သရဲအခြောက်ခံရတဲ့ဂဇက်ရွာ ပထမပိုင်းကို…. ပြန်ဖတ်မယ်ဆို…..ကလစ်လိုက်ပါနော်…

အဲဒီအချိန်မှာပဲ. . . . . .

ညောင်ပင်ကြီးက ပက်ပက်စက်စက် ရမ်းခါသွားတယ်. . . .

 

သစ်ရွက်လှုပ်သံတဝေါဝေါကြီးကြောင့် . . .

ရွာသူားအားလုံး အော်နေတာတွေ ရပ်သွားတယ်. . .

 

လာပြီနေမယ်. . . .

သရဲကြီး ထွက်လာတာဖြစ်မယ် ဆိုပြီးးး

အသက်ရှူဖို့တောင် မေ့ကုန်ကြတယ်။

 

အားလုံးက ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ ညောင်ပင်ကြီးကိုပဲ မျက်တောင်မခတ် စူးစိုက်ကြည့်နေကြတယ်. . . . .

 

ရုတ်တရက် . . . .ချောက်ချားစရာကောင်းလောက်အောင် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်ပြီး ကြယ်ရောင်အောက်မှာ သူတို့တွေ တုတ်တုတ်တောင် မလှုပ်မိကြဘူးးး

 

ကိုယ့်အသက်ရှူသံကိုတောင် ကိုယ်ပြန်ကြားနေရချိန်. . . . . .

 

အဲဒီအချိန်မှာပဲ. . . . . .

 

ရုတ်တရက်. . . . . .

 

. . . . . . .

 

. . . . . . .

. . . . . . .

. . . . . . .

. . . . . . .

 

 

. . . .

. . . .

. . . .

အဲဒီ အချိန်မှာပဲ. . .

ရုတ်တရက်. . . .

ဟားဟား… ဟားဟားးးးး

ဆိုတဲ့ ရယ်သံကြီး ဟိန်းထွက်လာတယ် . . .

 

တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သွားတဲ့ခဏမှာမှ ရယ်သံကြီးက ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ထွက်လာတာဆိုတော့ . . .

အားလုံး လန့်ဖျန့်ကုန်တယ် ။

Gအုပ်စုထဲက . . .ကြောက်လန့်တကြား

ညည်းတွားအော်ဟစ်လိုက်တာက

” အမလေးတော် သ သ သရော်ဒကဲ. . . .ထင်တယ်. . . ”

 

ဒါပေမယ့်. . . အဲဒီ ရယ်သံကြီးက အဆက်မပြတ်ထပ်ထွက်နေတာ. . . .

 

ညောင်ပင်ကြီးပေါ်က မဟုတ်ဘူး ။

 

သူတို့ သရဲဖမ်းမယ့်အဖွဲ့ရဲ့ အလည် လူအုပ်ကြားထဲက ရယ်နေတာ. .

 

အားလုံး တုန်ခနဲဖြစ်သွားပြီး ပြူးပြူးပြဲပြဲ ကြည့်လိုက်ကြတယ်. . . . . .

 

လူအုပ်ကြားထဲများ သရဲကြီးရောက်နေပြီလားးးး

ဒါဆိုရင်တော့. . .

ဒီလူအုပ် သရဲအစားခံရတော့မှာပဲ ဆိုပြီးးးး

ကြည်လိုက်တော့. . . .

တဟားဟားနဲ့ ဟီလာတိုက် ရယ်နေတာက

. . . . . . . . .

 

” သဂျားးးး ”

 

မျက်နှာသေကြီးနဲ့ ဟီလာတိုက်နေတာ. . .

သူ ရယ်တာ ပုံမှန်မဟုတ်ဘူး။

 

မျက်လုံးကြီးက ကြောင်စီစီနဲ့ . . .

သွားရည်တွေကလည်း တများများကျလို့ . .

သရဲများ ပူးထားသလား ဆိုပြီး

သူ ့အနားကနေ ရှဲခနဲ ခွါလိုက်ကြတယ်. . .

 

ရယ်သံကြီး ရပ်သွားတယ်. . .

