ムラカミ ဒါ ဓါတ်ဆြာ တိုင်းမှာ ရှိတဲ့ပုံ ပါတဲ့.. ဒါ ဒီမြို့ ရဲ့ အကောင်းဆုံးသော နေဝင်ချိန် ရှုခင်း ပုံပါတဲ့ .. ဒါ ကျနော် မှတ်မှတ်ရရ အဖြစ်ဆုံး (လွန်ခဲ့သော၃နှစ်က) ရိုက်ဖူးတဲ့ နေရာပါတဲ့…. ဒါ အဲ့တုန်းကလောက် မလှပေမယ့် … ဝယ်သာရယ် အချိန်အခါရယ် မုဒ် ရယ် ကွာရင်ကွာသလို ခြားနားတာတွေ လုပ်ပြလို့ရတဲ့နေရာပါတဲ့.. ဒါ မပြောင်းလဲသေးတဲ့ သက်ရှိ ပန်းချီကားပါပဲတဲ့… ဒါ ကို ဒီမိုးကုန်ခါနီးလောက်တော့ တခေါက် သွားရိုက်ဖြစ်ပါအုံးမယ် ထင်ပါတယ်…။ ချစ်လှစွာသော ဘော်ဒါယီး ဖွတ်တီးကတ် အိမ်လာခေါ်တော့ … အဲ့မောင်းဗျာ ဆိုပြီး .. စကားပြောအချိန်စောင့်ရင်း ရိုက်ဖြစ်တဲ့ ပုံလေးတွေပါ… […]
if a picture’s worth a thousand words……. (သဂျီး စာလုံးရေ ၃ထောင်ဖိုး ပွင့်ပေးပါ …) ဒချိ ဒချိ.. ဘာရယ်မဟုတ် bokeh test shoot ပါဗျ… အိမ်စာမှန်မှန် မလုပ်လို့ မဖြစ်ပါ…။ ကင်မရာ နှင့် ခွက် = ၂ပေ ခွက် နှင့် မီး = ၈ပေ နှုန်းလောက် ခြားပြီး ရိုက်ထားတာဖြစ်ပါသည်။ filter ကတော့ ဗစ်ဇင်းတင်းကတ် အဟောင်းကို ညှပ်ပြီး တေ့ရိုက်တာပါ။ tripod mounted- no flash ပါ. သည်အရွယ် subject မို့ သည်လောက် အကွာအဝေးပါ.. လူကိုယ်တပိုင်း လောက် […]
Mr. MarGaဟိုတစ်ရက်က ဘာရယ်မဟုတ် ကျောင်းကိုရောက်သွားတယ်။ သူငယ်တန်းကနေ ဆယ်တန်းအထိ တက်ခဲ့တဲ့ကျောင်းပါ။ ကျောင်းကိုရောက်တော့ ငယ်ငယ်က သူငယ်ချင်းတွေကိုလွမ်း၊ ဆရာမတွေကိုလွမ်း၊ စာသင်ခန်းတွေကို လွမ်း နဲ့ အလွမ်းတွေ များလာတာမို့ အလွမ်းပြေ ပုံတွေလျှောက်ရိုက်လာတာဗျ။ ကျနော်တက်ခဲ့တဲ့ ကျောင်းကတော့ အရင်က တော်ဝင်သံတဲ၊ နောက် ဒိုင်အိုစီဇင်၊ ထပ် ပြောင်းတော့ အမှတ် (၁၀) အခြေခံပညာအထက်တန်းကျောင်း ပေါ့ဗျာ။ မင်းတုန်းမင်းလက်ထက်မှာ ဒေါက်တာမတ် ကို ဆောက်ပေးခဲ့တဲ့ကျောင်း ပါ။ သီပေါမင်းနဲ့ မင်းညီမင်းသားတချို့ ဒီကျောင်းက ထွက်ခဲ့သပေါ့ ဘာရယ်မဟုတ် အလွမ်းပြေလေး တင်တာပါဗျာ။ အသေးစိတ်ကို နောက်ပိုင်း စိတ်ပါမှ ပြန် မွှေပြီး တင်ပါဦးမယ် လောလောဆယ်တော့ အမြည်း လို့သာ မှတ်ပေါ့ :loll: စုံတော့ မစုံသေးဘူးဗျ နိုင်သလောက်ပဲ ပတ် ရိုက်ထားတာ အဲ.. ဆရာမတွေအကြောင်းတော့ လာမမေးနဲ့နော့ အတန်းဖော် မိန်းကလေးတွေတောင် နာမည်မေ့လုလုဖြစ်နေလို့ […]
