ကတ္တရာကားလမ်းပေါ်မှာ တံလျှပ်တွေတောင်ထလို့။ ခေါင်းပေါ်က ခေါင်းခုနဲ့ ဆံပင်ကြားမှာ ချွေးတွေဆိုတာ ရေလောင်းထားသလို စိုစိစိဖြစ်နေတာကို ကိုယ့်ဘာသာခံစားမိနေတယ်။ ခေါင်းခုပေါ်မှာတော့ တံမြက်စည်းတွေကိုစုစည်းပြီးရွက်ထားရတယ်လေ။ သားကလည်းကျုပ်လက်တဖက်ကိုတွဲထားရင်း ဟိုငေး၊ ဒီငေးနဲ့ ဒရွတ်ဆွဲလိုက်ပါလာခဲ့ပါတယ်။ တော်ပါသေးရဲ့ အောင်လံမြို့ဘက်အထွက်တဲ့ပြည်မြို့အစွန်ဘက်လမ်းမှာ လမ်းဘေးဝဲရာ မယ်ဇလီပင်တွေနဲ့မို့အရိပ်နည်းနည်းတော့ရနေသေးလို့။ အရိပ်ကိုခိုလျှောက်ရင်း အောင်ချမ်းသာရပ်ကွက်လူနေအိမ်တွေနားရောက်အောင်ခပ်သွက်သွက်လျှောက်နေမိတယ်။ ပြည်နည်းပညာကောလိပ်လို့ ရေးထားတဲ့ကျောင်းကိုကျော်ပြီး သစ်တောဝန်းတွေကိုရောက်လာပြီမို့ ကျောင်းသူအဆောင်တွေ လူနေအိမ်တွေနဲ့နီးလာပါပြီ။ လှမ်းတောင် မြင်နေရပြီလေ။ ပူလောင်လွန်းတဲ့နေကြောင့်လမ်းပေါ်မှာလူသူရှင်းနေတာကိုသတိထားမိတယ်။ ကျုပ်တို့သားအမိကတော့နေပူကြောက်နေလို့မရပါဘူး စီးကျလာတဲ့ချွေးကို လက်ခုံနဲ့သုတ်ရင်း သားကိုငုံ့ကြည့်လိုက်မိတယ်။ သားကပြန်မော့ကြည့်ရင်း ဗိုက်ဆာတယ်မေမေလို့ပြောလာတယ်။ ဟုတ်ပ ဗိုက်ထဲက တကျုတ်ကျုတ်မြည်နေတာကြာပေါ့။ စားရမယ်သားရဲ့ ခနလေးစောင့်နော် လို့ပြောသာပြောလိုက်ရတာ ပိုက်ဆံကအကြွေလေး ၅ဝ တန်နှစ်ရွက်ပဲပါတယ်။ ခြေစောင့်လက်စောင့်လေးထားရတာ။ သက်ပြင်းမောကိုမသိမသာမှုတ်ထုတ်ရင်း တံမြက်စည်းတစ်ချောင်းလောက်တော့ရောင်းရပါစေလို့ စိတ်ထဲကနေဆုတောင်းနေမိတယ်။ သစ်တောဝန်းကျော်တော့ ကားလမ်းဘေးကနေ အောက်ဖက်လမ်းကလေးကိုဆင်းလျှောက်လာခဲ့တယ်။ ဟော […]