ကိုေပါက္(မႏၱေလး)“ဆံပယ်ခြင်းအလွမ်း ” လွန်လေပြီးသောနှစ်များမှာဇာတိမြေနဲ့ပူးတုံခွာတုံရှိနေသူ ကျနော်တစ်ယောက် ၂၀၁၈နှစ်၏ ပထမဆုံးသောနေ့ ညမိုးချုပ်ချုပ်မှာ မွေးရပ်မြေကိုရောက်ခဲ့လေသည်။ ဆုံတွေ့ချင်လှသောမန္တလေးဆောင်းအမှီအရောက်ပြန်ခဲ့သော်လည်း ဇာတိမြေကို အကြာကြီးခွဲထားလေသူအား စိတ်ကောက်လေသောသဘောဆောင်ကာ မိုးနှင့်သာကြိုဆိုလေ၏။ မိုးကြောက်သောကျနော်သည်မိုးနှင့်မလွတ်သဖြင့် ဘယ်မှ မသွားဘဲ အခန်းအောင်းကာသာနေလေသည်။ လွတ်လပ်ရေးနေ့နံနက်တွင်မူ မိုးဒုက္ခမှလွတ်ကင်းလေတော့သည်။ ရုံးပိတ်သဖြင့် ဟိုဟိုဒီဒီလမ်းသလားမည်ကြံနေခိုက် အလုပ်ကိစ္စများက လက်ကိုင်ခြူလေး များတစ်ဆင့် ကျနော်ထံအရောက်လာကြလေသည်။ ဒီတော့လဲ အလုပ်နှင့်ချိန်းဆိုရာ နေရာသို့ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ကာယွန်းရလေတော့သည်။ အလုပ်အတွက် တွေ့ဆုံရသောသူများနှင့် တွေ့ဆုံ ဘာဘာညာညာသာရကာတွေပြော ပြီးလို့အပြန် လမ်း၈ဝပေါ်အရောက် ၂၆ဘီလမ်းမှနေ၍ ၂ရလမ်းဘက်သို့ချိုးကွေ့လိုက်သောအခါ လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်းများစွာကတည်းက စားသောက်နေကျဖြစ်သောခဲ့ဘူးရုံစိန်ခေါက်ဆွဲဆိုင်ရှေ့ရောက်ချိန် ဆိုင်ကယ်ခေါင်းက အလိုလို ဆိုင်ထဲသို့ဦးတည်လေတော့၏။ “အကိုဘာစားမလဲ”ဟု မေးလာသော ဆိုင်ဝန်ထမ်းလေးအား ထမင်းပေါင်းတစ်ပွဲ နှင့် နံအသားလျှာ (ဝက်နံကင်၊ဝက်သား၊ဝက်လျှာသုံးမျိုးစပ်) အသုတ်တစ်ပွဲ ကိုမှာလိုက်လေသည်။ ထမင်းပေါင်းရောက်လာတော့ ခေတ်အလိုက်ဓါတ်ပုံရိုက် […]
“အမယ်ဘုတ်ကဲ့သူ့ချည်ခင်” ကျောင်းတွေလဲဖွင့်ပြီ။ ကျေနပ်ခြင်း မကျေနပ်ခြင်း တို့ဖြင့် မွှမ်းထုံသော ပွစိပိစိ ကွိစိကွစိ အသံများလည်း ဖေ့ဘတ်ပေါ်မှာလျှံတက် ညံပွက်၍လာလေသည်။ အစုးိရကတော့ တရားဝင်ကြေညာထားလေသည်။ အခြေခံမူလတန်းပညာအဆင့် အတွက် ကလေးငယ်များစာသင်ကြားရေးသည်။ အခမဲ့။ လုံးဝ ကုန်ကျစရာမလို။ ကလေးများအားထောက်ပံ့ကြေးပင်ပေးထားလိုက်သေးသည်။ သူတို့၏ရည်ရွယ်ချက်ကလဲ အမှန်တကယ်ကောင်းမွန်ပါသည်။ (၁) တပြည်လုံး မှာ ရှိ တဲ့ ကျောင်း နေ အရွယ် ခလေး ငယ် တိုင်း ၊ ကျောင်း အပ် နှံ ၊ ကျောင်း နေခွင့် ရရန် (၂) ကျောင်း အပ် နှံပြီး တဲ့ ကျောင်း သား တိုင်း ၊ ကျောင်း ထွက် မသွား […]
