စဆရ ႀကီးစာတွေလဲ မရေးဖြစ်တာ အတော်ကြာပါပြီ။ ရေးလိုက်တိုင်းလဲ တစ်လွဲတွေချည်းဖြစ်နေသည့်အတွက် ကိုရင်ရှူံးစက်ထဲတွင် သိမ်းဆည်းထားသည့် ရေးလက်စ စာမူများလဲ မနည်းတော့ပေ။ ရေးတော့မည်ဆိုတော့လည်း ကိုရင်ရှူံးလိုင်းမကြောင်ချင်ပါ၊ ဖင်မနိုင်ပဲလဲ ပဲကြီးဟင်းမစားချင်ပါ။ ကိုရင်ရှူံးသည် ဘဝအတွေ့အကြုံသမားသာဖြစ်၏။ ခံစားချက်သမားသာဖြစ်၏။ ကိုယ့်ဂုဏ်ကိုယ်ဖော် မသူတော်ဟု ဆိုလိုကဆို၊ ကိုယ်တွေ့ကြုံသည်များကိုသာ လိပ်ပြာသန့်သန့်၊ အချက်အလက်ပြည့်စုံမှန်ကန်စွာဖြင့် ရေးလို၏။ ထို့အတွက်ကြောင့်ဆိုရမည်ပင်၊ ကိုရင်ရှူံးအတော်လေး စာရေးကြဲပါ၏။ တစ်နည်း.. ကိုရင်ရှူံးအတော်လေး မန့်ခဲပါ၏။ ထို မန့်သလေးဂွဇွတ် (မန့်သူများလဲ မန့်ကြပြီး တစ်ခါတစ်ရံ အတော်လေးဂွကျပြီး လွန်စွာမှပင်ဇွတ်တရွတ်နိုင်စွာ ပြောဆိုကြသော) ဆိုက်ကြီးတွင် ကိုရင်ရှူံးသည် ၂ နှစ်ခွဲကျော်မျှ အဖွဲ့ဝင်ဖြစ်ခဲ့ပြီးသော်မျှ အပုဒ် ၉ဝ ကျော်မျှသာရေးနိုင်သေးသည်။ ယနေ့စိတ်ပါလက်ပါဖြင့် နောက်တစ်ပုဒ် ရေးလိုက်ပါသည်။ သည်းခံဖတ်ရှုကြပါကုန်။ ******************************************************************************** မျက်မှန်တစ်ချက်ကို အသာပင့်တင်လိုက်သည်။ ဖတ်လက်စ စာအုပ်အထူကြီးကြားထဲ […]
ပန်ကာမှာ တဖျပ်ဖျပ်ဖြင့် ကိုရင်ရှူံးခေါင်းထက်တွင်လည်နေသည်။ မစို့မပို့လေလေးအနည်းငယ်ပေးနိုင်ရေးအတွက် သူ့ခမျာ ချာချာလည်အောင်လှည့်နေရသည်ဟု မဆီမဆိုင်တွေးမိသည်။ ခံစားချက်နုပုံများပြောပါတယ်… လူနှင့်တောင်မလိုက်။ ဆိုတော့ကာ နာရီလက်တံမှာလည်း မနက် ၃ နာရီစွန်းစွန်းကို အတော်လေး ကျော်ခွသွားနေပြီဖြစ်သည်။ အခန်းထဲတွင်မတော့ ကိုရင်ရှူံး၊ ဆေးလိပ်ငွေ့များနှင့် ကွန်ပျူတာတစ်လုံး သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေသေးသည်။ ပါတ်ဝန်းကျင်တွင်မတော့ အရာရာ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျက်သား။ လူအများကြားတွင် နေထိုင်ရမည်ကို ရှက်ရွံ့နေသည့် ကိုရင်ရှူံးအဖို့မှာမူ ပွဲတော်ကြီးတစ်ခုထဲတွင် ရောက်နေသည့်အလား၊ လွန်စွာမှပင် ပျော်ရွှင်ကြည်နူး နှစ်သက်ခြင်းဖြစ်မိလေတော့သည်။ လူတွေများ အတော်လေးခက်ပါ၏။ ရေနစ်သူ ဝါးကူထိုး၊ အားနည်းသူ အနိုင်ကျင့်ချင်ကြပြန်သေး၏။ အနိုင်ရနေသူများအဖို့မူကား တစ်ချို့ကား အနိုင်ရနေခြင်းကို ဝမ်းသာကျေနပ်အားရခြင်းဖြစ်၏။ တစ်ချို့ကား ဘာမှအရေးမကြီးသည့် ပုံမှန်ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်အနေနှင့်သာ ခံစားကြ၏။ တစ်ချို့မှာကား… အနိုင်ယူလိုက်မိလေခြင်းဟု များစွာ စာနာသနားခြင်းဖြစ်တတ်သည်။ ခံလိုက်ရသူအဖို့မှာကား တစ်သက်တာ မှတ်သားစရာဖြစ်နေသည်ကို စိုးစဉ်းမျှ […]
