ယနေ့မြန်မာပြည်ဆုတ်ယုတ်ပျက်စီးရခြင်း၏လက်သည်တရားခံ…

မလေးရှားက Lim Kok Wing University ကျောင်းသားတွေရဲ့ တီထွင်ဖန်တီးနိုင်မှု စွမ်းရည်အဆင့်အတန်းသတ်မှတ်ချက်က မျှော်လင့်ထားတာထက် နိမ့်ကျနေပြီး အဲဒီအချိန်မှာအိမ်နီးချင်း စင်္ကာပူကျောင်းသားတွေကအရမ်းမြင့်နေပါတယ်။ အဲဒီတော့ အဲဒီအဆင့်အတန်းသတ်မှတ်ချက်နိမ့်ကျနေမှုနဲ့ပတ်သက်ပြီး Lim Kok Wing University က Founder ဖြစ်တဲ့ Lim Kok Wing ကစကားတခွန်းပြောပါတယ်။ Digits (ကိန်းဂဏန်း) တွေက ဘယ်တော့မှမလိမ်ကြပါဘူး…ဆိုပြီး သူ့တက္ကသိုလ်မှာအားနည်းချက်တွေရှိနေပါတယ်လို့ ဝန်ခံပါတယ်။

မြန်မာနိုင်ငံကလဲ ကောင်းတဲ့စစ်တမ်းတွေအားလုံးမှာအောက်ဆုံးရောက်၊ မကောင်းတဲ့စစ်တမ်းတွေအားလုံးမှာ ထိပ်ပိုင်းမှာဂျောင်းဂျောင်းပြေးနေပါတယ်။ အဲဒါတွေရဲ့မမြင်ရတဲ့ ပင်မလက်သည်တရားခံတဦးက တော့ “မြန်မာ့ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုနဲ့အစဉ်အလာ” ဆိုတာဖြစ်ပါတယ်။

အဲဒါနိုင်ငံရေးအတွက် အသုံးချသွားတော့ ကိန်းဂဏန်းတွေနဲ့မရင်းနှီးကြတဲ့ မြန်မာတွေအများစုက အဲဒီမကောင်းမှုကြီးကို Reform and Upgrade လုပ်ရမယ့်အစား Preserve လုပ်ဖို့ကြိုးစားနေကြရင်း မြန်မာနိုင်ငံကိုမွဲသထက်မွဲ၊ ဂုဏ်သိက္ခာမဲ့သထက်မဲ့အောင် လုပ်နေမိကြပါတယ်။

နိုင်ငံပေါင်း (၁၈၇) နိုင်ငံကိုသုတေသနစစ်တမ်းပြုထားတဲ့ HDI Index 2011 မှာလဲထုံးစံအတိုင်း အာဆီယံ (၁၀) နိုင်ငံမှာ အောက်ဆုံးမှာပါပဲ။ လူသားဖွံ့ဖြိုးမှုအဆင့်အတန်း HDI Index မှာဆိုရင်လဲ အဆင့် (၁၄၉) နဲ့ အာဆီယံထဲက နိုင်ငံငယ်လေးတွေဖြစ်တဲ့လာအိုနဲ့ ပြည့်တန်ဆာပေါလှပါတယ်   မြန်မာတွေကအထင်သေးတဲ့ကမော္ဘဒီးယားတို့အောက်မှာရှိနေပြန်ပါတယ်။  ကောင်းတာတွေဆိုရင် အာဆီယံ (၁၀) နိုင်ငံမှာလည်း ဘိတ်ပါပဲ၊ မကောင်းတာတွေဆိုရင်တော့ ထိပ်ပေါ့။

ကောင်းတဲ့နေရာတွေမှာဘိတ်ဖြစ်ပြီး မကောင်းတဲ့နေရာတွေမှာထိပ်ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ အတွေးမှား၊ အယူမှားနေလို့ပါ။ အဲဒီအခါကျတော့ နိုင်ငံတကာလူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ ဟိုးအောက်ဆုံးကိုရောက်သွားပါတယ်။ အဲဒီမကောင်းမှုကြီးကိုဖက်တွယ်နေမိရင်တော့ လူတွေဒုက္ခပင်လယ်ဝေနေကြပြီး ထွက်ပြေးနေကြတဲ့ အစ္စလာမ်မစ်နိုင်ငံတွေရဲ့ မအောင်မြင်မှုတွေနဲ့အလားတူရလာဒ်တွေကို အရင်နဲ့လက်ရှိအတိုင်း အနာဂတ်မှာလဲ အလားတူခံစားနေကြရဦးမှာပါ။