သဂျားဟာ. . . . မျက်လုံးပြူးကြောင်ကြောင်ကြီးနဲ့ . . .

အားလုံးကို လိုက်ကြည့်တယ်. . . .

ပြီးတော့ လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့ဆန့်တန်းလိုက်တယ်. .

ခေါင်းကို စောင်းလိုက်တယ်. . .

ပြီးတော့ လေသံတမျိုးနဲ့ အကျယ်ကြီးအော်ပြောနေလေရော. . . .

 

”အရူးတွေ. . . ခများတို့အားလုံးအရူးတွေ

လူသားအားလုံးကို ကျုပ်ကအရူးပဲထင်တယ်ဗျာ. . .

ကဲ ကဲ ရန်ပွဲတွေ ရပ်. . .

စစ်မဖြစ်ကြနဲ့. . . .

လူသားတိုင်း တာဝန်တစ်ခုခု ယူကြ . . .

အရူးဒွေ. . . ခညားတို့အားလုံး အရူးဒွေ . . .

လူသားအားလုံးကို အရူးစားပါတယ်. . . .ဟီဟီ”

 

အဲဒီလို ကျော်ဟိန်းအိုက်တင်ကြီးနဲ့ လက်ညိုးစုံ ထိုးထိုးပြီး ကတ်ကတ်လန်အောင်

ရန်တွေ ့နေတော့တာ. . .

 

ဦးကျော်ဟိန်းကြီး အရူးအိုက်တင်သရုပ်ဆောင်နေတာနဲ့မတူဘူးးး

 

ဦးကျော်ဟိန်းကြီးးတကယ်ရူးသွားတာနဲ့ သွားတူတာ . . .

ပီပြင်လွန်းလို ့. . . .

 

အားလုံးက သိလိုက်ပြီ ။

 

သဂျားလေး စိတ်နောက်သွားပြီ ။

 

နဂိုကမှ ကြောက်တတ်လွန်းတဲ့သဂျားး

ချောက်ချားဖွယ်ရာ အခြေအနေကြား လိုက်လာပြီး စိတ်မခိုင်လို့ ရူးသွားရှာပြီ ။

 

အခု ကြည့်. . . . . .

 

ပျော်တယ်ဟေ့ ပျော်တယ်ဟေ့ ဆိုပြီး ကွေးနေအောင်ကနေလိုက်တာ . . . .

မျောက်က မှ မျောက်ကအစစ် . . .

 

အဲဒီမှာ . . . တစ်စခန်းထလာတာက. . . .

မာမီဂီ . . . .

ကနားစီးပီပီ အဆိုအငို အမူအယာပိုင်ပိုင်နဲ့

ထဟဲတာ. . . .

 

” အောင်မယ်လေးးးးးရယ်မှ . . . . . .

ပြောရတော့မယ်. . . .

သဂျားရယ်.. . ညှစ်မှ ထွက်ရလေခြင်း . . .အဲမှားလို့. . . . . ဖြစ်မှဖြစ်ရလေခြင်း . . . .

ဒီလို ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ရူးသွားတော့ မမဂီလေ . . . . ယူကြုံးရယ်မရ . . . အပူလုံးနှယ်ကြွခဲ့ရပါပေါ့. . .

အောင်မယ်လေး သဂျားလေးရဲ့. . . .

ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ သဂျားရယ်. . . .

ဒီလိုမှန်းသိရင် အစကတည်းက မမဂီတို့လိုင်းထဲ သွင်းခဲ့ပါတယ်တော့်

ကျဥ . . .ကျဥ အု အု ”

 

 

 

အမူအယာပိုပိုနဲ့ မဲ့ကာရွဲ့ကာ . . . အိုဗာတင်းတွေ ဖျော်နေတဲ့ မာမီဂီ ကို

တော်ပါတော့လို ့ ပြောတော့မယ်ဟန်ပြင်နေတဲ့ . . . ဦးဆာမိ

ပါးစပ်ကြီးဟစိဟစိ ဖြစ်သွားတယ် ။

မျက်လုံးကြီးလည်း ပြူးသွားတယ် ။

လက်ညှိုးကြီးကိုလည်း ညောင်ပင်ကြီးကို ထိုးပြပြီး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာ ကြည့်နေတယ် ။