ေနာင္ ရိုးတစ်ရက်… ကျနော် ဆူးလေဘက်နိုတြီပြန်တဲ့ကိစ္စနဲ့လာရင်း အိန္ဒိယသံရုံးကိုလာတဲ့ မိန်းတို့ဆရာတပည့်နှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်တယ်….။ မိန်းနဲ့ သူ့မန်နေဂျာမမပါ…။ အဲ့ဒီမမကြီးနဲ့လဲ ကျနော်ခင်နေလေတော့…မိန်းတို့ ၂ ယောက်ကို မုန့်ကျွေး၊ စကားပြောနဲ့… သူတို့လဲပြန်မယ်လုပ်ရော…သူတို့ရုံးကားက စက်နှိုးမရတော့….။ ဒါနဲ့ပဲ ကျနော်လဲပျော်ရွှင်စွာ အကျိုးဆောင်လေသတည်းပေါ့……။ ကန်တော်ကြီးဘက်ကပတ်ပြီး သူတို့ရုံးရှိတဲ့ ပွင့်သစ်စမ်းနဲ့ မျက်စောင်းထိုးက ရုံးကိုရောက်ဖို့နည်းနည်းအလို….လမ်းညာဘက်အခြမ်း လမ်းကြားကျဉ်းလေးထဲမှာ…မော်တော်ပီကယ်တစ်ယောက်…ပလပ်စတစ်ခုံလေးနဲ့ ဂျာနယ်ဖတ်ရင်း…ထိုင်နေတယ်ခင်ဗျ…(ခုတော့ အဲ့လူရှိမရှိ မသိတော့ပါ..)။ မိန်းက အဲ့ဒီလူကို ဖြတ်သွားဖြတ်လာအမြဲတွေ့ပုံရပါတယ်….၊ သူ့ဂျာမမကို လှမ်းပြောတယ်…။ “အဲ့ဒီပီကယ် အဲ့မှာ အမြဲထိုင်နေရတယ်….၊ သူ မိုးများရွာရင်…ဘယ်နားကိုပြေးမလဲမသိဘူးနော်….” တဲ့… မိန်းစကားကြောင့် သူမရဲ့ ဂျာမမလဲ တစ်ချက်တော့ တွေသွားတယ်….။ ပြီးမှ…သတိဝင်လာပြီး မိန်းကို လှမ်းပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် ကျနော်ကားမောင်းနေရင်း ပြုံးမိပါတယ်…။ “ မိန်း…နင်ဟာလေ….သူများအပူ ကိုယ့်အပူတော်တော်လုပ်တယ်…” တဲ့… ဟုတ်ပါတယ်… မိန်းဟာ…သူများအပူ […]
Kyaemonအိန္ဒိယဝန်ကြီးချုပ်ရွေးကောက်ပွဲမှာNarendra Modi နာရိန်ဒ မိုဒီ က မဲဆန္ဒအပြတ်အသတ် အနိုင်ရခဲ့ပေပြိ၊ Gujaratဂူဂျာရတ် ပြည်နယ်ဝန်ကြီးဘဝ ကပင် ယင်းပြည်နယ်ကိုတိုးတက်အောင်ကြိုးပမ်းစွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့လို့ လူကြိုက်များပြီးလူထုတွေကကြည်ညိုလေးစားကြတယ်၊ ခုတင်မှာက ပြည်နယ်ဝန်ကြီးဘဝ က စွန်လွှတ်တဲ့ပုံတွေပါ၊ ရုပ်ရှင်မင်းသား Salman Khan ဆလ်မန် ခန်နဲ့အတူ ဂူဂျာရတ်ပြည်နယ် Ahmedabadအမီဒါဘဒ် မြို့ Sabarmati ကမ်းခြေက ကမ်ဘာ့ စွန်လွှတ်ပွဲကျင်းပ ရာမှာ မိမိရဲ့စွန်လွှတ်တဲ့ ဝါသနာနဲ့စွမ်းရည်ကိုပြခဲ့တယ်၊ မိမိရဲ့ပြည်နယ်အတွက် ကမ်ဘာ့ ခရီးသွားဧည့်သယ်လုပ်ငန်း ဝင်ငွေစီးပွါး တိုးဘို့လဲပါတယ်၊ အကြောင်းအရာများစွာ အနက်မှ စွန်လွှတ်လို့ (တနည်းဆိုသော် လူထုနဲ့ တသားထဲထပ်တူနေနိုင်၊ အကျိုးဆောင်နိုင်လို့)လဲ၊ ဝန်ကြီးချုပ်ဖြစ်လာတဲ့ အကြောင်း တချက်လို့ ဆိုနိုင်တယ်၊ နိုင်ငံရေးသမားများ […]
