မိဘတစ်ဦးက သမီးကို အဝတ်လျော်ခိုင်းလိုက်တယ်…. သမီးဖြစ်သူက သူမလျော်ချင်ပေမယ့် မိဘဖြစ်သူက လျော်ခိုင်းတာမို့ မလွန်ဆန်နိုင်ပဲ..မကျေမနပ်နဲ့ လျော်နေရတယ်ပေါ့…..။ သူ့ခမျာ မလုပ်ချင်တဲ့အလုပ်တစ်ခုကို လုပ်နေရပေမယ့် မိဘဆိုတဲ့သူရဲ့ စကားအခိုင်းကြားမှာ မလွတ်လပ်၊ မအေးချမ်းတဲ့စိတ်နဲ့ အဝတ်လျော်နေလိုက်ရတာ….။ ဆိုတော့… လုပ်တော့လုပ်နေတယ်၊ မလွတ်မလပ်ဘူး။ ပြီးတော့ အကျိုးမများဘူး။ မျက်နှာကလည်း ဆူပုတ်၊ လုပ်တဲ့အလုပ်ထဲလည်း စိတ်မပါ၊ မိဘဖြစ်သူကိုလည်း မကျေနပ် ဖြစ်နေတော့ တာပေါ့ဗျာ….။ ဆိုလိုချင်တာက အဲဒီကလေးမရဲ့သဏ္ဍန်ဟာ ကိုယ်ရော၊ စိတ်ပါ မငြိမ်းချမ်း ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒါဟာ မတရားခြင်းရဲ့ဖြစ်ရပ်နဲ့၊ သူနဲ့ဆက်စပ်တဲ့ ရလာဒ်တစ်ခုလို့ ထင်မြင်မိတယ်။ အဲဒီတော့…..ဒီလိုလေးပြောင်းကြည့်မလားလို့….တွေးမိတယ်။ “ ငါဟာ..ဒီအဝတ်ကို မလျော်လို့မဖြစ်တော့ဘူး။ မိဘက ခိုင်းတာလည်းဖြစ်တယ်၊ ငါလျော်လိုက်ရင်လည်း မိဘတင်မဟုတ်ဘူး၊ ငါနဲ့ပါတ်သက်နေတဲ့ ငါ့ရဲ့ညီအစ်ကို မောင်နှမတွေ သက်သာမယ်၊ သူတို့လုပ်ချင်တဲ့ […]

” အစွဲကို ဒီလိုဖြုတ်ကြည့်မယ် ” အရပ်သားမောင်ဖြူတယောက်..အရပ်ထဲ ကော်ဆဲနေတယ်တဲ့။ မောင်ဖြူတစ်ယောက် ဓါးထမ်းပြီးသရမ်းနေသတဲ့။ အဲဒီ..မောင်ဖြူပဲ… ဟိုလူ့ကို ခြေထိုးခံ၊ ဒီလူကို မြှောက်ထိုးပင့်ကော်လုပ်နေတယ်တဲ့၊ အဲဒီကောင်က သိပ်ပျင်းတဲ့အကောင်.. ဘာမှလုပ်ချင်တဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး၊ မယားနဲ့လည်း အဆင်မပြေ၊ အလုပ်ရှင်နဲ့လည်း ဆက်ဆံရေးမပြေပြစ်၊ လစ်လစ်..မလစ်လစ်.. ကစ်စရာရှိရင်လည်း လှစ်ကနဲ..ခိုးတတ်သေးရဲ့….။ ရှင်ဘုရင်ကြီး ဦးမောင်မဲ..မျက်စောင်းတခဲခဲနဲ့…တဲ့။ လူတွေက သူ့ကိုယုံကြည်လို့ ရှေ့တန်းတင်အားကိုးကြတာကို အခွင့်ကောင်းယူ၊ ကိုယ်ကြီးပွားဖို့ပဲ လုပ်နေသတဲ့ဗျ။ ဟိုတစ်ခါတုန်းကလည်း ရှိတဲ့လူအင်အားနဲ့ လက်နက်အားကိုးပြီး အလဟဿရန်ရှာနေတာကြောင့် သူဟာသူနေတဲ့ နိုင်ငံတစ်ချို့ မျက်ပြူးဆံပြာ၊ ဟိုပုန်းဒီရှောင်ဖြစ်ရပြန်တယ်တဲ့။ အော်..