 

အားလုံးကလည်း ညောင်ပင်ကြီးကို ကြည့်လိုက်ကြတယ် ။

 

ဘုရား ဘုရားးးးးးးးးးးးးး

 

ညောင်ပင်ကြီးပေါ်ကနေ တစ်ခုခု တွယ်ကပ်ဆင်းလာနေတယ်။

 

မည်းမည်းအရိပ်ကြီးအဖြစ်ပဲ မြင်ရတယ် ။

ဒါပေမယ့် ညှီစို ့စ်ို ့အနံ့ဆိုးတစ်ခု ရနေတယ်။

 

ဖြစ်နေသမျှ မြင်တွေ ့ရတာကြီးက မသတီစရာကောင်းလွန်းနေတယ် ။

 

အဲဒီ မည်းမည်းကြီးဟာ သရဲကြီးပဲ ဖြစ်မယ်။

သူ ညောင်ပင်ပေါ်က ဘာလို့ဆင်းလာတာလဲ. . .????

 

သရဲဖမ်းမယ့် အုပ်စုကို ဂုတ်ချိုးသတ် စားမလို့ များလားးး????

 

ညောင်ပင်ပေါ်က တွယ် ဆင်းနေတဲ့မည်းမည်းကြီးကို ပြူးကြည့်နေရင်းးး

အားလုံး ကြက်သေသေနေကြသလိုပဲ။

 

ပြေးဖို့လည်း သတိမရကြဘူး ။

 

လေက သုတ်ခနဲတိုက်ခတ်သွားတယ်။

 

ညောင်ရွက်တွေ တရှဲရှဲအော်မြည်လှုပ်ရမ်းသွားတယ် ။

 

ညှီစို့စို့ အနံ့ဆိုးက ပို သိသာသွားတယ်။

 

အနေအထားက သိပ်မကောင်းဘူး။

 

မည်းမည်းကြီးဟာ မျက်စိအောက်မှာ ကြည့်ရင်းနဲ့ပဲ ပျောက်သွားတယ်။

 

ညောင်ပင်ပေါ်ပြန်ရောက်သွားပြီလားးး

လူအုပ်ထဲရောက်နေပြီလားးးး

မသဲကွဲဘူးးးး

 

မာမီဂီရဲ့ ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်စွာ ရေရွတ်ညည်းတွားသံသဲ့သဲ့ . .

ဖရော်ဒကားးး ဖရော်ဒကားးးး ဆိုပြီး ကြားလိုက်ရတယ် ။

 

(( Gအုပ်စုက ဖြစ်တာကနည်းနည်းဆို ဂယက်ထတာက များများပဲ။))

 

ညောင်ပင်ပေါ်က သရဲကြီး ဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့်ဆိုပြီး

ပြူးကာပြဲ လိုက်ကြည့်ကြပေမယ့်

ဘာမှ ထပ်မထူးခြားတော့ပြန်ဘူး။

 

အခြေအနေက

မုန်တိုင်းတိုက်ခါနီး အချိန်လို မသင်္ကာဖွယ်ရာ ငြိမ်သက်နေတာ . . . . .

 

တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖျက်လိုဖျက်ဆီး လုပ်ပြီး ရဲစိတ်တင်ထားတဲ့အသံနဲ့ အော်လိုက်တဲ့

အံစာတုံးရဲ့ ဟေ့ထွက်ခဲ့ဇမ်း သရဲဇုတ် ဆိုတဲ့ အသံကလည်း

ဘာမှ ထူးထွေမသွားဘူး။

 

တိတ်ဆိတ်မြဲ တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်မြဲငြိမ်သက်နေတယ်။

 

ဒီလို အနေအထားကြီးနဲ့ နေရတာ မသိုးမသန့်ခံစားရလွန်းလို့

တစ်ခုခုကို ဆုံးဖြတ်မှ ဖြစ်တော့မယ် ။

 

ရွာဆော်ကြီး ရွှေတိုက်က . . .