နီကြောင်ကြောင်ပြုစ ဆံပင်တစ်ချက်ကို သပ်တင်လိုက်သည်။ အတော်လေးပင်ရှည်နေပေပြီ။ ပုခုံးကျော်လာကတည်းက ညှပ်သင့်နေမှန်းသိပေမယ့် Rocker ကြီးတွေအလား အရှည်ထားရခြင်းကို နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်းကြောင့် အရှည်ထားရင်း ဆေးမဆိုးရပဲ ခေါင်းလိမ်းဆီကင်းဝေးတာကြာနေသည့် ဆံပင်များမှာ အနီရောင်ဘက်သို့ အတော်လေးလုနေပြီဖြစ်သည်။ အနားဖွာနေသည့် ဘောင်းဘီစများကိုခေါက်တင်လိုက်သည့်အခါတွင် အိပ်ကပ်တွင်းမှ ဆေးလိပ်ဗူးနှင့်ရင်ဘတ် ထိမိတော့မှ သတိရလေသည်။ ခံတွင်းချဉ်လာသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဘေးဘီဝဲယာကြည့်လိုက်ရင်းနှင့် ဆေးလိပ်ဗူးကို ကပျာကယာထုတ်လိုက်ပြီး လက်ကျန် နှစ်လိပ်ထဲမှ တစ်ဝက်ခန့်မီးငြှိမ်းသတ်ထားသော ဆေးလိပ်တစ်ပိုင်းကိုထုတ်ပြီး မီးညှိလိုက်သည့်နောက် ချဉ်နေသောခံတွင်းမှာ အတော်လေး နေသာထိုင်သာ ရှိသွားလေ၏။ ဆင့်ကာပူရ ရဲများမမြင်ခင် အိပ်ကပ်ထဲ အမြန်ထိုးထည့်လိုက်ရသည်။ လိုင်စင်မရှိသော ၄ ကျပ်တန် Texas 5 ဆေးလိပ်သောက်ရသူအဖို့ စားသတိ၊ သွားသတိအပြင် သောက်သတိပါထားရသည်။ Seven Eleven ကဲ့သို့သောဆိုင်များတွင်ဝယ်လျင် ၁၁ ကျပ်မျှ ပေးရလေသည်။ ထို့ကြောင့် […]
သီချင်းသံသည် မတိုးမကျယ်ဖြင့် ဖုန်းအတွင်းမှ ထွက်နေသည်။ ဆိုင်ပိတ်သိမ်းချိန်ရောက်ပြီဖြစ်သည့်အတွက် ကိုရင်ရှူံးသည်လည်း တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်းရန်အတွက်သော်လည်းကောင်း၊ တစ်နေ့တာ ပင်ပန်းမှုကို ဖြေဖျောက်ရန်အတွက်သော်လည်းကောင်း ဖွင့်ထားရာမှ Adele ၏ သီချင်းတစ်ပုဒ်အရောက်တွင်မတော့ ခပ်တိုးတိုးလိုက်ငြီးသွားနေရင်းမှ ဖြတ်ကနဲသတိရလိုက်မိသည်။ သီချင်းစာသားလေးမှာ.. “Never mind, I’ll find someone like you I wish nothing but the best for you, too Don’t forget me, I begged, I remember you said Sometimes it lasts in love, but sometimes it hurts instead Sometimes it […]
