မေမေ နဲ့ တခုသောညနေခင်း သို့မဟုတ် မိသားစုကို အချိန်ပေးပါ…

#မေမေ နဲ့ တခုသောညနေခင်း သို့မဟုတ် မိသားစုကို အချိန်ပေးပါ#

အိမ်ထောင်သက် ၂၁ နှစ်ကျော်မှ ကျွန်တော့်မိန်းမက တခြားအမျိုးသမီးတယောက်နဲ့ ရုပ်ရှင်တွေသွားကြည့် ညစာစားစေချင်နေတယ်…
ပြောတော့ပြောပါသေးတယ်… “ကျွန်မ ရှင့်ကို ချစ်ပါတယ်… ဒါပေမဲ့ ကျွန်မသိတဲ့ အဲဒီအမျိုးသမီးကလဲ ရှင့်ကို ချစ်ပါသတဲ့၊ ပြီးတော့ အချိန်တချို့လဲ ကုန်ဆုံးချင်ပါသတဲ့” လေ…
မိန်းမက အလည်သွားစေချင်တဲ့ အဲဒီအမျိုးသမီးဆိုတာ တခြားမဟုတ်ပါဘူး… မုဆိုးမဘဝ နဲ့ ၁၉ နှစ် အနေကြာနေပြီဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော့်အမေပါ…
အလုပ်ကများတာနဲ့ ကလေးသုံးယောက်ရဲ့ ဗာဟီရတွေက သူမဆီကို တခါတရံဆိုမှ တရံတခါလောက်သာ ရောက်ဖြစ်စေတော့တာ…
ဒီညပဲ သူမကို လျှောက်လည်ဖို့ (Night Out) ထွက်ဖို့ ဖုန်းဆက်လိုက်ပါတယ်… ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ” နင်နေရောကောင်းရဲ့လား.. ဘာတွေဖြစ်နေတာတုန်း” လို့ အမေက မေးပါတယ်…
အမေဆိုတာကလဲ ညနက်ချိန်မှ ဖုန်းလှမ်းဆက်တာမျိုး၊ ထူးထူးဆန်းဆန်း ချိန်းဆိုမှုလုပ်တာမျိုးဆို သတင်းဆိုးရဲ့လက္ခဏာတွေလို့ အယူသည်းတတ်သူတစ်မျိုးလေ…
“ကြည်နူးစရာအချိန်တွေကို အတူတူဖြတ်သန်းရမယ်လို့တော့ ကျွန်တော်ထင်တယ်”လို့ စကားတုံ့လိုက်ပါတယ်…
“ငါတို့ နှစ်ယောက်တည်းလား” ဆိုပြီး တခဏမှာပဲ “ပျော်စရာကောင်းမှာ သားရဲ့” လို့ ပြန်ပြောပါတယ်…
အလုပ်သိမ်းပြီးလို့ ထိုသောကြာနေ့မှာပဲ ကျွန်တော် သူမကို ခေါ်ဖို့ ကားလေးမောင်းလာခဲ့ပါတယ် ရင်လဲ နည်းနည်းတော့ ခုန်နေတာပေါ့…
သူမအိမ်ရှေ့ကို ကားဆိုက်လို့ သူမကို သတိပြုမိချိန်မှာပဲ ကျွန်တော်တို့ချိန်းဆိုမှုကို ရင်ခုန်ချင်ချင်ဖြစ်လာမိတယ်…
ကုတ်အကျီင်္လေးဝတ်ပြီး တံခါးနားလေးမှာ သူမစောင့်နေတယ်လေ… ဆံနွယ်တွေကိုလိပ်လို့ ဝတ်ထားတာကလဲ နောက်ဆုံးအကြိမ် မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်လုပ်ခဲ့တုန်းက ဝတ်စုံလေး…
သူမမျက်နှာပေါ်က အပြုံးဟာလဲ နတ်သမီးတပါးလို တောက်ပလို့ပေါ့…
“ငါ့ဘော်ဒါတွေကို ပြောထားသေးတယ် ဒီနေ့ ငါ့သားနဲ့ လျှောက်လည်မလို့ဆိုတော့.. သူတို့ကအံ့အားသင့်နေကြတာ”ဆိုပြီး ကားထဲကိုဝင်ရင်း ပြောပါတယ်…
ငါပြန်ပြောပြပါ့မယ်ဆိုတာ မစောင့်နိုင်ကြဘူး လုပ်နေကြလေရဲ့…
သိပ်မခမ်းနားပေမယ့် အဆင်ပြေပြီး သက်တောင့်သက်သာဖြစ်စေလောက်တဲ့ စားသောက်ဆိုင်တခုကို ကျွန်တော်တို့ သွားခဲ့ကြပါတယ်…
ကျွန်တော့်အမေကတော့ သူ့ကိုယ်သူ သမ္မတကတော်လိုမျိုး ကျွန်တော့်လက်ကိုတွဲပြီးတော့ပေါ့…
ထိုင်ပြီးတဲ့နောက်တော့ Menu ကို ကျွန်တော်ဖတ်ပြပါတယ်… အမေက စာလုံးကြီးတဲ့ မီနူးမှ မြင်နိုင်တာကိုး…
တဝက်လောက်ဖတ်ပြီးတဲ့အချိန် ကျွန်တော်မျက်လုံးပင့်ကြည့်တော့ ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်နေတဲ့ မေမေ့ကို မြင်လိုက်ရပါတယ်…