ဒုက္ခ… အရပ်သားမောင်ဖြူကတစ်မျိုး၊ ရှင်ဘုရင်ဦးမောင်မဲက တစ်မှောင့်။ ဘာ့ကြောင့်များ အဲဒီလိုမျိုး လူစိတ်၊သူစိတ်တွေကင်းနေရတာလဲ ။ အဲ့ဒီ မောင်ဖြူနဲ့ဦးမဲတို့နှစ်ယောက်စလုံးဟာတော့ဖြင့် လောလကလယ်မှာ မရှိစကောင်းတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေပါပဲ။ ဒါကြောင့်မို့ သူတို့ကို ဘယ်လိုအရေးယူမလဲ။ ထောင်ထဲထည့်မလား၊ […]

ကမ္ဘာ့လူသားများအနေနှင့် လူနဲ့လူခြင်း ဆက်ဆံရာတွင် ငြိမ်းချမ်း အေးမြသော လူမှု ဆက်ဆံရေးကိုသာလိုလားကြသည်မှာ မလွဲဧကန်ဖြစ်ပါသည်။ ထိုသို့ ငြိမ်းချမ်းမှုအတွက်ရည်ရွယ်ပြီး လူနဲ့လူခြင်းဆက်ဆံရာတွင် ဘာသာတရားများမှပို့ ပို့ချသော အဆုံးအမများကိုသာ ခံယူကျင့်သုံးနေကြသည်မှာလည်း လက်ရှိနိုင်ငံတိုင်းမှာ ပင်တွေ့နေရသည်။ ဤနေရာတွင် ဘာသာတရားများ၏ အဆုံးအမသွန်သင်မှုများ၏ အကျိုးအာနိသင်သည် လက်ရှိလူသားတို့ မမြင်နိုင်၊ မတွေ့နိုင်၊ မကြားနိုင်၊ မသိနိုင်သော နေရာဌာနများကို ညွှန် ပြလျက်ရှိသည်မှာ ဘာသာတိုင်းလိုလိုပင်ဖြစ်နေပါသည်။ ဥပမာ…….ယခုပြုလုပ်သော အမှုကြောင့်….တမန်တော်၏ ချီးမြှောက်မှုကို ရရှိ၍၊ တမန် တော်မကြိုက်တာကိုလုပ်၍ ငရဲသို့သွားရခြင်း။ ဤသို့သောအမှုကို ပြုမိခြင်းကြောင့် သခင်ယေရှုက ကောင်းချီးပေး၍၊ ထိုမကောင်းမှုကြောင့် နောက်ဘဝတွင် ဘာမျှမဖြစ် တော့သော တွင်းနက်ကြီးထဲသို့ ကျရောက်မည်ဟု ဆိုကြခြင်း။ ကောင်းမှုပြုပါက ဤဘ ဝတွင် ကောင်းကျိုးမခံစားရစေကာမူ၊ နောင်ဘဝအဆက်ဆက်တွင် သေခြာပေါက် ကောင်းကျိုးကို […]

“ ရဟန္တာသေလို့မီးရှို့ရင် ဓါတ်တော်ကျသတဲ့ ” ဆိုသော စကားကို လွန်ခဲ့သော (၂ဝ)လောက် ကတည်းက ကြားဖူးထားသည်။ ထိုသို့လည်း ယုံကြည်လေသည်။ သိုပေမယ့် ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က ငြိမ်းချမ်းရာဖြစ်တဲ့ တရားစစ်ကို ရှာဖွေတော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး တရားရိပ်သာတွေဝင်…နှစ်နဲ့ချီပြီး တရားတွေအားထုတ်၊ နီးစပ်ရာစာပေ တွေကိုလည်းလေ့လာ…မိခဲ့ပြန်တော့ တရားရခြင်းကို ပေတံတစ်ခုအနေနဲ့..