ယနေ့သည် ပုံမှန်ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ် လတစ်လ၏ (၄) ရက်မြောက်နေ့ဖြစ်သည်။ ဘာမှပိုထူးခြားလာခြင်းမရှိပေ။ ကောင်းကင်ကြီးများ ပိုမိုလှပလာလေသလား? ကျွန်တော်မော့ကြည့်လိုက်ပါ၏။ မထူးခြားပါ။ ကန္တာရ၏ နွေနေ့တစ်နေ့သာဖြစ်၏။ လူတွေများ အောင်ပွဲခံကြလေသလား? ကျွန်တော်ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ပါ၏။ သွားမြဲလာမြဲ၊ နဂိုအတိုင်းပင်။ ဖွဘွတ်ပေါ်တွင် အထိမ်းအမှတ် စာပေများ ဖွဲ့နွဲ့ကြလေသလား? ကျွန်တော်ကွန်ပျူတာ ဖွင့်ကြည့်လိုက်၏။ မြင်နေကျသတင်းများပင် တက်လာပါ၏။ ပြောင်စပ်စပ်ပုံများ၊ ရည်းစားမွှန်နေသူများ၊ မုတ်ဆိတ်များ မျိုးဆက်ပြန့်ပွားခြင်းကို ကာကွယ်နေသူများ၊ လွှတ်တော်အတွင်း ခုံတစ်နေရာစာမြဲရန် စုပေါင်းရန်စောင်ကြသူများ၊ တစ်လုံးတည်းသော ဘောလုံးကို လုကန်ရင်း ဟိုဘက်ဒီဘက် အပြန်အလှန်သွင်းနေကြသူများ၊ Post အမျိုးမျိုးပေးပြီး ပုံအမျိုးမျိုး အရိုက်ခံနေသူများ၊ တစ်နေကုန်လုပ်နေသမျှ မနားတမ်း အသိပေးနေသူများသာ မြင်နေရလေ၏။ ထူးပြီးဆန်းမလာပါ။ ********************************************************************************** ကျွန်တော့်အတွက်မူကား…. သူမသည် တစ်ချိန်က ” မောင် ” ဟု […]
ကိုရင်ရှူံး နိုင်ငံရေးသမားမဟုတ်ပါ၊ ထို့အတွက်ကြောင့် နိုင်ငံရေးနှင့်ပါတ်သက်နေသည့် ရွာသားတစ်ယောက် ကိုရင်ရှူံး AVATOR ပုံယူသုံးထားခြင်းကြောင့် ရွာထဲတွင် စာတစ်တန်၊ ပေတစ်ဖွဲ့ဖြင့် ကန့်ကွက်ကြောင်းနှင့် မူရင်းလေးကို ပြောင်းလိုက်ကြောင်းကိုပါ များမကြာမီကာလက Post တစ်ခုအနေနှင့် တင်ဖူးပါသည်။ ဖတ်ဖူးသူ သိကြပါလိမ့်မည်။ ပဲစားပြီးကြီးလာသောကြောင့် ပဲဟင်းနံ့တော့ နံနေပေလိမ့်မည်၊ ယနေ့ခေတ်တွင်မတော့ ပဲတောင်မစားရသူများ အနံ့နံနေကြခြင်းကိုမဆိုလိုပေ။ ဆက်ဆွဲပါဦးမည်၊ ဤသည်ကား စကားချပ်မျှသာဖြစ်သည်၊ စာတစ်ပုဒ်ကို မရှည်၊ ရှည်အောင် ရေးသားနေခြင်းဟုလည်းဆိုနိုင်သည်။ ကိုရင်ရှူံးသည်ကား အမိမြန်မာနိုင်ငံတော်ဆိုဆို၊ အဖနိုင်ငံတော်ဆိုဆို၊ ဆိုချင်သလိုဆိုနေကြသည့် မြန်မာနိုင်ငံမှ ပြင်ပသို့ထွက်နေသည်မှာ ဆယ်စုနှစ်တစ်စုစာရှိတော့ပေမည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် မြေပုံကားချပ်တစ်ခုကို ဖြန့်ကျက်ကာ ကြည့်နေသည့်အလား မြန်မာ့နိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းများကို အိမ်သာပျက်ကြီးမှတစ်ဆင့် ထိုင်ကြည့်နေမိသည်။ ၂၀၀၈ ခုနှစ်၊ ဖျက်ဆီးပုံအခြေခံဥပဒေများ မဲပေးစဉ်ကလည်း ကိုရင်ရှူံးမရှိခဲ့၊ ရွေးဂေါက်ပွဲကာလတစ်လျှောက်လည်း ကိုရင်ရှူံးမရှိခဲ့ပါသောကြောင့် ယခုလက်ရှိ […]
