ဘာပဲဝတ်ဝတ်ပါ။ မြန်မာတွေလူအချင်းချင်းလေးစားမှုရှိကြပါစေ ။ပြည်ပတိုင်းပြည်တွေမှာမိန်းကလေးတွေရဲ့ဝတ်စားဆင်ယင်မှုတွေကို ဘယ်သူမှမကဲ့ရဲ့မရှုံ့ချကြပါဘူး။ မြန်မာပြည်မှာလူလူချင်းဘာလို့များအဲဒီလောက်တောင်ကဲ့ရဲ့ရှုံ့ချနေကြတာလဲဆိုတာ ဒီသင်္ကြန်မှာထူးထူးခြားခြားသတိထားမိလာတယ်။ အထူးသဖြင့်ယောက်ျားကြီးတန်မဲ့တွေနဲ့ အီရန်တို့၊ အာဖဂန်နစ္စတန်တို့၊ ဆော်ဒီတို့လို အကျင့်ပျက်အစ္စလာမ်မစ်နိုင်ငံတွေက Salafist တွေလိုလေသံနဲ့ တခြားမိန်းကလေးတွေကိုချိုးချိုးဖဲ့ဖဲ့ပြောဆိုနေလိုက်ကြတာ တော်တော်လေးရှက်စရာကောင်းလှပါတယ် ။ယောက်ျားတွေအပြင် မိန်းမတွေပါ သံယောင်လိုက်လာကြတာယ်။ သူတို့နှစ်သက်တာသူတို့ဝတ်တာ သူတို့အခွင့်အရေး Individual Right ပါ။ နောက်တခုက အဝတ်အစားကိစ္စတို့၊ အရက်သေစာကိစ္စတို့ဆိုတာက ပညာရေးကိုဆွဲတင်လိုက်တာနဲ့ အလိုလိုထိန်းချုပ်ပြီးသားပါ။ နိုင်ငံကိုမထိခိုက်စေပါဘူး ။မြန်မာနိုင်ငံကိုအောက်ဆုံးရောက်အောင် တွန်းချခဲ့တာ ကြီးနိုင်ငယ်ညှဉ်းစိတ်ဓါတ်၊ တကိုယ်ကောင်းစိတ်ဓါတ်တွေနဲ့ ဂါတယ်ဆိုတဲ့ အကျင့်ပျက်ချစားမှုတွေကြောင့်… အဲဒါကိုထိန်းချုပ်နိုင်မှ နိုင်ငံ့စီးပွားရေးတက်လာမှာ၊ စီးပွားရေးတက်မှ ထိရောက်တဲ့ပညာရေးဘတ်ဂျက်သုံးပြီး ခေတ်မှီပညာရေးစနစ်နဲ့ အချိန်ယူလေ့ကျင့်လာမယ်ဆိုရင် ဘာဝတ်ရမလဲတင်မဟုတ်ဘူး၊ ဘာလုပ်သင့်သလဲဆိုတာအားလုံးကို သိလာလိမ့်မယ်။ နိမ့်ကျနေတဲ့ လက်ရှိပညာရေးစနစ်ကြောင့်၊လူငယ်တွေကဘယ်သိနိုင်ပါ့မလဲ၊ ပျော်စရာမရှိတဲ့နိုင်ငံမှာ ပျော်လို့ရသလောက်လေးတွေ ပျော်ရွှင်နေကြတာအားပေးပံ့ပိုးကြရမယ့်အစား ဆဲဆိုရှုံ့ချနေကြတယ်။ စင်္ကာပူတက္ကသိုလ်တွေမှာ ကျောင်းသူတွေဝတ်စားတာဟော့လွန်းပေမယ့် စင်္ကာပူတက္ကသိုလ်တွေက ကမာ္ဘ့အဆင့် (၃၀) […]