 

” ဒို့ လူအုပ်စု များလို့ အဲ့ဒီသရဲ ကြောက်နေတာများလား . . . .”

လို့ ပြောတယ် ။

 

” ဒီလိုဆိုရင်တော့ ဖမ်းဖို့မလွယ်ဘူး ”

လို့ ဝင်ပြောတာက ကိုအမတ် . . .

 

” ဒါဆိုလည်း ဖမ်းမိမယ့် နော်ဒကီး လော်ဒကမ်းတစ်ခုခု လုပ်ကြပါလားတော့် ” လို့ . . .လျှာ ထ ရှည်တာက မာမီဂီ. . . .

 

နောက်ဆုံးမှာတော့ ကုလားနာမည်နဲ့ တရုတ်ကြီးကပဲ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်တယ် ။

 

” ကိုင်းးး ဒို့ ရွာသား လူဗျိုများး သတ္တိရှိကြသလားဟေ့ ”

 

အဲဒီလို အော်မေးလိုက်တော့ တော်တော်များများက

” ရှိဘာဒယ် ရှိဘာဒယ် ”လို ့ ထအော်ကြတယ် ။

 

ဂဇက်ရွာရဲ့ လူပျိုချောလေး

အလင်းဆက်

သို့မဟုတ် ဒညင်းဝက်ကတော့ ကဗျာချစ်သူပီပီ သူရေးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗျာစာသားတစ်ခုကို တိုးတိုးရွတ်နေတယ် ။

_________________________________

 

” ငါ့မှာ သတ္တိတော့ ရှိပါတယ် . . . .

ဒါပေမယ့်. . . .

ထုတ် မသုံးရဲသေးဘူး . . .”

 

_________________________________

 

ဦးဆာမိက သေချာအောင် ထပ်မေးတယ်။

 

” တော်ကြာ သဂျားလို ကြောက်ပြီး ရူးသွားဦးမယ်နော် . . . .” လို့လည်း သတိပေးတယ် ။

 

ဒါပေမယ့် . . . .

ဘယ်သူမှတော့ . . .

သဂျားလို သည်းချေမပျက်ချင်ကြပါဘူး။

 

:kwi:

 

” ကိုင်း ဒါဖြင့် . . .လူစုခွဲမယ် ။

တစ်ယောက်ပဲ ဒီညောင်ပင်ရှေ ့နေခဲ့ရမယ်။

အဲဒီတစ်ယောက်က

ညောင်ပင်ပေါ်က သရဲကို

ထွက်ခဲ့စမ်း လိုက်ခဲ့စမ်းလို့ခေါ်ခဲ့ရမယ် ။

ငါတို ့ လူတွေက ဟိုခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ အင်အားစုစည်းပြီး စောင့်နေမယ် ။

အဲဒီကို သရဲကြီး ပါလာအောင် မျှားခေါ်ခဲ့ ”

 

ကြံရာမရတဲ့အဆုံး ဒီလို လုပ်တာမဆိုးဘူးလို့ ယူဆကြတယ်လေ ။

 

လူစုခွဲတော့ ညောင်ပင်ရှေ ့နေခဲ့ရမယ့် သရဲမျှားသူ ဘယ်သူ လုပ်မလဲ ပေါ့. . .

 

တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် လိုက်ကြည့်ကြတယ် ။

 

အချိန်ကြာကြာဆွဲမနေကြတော့ပါဘူး။

 

” ကျုပ်နေခဲ့မယ် ”

 

အောင်မြင်ခန့်ညားတဲ့ အသံနဲ့ ရှေ့ကို မားမားမတ်မတ် တိုးထွက်လာတာက

ဗလ အလွန်တောင့်သော ” အံစာဒုန်းးးး ”

 

အံစာဒုန်းက. . . .

ရင်ကိုကော့ ခေါင်းကိုမော့ပြီး

လူ ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ကာယဗလမောင်တွေလို ကားကားကြီးလုပ်နေပြနေသေးတယ် ။

 

အံစာဒုန်းရဲ့ လက်မောင်းကြွက်သားကြီးတွေကို မြင်တော့ မာမီဂီတို ့ Gအဖွဲ့ရဲ့ စီခနဲညံခနဲ ရီသံတွေ တခွိခွိ ထွက်လာတယ် ။

 

” ငုံးဥ ခိခိ ”

 

အံစာဒုန်း . . . ဘာလို့နေခဲ့ပြီး . . .

