“မရှို မသိ” ကျွန်တော် ငဆန်နီ ပန်းနီရောင်သန်း နောက်ဆုံးပေါ် မြန်မာ ငွေစက္ကူ တထမ်းကြီး မရှိ။ တရုတ်စကား မသိ။ ခြင်ပေါက်ပွားမှု့ကင်းသောရပ်ကွက်တစ်ခု မရှိ။ အာဏာပါဝါကြီးကြီးလူတစ်ယောက် မသိ။ ခေတ်ပေါ်တိုက်ကြီးကြီး ဒန်း စီးခွင့် မရှိ။ ခြစားမှု့ကင်းသောအစိုးရ မသိ။ သူတောင်းစားကင်းသောလမ်း နှင့် အကျဉ်းသားကင်းသောထောင်။ မရှိ။ ဘယ်အချိန်သေမည် ဘယ်ဂတိလားမည် မသိ။ ချစ်ခြင်းအားဖြင့်  ကိုဆန်နီ ၁၄-၁၁-၂၀၁၁

တန်ဆောင်မုန်းလပြည့် 10th November 2011 အစားအသောက်နဲ့ပတ်သက်ရင် ဇီဇာကြောင် တတ်သော ကျွန်တော် နဲ့ ကျွန်တော့် အမေ့အကြောင်းကဗျာစပ်ချင်စိတ်ပေါ်လာတာနဲ့။ အညာကောင်းသောအမေ အမေ လေ မသေခင်က ပုဇွန်းခေါင်းမှ ငါ စားကောင်းတာတဲ့။ အမေလေ မသေခင်က ငါးဆို အရိုးမှ ငါ စီဓါတ်* တိုးတာတဲ့။ အမေလေ မသေခင်က အဆီ စားရမှ ငါ အအီပြေသားတဲ့။ အမေလေ မသေခင်က ကြက်သားကြိုက်တဲ့သားကို ငါ အရိုးကိုက်ရမှ တဲ့။                             ချစ်ခြင်းအားဖြင့် …ကိုဆန်နီ *Vitamin C

                        ကျနော့်တပည့်ကျော် ငပျင်းလေးလွမ်းတဲ့ မြို ့ပုံရိပ်ဟောင်းလေးပါ။ သူ ့ကဗျာနဲ ့တွဲတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ”  သာဓု” တစ်နေဝင်တစ်နေထွက်တော့ တစ်မနက် သစ်ရွက်ကြွေ တစ်သက်တိုးပြန်တော့ သေမဲ့ရက် တစ်သက်နီးသမို့ ” သေမင်း”ရေ မင်းတွက်တော့ ခေါင်း ပေါ်လက်ထောက် ပြုံးပြုံးကြီးထိုင်စောင့်နေပေတော့ ငါမသေခင် ငါနှလုံးသားကိုထုပ် အသုပ်စုံလုပ်ပြီးကျွေး ကုသိုလ် လေးတစ်ခုတော့ လုပ်ခဲ့ချင်ရဲ့ ” ဘဝ” ရေ မင်း သာဓု ခေါ်ပေါ့ကွာ။ ။ ။ …………(နေထူးအိမ်) (4.9.2011)            

  စာဖတ်ရင်း တစ်နှစ်ပတ်လုံးအိပ်ငိုက်ရင်း အချိန်တွေကုန်ခဲ့တဲ့ တပည့်ကျော်က ဆယ်တန်းကိုအောင်တော့ သာမန်အောင်ရုံလေးနဲ ့ပေါ့။ခုတော့ စင်ကာပူဆိုတဲ့ပညာရေးနိုင်ငံမှာ ခေတ်မှီ ပညာတွေသင်ရင်း အမိမြေကိုလွမ်းလို ့ပို ့လာတဲ့ကဗျာကို ပြန်ဝေမျှပါတယ်။  မြောက်လေရောယှက် တိုက်ခတ်စေ့ဆော် နှင်းမြူတွေဆိုင်း စိုထိုင်းထိုင်း အချိန်မှာပေါ့ ကျသံပေါက်ပေါက် တစ်တောက်တောက်မို့ ပြတင်းကိုကျော် ငေးမျှော်လို့ကြည့်လိုက်စဉ် ဪ………ဆောင်းနှင်းမြေခပြီပါလား ။။ ။။   (နေထူးအိမ်)(27.10.2011)                                                                                                                                  

