ဒါ. . .ကဗျာ မဟုတ်ဘူး. . .

alinsettSeptember 20, 20131min47020

သစ်ပင်တစ်ပင်လို

မြေပြင်ကို အမြစ်တွေတွယ်ကပ်ပြီး

သီးပွင့်ဝေဆာလိုက်ချင်တယ်

ဒါပေမယ့်. . .

ငါဟာ. . .

မြေပြင် ကို . . .ထိခွင့်မရှိသူ. . .

 

ကလေးငယ်တစ်ယောက်လို

မိုးရေထွက်ချိုးပြီး

မိုးသီချင်းတွေ အော်ဟစ်လိုက်ချင်တယ်

ဒါပေမယ့်. . . .

ငါဟာ. . .

မိုးစက်တွေ ကို . . .မုန်းရသူ. . .

 

ပင်လယ်ကမ်းစပ်တွေရဲ့

သန့်စင်တဲ့လေထုမျိုး

ငါ ရှူရှိုက် မက်မောချင်ပါတယ်

ဒါပေမယ့်. . .

ငါဟာ . . .

အသက်မရှူဝံ့တော့သူ. . .

 

ဟောဟိုက ငှက်တွေလို

တိမ်ဖြူကောင်းကင် အပြာထဲ

ဝဲခနဲ ပျံသန်းလိုက်ချင်တယ်

ဒါပေမယ့်. . . .

ငါဟာ . . .

အတောင်ပံတွေ မီးလောင်ခဲ့တဲ့သူ. . .

 

ခရီးသည်တစ်ယောက် ဆိုပေမယ့်

ငါရှာနေရတာ ငါ့အတွက်မဟုတ်တဲ့ရိက္ခာ ။

 

. . . . . . . . . .. . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . .. . . . . . . . . . .

. . . . . .” ___________ ”

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . ။

 

 

အလင်းတန်းတစ်ခုဆိုပေမယ့်

ငါ့ကိုယ်ငါ ပြန်မမြင်ရတဲ့

ကိုယ်ကျိုးစွန့် အလင်းတွေနဲ့

ငါဟာ. . . .

ရူးလောက်အောင် ပူနေသူ. . . .

 

သူတို ့အတွက် ထင်သာမြင်သာရှိဖို ့

ငါ့ရဲ့လောင်ကျွမ်းမှုကို ရင်း. . . .

ငါ့ဆန္ဒတွေ . . . လောင်စာလုပ်လို့ပေါ့

ငါဟာ . . .

ခြစ်ခြစ်တောက် ကြောက်နေသူ

 

သွေးမရှိတဲ့ အနာတရတွေနဲ့

ငါ့ရင်ဘတ်လည်း မွနေခဲ့

ဘယ်သူမှ မမြင်နိုင်တဲ့ မျက်ရည်နဲ့

ငါရေးနေတဲ့ ငါ့သမိုင်းးးး

ရာဇဝင်တော့ . . .

နည်းနည်းရိုင်းလိမ့်မယ်

 

 

တချို ့ကတော့ ကြိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး။

ဒါ. . . . က . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

 

ကဗျာတစ်ပုဒ်မှ မဟုတ်တာ . . .။ ။

 

 

==========================

 

အလင်းဆက်

 

19 . 9. 2013 .

 

(( ကြေမွနေသော နေ့တစ်နေ့ ))

 

20 comments

  • sorrow weaver

    September 20, 2013 at 10:22 am

    စကားလုံးရိုးရိုးလေးတွေနဲ့ ဆန်းနေတဲ့ ကဗျာ … 🙂

    • အလင်းဆက်

      September 20, 2013 at 10:35 am

      ဖတ် ရှု ခံစားပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်
      ညီငေး ရေ

      :kwi:

  • ဦးကြောင်ကြီး

    September 20, 2013 at 10:23 am

    ကဗျာမဟုတ်
    စာအုပ်
    တဏှာရုပ်
    လျှာထုတ်
    ပါချုပ်
    ဖာလုပ်
    ညာခုတ်
    နှာမှုတ်..

