စကားထာ ရှေးမြန်မာလူမျိုးတို့၏ ဓလေ့ထုံးစံများတွင် စကားထာဝှက်ခြင်းသည်လည်း တစ်ပါးအပါအဝင်ဖြစ်သည်။ စကား၏ အနက်အဓိပါယ်ကို ကွယ်ဝှက်ရ် ပုစ္ဆာထုတ်ခြင်းသည် စကားထာဖြစ်သည်။ယင်းသို့ ပုစ္ဆာထုတ်ခြင်းကို စကားထာဝှက် သည်ဟု ခေါ်သည်။မဖြေနိုင်ပါက ပန်ပေးသည်ဟု ခေါ်ဆိုလေ့ရှိသည်။ ပန်းပေးတယ်ဆိုတာ ဘာလဲ ယင်းပန်းပေးခြင်းမှာ အနက်ရှိသည်။ရှေးအခါက စကားထာဝှက်သည်ကို ပန်းဖွက်သည်ဟု ခေါ်ကြသည်။ ရှေးက ညအခါတွင် တစ်ယောက်တည်း ဗိုင်းငင်နေသော မိန်းမပျိုလေးများထံ ယောက်ကျားပျိုများ(သို့)ယောက်ကျားပျို တစ်ယောက်လာရောက်ပြီး တစ်ယောက်၏ စိတ်နေသဘောထား၊ညဏ်ရည်တို့ကို လေ့လာအကဲခတ်ရင်း စကားထာဝှက် လေ့ရှိကြသည်။ဝှက်သူက ဝှက်၊ ဖော်သူက ဖော်ရ် မှန်သွားလျှင် ဝှက်သူက ဖော်သူကို ပန်းတစ်ပွင့်(သို့)ပန်းတစ်ပုံ ပေးရ၏။ မဖော်နိုင်လျှင်လည်း ဖော်သူက ဝှက်သူကို ပန်းပေးရ၏။ယင်းမှ ပန်းပေးခြင်းဆိုသော စကားဖြစ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စကားထာဝှက်ခြင်းသည် မြန်မာလူမျိုးတွင်သာမက တခြားတပါးသောလူမျိုးများနှိုက်လည်းတွေ့ရသည်။ဂရိကဗျာဆရာကြီးဟိုးမားသည် စကားထာတစ်ခုကို မဖြေဆိုနိုင်သဖြင့် စိတ်ထိခိုက်ကာ […]