ဘာလို့ သရဲမျှားသူ လုပ်တာလဲဆိုတာ အားလုံးက သိတာပေါ့။

 

ရွာထဲက သူ ့ကောင်မလေး ကို သူဘယ်လောက် သတ္တိရှိကြောင်း ပြချင်လို့လေ ။

သရဲကို တကိုယ်တည်းမျှားခေါ်နိုင်သူအဖြစ် သူ ့သတ္တိ ကို ပြချင်တာကိုးးး

 

အံစာဒုန်း တစ်ယောက်ထဲ နေခဲ့ပြီး ကျန်တဲ့သူတွေအားလုံးက ခပ်လှမ်းလှမ်းက အကွယ်မှာ သွားစောင့်နေကြတယ် ။

 

အံစာဒုန်း သရဲကို စိန်ခေါ်နေတဲ့ အသံ ထွက်လာတယ် ။

 

ဟေ့ သရဲ ထွက်ခဲ့ဇမ်းး သတ္တိရှိရင် ငါနဲ့လိုက်ခဲ့ဇမ်းးးး

 

အဲဒီအချိန်မှာပဲ ညောင်ပင်ကြီးဟာ ယိမ်းထိုးလှုပ်ရှားသွားတယ် ။

ညောင်ပင်ကြီးပေါ်ကနေ ကတုန်ကယင်နဲ့ အသံအက်ကွဲကွဲကြီးတစ်သံ ထွက်လာတယ် ။

 

သရဲကြီးရဲ ့စကားပြောသံ . . . .

 

ဘာပြောတာလဲ ဆိုတာ

မနည်း နားထောင်ရတယ် ။

 

သရဲကြီးရဲ့ အသံဆိုးကြီးဟာ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ထွက်နေတယ်. . .

 

” ပစ်ချလိုက်ရမလားးးး

ပစ်ချလိုက်ရမလားးးးးးးးးးးး

ပစ်. . .ချ. . . လိုက်. . . .ရ. . . .မ. . . .လားးးး ”

 

ပစ်ချလိုက်ရမလား ဆိုတဲ့ အသံကြီးက

ကြောက်စရာကောင်းလွန်းလို ့ ကြားလိုက်ရသူတိုင်း တုန်လှုပ်သွားမှာ သေချာတယ် ။

 

အံစာဒုန်း ကိုယ်တိုင်လည်း အထိတ်ထိတ်အလန့်လန့်နဲ့

ပစ်ချလိုက်ရမလားဆိုတဲ့ အသံတောင်မဆုံးလိုက်ဘူး

 

မပစ်ချလိုက်ပါနဲ့ ဆိုပြီး အော်ဟစ် ပုဆိုးစွန်တောင်ဆွဲပြီး ပြေးတာများ မှုန်လို ့ ။

 

သဂျားလို ရူးမသွားတာ ကံကောင်း ။

 

အံစာဒုန်းအခြေအနေ မဟန်တော့ နောက်တစ်ယောက် သွားရမယ် ။

မျှားခေါ်ရမှာကိုးးး

(အတိုချုပ်ပြောရရင်တော့. . .)

တစ်ယောက် ပြန်ပြေးလာလိုက်

နောက်တစ်ယောက် သွားလိုက်

သရဲကြီးက ပစ်ချလိုက်ရမလားးးအော်လိုက်

မပစ်ချပါနဲ့ဆိုပြီး ပြန်ပြေးလာလိုက်

နောက်တစ်ယောက်သွားလိုက်နဲ့ သံသရာလည်နေတာပေါ့ ။

 

ပစ်ချလိုက်ရမလားးဆိုတဲ့အသံကြီးက

မပြေးပဲ မနေနိုင်လောက်အောင် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ် ဂယောင်ချောက်ချားဖြစ်လောက်စရာကြီးကိုး ။

 

နောက်ဆုံးမှာတော့ ရွာ့ကာလသားချောလေး အလင်းဆက် (ဒညင်းဝက်) အလှည့် ရောက်လာပါလေရော ။

 

သရဲကို မျှားခေါ်ဖို ့

အလင်းဆက်က တာဝန်ဆက်ယူပြီး ညောင်ပင်အောက် သွားရပ်လိုက်တယ် ။

 

ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ပြင်လုံး တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်နေတယ် ။

 

လေတိုးသံ . . . .