အဆင့် သတ်မှတ်ထားတာကို်…ဤကဲ့သို့တွေ့ရသည်။ သောတာပန်..အဆင့် သကဒါဂါန်..အဆင့်… အနာဂါန်….အဆင့်…. ရဟန္တာ….အဆင့်……….ဆိုပြီးတွေ့ရတယ်။ ကျန်တဲ့အဆင့်တွေကိုတော့ထားပါ။ ရဟန္တာဆိုတဲ့စံကို တိုင်းတာတဲ့နေရာမှာ တစ်ချို့က ရဟန္တာဆိုတာ…ဖြစ်ပြီဆိုရင် သုတ်အိတ်(အမျိုးသားများနှင့်သာဆိုင်)ပြုတ်ကျသွားရော တဲ့။ ဘာ့ကြောင့်လဲဆိုရင် ကိလေသာမရှိတော့တာကြောင့်တဲ့။ တစ်ချို့ကျတော့လည်း ရဟန္တာဆိုတာ သေလို့မီးရှို့ရင် ဓါတ်တော်တွေကျသတဲ့။ (အလုံးကလေးများ၊ အချောင်း ကလေးများကို ဆိုလိုသည်) တစ်ချို့ကလည်း ရဟန္တာဆိုတာ မိန်းကလေးတွေမရစ ကောင်းဘူးတဲ့……စသည်ဖြင့် အမျိုးမျိုးပြောကြနေတာပါပဲ…။ အဲဒီထဲကမှ…. ရဟန္တာဆိုတာဖြစ်ပြီဆိုရင် သုတ်အိတ်ပြုတ်ကျသွားရောဆိုတဲ့ အယူအဆထင်မြင်ချက်ကို […]

မိတ်ဆွေတို့…………….. ခေါင်းစဉ်ကြည့်ပြီးတော့ တလွဲမတွေးကြပါနဲ့။ “တရား” ဆိုတာက ကိုယ်မှန်တယ်ထင်လို့ခံယူကျင့်သုံးတဲ့ ပညာရှင်တွေရဲ့ အဆုံးအမကိုပြောတာပါ။ “စစ်” ဆိုတာက ရွှေမှန်ရင် မှတ်ကျောက်တင်ခံနိုင်တဲ့ ဂုဏ်သတ္တိတွေရှိတာမို့ ရွှေမှန်တယ်၊ မမှန်ဘူးသိရအောင် စစ်ဆေးတာမျိုးကိုပြောတာပါ။ ဆိုတော့…………….. ကျုပ်တို့ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တွေအားလုံးလည်း ကိုယ်ကမှန်တယ်ထင်လို့ ဆောင်ခိုင်းသမျှ၊ ရှောင်ခိုင်းသမျှတွေကို ဆောင်ကြ၊ ရှောင်ကြ၊ လိုက်နာကျင့်သုံးနေကြပေမယ့် တကယ်တမ်းကိုယ်ယုံကြည်ထားတဲ့ တရားတွေဟာမှန်တယ်၊ မမှန်ဘူးလို့ စစ်ဆေးတဲ့သူအတော်ရှားပါးနေတာကို တွေ့ကြရပါတယ်…ပေါ့…။ ဗုဒ္ဓကတော့ပြောသွားလေရဲ့ …….. သူ့တရားစစ်တယ်၊ မစစ်ဘူးဆိုတာကိုသိဖို့တော့ သူ့တရားတွေမှာအရည်အချင်းရှိပါတယ်….တဲ့။ အဲဒါကို တရားဂုဏ်လို့လည်းခေါ်ပါတယ်……တဲ့။ အဲဒီတရားဂုဏ်ဆိုတာလည်း(၆)ပါးရှိပါတယ်…..တဲ့။ အဲဒါကိုမှမသိရင်တော့၊ စစ်မှန်းလည်းမသိသလို၊ မစစ်မှန်းလည်းသိမှာမဟုတ်ပါဘူး…တဲ့…လို့… ယူဆလိုပါတယ်။ ဒါကြောင့် တရားစစ်မစစ်သိလိုလျှင် တရားဂုဏ်တော်(၆)ပါးကို အထူးတလည် လေ့လာကြပါလို့တိုက်တွန်းနှိုးဆော်လိုက်ပါကြောင်း……..  