တရားဥပဒေကိုလျစ်လျူရှု၊ ကြီးနိုင်ငယ်ညှဉ်းနဲ့အကျင့်ပျက်ခြစား၊ ခိုင်မာတဲ့လူမှုဖူလုံရေးစနစ်၊ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုစနစ်၊ သက်ကြီးစောင့်ရှောက်မှုစနစ်နဲ့ အနာဂတ်မျိုးဆက်သစ်တွေအတွက်အဆင့်အတန်းရှိတဲ့ပညာရေးစနစ်တွေမရှိပဲ (အဓိကကျတဲ့ကိစ္စတွေအစား ဘယ်သူကဘာဝတ်လို့၊ ဘယ်လိုနေလို့ ဘယ်သူကဘယ်လိုအရက်သောက်လို့၊ ဘယ်သူကဘယ်သူနဲ့တွဲလို့အပျိုမစစ်လို့၊ ကိုယ့်သားသမီး၊ ညီမအစ်မလိုသဘောမထားလို့ စတဲ့ သူတပါးကိုယ်ရေးကိုယ်တာကို ကျူးကျော်စော်ကားပြီး လူအချင်းချင်းလေးစားမှုကင်းမဲ့တဲ့) မရောင်ရာဆီလူးတဲ့ မြန်မာ့ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုကနေ  နိုင်ငံတကာအောက်ခြေအလုပ်သမားတွေ၊ ဒုက္ခသည်တွေ၊ မိန်းမ/ယောက်ျားဖာတွေ၊ ပေါ်တာတွေ၊ အဓမ္မလုပ်အားပေးတွေ၊ မုဆိုးမတွေ၊ ကလေးစစ်သား၊လုပ်သားတွေ၊ မိဘမဲ့ကလေးတွေ၊ မိဘကနိုင်ငံခြားမှာကျွန်၊ ဖာ၊ ဒုက္ခသည် သွားခံရလို့ မိဘနဲ့အတူမနေရတဲ့ကလေးတွေ…စသဖြင့်မြောက်မြားစွာသော မကောင်းတဲ့ရလာဒ်တွေကို တောက်လျှောက်မွေးထုတ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။

မြန်မာပြည်ကအခြေအနေနဲ့ အာဖရိကက နာမည်ဆိုးနဲ့ကျော်ကြားတဲ့နိုင်ငံတချို့နဲ့ တထပ်တည်းကျတဲ့ကဏ္ဍတွေအများကြီးရှိနေပါတယ်။ မြန်မာပြည်ကိုဘက်စုံချွတ်ခြုံကျစေခဲ့တဲ့ စနစ်ကိုတည်ဆောက်ပေးခဲ့တဲ့လူတွေကို မြန်မာတွေထိန်းသိမ်းချင်ကြပါတယ်ဆိုတဲ့   မြန်မာ့ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုနဲ့အစဉ်အလာတွေက မွေးဖွားပေးခဲ့တာပါဆိုရင် ယုံရခက်ကြီးပေါ့…ဘာတွေလာပြောနေတာလဲလို့ ထင်စရာပါ။

ဒါပေမယ့် ဟုတ်နေပါတယ်။ လက်ခံနိုင်လက်မခံနိုင်ဆိုတာတွေကတော့ တဦးချင်းစီရဲ့ အတွေးအခေါ်၊ အသိညဏ်အဆင့်အတန်းတွေနဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွေပေါ်မှာမူတည်ပါတယ်။ ဒီမိုကရေစီရဲ့အနှစ်သာရအရ အားလုံးမှာလွတ်လပ်စွာသဘောထားကွဲလွဲခွင့်ရှိပါတယ်။