  • အလင်းဆက်

    September 20, 2013 at 1:27 pm

    ကျွန်တော်လည်း ရင်ထဲက လာတဲ့ တကယ့်ခံစားချက်နဲ့ ချရေးဖြစ်တာပါ

    ရင်းတွင်းဖြစ် ပေါ့

    :kwi:

  • ြိကိုက်သဗျာ …..ကျုပ်က သူများစာတော့ မဝေဖန်တတ်ဘူး
    လေးလုံးတွေ သံပေါက်တွေလည်း နားမလည်ဘူး
    ခံစားချက်လေးတိုက်ဆိုင်ရင် အရေးအသားလေး သဘောကျရင် ကြိုက်သဗျာ
    ကိုယ်လည်း ..ရေးချင်တာရေးတယ် … ဘာမှတော့ မသိဘူးရယ်..
    :hee:

    • အလင်းဆက်

      September 20, 2013 at 5:48 pm

      မနှင်းဖြူလည်း
      ရေးအားနဲ့တွေးအားလေး ကောင်းပါတယ်
      သိပြီးသား

      :kwi:

  • Mahar Myanmar

    September 20, 2013 at 2:36 pm

    ဘာရယ် တော့ မဟုတ်ဘူး ဗျ..
    မြေကြီး လည်း ထိခွင့် မရှိသူ…..
    မိုးစက် တွေ ကို မုန်း နေရ တာ….
    အသက်ကြမ်းကြမ်း မရှူ ဝံ့ တာ…
    အတောင်ပံ တွေ မီးလောင်ကျွမ်း ဘယ် မှ မသွား နိုင်တာ…
    ကိုယ်ရှာတဲ့ ရိက္ခာ ကို့်ယအတွက် မဟုတ်တာ..
    သမိုင်း က နည်းနည်း ရိုင်း ေ နတာ…

    ခံစား ရတယ် ဗျာ..
    အိမ်ထဲ က အိမ် ပြင် မထွက် နိုင်သူ လို…
    မေး ခွန်း တစ်ခု …ပေါ် လာ ပါ ရဲ့…
    ” ဘာ ရောဂါ ပါ လိမ့် ခင်ဗျာ…..”

    ခင်တဲ့
    ဘီယာ

    • အလင်းဆက်

      September 20, 2013 at 5:54 pm

      ဘာ ရောဂါလဲ ဆိုတော့
      ဆိုးဝါးတဲ့ ကံကြမ္မာဆိုး က ပေးတဲ့ရောဂါ

      မွန်းကျပ်နေတယ်ဗျို့

      အဖြစ်အပျက်တွေက ကြမ်းတမ်းပြီး
      ကိုယ်က ခံစားလွယ်တတ် ခံစားချက်ပြင်းထန်တတ်လွန်းတော့
      . . . . . .
      . . . . . .

      စိတ်ရောဂါ ပါ ။
      🙁

  • မောင် ပေ

    September 20, 2013 at 7:34 pm

    ဒါဟာ စကားပြေမဟုတ်ဘူး
    ရပ်စာသားလဲ ဟုတ်ဘူး
    သေချာတာကတော့
    ဖတ်လို ့ရတဲ့ဟာတော့ ဖြစ်တယ်

  • ကျော်စွာခေါင်

    September 21, 2013 at 1:45 am

    အလင်းရေ
    သိပ်ကောင်းတဲ့ စာသားတွေက သိပ်နာကျင်ချိန်မှာ ထွက်လာတယ်တဲ့..
    ခုလို စာကောင်းလေးတွေလည်း ဖတ်ချင်တယ်..
    ကိုယ့်ညီလေးကိုလည်း မနာကျင်စေချင်ပါဘူး…
    အနီးနားမှာသာ ကိုယ်ရှိရင်တော့
    ကိုယ့်ညီ ရင်ဖွင့်သမျှ..
    ဆေးလိပ်ငွေ ့တွေ ထောင်းထောင်းထအောင် ဖွာရှိုက်ရင်း မျှဝေခံစားပစ်လိုက်ချင်ပါရဲ ့..
    ရင်ကွဲနာကျနေတဲ့ …မြက်ခင်းစိမ်းကြီးပေါ်…။

    • အလင်းဆက်

      September 21, 2013 at 7:52 am

      ဦးခေါင်ရေ

      ကြင်နာတတ်တဲ့ အားပေးစကားလေး ဖတ်ရတာ မျက်ရည်တောင် ဝဲမတတ်ပါပဲဗျာ။
      ကျေးဇူးပါ။

      ဒီနေ ့ရက်တွေဟာ
      ကျွန်တော့် ဘဝထဲက အစားထိုးမရတဲ့ဆုံးရှုံးမှု တစ်ခုကို လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးလိုက်ရတဲ့ နေ့ရက်တွေပါ

      ပြောပြချင်တယ်
      ဒါပေမယ့်
      ကိုယ့်အဖြစ်တွေကို
      ကိုယ်တိုင်က မေ့ပျောက်ထားရတယ်
      အနာဂတ်ကိုလည်း မေ့ထားရတယ်
      မွန်းကျပ်လွန်းလို ့. . .