၁။ ငယ်ငယ်တုန်းက ဖြစ်ပါ၏။ ငယ်သေးဆို အတော်လေးမကြီးသေးသည့်အရွယ်ဟုပဲဖြစ်ပါမည်။ ပြောရမည်ဆိုလျင် ကလေးအရွယ်ကပေါ့။ (ဒီလိုပြောရင် စာတိုသွားမှာစိုးသည့်အတွက်) ကိုရင်ရှူံးတွင် နှစ်စုံသော ကျောင်းဝတ်စုံကြီးရှိလေ၏။ ရှိလှဆို ကိုရင်ရှူံးမှာ အတော်လေး ချမ်းသာကြွယ်ဝသဖြင့် ထိုမျှ ပိုင်ဆိုင်ခြင်းဖြစ်တော့သည်။ အရာရှိကြီးတစ်ယောက်၏ သားဖြစ်သည့်အားလျော်စွာ ထိုနှစ်စုံမျှသော ကျောင်းဝတ်စုံကို ကျန်သည့်သူများ သတိမထားမိစေရေးအလို့ငှာ ယနေ့တွင် ခါးစည်းသော ပုဆိုးအပေါ်ပိုင်းကို နောက်ရက်တွင် ပြောင်းပြန်လှန်ဝတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အပေါက်ရာဖာထားသောနေရာကို ယနေ့တွင် လူမြင်ကွင်းတွင် ထုတ်ဝတ်ပြီး နောက်ရက်တွင် အတွင်းထဲထည့်ဝတ်ခြင်းဖြင့်တစ်ဖုံ၊ နောက်တစ်ထည်ခြောက်ရန်မှာ မေမြို့မိုးကြောင့် ၃ ရက်ခန့်စောင့်ရခြင်းအမှုအတွက် ပင်ပင်ပန်းပန်း ကြိုးစားဝတ်ဆင်ရလေသည်။ ကျောင်းဝတ်စုံအကျီင်္အနေနှင့်မူကား အကျီင်္လက်မတိုမရှည်တစ်ထည် အဝါနုလေးနှင့် ရှပ်လက်ရှည်ပုံကျကျ (ဝတ်လိုက်သည်နှင့် ပုံပြီးကျနေသောအကျီင်္)ကြီးကို အပေါ်မှ အနွေးထည်ထပ်ဝတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အကျီင်္လက်ခေါက်ခြင်း ဖြန့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းပြီး ဝတ်ရသည်။ တော်ပါသေး၏၊ ကိုရင်ရှူံး၏ […]
ဒီကနေ့ ကိုရင်ရှူံးတစ်ယောက် အတော်လေး လတ်လျား၊ လတ်လျားရှိနေသည်နှင့် ယခုတစ်လော အတော်လေးနာမည်ကြီးနေသော မြန်မာပြည်အနောက်ခြမ်းမှ အကယ်ဒမီဘာဘာတို့၏ ဇာတ်ဝင်ခန်းများကိုကြည့်ခြင်း၊ ငိုက်တော်အတွင်းမှ ထူးမခြားနားပါတ်ပျိုး၊ ဘုန်းတော်ဘွဲ့ချီးမွမ်းခန်းများ၊ အနုပညာရှင်များ၏ အဆိုလေးကြည့်လိုက်၊ အတီးလေးကြည့်လိုက်၊ ကမ္ဘာကျော် မုတ်ဆိတ်မွှေး မြန်မာအတင်းဌာနများ၏ ပြဇာတ်များကိုကြည့်လိုက်၊ တတိယအကြိမ်မြောက် ချစ်ခွင့်ပန်နေရခြင်းအစရှိသည်များနှင့် မအားမလပ်အောင် ရှိနေရာမှ ယနေ့တွင်မတော့ ဖွဘုတ်အတွင်းမှ ရှယ်ယာထားသည့် သတင်းတစ်ပုဒ်ကို ဝင်ဖတ်ရာမှ အတော်လေး