ဒီဆောင်းပါးလေးက မန်းလေး အခြေစိုက် မန္တလေး ခေတ်သတင်းစာ (1-6-2017)နေ့ထုတ်မှာပုံနှိပ်ဖော်ပြထားပါတယ်။ “ဖျောက်ဖျက်ခြင်းခံခဲ့ရသော သမိုင်းများ” ဟိုအရင်က မေမြို့သွားမယ်ဆိုရင် မန္တလေးမြို့ရဲ့ အထင်ကရလမ်းမကြီးတစ်ခုဖြစ်တဲ့ ၃၅အေလမ်းကဘဲ သွားလို့ရပါတယ်။ အခုနောက်ပိုင်းမှာ မြို့သစ်သိပ္ပံလမ်းကနေဘဲ အသွားများတော့ ၃၅အေလမ်းနဲ့ အောင်ပင်လယ်လမ်းဆုံကို မရောက်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ ပြီးခဲ့တဲ့ သုံးလေးရက်လောက်က မေမြို့ကအပြန်မှာအဲ့ဘက်ကို သွားချင်စိတ်ပေါက်လာတာနဲ့ ၃၅အေလမ်းဘက်က နေပါတ်ပြီး ဆိုင်ကယ်မောင်းလာလိုက်ပါတယ်။ အရင်ကလမ်းကျဉ်းကျဉ်းလေးရဲ့ဘေးဝဲယာမှာခြုံပင်တွေကိုင်းပင်တွေနဲ့ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေရာကနေ လမ်းကလဲ အရင်ကထက်ကျယ်လာ အိမ်တွေလဲ တိုးလာဆိုတော့ မှတ်များတောင်မမှတ်မိနိုင်အောင်ပါဘဲ။ အောင်ပင်လယ်က နေ အနောက်ဘက်ကိုချိုးကွေ့လိုက်တာနဲ့ မနော်ယမံဆိုတဲ့အရပ်ကိုရောက်ပါတယ်။ မနော်ယမန်ဆိုတာကလဲ အနာကြီးဆေးရုံနဲ့တွဲဘက်ပြီးလူသိများထင်ရှားခဲ့တာကိုး။ ဒီတော့လဲ မနော်ယမန် ဆိုတာကတော့ ကိုယ်ရေပြားရောဂါသည်တွေနဲ့ အရက်ပုန်းချက်သူတွေနေတဲ့အရပ်လို့နာမယ်ကျော်ခဲ့ပါတယ်။ တနည်းပြောရင် မကောင်းမူ့တွေနဲ့ သာမွှမ်းထုံနေခဲ့တဲ့ အရပ်လို့လဲဆိုနိုင်ပါတယ်။ နောက်လမ်းဘေးဝဲယာမှလည်း သုဿာန် တွေသချိုင်း တွေချည်းပါဘဲ။ […]
“ အဖြေမရှိတဲ့ ပဟေဠိများနဲ့နိုင်ငံ “ တောင်တွေးမြောက်တွေး အပိုင်းအစလေးများ (၁၀) ကျနော်တို့နိုင်ငံရဲ့ လက်ရှိဖြစ်ပျက်နေတဲ့အကြောင်းအရာတွေက မယုံနိုင်လောက်စရာ စဉ်းစားလို့မမှီနို်င်စရာတွေနဲ့ပြည့်နှက်လိုနေပါတယ်။ အစိုးရရဲ့ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပုံတွေက လူသာမန်တွေစဉ်းစားလို့မလိုက်နိုင်တဲ့ ဖြေရှင်းနည်းတွေဘဲကြုံနေပါတယ်။ အံ့ဩစရာကောင်းတဲ့အဖြစ်အပျက်တွေ ဆက်တိုက်ပေါ်လာတာကလဲ အံ့ဩစရာဆိုတာထက်ပိုအံ့ဩဘို့ကောင်းနေပါသေးတယ်။ တိုင်းပြည်ပဲ့ကိုင်ခေါင်ချုပ်တစ်ဦး ကွယ်လွန်သွားချိန်နဲ့တိုက်ဆိုင်စွာ နာမယ်ကျော်စီးပွားရေးသမားရဲ့ပိုင်ဆိုင်တဲ့ နေရာထဲမှာ စိတ်ကြွဆေးပြားကားတစ်စီးတိုက် ပိုင်ရှင်မဲ့ တွေ့ရပြန်သတဲ့။ ပြဿနာအတော်များတဲ့ မင်းအုပ်စိုးအမူ့ကိုတစ်သက်တစ်ကျွန်းချလိုက်တဲ့အချိန်မှာ သစ်ခိုးခုတ်တဲ့အမူ့ကိုလဲတစ်သက်တစ်ကျွန်းချလိုက်ပြီးဆိုတဲ့သတင်းထွက်လာတော့ ဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လားလို့ ထင်သူထင်။ ထင်ဆိုလဲထင်လောက်စရာပါဘဲ ။ ပညာရေးအတွက်တိုက်ပွဲဝင်တာကလွဲလို့ ဘာအမူ့အခင်းမှမလုပ်ခဲ့ဘူးတဲ့ ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေကိုတော့ရုံးထုတ်ရင်လက်ထိပ်ခပ်ထားပေမယ့် လူတစ်ယောက်အသက်ကိုမသေမချင်းသတ်ခဲ့ရုံမက အမူ့အခင်းများစွာ ရင်ဆိုင်ခဲ့ဘူးတဲ့သူကတော့ လက်ထိပ်မခတ်။ ဝတ်စားထားပုံကမိုက်ပြစ်အတွက်အပြစ်ဒဏ်ကျခံရတော့မယ့်သူနဲ့မတူ။ ဘာကြောင့်လို့ ဒီလိုကွာခြားသလဲလို့မေးကြည့်ရင်ဒါကလဲပဟေဠိတစ်ခု။ တိုင်းပြည်ကို တရား မဝင်ခိုးဝင် သစ်တွေခိုးခုတ်။ (ဒီအလုပ်တွေက လဲ အတွင်းလူမပါဘဲလုပ်လို့မရ) တဲ့တိုင်းတပါးသားကိုလဲ တစ်သက်တစ်ကျွန်းတွေဘာတွေဟန်တန်ပန်တန်နဲ့ ချလိုက်တော့ ဒီတစ်ခါတော့ […]
“လုံးပါး ပါး တဲ့ ဆန်သမား ” တောင်တွေးမြောက်တွေး အပိုင်းအစလေးများ (၉) တမြန်မနေ့ ညက ဖေစ်ဘုတ်ဝင်တော့ လေထဲကမိတ်ဆွေတစ်ယောက်က “နက်ဖြန်ကျနော် အဲဒီကိုလာမယ် ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်လို်က်မယ်” ဘာအတွက်လာမှာလဲလို့မေးတော့ သူတို့ရစရာရှိတဲ့ အကြွေးတွေ မရသေးလို့ လိုက်လာတာလို့ပြောပါတယ်။ အခုရက်ပိုင်းမှာ ငွေဈေး မငြိမ်တော့ ရစရာရှိတာမြန်မြန်ရချင်လို့ ဆင်းလာတာလို့ပြောပါတယ်။ သူတို့က ဆန်ကုန်သည်တွေပါ။ မနေ့ည မိုးချုပ်ချုပ်လောက်ရောက်တော့ ဖုန်းဝင်လာပါတယ်။ သူတို့ရောက်နေပြီ ဆိုတဲ့အကြောင်း နန်းတော်ပေါက်နားက ဟိုတယ်မှာတည်းတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းသတင်းပေးတာပါ။ အဲတော့ အားတဲ့အချိန်ဖုန်းဆက်လိုက်ပါ သူတို့ နဲ့တွေ့မယ်ဆိုပြီး ချိန်းလိုက်ကြပါတယ်။ သူဖုန်းဆက်လာတော့ မှ “ဆန်သမား “တွေ မူဆယ်ဘက်ကို အခုရက်အလာစိတ်တာ သတိထားမိပါတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့ လဆန်းရက်ကလဲ ကျယ်ခေါင်ထဲက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က သူနဲ့ပါလာတဲ့သူတွေနဲ့မိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။ အခုမှတွေ့ရတဲ့မိတ်ဆွေပေမယ့် […]