သစ်ရွက်လှုပ်သံနဲ့ . . .

ဟိုးအဝေးက ခွေးတချို့ အူသံလောက်ပဲ ခပ်သဲ့သဲ့ ကြားရတယ် ။

 

ဒီလိုတိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် အချိန်အခါမျိုးမှာ . . .

သရဲကြီးရဲ့ အသံကြီး ကြားရင် ဒညင်းဝက်လည်း ရူးပြီး ထွက်ပြေးမှာပါ လို ့ အားလုံးက မှန်းထားပြီးသားးး ။

 

အဲဒီ အချိန်မှာပဲ . . . . .

 

အလင်းဆက်ရဲ့ အောင်မြင်ထည်ဝါတဲ့ အသံ ထွက်လာတယ် ။

 

” အဟမ်းး ရွှေသရဲကြီး ရေ. . .

ထွက်ခဲ့ပါဦးဗျ ။

ကျနော့်နောက် . . . လိုက်ခဲ့ပါဦးဗျ ”

 

အလင်းဆက်က ဘယ်သူမှ ထင်မှတ်မထားတဲ့ အသံမျိုးနဲ ့ . . .အေးအေးဆေးဆေး ညင်ညင်သာသာလေးပဲ လှမ်းပြောလိုက်တယ် ။

 

ချစ်သူ့ ့အိမ်ရှေ့မှာ သီချင်းဆိုနေသလိုလေးပေါ့ ။

 

အလင်းဆက် လေသံ ဘယ်လောက် နူးညံ့ သိမ်မွေ ့ပါစေ. . .

ဟို ညောင်ပင်ပေါ်က သရဲကြီးကတော့ လေသံ မပြောင်းလဲပါဘူးးး

 

ပစ်ချလိုက်ရမလားးး ဆိုတာချည်းပဲ ။

 

ပစ်ချလိုက်ရမလားးးဆိုတဲ့ အသံကြီးကြောင့် အလင်းဆက် သွေးပျက်မသွားပါဘူး ။

 

အေးဆေးပဲ ။

 

:kwi:

 

မကြောက်လန့်သလို အိုက်စတင်ကို အပီအပြင်ထုတ်ပြီး လက်နောက်ပစ်လိုက်တယ် ။

 

ပြီးတော့ အသံကို မှန်အောင်ထိန်းပြီး ညောင်ပင်ပေါ်က သရဲကြီးကို ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။

 

” ပစ်ချလိုက်ဗျာ ”

 

သရဲကြီးက ထပ်မေးတယ် ။

 

အလင်းဆက်က ထပ်ဖြေတယ် ။

 

” ပစ် ချ လိုက် မလားးးး”

 

” အော် . . . .ပစ်ချလိုက်ပါဆိုနေဗျာ ”

 

အဲဒီ စကားအဆုံးမှာ . . .

အလင်းဆက် ရပ်နေတဲ့ ခြေထောက်အရှေ့နားကို

ညောင်ပင်ပေါ်က ပစ်ချလိုက်တဲ့ အထုပ်တစ်ထုပ်

ဘုတ်ခနဲ ကျ လာတယ် ။

 

သရဲကြီး ပစ်ချလိုက်ရမလားးဆိုတာ

အဲဒီ အထုပ်ကိုးးး ။

 

အုန်းသီးလုံးလောက် ရှိတဲ့

((အဝတ်တစ်စနဲ့ ထုပ်ထားတဲ့ ))

အထုပ်ကို သရဲကြီး ပစ်ချပေးလိုက်တာနဲ့ အလင်းဆက်က ပြောစရာရှိတာ ပြောထည့်လိုက်တယ် ။

 