မျက်လုံးပြူးသွားရလေသည်။ ရေးမည်၊ မရေးဘူး အကြိမ်ကြိမ်စဉ်းစားနေရာမှ နောက်ဆုံးတွင်မတော့ ကိုရင်ရှူံးအား သိရှိကြသူများမှ သို့လော သို့လော ထင်မည်လောဟု ထင်သည့်အတွက် ယခုရွာအတွင်းမှပင် ရှင်းပြလိုက်ရပါကြောင်း။ ပြောရလျင် လိုရင်းမရောက်သေးဟုထင်ပါသည်။ ယခုလို အိမ်သာပျက်ခေတ်ကြီးတွင် ကွန်ပျူတာသုံးတတ်သူတိုင်း အိမ်သာပျက်ထဲမှ မြင်မြင်သမျှ၊ တွေ့သမျှကို စိတ်ကြိုက်ဒေါင်းပြီး လုပ်ချင်ရာ လုပ်နိုင်ပါသော်ငြား ကျင့်ဝတ်လေးများတော့ […]
ယခုအပိုင်း(၄)လဲဖြစ်သလို အကျဉ်းချုံးပြီး ဇွတ်အတင်းဇာတ်သိမ်းမည့်အပိုင်းလဲဖြစ်ပါသည်။ ဘဝသည်ကား ရပ်တန့်မနေပါသောကြောင့် Post တွေမှာလဲ ဆက်ရှိနေပါဦးမည့်အကြောင်း..။ (စာရိုက်သူ) ၁။ ကျွန်တော် အကြော်သမား ရှက်စရာတော့ကောင်းပါသည်၊ ရှက်စရာကောင်းသည်ဟုလည်းမထင်မိပါ။ တစ်ချိန်တစ်ခါဆီက ဆင့်ကာပူရသွားရတော့မည်ဆိုစဉ်က အင်းစိန်ဂုံးတံတားအောက်မှ လေဘေးတန်းသို့သွားပြီး သင့်တော်မည်ထင်သည့် နိုင်ငံခြားဖြစ်အဝတ်များအား သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့် သွားရွေးစဉ်ကဖြစ်သည်။ (ဒီလိုမှ ပိုပြည့်စုံမည်ထင်ပါ၏။) အပြန်တွင် ဗိုက်ဆာဆာနှင့် ထမင်းစားချင်သောကြောင့် အနီးအနားတွင် ဝေ့ဝဲရှာလိုက်သောအခါ တစ်ဖက်ရပ်တဲလေးတွင် ဝါးကြမ်းခင်း၊ ဝါးထိုင်ခုံတန်းလေးများဖြင့် ဒန်အိုးပိန်ချိုင့်ချိုင့်များထဲတွင် ရေပေါ်ဆီများများ၊ ရေများများနှင့် အရောင်တောက်တောက်ဖြင့် ချက်ထားသော ဟင်းများကို ရောင်းနေသော ထမင်းဆိုင်ကိုတွေ့မိသည်။ ထိုဆိုင်တွင်ကား အင်းစိန်ဘူတာရုံတွင် ကုန်တင်ကုန်ချလုပ်နေသော အလုပ်သမားများမှာ တစ်ချို့က ပုဆိုးတစ်ထည်တည်းသာ ဝတ်ထားလျက်၊ တစ်ချို့မှာကား အပြာရောင် ဝန်ထမ်းဝတ်စုံ ညိုညစ်ညစ်များကို ဝတ်ဆင်လျက်သား၊ ခုံပေါ်တွင် ခြေထောက်တင်ထိုင်ပြီး ဆိုင်ရှင်မှချပေးသည့် […]
အပိုင်း(၃)သို့ ရောက်ခဲ့ပြန်ပါပြီ။ ယခုအပိုင်းတွင်မတော့ သူကြီးသိပ်သိချင်နေသော အကြောင်းလေးများကို အလေးပေးပြီးဖော်ပြထားပါကြောင်းနှင့် သိပ်အချိန်မဆွဲတော့ပဲ နောက်တစ်ပိုင်းတွင် မြန်မြန်ဇာတ်သိမ်းတော့မည့်အကြောင်း…။ (စာရိုက်သူ) ၁။ ဘဝသည်ကား အတော်လေးပင် ပျင်းရိငြီးငွေ့စရာ ကောင်းလှပေသည်။ နယ်မြေသစ်၊ အတွေ့အကြုံသစ်များကို လူမျိုးတူ၊ သူငယ်ချင်းများမရှိပဲ တစ်ဦးတည်းဖြတ်သန်းနေရသဖြင့် အတူရောက်ရှိခဲ့သော