“စကား ပေါင်းကူး ” တောင်တွေးမြောက်တွေး အပိုင်းအစလေးများ (ဂ) ပြီးခဲ့တဲ့သုံးလေးရက်လောက်က” မြန်မာသံလေးတွေနားထောင်ကြမယ်”အဖွဲ့ထဲကိုဝင်ဖတ် လိုက်တော့ သီချင်းအဆိုပြိုင်ပွဲတစ်ခုမှာ မူရင်းအဆိုတော်နာမယ်ကိုမှားထိုးထားတဲ့ အကြောင်းရေးထားတာကိုဖတ်လိုက်ရပါတယ်။ သီချင်းအဆို ပြိုင်ပွဲတစ်ခုမှာ အဆိုတော် “ ပုလဲ“ ရဲ့နာမည်ကြီးသီချင်းတပုဒ်ဖြစ်တဲ့ “ ပေါက်နေပြီ” သီချင်းကို စာတန်းထိုးတဲ့အခါ မူရင်းအဆိုရှင် “ ဆုံသင်းပါရ်“လို့ထိုးလိုက်တာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီသီချင်းလေးက သူ့ခေတ်သူ့ အခါ နဲ့ ဆိုရင် အတော်လေးဟော့ဖြစ်ခဲ့တဲ့ သီချင်းဖြစ်သလို ဒီ “ ပေါက်နေပြီ”ဆိုတဲ့စကားလုံးလေးက ဘန်းစကား အဖြစ်လူထုကြားမှာပျံ့နှံ့သွားခဲ့ဘူးပါတယ်။ တကယ်ပြောရရင်တော့ မမှားသင့်ဘူးလို့တွေးမိပြန်ပါတယ်။ ပြန်ဆိုသီချင်းတွေ ဆိုကြတဲ့ အခါမှာ ပြိုင်ပွဲအတွက်ဘဲဆိုဆို ရောင်းတမ်း ထုတ်ဘို့ ဘဲ ဆိုဆို မူရင်းဆိုသူအပေါ်မှာ လေးစားမူ့ ပြ သင့်တယ်လို့ တော့ ထင်မြင်မိပါတယ်။ သီချင်းရောင်းလိုက်တဲ့တေးရေးဆရာကလဲ သီချင်းရောင်းလိုက်တာဘဲဖြစ်ဖြစ် […]
“ဖြစ်စေကောင်း၏…..မကောင်း၏” တောင်တွေးမြောက်တွေးအပိုင်းအစလေးများ ( ၇) ဒီနေ့ရာသီဥတုက မိုးအုံ့ဆိုင်းဆိုင်း။ ဒီတော့လူကလဲထိုင်းထိုင်းမိူင်းမိူင်း။ ခါတိုင်း ညနေ ငါးနာရီကျော်မှာလမ်းလျောက်ထွက်ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီနေ့တော့ခါတိုင်းထက် နည်းနည်းစောထွက်ဖြစ်သွားပါတယ်။ ထိုင်နေကျ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်နားဖြတ်သွားတော့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က ကျနော်ကိုလှမ်းခေါ်တာနဲ့လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်ပါတယ်။ ဆိုင်ထဲမှာခါတိုင်းထက်တော့ လူပိုစည်နေပါတယ်။ လူတွေ ဟင်ကနဲ ဟာကနဲ့ အော်သံထွက်လာလို့ တီဗွီက ဘာလာနေလဲလို့လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဘောလုံးပွဲဖြစ်နေပါတယ်။ ကျနော်ရောက်တော့ ပွဲချိန် မိနစ် (၇၀)ကျော်နေပါပြီ။ ရတနာပုံနဲ့ရန်ကုန် ။ ရန်ကုန်က သုံးဂိုး ရတနာပုံက နှစ်ဂိုး။ ကစားနေကြတာကတော့ အကြိတ်အနယ်။ နှစ်သင်းစလုံးအတင်းဝင်အတင်းထွက်။ နည်းနည်းလေးတော့ ကြမ်းပါတယ်။ အဲတော့ ထိမိ ခိုက်မိတာတော့လဲရှိသပေါ့။ အဲလိုကစားနေရင်း ရတနာပုံဘက်ကဘောလုံးဆွဲအလာ ရန်ကုန် ဂိုးဧရိယာထဲမှာ ရန်ကုန်ဘက်က နှစ်ယောက်ညှပ်ပြီးကာကွယ်တော့ ရတနာပုံဘက်ကကစားသမားလဲသွားပါတယ်။ သူက တော်တော်နဲ့မထ။ ပင်နယ်တီ မျှော်ပုံရပါတယ်။ အဲဒီမှာစညိကြပါတယ်။ […]
“နားအကြား စိတ် နဲ့ မှတ် ကြာလျင် လွဲ မည်မှတ် “ တောင်တွေးမြောက်တွေး အပိုင်းအစလေးများ (ရ) ကိုကာကြီး ရေ ကျနော်မှာရှိတာနဲ့စာသားလေးနည်းနည်း လွဲလို့ ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်မှာရှိတာကတော့ 1961ခုနှစ်က ထုတ်ဝေတဲ့ ဆရာဦးချမ်းမြ (မြကေတု)စီစဉ်တဲ့ မြကြေးမုံ စာစဉ် အမှတ်(၂) ကဗျာယဉ်စာယဉ် လက်ရွေးစဉ် စာအုပ်ထဲကစာမျက်နှာ 165 မှာ ပါတာပါ။ (ဆဆ) ဖူးပွေ့လက်တင် ဖူးပွေ့လက်တင် တွေ့မြင်ချင်ရေးငယ်နှင့် နေ့စဉ်ပင်ဆွေးပါရ ငေး ငို မိ မိူင်။ လဲမလို့ သဲညို့ ခွေယိုင် မပြေနိုင် မုန်းတယ်လေး ရုံးညာသက်ပိုင်။ လက်သုံးတော် ဓားကိုလ ယောင်မှားကာကိုင်၊ […]
“ရှိစေကောင်း ၏ …….မကောင်း၏” တောင်တွေးမြောက်တွေး အပိုင်းအစလေးများ (၆) မြန်မာပြည်ဘက်က မူဆယ်နဲ့ သူတို့ဘက်က ကျယ်ခေါင် ဆိုတာ ကျောက်လမ်းမလေးတစ်ခုဘဲခြားပါတယ်။ ဒါပေမယ့်သူတို့ဘက်ကစိမ်းစိမ်းစိုစို။ ကျနော်တို့ဘက်မှာခြောက်ခြောက်သွေ့သွေ့။ သူတို့ဘက်မှာ တိုက်တာအဆောက်အဦတွေကအထပ်အမြင့်။ အဆောက်အဦတွေကြားမှာသစ်ပင်တွေစိုက်ထားတာ စိမ်းစိ်မ်းစိုစို။ ကျနော်တို့ဘက်ခြမ်းမှာတော့ တောင်ကုန်းတွေပေါ်မှာခရုခွေ သလို အိမ်တွေပါတ်ဆောက်ထားတာကျပ်ကျပ်ညပ်ညပ်။ နေရာတိုင်းမှာအိမ်တွေအပြည့် သစ်ကြီးဝါးကြီးဆိုတာမရှိသလောက်။ သူတို့ဘက်မှာတော့လမ်းတွေလမ်းတွေရဲ့ဘေးဘယ်ညာမှာ သစ်ပင်တွေအပြည့်။ သူတို့အိ်မ်တွေခြံဝင်းတွေထဲမှာ သီးပင်စားပင်လေးတွေရသလောက်စိုက်ကြပါတယ်။ အဲတော့ သူတို့ဘက်က ရာသီဥတုမှန် မိုးလေဝသမှန်လို့အေးအေးချမ်းချမ်းပါဘဲ။ ကျနော်တရုတ်စာ မတတ်လို့လားတော့ မသိဘူး။ သူတို့ဘက်မှာ “ သစ်တစ်ပင်ခုတ် အချုပ်သုံးလ”တို့ “သစ်တောနဲ့သစ်ပင်ချစ်ခင်တဲ့လူမျိုး”တို့ဘာတို့ရေးထားတဲ့ဆိုင်းဘုတ်မတွေ့မိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့ ဘက်က သစ်ပင်ကို ဂရုစိုက်ကြပါတယ်။ ကျနော်၂၀၁ဝခုနှစ် ပထမဆုံးအကြိမ်ရောက်တော့ သစ်ပင်တွေကို သူတို့ အပင်လိုက်နူတ်ပြီး လမ်းဘေးတွေမှာစိုက်ကြပါတယ်။ အများအားဖြင့်ပိန္နဲပင်တွေပါ။ လူတစ်ရပ်ကျော်တဲ့အပင်ကြီးတွေပါ။ အခုချိန်မှာတော့ လမ်းဘေးမှာစိုက်ထားတဲ့အပင်တွေက […]
“ညစ်တတ်သူများနှင့် ကစားခြင်း” တောင်တွေးမြောက်တွေး အပိုင်းအစလေးများ (၅) အခုရက်ကတော့ ပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့လက်ဝှေ့ပွဲခွေတွေကိုထိုင်ကြည့်နေဖြစ်ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်လက်ဝှေ့ပွဲတစ်ပွဲမှာတော့ တစ်ယောက်ကအတော်လေးညစ်တာကိုမြင်ရ ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်လက်ဝှေ့စည်းကမ်းအရ ခါးပတ်အောက်ကို မထိုးရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲလူက သူ့ပြိုင်ဘက်ကို ခါးအောက်ပိုင်းကိုဘဲ မတော်တဆလိုလိုနဲ့ ထိုးထိုးနေပါတယ်။ ဒိုင်လူကြီးက မြင်တော့ သတိပေးတဲ့အခါတောင်းပန်ပေမယ့်လစ်ရင်လစ်သလို အောက်ပိုင်းထိုးပြန်တာပါဘဲ။ ကြာတော့သူ့ပြိုင်ဘက်ခဗျာမှာ ဘယ်လိုပြန်ထိုးရမယ်ဆိုတာထက်အောက်ပိုင်းမထိအောင် ရှောင်နေရတော့ပွဲက ကြည့်မကောင်းတော့ဘူးဖြစ်နေပါတယ်။ မြန်မာ့လက်ဝှေ့ပွဲမှာလဲ အဲလိုပါဘဲ။ ပြိုင်ဘက်ဖြစ်သူကိုလဲအကျမှာ လုပ်ဘို့ဘဲချောင်းနေပြန်တော့ကြည့်လို့မကောင်းပြန်ပါဘူး။ နိုင်ငံတကာနဲ့ ကစားတဲ့ မြန်မာပွဲတွေမှာတော့ ဒိုင်လုပ်သူတွေဘက်လိုက်တာကိုမြင်နေရပြန်ပါတယ်။ ကိုယ့်လူက အချုပ်ခံနေရရင် လိုက်ဖမ်းပေးတယ်။ ကိုယ့်လူက အသာစီးရနေရင် မသိမသာလွှတ်ပေးထားတယ်။ တစ်ဖက်ကလူအမှတ်စဉ်ရေခံရပြီဆိုရင် အမှတ်စဉ် (၈)ရောက်တာနဲ့ ဆက်ထိုးနိုင်လားမထိုးနိုင်ဘူးလား မမေးတော့ဘဲ တစ်ဆယ်အထိဆက်ရေပြီးပွဲကိုအဆုံးသတ်တယ်။ ကိုယ့်လူက အမှတ်စဉ်ရေခံရတဲ့အခါမတော့ အမှတ်စဉ် (ဂ)ရောက်နေတာကိုဆက်မရေဘဲ စောင့်တယ်။ အဲတော့ သူများအမြင်မှာပြောစရာတွေဖြစ်လာတာပေါ့။ အဲလိုလုပ်တော့ […]