သူမနှုတ်ခမ်းလေးတွေက လွမ်းဆွတ်ဖွယ်ပြုံးပြီး “အမေဒီလို မီနူးကို ဖတ်ပြခဲ့စဉ်တုန်းက မင်းက သေးးး သေးးး လေး ရှိသေးတယ်” လို့ ပြောပါတယ်…
“ကဲ.. ဒါဆိုလဲ ေမေမေနားထောင်တလှည့်၊ သား အမေကြိုက်တာတွေ မှာပေးမယ်လို့” ကျွန်တော်ပြောလိုက်ပါတယ်…
စားသောက်နေတဲ့အချိန်တွေမှာလဲ သာယာတဲ့ စကားစမြည်တွေပဲ ဆိုနေမိကြတယ်လေ…
ထူးထူးထွေထွေတော့မဟုတ်ပါဘူး ဒါပေမဲ့ ကိုယ်စီကိုယ်စီရဲ့ မရှေးမနှောင်းဖြစ်ရပ်လေးတွေ ပြောမိနေကြတယ်လေ…
စကားလက်ဆုံကျနေတာနဲ့ပဲ ရုပ်ရှင်လွတ်သွားတယ်…
သူမအိမ်ကို ပြန်ရောက်တာနဲ့ “သားနဲ့ မေမေ လျှောက်လည်ကြဦးမယ်နော်.. သားက ဖိတ်ခေါ်မှပါ” လို့ဆိုရှာတယ်…
ကျွန်တော်လဲ လက်ခံခဲ့ပါတယ်…
“ဒင်နာဒိတ်က ဘယ်လိုလဲ” မိန်းမက အိမ်ရောက်တာနဲ့ ဆီးပြီးမေးပါတယ်…
“အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ မှန်းထားတာထက်ကို ပိုသေးတယ်” လို့ ပြန်ဖြေဖြစ်ခဲ့ပါတယ်…
ဘယ်နှရက်မှ မကြာလိုက်ဘူး နှလုံးရောဂါဖောက်ပြီး မေမေဆုံးသွားပါတယ်…
ရုတ်ချည်းဆိုသလိုဖြစ်သွားတော့ ဘာမှတောင် ကျွန်တော်လုပ်မပေးလိုက်ရပါဘူး…
ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးတဲ့နောက် ကျွန်တော့်ဆီကို စားသောက်ဆိုင်က လက်ခံမိတ္တူတစောင် စာအိတ်နဲ့ ရောက်လာပါတယ်…
မေမေနဲ့ ညစာအတူစားခဲ့တဲ့ ဆိုင်ကပေါ့…
ပြေစာထဲမှာလဲ “မေမေ ဒီပြေစာကိုရှင်းထားပြီးသားပါ..နောက်တခေါက်ဆိုတာ မေမေအတွက် မသေချာတော့ဘူး.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နှစ်ယောက်စာ မေမေရှင်းပေးထားပါတယ်…
တယောက်ကတော့ သားပေါ့.. နောက်တယောက်ကတော့ သားရဲ့ဇနီးအတွက်ပေါ့.. သားသိမှာမဟုတ်ပါဘူးလေ အဲဒီညက မေမေ့အတွက် ဘယ်လောက်အဓိပ္ပာယ်ရှိလိုက်သလဲဆိုတာကို…
မေမေ သားကိုချစ်တယ် သား…” လို့ ရေးထားပါသေးတယ်…
အဲဒီတခဏမှာပဲ.. “ချစ်တယ်”ဆိုတဲ့ စကားကို အချိန်မှီပြောခြင်းက ဘယ်လောက်အရေးကြီးတယ်ဆိုတာရယ်
တယောက်ယောက်ကိုလဲ လိုအပ်နေတဲ့အချိန်မှာ “အချစ်တွေ” ပေးလိုက်ရင် သူတို့အတွက် ဘယ်လောက်အဖိုးမဖြတ်နိုင်ကြောင်း ကျွန်တော်သဘောပေါက်လိုက်ပါတယ်…
မိသားစုလောက်အရေးကြီးတာ ဘဝမှာ ဘာမှမရှိပါဘူးဗျာ…
အချိန်ပေးလိုက်ကြပါ သူတို့အတွက် အရမ်းအဖိုးတန်လွန်းလို့ပါ… ပြီးတော့ ဒီလိုအမှတ်ရစရာလေးတွေက ဘယ်တော့မှလဲ မေ့ဖျောက်လို့ရမှာမဟုတ်လို့ပါ…

Translate: Give Time To Our Family

ps: ကျွန်တော့်ဘဝနဲ့ အရမ်းတိုက်ဆိုင်လွန်းပါတယ်ဗျာ… မေမေဘုရားဖူးသွားမလားဆိုတော့ သွားဘူး ငါ့ကို ကမ်းခြေပဲလိုက်ပို့ဆိုလို့ လိုက်ပို့ခဲ့ပါတယ်…
အဲလိုလိုက်ပို့ပြီး သိပ်မကြာဘူး မေမေလဲ ရောဂါဆိုးပြီး ဆုံးသွားတယ်… အဲဒီအချိန်တုန်းက မေမေ့အပြုံးတွေ အပျော်တွေက ကျွန်တော့်တသက်မေ့မရတော့ပါဘူးဗျာ…
တကယ်ကို မိသားစုကို ချစ်သလား တန်ဖိုးထားသလား အချိန်ပေးဖြစ်အောင် ပေးလိုက်ကြပါ… မိသားစုဘဝတွေ နွေးထွေးပျော်ရွှင်ကြပါစေ…

လေးစားစွာဖြင့်

ကိုထွဋ် ခ ရေမြေ့သနင်း