hmeeလူသားတိုင်း အသက်ရှင် နေထိုင်ရပ်တည်ဖို.အတွက် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း တခုကိုတော့ဖြင့် မဖြစ်မနေ လုပ်ကိုင်ကြပါတယ်။ တချို.ကတော့ သမာအာဇီဝနဲ. စီးပွားရှာသလို တချို.ကတော့ ဝိသမလောဘနဲ. ရှာကြပါတယ်။ သမာအာဇီဝနဲ. စီးပွားရှာတိုင်းလည်း မိမိရဲ.ပင်ကိုယ် စိတ်ဓါတ်မကောင်းလျှင် ကောင်းသော်အသက်မွေးခြင်းလို. မဆိုနိုင်ပါဘူးလို. ကျွန်မကတော့ ယူဆမိပါတယ်။ မိမိရဲ. အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းကို ရွေးချယ်ရန်အတွက် မိမိကိုယ်တိုင်သာ ကြိုးစားရမှာ မလွဲပါဘူး။ ကျွန်မလည်း ဘွဲ.လေးတခုရတော.ဖြင့် ကျောင်းသားဆိုပြီး မိဘပိုက်ဆံ လက်ဖြန်.တောင်းလို. မရတော.တာနဲ. ဝင်ငွေရမဲ. အလုပ်တခုလောက် လုပ်ဖို. စဉ်းစားရပြီပေါ့။ ဘယ်လိုအလုပ်လုပ်ရမလဲလို. စဉ်းစားရတာရယ် မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ အင်း…ငါနဲ.တော. ရမယ်မထင်ဘူး စသည်ဖြင့် တွေးလိုက် ကိုယ်.ဖာသာပြန်ငြင်းလိုက်နဲ. ခေါင်းတွေပူပြီး တခါတခါ ခေါင်းကမီးခိုးတောင် ထွက်ပြီလား ထင်မိပါတယ်။ ဘယ်အလုပ်ကများ ရေရှည်အတွက် ကောင်းလဲလို. တိုင်ပင်တော.လည်း အကြံပေးတာကို […]
တောအရပ် တောဒေသမှာ လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေး လုပ်ကိုင်ရာမှာ ကျွမ်းကျင်မှုနဲ. အကင်းပါးမှုဟာလည်း မရှိမဖြစ်လိုအပ်လှပါတယ်။ ဘယ်လိုရာသီဥတုမှာ ဘယ်လိုသီးနှံ စိုက်ရမယ်ဆိုတာရယ် အပင်ကြီးထွားပြီး အောင်မြင်တဲ့ အသီးများများနှင့် အထွက်တိုးဖို. ဆိုတာရယ်မှာ ကျွမ်းကျင်မှုက အဓိကကျပါတယ်။ ဓါးမဦးချ ဒီအလုပ်ပဲ နှစ်စဉ်လုပ်ကိုင်တာမို. လူတိုင်းကျွမ်းကျင် မှာပဲလို. တရားသေ ပြောလို.က မရပါဘူး။ မှတ်သားတတ်တဲ့စိတ် လေ့လာတတ်တဲ့ဉာဉ်နဲ. အကင်းပါးဖို.လည်း မဖြစ်မနေ လိုအပ်လှပါတယ်။ အို.. ဘိုးစဉ်ဘောင်ဆက် ဒီလိုပဲ လုပ်လာတာပဲလို. လှေနံဓါးထစ် ယူဆကာ တိုးတက်လာတဲ့ ခောတ်ကို လစ်လျှုမရှု.သင့်ဘူးလေ။ ဘယ်လိုအမျိုးအစားကို သုံးရင် သီးနှံပိုထွက်တယ် ဆိုတာကိုလည်း မျက်ရှည်မပြတ်အောင် လေ့လာရပါတယ်။ ဒါ့အပြင် တောင်သူတွေ အဓိက ဂရုစိုက်ရတာကတော့ ရာသီဥတုဖြစ်ပြီး ပေါ့ဆလို.ကိုမရတာပါ။ တောင်ယာအလုပ်ကို လုပ်ကိုင်ပြီ ဆိုတဲ့အခါ ရာသီဥတုနဲ. […]
မြန်မာပြည်သူ ပြည်သားတိုင်း မြို.ရွာ ကျေးလက်မကျန် ပျော်ကြတာ နှစ်သစ်ကူးတဲ့ သင်္ကြန်မှာပါ။ ရေပက်ခံ မထွက်ဘူးဖူးလို. ပြောနိုင်ပေမဲ့ ရေပက်တော့ ခံဖူးကြမှာပါ။ ဒါမှမဟုတ် ပျော်တတ်လို. ပျော်နေသူတွေကို ကြည့်ပြီး နဲနဲလေးတော့ အပျော်ကူးပြီး ပြုံးတော့ပြုံးမိမှာ မလွဲနိုင်ဘူးနော်။ ကျွန်မအတွက်တော. တောသင်္ကြန်ရော မြို.သင်္ကြန်ပါ နှစ်ခုစလုံး ပါဝင်နွှဲပျော်ဖူးပါတယ်။ ကလေးဘဝက ကလေးလိုပျော် လူငယ်ဘဝမှာတော. လူငယ်ဘာဝပျော်ခဲ့ပြီး လူလတ်ပိုင်းရောက်တော့လည်း ခံစားချက် တမျိုးပြောင်းလာပြီး ပျော်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ. သေချာတာကတော့ ငယ်ငယ်က တောမှာ ပျော်ခဲ့တာကတော့ အပျော်ဆုံးပါပဲ။ လူတိုင်းလည်းသိကြမှာပါ သင်္ကြန် တတွင်းလုံး ပျော်ပြီး နှစ်ဆန်းတရက်နေ့မှာတော. ကုသိုလ်ယူကြတယ်လေ။ ဒါပေမဲ့ အမြဲတမ်းတော. မဟုတ်နိုင်ဘူးနော် တခါတရံ အခွင့်အရေး ကြုံလာတဲ့အခါ ရတဲ့အခွင့်အရေးကို လက်မလွှတ်ချင်တာနဲ. အစဉ်အမြဲ […]
လူတိုင်းလူတိုင်းမှာ တခု သို.မဟုတ် တခုထက်ပိုသော အမှတ်တရတွေ ရှိကြမှာပါလို. ကျွန်မပြောရင် ကျွန်မ မလွန်ပါဘူးနော်။ မရှိပါဘူးလို. ကို.ကိုယ်ပြန်ပြောမိရင် သေချာပြန်စဉ်းစားကြည့်ပါလို. အကြံပေးချင်ပါတယ်။ မိမိ သတိမထားမိတဲ့ အမှတ်တမဲ့ ဖြစ်သွားတဲ. အမှတ်ရစရာလေးတွေ အနည်းဆုံးတခုလောက်တော. ရှိကောင်းရှိခဲ့မှာပါ။ ကျွန်မမှာတော. ခံစားလွယ်လို.ပဲလား ဒါမှမဟုတ် မိမိအတွက်အသစ်အဆန်း အထူးအဆန်းဆို အမြဲအလိုလို မှတ်မိတတ်လို.လား အတိအကျ မပြောတတ်ပေမဲ့ တကယ်ကို အမှတ်ရစရာတွေ များနေတာပါ။ ကျွန်မတို.ရွာမှ စာသင်ကျောင်းဟာ ဟို..အရင် ကျွန်မတို. ငယ်စဉ်က အခုလို အလယ်တန်းကျောင်းမဟုတ်ပါဘူး။ မူလတန်းကျောင်းကလေးသာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင်မို. ပညာဆက်သင်မဲ့ ကလေးတွေမှာ မြို.က အထက်တန်းကျောင်းမှာ ကျောင်းဖွင့်ချိန်တချိန်လုံး မြို.မှာနေ မြို.မှာပဲ စာသင်ရတာပေါ့။ အိမ်ဝယ်နိုင်သူများက မြို.မှာ အိမ်ဝယ်ပြီး သားသမီးကို ကျောင်းထားသလို […]
တောအရပ်မှာ တောင်သူမိဘ နှစ်ပါးမှ မွေးဖွားလာခဲ့ပေမဲ့ မြို.မှာကျောင်းတက်ပြီး ဘွဲ.လေးတခုရတော့ ထိုက်သင့်တဲ့အလုပ်လေး ဝင်လုပ်ပြီး မြို.မှာပျော်ကာ မြို.မှာပဲ အနေများလာပါတယ်။ တနှစ်တခါတောင် မိဘထံကို ပြန်မရောက်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ မရောက်တာလည်း အတော်ကြာပြီမို. နောက်လာမည့် သီတင်းကျွတ်တော့ မိဘတွေကိုလည်း ကန်တော့ချင် မတွေ.ရတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ အမျိုးတွေနဲ.လည်း တွေ.ချင်လို. ပြန်ဖြစ်အောင်ပြန်ပြီး ရက်အတော်ကြာကြာ နေဖြစ်အောင်ကို နေလိုက်မယ်လို. အားခဲထားခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မတို. မြန်မာနိုင်ငံမှာ ဗုဒ္ဓဘာသာ မြန်မာလူမျိုးတိုင်း သီတင်းကျွတ်မှာ အသက်အရွယ်ကြီးသူ မိဘဆွေမျိုး၊ လေးစားရတဲ့သူတွေကို ကန်တော့ကြပါတယ်။ ကျွန်မတို.