Kaung Kin Pyarကျမ…Resign တင်လိုက်ပြီ သတင်းကြားတော့ ရုံးကလူတွေ တိုးတိုးတစ်မျိုး၊ ကျယ်ကျယ်တစ်မျိုး၊ ဖုန်းနဲ့တစ်မျိုး၊ messageနဲ့ တစ်မျိုး၊ Check Box ကတစ်မျိုး မေးကြတယ်…။ သူတို့မေးသမျှ အတူဆုံးမေးခွန်းတစ်ခုကို ပြောပါဆိုရင်….”ဘာလို့ထွက်တာလဲ ဆုရယ်….” ဒါအမြဲပါတယ်…။ ဒါဖြေဖို့မလိုထင့်…။ အငေါ်တူးပြီး ဖြေရရင် မလုပ်ချင်လို့ ထွက်တာ…ဒါပါပဲ…။ အရင်မေးထူးခေါ်ပြောအပြင် ပိုမခင်တဲ့ တစ်ယောက်ကလဲ…အသဲအသန်လိုက်ရှာပြီး အပြင်မှာတွေ့ရအောင်ပါ၊ တစ်ရက်လောက်ချိန်းပြီး စကားအေးအေးဆေးဆေးပြောချင်သေးတယ်တဲ့….(သူက ဒီ Company Group ထဲက တခြားကုမ္ပဏီခွဲရဲ့ ကျမနဲ့ Dept; တူသူပါ…) ။ ဘာအတွက်လဲ….??? ကျမ မျက်ခုံးလှုပ်ပါတယ်…..။ ရှိစဉ်တုန်းက တွန်းလိုက်မဟဲ့ကြံသူတွေ….ထွက်မယ်သတင်းကြားမှ…စိတ်မကောင်းခြင်းမျက်နှာဖုံးတွေစွပ်ရင်း ပွတ်သီးပွတ်သပ်လာလုပ်ချိန်တိုင်း…လူ့ယဉ်ကျေးမှုဆိုတာကြီးကို ကျမအချဉ်ပေါက်မိတယ်….။ သူတို့ကို ပြန်ပြုံးပြရတာလဲ…အပြုံးစစ်စစ်မဖြစ်နိုင်လို့တော့ စိတ်မကောင်းပါ…..။ အဲ့ဒီ သူတို့တွေရဲ့ နောက်ကွယ်မှာ…. ကျမထွက်ရင် ပိုဝန်ပိမယ့် ကျမအလုပ်တွေအတွက် သူတို့ကိုယ်သူတို့ […]
မဟာရာဇာ အံစာတံုး% % % % % % % % % % % % ဟိုးတလောက ရွာထဲက လူအချို့ကို အချစ်အကြောင်း အင်တာဗျူးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ အဲ့ဒါလေး … အမှတ်တရ အနေနဲ့ တင်လိုက်ပါတယ်။ ကိုကိုအံ – ဟက်လို၊ ဒက်တီတိုက်၊ နေကောင်းတယ်နော်။ သမီးလေးလည်း အရွယ် ရောက်လာပြီးနော် .. ဟဲဟဲ …။ ရွှေတိုက်စိုး – ငါ့ သမီး အရွယ်ရောက်လာတော့ နင် ရဖို့ နီးစပ်လာပြီပေါ့ သားသားအံ ရယ်။ ကိုကိုအံ – ဒါတွေကြောင့် ဒက်ဒီကို ချစ်ရတာပဲ။ ဒါနဲ့ စကားမစပ် … တစ်ခုလောက် မေးချင်တယ် […]