သူငယ်ချင်းများအား သတိရသဖြင့် ဖုန်းဆက်ခြင်းအမှုကို နေ့တိုင်းပြုခြင်း၊ ပိတ်ရက်တွင် ၎င်းတို့ရှိရာသို့ သွားရောက်လည်ပါတ်ခြင်းများပြုရာ လစာထုတ်သောအခါ တစ်ပြားမှ မကျန်တော့ခြင်းသို့ရောက်လေသည်။ ပြောရမည်ဆိုလျင် ယခုနိုင်ငံသည်ကား ဖုန်းခေါ်ဆိုခ လွန်စွာမှပင် ကုန်ကျလှပေသည်။ ဆက်သွယ်ရေးအနေနှင့် DU နှင့် Etisalat နှစ်ခုတည်းသာရှိသဖြင့် ယှဉ်ပြိုင်ဖက် Company များမရှိခြင်းကြောင့် ၎င်းတို့စိတ်တိုင်းကျ သတ်မှတ်သည့်အတိုင်းသာ ဝယ်ယူသုံးစွဲရခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီနေရာတွင် ရွာထဲမှ Marketing အကြောင်းနားလည်သူ ပညာရှင်များမှ ဝင်ရောက်ဆွေးနွေးထောက်ပြကြမည်ထင်ပါသည်။ Etisalat မှာ […]
ဘာလိုလိုနှင့် အပိုင်း(၂) ကို ဆက်မိပြန်ပါသည်။ မည်သည့်အပိုင်းထိ ရေးမိမည်တော့ မသိသေး… စိတ်ထဲရှိသလောက်သာ ချရေးခြင်းဖြစ်သဖြင့် စာတော့ ချောမည်မထင်… စာဖတ်သူများမှသာ ကိုယ်လိုသည့်အချက်လေးများကို ဆွဲထုတ်ကောက်ယူပါလေ..။ (စာရိုက်သူ) ၁။ အဝေးပြေးလမ်းမကြီးတစ်လျှောက် လမ်းဘေးဝဲယာရှိ သဲကန္တာရကြီးကို ငေးရင်း၊ ထွေရာလေးပါးပြောဆိုရင်းနှင့် ကျွန်တော်နေထိုင်ရမည့် ဆိုင်ရှိရာသို့ ရောက်ပြီဖြစ်ကြောင်းသိရသည့်နောက် စိတ်တွင် အတန်ငယ် လှုပ်ခတ်ခြင်းတော့ ဖြစ်မိသည်။ တစ်ခါဖူးသော်မျှ မကျင်လည်ခဲ့ဖူးသော လုပ်ငန်းနယ်ပယ်တွင် စတင်လုပ်ကိုင်ရတော့မည့်ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့်ဖြစ်သည်။ လမ်းဘေးဝဲယာတစ်လျှောက်တွင်မတော့ ၄ ထပ်အဆောက်အဦးသည်သာ အမြင့်ဆုံးဖြစ်တော့သည်။ အဝေးပြေးလမ်းမကြီးဘေးမှ ချိုးကွေ့ဝင်ရသည့် မြို့ငယ်လေးဖြစ်သောကြောင့် လူနေလဲ အတော်ကျဲပါးပုံပင်။ မကြာမီမှာပင် ကားမှာ လုံးချင်းအိမ်လေးတစ်လုံးရှေ့တွင် ထိုးရပ်လိုက်ပြီးနောက် ကားပေါ်မှ ပစ္စည်းများကိုချကာ နေထိုင်ရမည့် အိမ်အတွင်းသို့ ရောက်တော့လေသည်။ လုံးချင်းအိမ်ဖြစ်သည့်အားလျော်စွာ အိပ်ခန်းသုံးခန်း၊ ရေချိုးခန်းနှစ်ခန်း၊ မီးဖိုခန်းတစ်ခန်း၊ ဧည့်ခန်းတစ်ခန်းဖြင့် […]