ရွာမှာလည်း အဲဒီလိုလည်း ကန်တော့တဲ့အပြင် ရွာမှာရှိတဲ့ အသက်အရွယ် တော်တော်ကြီးတဲ့ အဖိုး၊အဖွားတွေကို မိမိနဲ.ဆွေမျိုး မတော်သော်လည်း သီတင်းကျွတ်လပြည့်ညမှာ တအိမ်တက် တအိမ်ဆင်း လိုက်လံကန်တော့ကြတယ်။ တောရွာထုံးစံအတိုင်း မနက်၊ […]
ဒီတခါတော့ ရယ်ရတာမဟုတ်ပါဘူး ရင်တုန်ခဲ့ရတာပါ။ မြို.မှာကျောင်းတက် မြို.မှာပဲ အနေများလို. ရွာမှာမပျော်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ရွာကိုလည်း တနှစ်ထက်တနှစ် အရောက်နည်းလာပါတယ်။ ကျောင်းပြီးလို. ဘွဲ.တခုရ ပြီးတော့အလုပ်ရှာ အလုပ်ရတော့ အလုပ်မှာအောင်မြင်ချင်တဲ့ စိတ်နဲ.ကြိုးစားရလို. ရွာကိုမပြန်နိုင်တဲ့အတွက် ဘုရားပွဲနဲ. ဝေးနေတာပေါ့။အဲ တနှစ်တော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ပြန်ဖို. အခွင့်ကြုံလာပါတယ်။ အလုပ်လည်း အဆင်ပြေ ကိုယ့်ခြေထောက်ပေါ် ကိုယ်ရပ်နိုင်ပြီထင်လို. မိဘရင်ကို စုန်ကန်ပြီး ချစ်ချစ်ကြီးနဲ. လက်တွဲဖို. ဆုံးဖြတ်ပြီး မင်္ဂလာဆောင်ပွဲကို မြို.မှာ ကျင်းပပါတယ်။ မင်္ဂလာပွဲပြီးလို. မိဘတွေနဲ. ဆွေမျိုးတွေ ရွာပြန်ဖို. ပြင်ကြ ဆင်ကြတယ်လေ။ ကျွန်တော်တို. နှစ်ယောက်လည်း အလုပ်က ခွင့်ရက်ကြာကြာ မရတာရယ် နောက် ၄ ရက်ကြာမှာ ဘုရားပွဲရှိတာမို. မြို.သားအစစ် ကျွန်တော့်ချစ်ချစ်ကို ရွာဘုရား ပွဲနွှဲစေချင်တဲ့ […]
ကျွန်တော်ရေးထားတာကို သဘောကျတယ်လို. သိရတဲ့အတွက် အရူးဘုံမြှောက်သလို ထပ်ရေးချင်စိတ်ကို တားမရလို့ နောက်ဆက်တွဲ ထပ်ရေးလိုက်တာပါ။ ကျွန်တော်.မိဘများဟာ အညာသူ အညာသား တောင်ယာလယ်လုပ် ဓါးမခုတ် အလုပ်လုပ်ပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့မောင်နှမတွေကို မြို.မှာနေပြီး ကျောင်းတက်ခိုင်းပါတယ်။ ကျောင်းဖွင့်တဲ့အချိန် မြို.မှာနေစေပြီး နွေကျောင်းပိတ်မှ အိမ်ပြန်လာခွင့်ပေးတာပါ။ မြို.မှာနေရတဲ့အတွက် နှစ်ကြာလာနဲ့အမျှ အနေအထိုင် အစားအသောက်မှအစ အဝတ်အစား အပြင်အဆင်အထိ မြို.ပုံ ပေါက်လာတာပေါ့။ အဝတ်အစား အဆင်အပြင် ကြည့်ကောင်းအောင် မိမိနဲ့လိုက်ဖက်အောင် ဝတ်တတ်စားတတ်လာသလို မလိုက်ဖက်တာ အချိုးမကျတာလည်း ကြည့်တတ်လာတယ်လေ။ ရွာဘုရားပွဲက စားမေးပွဲဖြေချိန်နီးတဲ့ ဇန်နဝါရီလနဲ. ဖေော်ဝါရီလ နှစ်လထဲမှ တလကို အမြဲလုပ်လေ.ရှိပါတယ်။ ဘယ်လိုပဲ စာမေးပွဲနီးပါစေ နှစ်စဉ်မရောက်ရောက်အောင် ပြန်တတ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အသက်နဲနဲရလာတော့ ဖျာနေရာ လုခွင့်ကိုစွန်.လွှတ်ရပြီ အသက်အရွယ်နဲ. အမြင်မတော်တာကြောင့် အမေက […]