      😥

  • မောင်ဘလိူင်

    September 21, 2013 at 4:33 pm

    ကဗျာမဟုတ်ရင်..ဘာပါလိမ့်? သို့သော် ကဗျာ ရယ် စကားပြေရယ်လို့
    ခွဲခွဲခြားခြားပြောနိုင်စရာ အဖြေမရှိဟုထင်သည်..။ ပြောရလျှင်တော့
    ကဗျာသည် ကျစ်လျစ်သော ရသစာပေတစ်မျိုး ဖြစ်နိုင်၏။ ရသစာပေ
    ဆိုတာ ထပ်ပြောရင် အနှစ် ၂၅၀ဝ ငြင်းခုံပွဲကြီးပေပ။ ဘရတမုနိ လက်
    ထက်တွင် ငြင်းပွဲရပ်သည်ဟု ဆိုကြသော်လည်း ယနေ့တိုင် ပုံစံတစ်မျိုး
    မျိုးဖြင့် ငြင်းခုံနေဆဲ ဖြစ်လေသည်။

    • အလင်းဆက်

      September 21, 2013 at 5:33 pm

      ဟုတ်ပါ့ ကိုဘလှိုင် ရေ
      ဗျာ / ပြေ ကိစ္စက အထူးသဖြင့် ကျွန်တော်တို့ဆီမှာ ငြင်းလို ့ခုန်လို ့ကောင်းတုန်း လို ့ပြောရ င် ရပါသေးရဲ့ ။

      အခု ကျွန်တော် ရေးခဲ့တာက ကဗျာ မဟုတ်ဘူး ဆိုပေမယ့် ကိုဘလှိုင်ပြောသလို ကျစ်လျစ်အောင် ရသ မြောက်အောင် ရေးထားတဲ့စာ ပါပဲ။

      ကိုဘလှိုင် ရေ
      အခုလို ဖတ်ရှုခံစားပြီး ကွန်မန့်ပေး ဆွေးနွေးသွားတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်လျက်ပါဗျ

      ချစ်ခင်လေးစားလျက်

  • Mr. MarGa

    September 21, 2013 at 5:22 pm

    ဒါ ကဗျာမဟုတ်ဘူး
    စာလဲ မဟုတ်ဘူး
    ချာတာတာ စာတွေထဲမှာ ဒါမပါဘူး
    ဗလာသာသာ စာတွေနဲ့လဲ ယှဉ်လို့မရဘူး
    တကယ်တော့
    ဒါဟာ
    စကားလုံးတွေ ထုဆစ်
    ဖုထစ်နေတာတွေကို ညှိလို့
    အတု အစစ် ခွဲစရာ မလိုအောင်ကို ရေးထားတဲ့ စာ….
    :mrgreen:

    • အလင်းဆက်

      September 21, 2013 at 5:37 pm

      ရလဲ့
      သဂျား ရေ
      နီ ရေးတွားတဲ့ comment က မှ
      ကဗျာလိုလို
      ဘာလိုလို
      စာတိုတို ပါလားဟ

      သဘောကျသကွာ

      :kwi:

      ကဗျာပြခန်းတာဝင်ခံတစ်ယောက် ဆိုတော့ ဒလောက်တော့
      ကဗျာဆန်ဦးမှပေါ့ ။
      နီ နောက်တစ်ခါ ကဗျာ မရေးတတ်ဘူးလို ့
      မပြောနဲ့တော့

      ဒါပဲ

      🙂

      • Mr. MarGa

        September 21, 2013 at 6:48 pm

        အချွန်နဲ့ မ မ ပါနဲ့ဟယ်
        နင့်ခေါင်းစဉ်အတိုင်းလေး ကာရန်လိုက်ကြည့်တာပါ
        ဒီ ဘာမဟုတ် ညာမဟုတ်လေးကို သူ့ဟာသူပဲ ရှိပါစေ 🙂

Leave a Reply