alinsett အဟက်… ။ အထင်လွဲနေမှာ စိုးလို ့… ရှင်းပြမလို ့ပါ… အထင်လွဲပြီးမှ ဆိုရင်… ရှင်းပြရ ခက်လို ့.. .. အခုကတည်းက… ကြို ရှင်းပြထားမလို ့ပါ… ။ ဒီလိုပါ… ။ ဟိုတစ်ရက်က… မောင်သူရ တစ်ယောက်… ရပ်ကွက်ထဲက… ဒေါ်ဖွားမေရဲ ့ အကြော်ဆိုင်မှာ ထိုင်ပြီး. ဗူးသီးကြော်လေးနဲ ့…အချဉ်ရည်လေးတို ့ကာ တို ့ကာ စားလိုက်… ရေနွေးကြမ်းပူပူလေး မှုတ်သောက်လိုက်နဲ ့ …ဇိမ်ကျနေတာဗျာ… ။ မောင်သူရတို ့လို …သာမန် အခြေခံလူတန်းစား… ကျောမွဲလေးတွေ အတွက်… ရပ်ကွက်ထဲက..ခနော်ခနဲ ့..အကြော်တဲလေးကိုပဲ… စီဒိုးနားလို ..မှတ်နေရတာကိုး…. ။ ထားပါတော့… ပြောလိုရင်းဆီ…ဆက်သွားတာပေါ့… […]
kai သျှားထွဋ်အိန္ဒြာ = အသက် (၂၀)၊ ဒုတိယနှစ် ဒဿနိကဗေဒ (Philosophy)၊ ဒဂုံတက္ကသို်လ်၊ ရန်ကုန်မြိ ု့ Q. သျှားထွဋ်အိန္ဒြာ… ဖိလစ်ပိုင်ခရီးစဉ်ရှိတယ်လို့ သိရပါတယ် ။ အဲဒီအစဉ်နဲ့ပက်သက်ပြီးတော့ဘယ်သူ့ အစီအစဉ်လဲ… ဘယ်သူကကမကထလုပ်ပေးတာလဲ… ဆိုတာလေးတွေ ပြောပြပေးပါလား ။ ဟုတ်ကဲ့ပါ…အခုသမီး ၁၅ . ၈ .၂၀၁၄ ကနေ…၂၃ . ၈ .၂၀၁၄ ထိ… ဖိလစ်ပိုင်ကိုသွားရမယ်ပေါ့နော်.. သမီးကိုHoliday Television Co.,Ltd ကနေစီစဉ်ပေးမှုရယ်.. ဒီကMiss Universe Myanmar Organizationတို ့ ပံ့ပိုးကူညီမှုတွေနဲ ့ သွားရမှာပါ…. ။ Q. ထိုင်းနိုင်ငံ Holiday Television Co.,Ltdက Mr.Nawat Itsaragisilတို ့နဲ့အတူ… Miss Universe […]
ခင်ပြီးနောက်မှာ…ကောင်မလေးရဲ့ စိတ်ရင်းကောင်းတာလေးတွေ၊ စိတ်မာချင်သယောင် ဆောင်ပြီး စိတ်အားငယ်တတ်တာတွေ….၊ ကျနော့်အပေါ် တစ်ခါတစ်လေတော့ သဘောကောင်းပြီး…တစ်ခါတစ်လေတော့ ချောက်ချတတ်တာတွေ…ခင်ဗျားတို့ကို ပြောပြဦးမယ်….။ အရင် ပိုစ့်မှာ ကျနော်…အဲ့ဒီလို ပြောခဲ့ပါတယ်…. သုံးနှစ်ကျော် ခင်ခဲ့တဲ့ထဲမှာ..သူမနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး မှတ်မှတ်ရရ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ကျနော့်အမှတ်တရပိုစ့်တွေအနေနဲ့ ပြောပြချင်တယ်….။ ကဲ………ကျနော်…စ ပြောတော့မယ်နော်.. ကျနော် ပြောပြမယ်…။ ခင်ဗျားတို့သာ စဉ်းစားကြည့်ကြပါတော့…။ သူမဟာ…ဘယ်လိုမိန်းခလေးမျိုးဆိုတာ……….. **************************************************************** တကယ်လို့…အဲ့ဒီကောင်မလေးကို နာမည်တစ်ခုသာ ပေးရမယ်ဆိုရင် သူ့ကို ကျနော်…”မိန်း” လို့ နာမည်ပေးချင်ပါတယ်…။ တကယ်လဲ သူဟာ ကျနော့်အတွက် Main ပါပဲ…။ ကျနော်တို့ ခင်ပြီးတဲ့နောက်….. ဒီနေ့ ကျနော့်ကားလဲပြီး စိတ်တိုင်းကျတဲ့ ကားသစ်လေးနဲ့ မြောက်ကြွကြွဖြစ်နေတယ်…။ ရွှေညောင်ပင်ဘိုးဘိုးကို ဦးမတိုက်ရသေးခင်…အဲ့ကလေးမကို သွားကြွားမယ်ဆိုပြီး…ဖုန်းဆက်ကြည့်လိုက်တော့ […]