ရွာအကြောင်း ရေးထားတာဖတ်ပြီး ကြုံခဲ့ရတဲ့ အမှတ်တရလေးတွေ ရေးချင်လာလို့ပါ။ ကျွန်တော်.ဇာတိက အညာဆိုတော့ အညာဓလေ့ထုံးစံတွေနဲ့ ကျွမ်းဝင်ပါတယ်။ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုတွေလို့ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် ပြောမယ်ဆိုလည်း ရမယ်ထင်ပါတယ်။ ရွာဘုရားပွဲအစ၊ ရှင်ပြု၊ မင်္ဂလာဆောင်အလည်၊ နာရေးအဆုံး ရိုးရာဓလေ့တွေ အကုန်လုံး နီးပါးငယ်ငယ်ကတည်းက အမြဲလိုလို အမှတ်ထင်ထင်ရော မသိမသာရော ကြုံတွေ.နေရတာပါ။ ဒါတွေဟာ တကယ့်မှတ်သားစရာ ဓလေ့တွေဆိုတာ အသက်ကြီးလာတော့ သိလာပါတယ်။ အဲဒီအဖြစ်အပျက်တွေထဲက ဘုရားပွဲနောက်ကွယ်က အဖြစ်ကို ရွာသူရွာသားတွေကို ဗဟုသုတ အဖြစ်ပြောပြချင်လို့ပါ။ ကျွန်တော်တို့ရွာမှာ နှစ်စဉ် ဘုရားပွဲလုပ်လေ့ရှိပါတယ်။ သီနှံပေါ်ပြီး ငွေရွှင်တဲ့အချိန်ပါ ဘုရားပွဲရက်နီးပြီဆို လူကြီးတွေ အလုပ်ရှုပ်လေ့ရှိတယ် ဘယ်ဇာတ်ကိုငှားမယ် ငွေဘယ်လောက်ကုန်မယ် ဘယ်နေ့ရက်ကောင်းတယ် ရွာသူရွာသားတွေထံက ငွေဘယ်လောက်ကောက်ရမယ် ဘယ်အဖွဲ.ကို တာဝန်ပေးရမယ်နဲ့ပေါ့။ လူကြီးတွေနဲ့ အပြိုင်ရင်ခုန်နေတဲ့သူတွေလည်း ရှိပါတယ် အဲဒါကတော ့ကျွန်တော်တို့ကလေးတွေပါ။ […]
မြန်မာပြည်သူ၊ပြည်သားတိုင်း ဘယ်နေရာပဲ ရောက်ရောက် တမ်းတမ်းတတ စားချင်တာကတော့ မုန့်ဟင်းခါးပါ။ ပြည်တွင်းမှာနေတဲ့သူတွေ ပြည်ပရောက်နေသော်လည်း မြန်မာလူမျိုးခပ်များများ ရှိတဲ့နေရာမှာရောက်နေသူတွေ အတွက်တော့ စားချင်ရင် ဝယ်စားလို့ရပေမဲ့ ကို့လူမျိုးနဲပြီး ဝယ်စားချင်ရင်တောင် ဝယ်စားလို့မရတဲ့သူတွေအတွက် ရည်ရွယ်ပြီး ရေးလိုက်တာပါ။ တခါတလေ စားချင်တဲ့ စိတ်ဟာခြိုးနှိမ်လို့မရအောင် အခံရခက်လှပါတယ်။ ဒီစာကိုဖတ်ပြီး တယောက်လောက်ပဲဖြစ်ဖြစ် အဆင်ပြေမယ်ဆို ဝမ်းသာမိမှာပါ။ မုန်.ဟင်းခါးမှာမပါမဖြစ်ကတော့ ၁၊ ပဲစိမ်းမှုန်.(သူကတော့ဝယ်ရလွယ်ပါတယ်) ၂၊ဆန်လှော်မှုန်. (သူကတော့မလွယ်ပါဘူး။ ဒယ်အိုးထဲကို ဆန်တခွက်( ထမင်းပေါင်းအိုး ဆန်ချိန်ခွက်) ထည့်ပြီးလှော်ပါ။ နီလာပြီဆိုရင်ရပါပြီ။ လှော်ထားတဲ့ဆန်ကို blender နဲ.ကျိတ်လိုက်ပါ။ မှုန့်ပြီဆိုရင် ဗူးတဗူးနဲ့ထည့်ထားပါ။ ) ၃၊ငါးခပ်များများကို အိုးထဲမှာ ပုစွန်ငါးပိနဲနဲ၊ နနွင်းမှုန်.နဲနဲ၊ စပါးလင်(အရှေ့တိုင်းအစားအစာဆိုင်မှာ ဝယ်လို့ရပါတယ်။)၊ ငံပြာရည်များများ ထည့်ပြီးပြုတ်ပါ။ ငါးပြုတ်အိုးရပြီဆိုရင် အသားနွှင်ပါ။ ကြက်သွန်ဖြူများများ ဒါမှငါးညှီနံပျောက်မှာပါ။ […]