နီးတော့မလိုလိုပါဘဲ ဒါပေမယ့်ရောက်မလာခဲ့ တကယ်တမ်းကျတော့ ….. ငါကိုယ်တိုင်လည်း….—-မျဉ်း ယိုင်တစ်ကြောင်း???? ချစ်သူ ….. တီးတိုးရေရွတ်ရင်း အလင်းမဲ့ နှလုံးအိမ်က ခြောက်သွေ ့စွာ…။ အထီးကျန်နေ ့စွဲတွေနဲ ့အတူ မီးသင်္ဂြိုဟ်ခဲ့သော အလွမ်းရဲ ့နေ ့စွဲအဟောင်းတွေ ဥပက္ခာတရား ရိပ်အောက်မှာ (ခုတော့လည်း)နေသားကျသလိုလို…..။။ ဟန်ဆောင်ခြင်းတဝက် မက်မက်မောမော အပြုံးကိုတောင် ယောင်ရမ်းလို ့မကြည့်ရဲဘူး….. ဆူးစူးတဲ့ဝေဒနာက သေရာပါခဲ့ပီ……. “ကိုယ်တကယ်ချစ်နိုင်မှ နင်စဉ်းစားပေါ့” “ကိုယ်တကယ်ချစ်နိုင်မှ နင်စဉ်းစားပေါ့” “…………………………………………….” “ …………………………………………….” ချစ်ခြင်းတပ် ဆန္ဒမီး စည်းမကျော်အောင် ဘောင်ခတ်ရ ကျောက်ခေတ်က အကျဉ်းသားလို မြှားချွှန်ချွှန်သုံး (ငါ့ကိုယ်ငါ)အဆုံးသတ်လိုက်မယ်…….။။ ကောင်မလေးရေ……. ဟိုမှာ….ပန်းသီးတစ်လုံး အရသာအကောင်းဆုံးဆိုဘဲ! ဒုက္ခိတတစ်ယောက်ရဲ ့ နာကျဉ်းသံ သဲ့သဲ့… ဒါ…..နှလုံးသားအဆိပ်သင့်ခြင်းလည်းဖြစ်တယ်။!!!!! ထွက်သက်၊ဝင်သက် ငြိမ်းသွားပေမယ့် စိတ်ရဲ ့အနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာ…. နင်သာ….အရိပ်မိုးနေမှာပါ လက်တွေ ့တစ်ခုဟာ…… ငါတို ့ကို ပန်းသီးလေးတောင် မမြည်းစေခဲ့ဘူး!!!!!! ငါတို […]

#စဉ်းစားအကြံ ကဗျာသဏ္ဌာန် စာသဏ္ဌာန်စီ ရင်ကိုမှန်သည်၊ဖြည်းဖြည်းနှင့်~~~၊ #ပေါက်ခဲ့အတွေး ကဗျာကိုမွေး၊စာကိုမွေးသည် ဝါသနာထွေးသည်၊နွေးနွေးနှင့်~~~၊ #ကြားသည့်စကား ကဗျာများဖြစ်၊စာများဖြစ်တည် ရောင်ညစ်မထေး၊ဖွေးဖွေးနှင့်~~~၊ #လျှောက်ခဲ့သည်လမ်း ကဗျာပန်းပွင့်၊စာပန်းပွင့်ပြီ ကမ်းဆင့်ရနံ့ မွှေးမွှေးနှင့်~~~၊   #ကဗျာကိုချစ်၊စာကိုချစ်စိတ် နမိတ်ပုံထပ် ထင်ဟပ်ပြသော ဒီသဘောကို မိုးနဲ့ပင်လယ် ဆက်စပ်နွယ်သို့ ဖွဲ့ဆို ခြယ်မှုန်း ကျွန်သီကုံးချင်…….. #နှလုံးသားတိမ်ပြို မိုးရေငိုတို့ ဦးနှောက်တောင်တန်း စီးဖြတ်သန်းလို့ ချောင်းနှယ်မြစ်နှယ် ဆင့်ဆင့်သွယ်သို့ သွေးကြောတလျှောက် ဆက်လက်ယှက်နွယ် စီးဆင်းသွယ်အုန်း သည်လမ်းဆုံးဝယ် စွမ်းပြတင့်တယ်… ကဗျာပင်လယ်၊စာပင်လယ်……….။   ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ခင်မင်လးစားစွာဖြင့်   မောင်သစ်မင်း(^^)