ေသာ္ဇင္ (လြိဳင္ေကာ္)ရွာသူရွာသားများကို ကြုံတုန်းလေး မာကက်တင်းဝင်သွားတယ်လို့တော့မထင်ပါနဲ့နော်။ တကယ်တော့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကို ကြော်ငြာဝင်သွားတာလို့သဘောထားပေးဗျာ။ အထက်က မျက်နာဖုံးလေးကိုတွေ့တဲ့အခါ ဒါ တို့ရွာသားလို့ ပြောမိသွားမယ်ထင်ပါတယ်။ ခုချိန် ဒီစာအုပ်လေးဖြစ်မြောက်လာတော့မယ်ဆိုတာနဲ့ ကျွန်တော်ဘယ်ကနေ စတင်ဝင်ရောက်စာတွေရေးဖြစ်ခဲ့သလဲ ဆိုတာကို ပြန်အမှတ်ရတယ်ဗျ။ လွန်ခဲ့တဲ့ ခန့်မှန်းခြေ ၂၀၁ဝ လောက်မှ ရွာထဲကိုစတင်ဝင်ရောက်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော် ရွာသူ ရွာသားတွေရဲ့အားပေးဖတ်ရှုမှုနဲ့ ကြိုးစားရေးသားဖြစ်လာရင်က ခုဆို ရည်မှန်းထားတဲ့ အနေအထားတစ်ခုကို အတိုင်းအတာတစ်ခုလောက်အထိရောက်ခဲ့ပြီလို့ပြောလို့ရခဲ့ပါတယ်။ ခုဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ လွိုင်ကော်က စာရေးသူ ကလောင်ရှင် (၅)ဦးရဲ့ “အက္ခရာ ငါးစင်း” ဆိုတဲ့ ဝတ္ထုတို စုစည်းမှုစာအုပ်လေးကို အကောင်အထည်ဖော် စီစဉ်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်လေးထဲမှာ စာရေးသူတစ်ဦးလျှင် ဝတ္ထုတို (၃)ပုဒ်ပါဝင်ရေးသားထားကြပါတယ်။ မဂ္ဂဇင်းများထက်မှာ ဖော်ပြပြီးသား ဝတ္ထုများပါသလို အသစ်များလည်းပါဝင်ပါတယ်။ ဒါဟာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဘဝမှတ်တိုင်လေးတစ်ခုဆိုရင်လည်းမမှားပါဘူး။ ရွာသူရွာသားများကို မိတ်ဆက်တဲ့အနေနဲ့ရော […]
ကျနော်…ခန့်မှန်းရခက်တဲ့လူတွေထဲမှာ….ဒီကောင်မလေးက ထိပ်ဆုံးက ပါတယ်….။ သူမက တစ်ခါတစ်လေမှာ…သနားတတ်တယ်…၊ တစ်ခါတစ်လေကျတော့ သွေးအေးအေးနဲ့ ရက်စက်တတ်ပြန်ရော..။ တစ်ခါတစ်လေမှာ…ခက်ထန်နေတတ်ပြီး…တစ်ခါတစ်လေတော့လဲ ထင်မထားတတ်လောက်အောင်ထိ ပျော့ပြောင်းနေတတ်တယ်…။ မျက်လုံးဟာ…စိတ်ရဲ့ ပြတင်းပေါက်တစ်ခုသာဆိုရင်…သူမရဲ့မျက်လုံးဟာ…အချိန်မရွေးအရောင်ပြောင်းသွားနိုင်တဲ့ ကောင်းကင်တစ်ခုပါပဲ….။ ထိုသူမကို နောက်တစ်ခါ ပြန်တွေ့ဖို့ ကျနော် လေးလကျော်လောက်ထိ ကြာသွားခဲ့တယ်..