ကျွန်တော် စာတွေရေးရမည်ကို အတော်လေး ထိတ်လန့်နေသည်… လွန်ခဲ့သောနှစ်ရက်က စာတစ်ပုဒ်အား စိတ်ပါလက်ပါ တစ်နာရီခွဲကျော်ခန့် ရေးသားပြီးသည့်နောက် နောက်ဆုံးပိတ် ကျေနပ်ပြီဟုဆိုကာ Publish လုပ်လိုက်သည်နှင့် Error ရှိကြောင်း စာလေးတစ်ကြောင်းတက်လာပြီး ကျွန်တော့်ခံစားချက်များအား အပြီးအပိုင် သိမ်းယူသွားတော့သည်။ ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ဖြစ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်သည်လည်း စာတစ်ပုဒ်ကိုရေးမည်ဆိုလျင် Web Page ပေါ်တွင် တိုက်ရိုက်ရေးသားရခြင်းကိုသာ အားသန်သည့်အလျှောက် ယခုကဲ့သို့ ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်ပေမည်။ ယခုအခါတွင်မတော့ နှစ်ခါရှိ၊ နှစ်ခိရှာသွားပြီဖြစ်သည့်အတွက် Word ပေါ်မှပင် စိတ်တိုင်းကျရေးသားပြီးနောက် ဆိုက်ပေါ်တင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ စကားပလ္လင်ခံနေသည်နှင့် လိုရင်းသို့ မရောက်နိုင်ပဲ ရှိတော့မည်။ စကြပါစို့။ ၁။ ကျွန်တော်သည်ကား အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသ၊ အာရပ်စော်ဘွားများ ပြည်ထောင်စုတွင် KFC (Kentucky Fried Chicken ) လုပ်ငန်းတွင် လုပ်ကိုင်နေခြင်းဖြစ်သည်မှာ အတော်အတန်ခန့်ကြာပြီဖြစ်သည်။ […]
ညနေက အတော်လေး အိမ်ပြန်နောက်ကျခဲ့လေသည်။ ရုံးတွင် အလုပ်တွေ စုပုံနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ချစ်ဇနီးလေးမှ သနပ်ခါးမွှေးမွှေးလေးကို လူးထားပြီး အပြုံးလေးနှင့် ရေချမ်းလေးတစ်ခွက်ကို ကိုင်ပြီးစောင့်နေသောကြောင့် တစ်နေ့တာ ပင်ပန်းခဲ့ရသမျှများ ပြေပျောက်သွားရတော့သည်။ ရောက်ရောက်ချင်းပင် ရုံးအိတ်လေးအား ဆွဲယူလိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ပါးပြင်အား ညင်သာစွာတစ်ချက် မွှေးကြူလိုက်ရင်း မောင်ပင်ပန်းလာလားဟု ခပ်တိုးတိုးလေး အပြုံးတစ်ချက်ကို နှုတ်ခမ်းဖျားတွင် ချိတ်ဆွဲရင်း မေးလိုက်သည့်တစ်ခဏ တစ်နေ့တာ နွမ်းနယ်ခဲ့သမျှ ပြေပျောက်သွားကာ “အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ် မိန်းမရယ်” ဟူသော စကားလေးတစ်ခွန်းကို ကျေကျေနပ်နပ်အပြုံးကြီးဖြင့် ပြောလိုက်မိသည်။ ဧည့်ခန်းထဲ လှမ်းလိုက်သည့်တစ်ခဏ သားကြီးနှင့် သမီးငယ်တို့ထံမှ အသံစာစာလေးများကိုကြားရတော့သည်။ အကြီးကောင်မှ အဖေနှင့် အမေကြားဝင်ကာ တစ်နေ့တာ သူ့ကျောင်းတွင် တွေ့ခဲ့ရသည်များကို မနားတမ်းပြန်ပြောပြနေသကဲ့သို့ အငယ်မလေးမှလည်း သူ့အရုပ်မလေးများအား ဘယ်သို့ဘယ်ပုံ အလှဆင်ပေးသည့်အကြောင်း၊ သူ့အမေမှ ဘယ်လိုဘယ်ပုံဆူသည့်အကြောင်း ဖခင်ရင်ခွင်တွင်းသို့ […]