“ကျနော်ဓါတ်ဖမ်းသမား” (၁၂) (လက်ဆော့ဘို့ လမ်းသလားတဲ့ကိုပေါက်ရဲ့အမှတ်တရများ……………..) ကျနော်ဓါတ်ပိုးမြင့်တဲ့အချိန်တုံးကရောက်လေရာသွားလေရာမှာဓါတ်ဖမ်းပါတယ်။ အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားရင်းဖြစ်ဖြစ် ဓါတ်ဖမ်းခရီးသက်သက်ဖြစ်ဖြစ် မကြာခဏသွားခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုသွားခဲ့တဲ့အကြိမ်တွေထဲမှာအမှတ်ထင်ထင်ဖြစ်ခဲ့ရတာလေးတွေ မမေ့နိုင်စရာလေးတွေလဲရှိခဲ့ပါတယ်။ ပထမဆုံးကြုံခဲ့ရတာတော့ အောင်ပန်းမှာပါ။ အောင်ပန်းမြို့ကြီးကို အထက်စီးကနေရိုက်ရင်လှမှာဘဲလို့တွေးမိတော့ မြို့အနောက်ဘက်တောင်ပေါ်က ရိုက်မယ်ဆိုရင် တစ်မြို့လုံးမြင်ရတယ်ဆိုပြီး မနက်စောစော ထ ပြီး အဲ့ဘက်ကိုသွားတာပေါ့။ တောင်ပေါ်တက်တဲ့လမ်းကနေသွားရင်း ထိပ်နားရောက်ခါနီးလို့လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ တရုပ်သချင်္ိုင်းဖြစ်နေပါတယ်။ သချိုင်းအဝင် ဝမှာတော့ ခွေးတစ်အုပ် ကိုမြင်နေရပါတယ်။ အဲဒါနဲ့သချိုင်းနံဘေးလမ်းကနေလဲဖြတ်သွားလိုက်လို့ ခွေးတွေနားလဲရောက်ရော ခွေးဆယ်ကောင်လောက်က ထွက်လာတဲ့ပြီး ဟောင်လိုက် ဆွဲလိုက်နဲ့ ကျနော်ကိုဖိအားတွေပေးပါတော့တယ်။ သူတို့ကို တုန့်ပြန်ဘို့အနီးအနားရှိတဲ့ ဂဲလုံးတွေကောက်။ ပါးစပ်ကလဲအော်ပြီးမောင်းထုတ်ပေမယ့်လဲ သူတို့ကတော့ ဖိအားပေးမပျက်ပါဘဲ။ ခက်တာက ကိုယ့်တစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေတာကို ဝန်းရံပေးမယ့်သူလဲတစ်ယောက်မှမတွေ့။ သူတို့ကလိုက်ဆွဲလိုက် ကိုယ်က အော်လိုက် ကို်ယ်က ခဲကောက်ပြီး ထုလိုက် သူတို့ကဟောင်လိုက်နဲ့ဆယ်ငါးမိနစ်လောက်ကြာမှ ဈေးသွားမယ့် လူနှစ်ယောက်ရောက်လာပြီးမောင်းထုတ်မှ ဇာတ်လမ်းတစ်ခန်းရပ်ပြီး ကျနော်လဲ […]
“ကျနော်ဓါတ်ဖမ်းသမား” (၁၁) (ဓါတ်ပုံတစ်ပုံအတွက်အရင်းအနှီး) တကယ်တော့ အခုခေတ်မှာဓါတ်ဖမ်းတယ်ဆိုတာက လဲ ငွေနဲ့စက်ပြီး လုပ်ရတဲ့အလုပ်တစ်ခုဖြစ်လာပါပြီ။ အရင်က ဟာသတစ်ခုရှိပါတယ် “ကို်ယ်အမြင်ကပ်တဲ့ကောင်ကို ပါတ်ကားဘောပင်တစ်ချောင်းသာလက်ဆောင်ဝယ်ပေးလိုက်” လို့ ဆိုပါတယ်။ အခုခေတ်ကတော့ အမြင်ကပ်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ရှိရင် ဖူးဖရိန်ဘော်ဒီတစ်လုံးလောက်သာဝယ်ပေးလိုက်ပါ။ အဲဒါရတာနဲ့ မှန်ဘီလူးပြောင်းတို ပြောင်းရှည်ပြောင်းလတ် မြင်ကွင်းကျယ်တွေ ငါးမျက်လုံးတွေ အဏုစိတ်တွေ ထရိုင်ပေါ့တွေ ဖစ်လတာတွေ ဝယ်ရင်း ဝယ်ရင်းနဲ့သိန်းရာချီကုန်မှာသေချာပေါက်ပါဘဲ။ ရိုးရိုး ခရော့ဖရိမ်တွေရဲ့မှန်ဘီလူး ဈေးထက်စာရင် ဖူးဖရိန်ရဲ့ဈေးက ထက်ဝက်မကကွာပါတယ်။ သိပ်မကြာခင်ကာလကတော့ သိန်းတစ်ရာ ဆိုတဲ့ စတေးတပ်လေးကြောင့် ဓါတ်ဖမ်းသမားများအကြား ဖေစ်ဘုတ်စာမျက်ပေါ်မှာတိုက်ပွဲပြင်းထန်သွားပါတယ်။ ဓါတ်ပုံကောင်းတစ်ပုံရဘို့ အတွက် ငွေအဲလောက်သုံးနိုင်မှ ပုံကောင်းတစ်ပုံရမရလို့မေးရင် အဖြေရခက်တဲ့မေးခွန်းလို့ထင်ရပေမယ့် တကယ်တော့ အတတ်ပညာမပါဘဲ ပုံကောင်းတစ်ပုံ ဘယ်လိုမှ မရနိုင်တာအသေအချာပါဘဲ။ အတတ်ပညာလဲရှိမယ် ငွေသုံးနိုင်လို့ လိုအပ်တဲ့ဆက်စပ်ပစ္စည်းကောင်းကောင်းဝယ်သုံးနိုင်မယ်ဆိုရင် မပင်ပန်းဘဲ ပုံကောင်းကောင်းရမှာအမှန်ပါဘဲ။ […]
“ကျနော်ဓါတ်ဖမ်းသမား” (၁၀) (ကွိစိ ကွစ ဓါတ်လောက) ပြိုင်ပွဲတွေမှာ ဒစ်ဂျစ်တယ်စိတ်ကြိုက်ဖန်တီးမှူ့ကဏ္ဍကလွဲရင် ဓါတ်ပုံဆောဖ့်ဝဲသုံးပြီးပြုပြင်တာကိုလက်မခံပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ပြိုင်ပွဲဝင်သူတွေကတော့ မသိ မသာရော သိသိသာသာပါပြင်ကြသူတွေရှိပါတယ်။ အဲဒီပြင်ထားတဲ့ပုံတွေဆုရသွားရင် ပွစိပွစိနဲ့ ဖေစ်ဘုတ်မှာ ရင်ဖွင့်ကြပါတော့တယ်။ (ပြိုင်ပွဲတစ်ခုပြီးရင် ကျနော့်ရဲ့လိုအပ်ချက်များစွာ ဘာညာကွိကွ စာသားလေးတွေနဲ့ ဥ ထားတဲ့ ပုံကောင်းလေးတွေ တက်လာတတ်ပါတယ်။ ကျနော့် အမြင်ကတော့ ဆုမရ တိုင်း ပုံကောင်း မဟုတ်ဘူးလို့သတ်မှတ်လို့မရသလို ဆု ရတိုင်းလဲ ပုံကောင်းမဟုတ်ဘူးလို့ခံယူထားပါတယ်။) ဖိုတိုရှော့နဲ့ပြင်တာ မပြင်တာကတော့ ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် ကိုယ်ဖန်တီးမူ့ပါ။ ဒါပေမယ့် မပြင်ရဘူးလို့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ ပြိုင်ပွဲအတွက်ကတော့ ပြင်ပြီးတင်သူရော ဆုပေးသူရော မှားတယ်လို့ဘဲကျနော်ကတော့ ပြောချင်ပါတယ်။ ဖိုတိုဆော့ဖ်ဝဲသုံးပြီး မပြင်ရလို့သတ်မှတ်ထားပြီး ပြင်ထားတဲ့ပုံကိုဆုပေးတာကတော့ လွန်တာပေါ့ လို့ဘဲဆိုချင်ပါတယ်။ ဒီလို စည်းမရှိလို့လဲ ပြိုင်ပွဲတစ်ခုပြီးသွားရင် […]