။ အဖေတို့ အမေတို့နဲ့ Ocean သွားပြီးအပြန် ဗိုက်လဲဆာ..၊ လမ်းလဲကြုံတာကြောင့် ၈မိုင်က ရွှေဘဲဆိုင်ထဲ ကျနော်တို့မိသားစု ဝင်ခဲ့ကြတယ်…။ ဘယ်ဘဝက အကျိုးပေးကြောင့်တော့မသိဘူး….၊ ဆိုင်ထဲမှာ အလကားပေးနေသလိုကို လာစားကြတဲ့လူတွေ တစ်ပုံတစ်ပင်…. စားပွဲထိုးလေးကို ခုံနေရာ ရပါ့မလား..မေးတော့ တစ်ဝိုင်းတော့ လွတ်သေးတယ်အကို ဆိုတဲ့ပြောစကားကြောင့် အဲ့ဒီလွတ်နေတဲ့နေရာကို ငယ်ငယ်က တိုင်ဦးတိုင်းဆော့ကြတဲ့ ကလေးတွေလိုပုံစံမျိုးနဲ့ ကျနော်တို့ မိသားစုတွေ အပြေးအလွှား ချီတက်နေတဲ့အချိန်…. “ဟာ…ဗိုလ်မှူး…ရန်ကုန်ကို ဘယ်တုန်းကရောက်လဲ…” အဖေ့ဆီက အဲ့လိုအသံမျိုးထွက်သွားတော့ ကျနော် […]
စိတ်ထိခိုက်စရာတွေ ကြုံတိုင်း…ဝဲတက်လာတဲ့မျက်ရည်စတွေကို ထိန်းဖို့ ခေါင်းကို ဆတ်ခနဲမော့ပြီး…“ကောင်းသွားမှာပါ….ပြန်ကောင်းသွားမှာပါ… ”လို့ ပြောရင်း မာန်တင်းတတ်တဲ့ အဲ့ဒီကောင်မလေးနဲ့ ကျနော် ဘယ်လိုဆုံခဲ့တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း…ခင်ဗျားတို့ကို ပြောပြမယ်…. လွန်ခဲ့သော…သုံးနှစ်ကျော်ကာလ…. အဲ့ဒီနေ့ အင်းယားရဲ့ညနေခင်းကောင်းကင်ဟာ…တိမ်ကင်းစင်ပြီး..ကြည်ကြည်လင်လင်လေးနဲ့ လှနေခဲ့တယ်…။ သိပ်မကြာခင်ရောက်လာတော့မယ့် ညရှုခင်းကို ကြည့်ဖို့ ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတစ်သိုက်…ဂစ်တာ (၂)လက်၊ ဘီယာဘူးကိုယ်စီကိုင်ပြီး…ကန်ဘောင်ပေါ်ကို ခြေဦးလှည့်ခဲ့တဲ့ ညနေပေါ့…။ ကျနော်တို့လို့ဆိုတဲ့ထဲမှာ..ကျနော်ရယ်၊ တီတီး၊ မင်းမြတ်သွေး၊ ဂျန် နဲ့ အောင်လင်းရည်… အင်းယားဟာလဲ ပိတ်ရက်ညနေခင်းတို့ရဲ့ ထုံးစံမပျက် ယောကျာင်္းသံ၊ မိန်းမသံ၊ ကလေးတွေအသံနဲ့ အင်းယားပီသနေခဲ့တယ်….။ လူနည်းနည်းရှင်းတဲ့ IBC နားက မြက်ခင်းပေါ်နေရာယူရင်း ကျနော်တို့အဖွဲ့..ရောက်တတ်ရာရာတွေ ပြော၊ ဘောလုံးအကြောင်း၊ မိန်းခလေးတွေအကြောင်း၊ တခြားသူငယ်ချင်းတွေအကြောင်း၊ ဟိုအဆိုတော်မင်းသမီးတင်ပါး ဈေးကြီးတဲ့အကြောင်း… “ဟင်…သေသွားပြီလားဟင်…သေသွားပြီလား…” မိန်းခလေးအသံစူးစူးတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရလို့…ကျနော်တို့အဖွဲ့အာရုံတွေ အဲ့ဒီအသံရှင်ဆီကို ရောက်သွားတယ်….။ […]