” ကဲ ခင်ဗျား ဒလောက်တောင် ပစ်ချချင်နေတဲ့ အထုပ် ပစ်ချပြီးပြီ ။ ပစ်ချလိုက်ရမလားလို ့

တမေးထဲမေးနေစရာလည်း မလိုတော့ဘူး။

ဒီတော့ ခင်ဗျား go တော့ ။

နောက်နောင် ဒီညောင်ပင်မှာ ခင်ဗျားကိုလည်း မတွေ ့ချင်တော့ဘူး ။

ခင်ဗျားရဲ့ ပစ်ချလိုက်ရမလားဆိုတဲ့ အသံကြီးလည်း မကြားချင်တော့ဘူး။

ဟုတ်ပြီလားးး ကဲ လစ်တော့ ”

 

အလင်းဆက်ရဲ့

တည်ငြိမ် အေးချမ်းတဲ့စကားအဆုံးမှာ . . . .

ညောင်ပင်ကြီးဟာ ရှဲခနဲ တစ်ချက် လှုပ်သွားတယ် ။

 

ညောင်ပင်ကြီးပေါ်က မည်းမည်းအရိပ်ကြီးတစ်ခု တွယ်ကပ် ဆင်းလာပြီးးး

ဟို အဝေးက တောတန်းထဲ ငိုက်စိုက်ငိုက်စိုက် ထွက်ခွါသွားတာကို အားလုံး မြင်လိုက်ရတော့တာပါပဲ ။

 

____________

 

အလွန်တရာ သတ္တိရှိသော ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ခြင်း ကင်းသော

ရွာသားချောလေး အလင်းဆက်တစ်ယောက်လည်းး သရဲကြီး ပစ်ချပေးသွားတဲ့ အထုပ်လေးကို

ဆက်ခနဲ ကောက်ယူ ချိန်ဆရင်းးး

ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ် ။

 

သရဲဖမ်းတဲ့ အဖွဲ့ ထင်ထားတာက

အဲဒီ ပစ်ချသွားတဲ့ အထုပ်ထဲမှာ လူခေါင်းပြတ်ကြီးများလားးး

လူ ့အသည်း လူ ့အသားတွေများလား လို ့ တွေး ထင် နေကြတာပါ ။

 

အမှန်ကတော့ . . . .

ပစ်ချလိုက်ရမလားးးလို ့မေးလို ့ ပစ်ချလိုက်ဆိုလို ့ ပစ်ချပေးသွားတဲ့ အဲဒီအထုပ်ထဲမှာ ပါလာတာတွေက

တန်ဖိုးမြောက်များစွာ ရှိသော

စိန်ရွှေကျောက်မျက်ရတနာတွေပါ ။

 

_________________________

 

ဇာတ်ပေါင်းရရင်ဖြင့် . . . .

အလင်းဆက်ကလေးဟာ . . .

အဲဒီ စိန်ရွှေကျောက်မျက်ရတနာတွေကို ထုခွဲရောင်းချပြီးသဂါလ . . . .

ကျိကျိတက် ချမ်းသာသွားပါတော့တယ်။

စကားမကျန်အောင်..ပြောခဲ့ရရင်တော့….

ချစ်သုဝေထက် ပိုချောပိုလှတဲ့ မိန်းမလှလေးတွေ တရုန်းရုန်းနဲ့ ဘဝသက်ဆုံးတိုင် . . .

ပျော်ရွှင် ချမ်းမြေ့စွာ. . . . . . နေထိုင်သွားလေသတည်းးးးးးး

 

ဟီးဟီးး

 

:kwi:

 

 

:kwi:

 

 

ချစ်လို့စတာနော် ။

 

ဇာတ်လမ်းကို ကိုယ်လိုရာ ဆွဲသိမ်းပလိုက်တယ် ။ မှတ်ကရော ။

 

 

((( ငယ်ငယ်က တက်ကျမ်းတစ်အုပ်ထဲမှာ ဖတ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ဇာတ်ကြောင်းတိုကလေးကို ပြန်လည် ခံစားရေးဖွဲ့ပါတယ် ။ )))