“…….. လူမဟုတ်သောရောဂါ….(၂)……..” လူနဲ့ရောဂါကို အလိုတစ်မျိုးနဲ့ အတူထားလိုက်ကြရင် ခေါင်းကိုက်တာပျေက်ဖို့ လူကိုဖျောက်ရမလိုဖြစ်မှာ….ဆိုတော့…. စဉ်းစားကြ… လူတွေစဉ်းစားကြ…။ အိမ်ပေါ်ကဆင်းတုန်းက..လူ အိမ်တွင်းပြန်ဝင်တော့…ကိလေသာ အိမ်သားတွေနဲ့ဆက်ဆံတော့…ကံမှား… အခန့်သားမသိသလိုနဲ့ မရှိယောင်ဆောင်တာက…အနုသယ….ဆိုတော့…။ ခုဘဝမငြိမ်းနိုင်ဘူးဆိုရင် လူကိုအုပ်(မရှိ)ထားပြီး ဘာကိုအားထုတ်ရမှာလဲ… ကဲ…ပြော…။ ရောဂါဆိုတာကလည်း ခပ်ကဲကဲဆိုရရင်… လူတွင်မှကင်းတာမဟုတ်တာပဲ..။ အဲဒီတော့… သပ်သပ်လည်း..ထားလို့မဖြစ် သီးခြားလည်း..ပြုလို့မရပါဘူး…ပေါ့…။ ဒါပေမယ့်…ခုတရားတွေက လူမရှိမှအေးငြိမ်းမှာ..တဲ့ ဘေးတိမ်းမယ့်စကားဖြစ်ရင်တော့ ရင်ကောဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ဘဝကို ဒေါသဖြစ်မိသား…။ ပြောပါရစေဗျာ…. နိဗ္ဗာန်ဆိုတာ…မြင်စရာ၊ ကြားစရာတွေတကယ်ချုပ်မှရမယ့်အရာလား….. ဒါဆိုရင်...သေမှရမှာဆိုတော့….တရားဂုဏ်တော်(၆)ပါး..ဘယ်နားသွားထားမလဲ…။ စဉ်းစားကြ…လူတွေစဉ်းစားကြ…။ ဗုဒ္ဓကရောဘယ်လိုပြောထားသလဲ..? ကိုယ်တိုင်ကတော့…နိဗ္ဗာန်ဆိုတာကို ဒီလူကောင်ကြီးနဲ့ တစ်လက်မတောင်မကွာဘူးဆိုတာကို သက်ဝင်သူဖြစ်တယ်လေ..။ (ကိုယ့်ခံယူချက်ပါ) ကဲ…….. ဘယ်ခန္ဓာငြိမ်းလို့…ဘယ်လိုလူတွေငြိမ်းကြမှာလဲ….. (တကယ်တော့….တရားဆိုတာလူသေမှရမယ်ဆိုတာကိုသာ ကန့်ကွက်ချင်တယ်ပေါ့ဗျာ..)    

“…လူမဟုတ်သော..ရောဂါ….” မျက်နှာသစ်တုန်းက…လူ မျက်နှာသုတ်တော့…လောဘ။ အင်္ကျီပြင်တော့…လူ အပြင်ထွက်တော့..ဒေါသ..။ တစ်ယောက်ထဲနေတုန်းက..လူ တစ်စိတ်ထဲထားတော့..ပေါင်းမရ၊ သင်းမရ…ဂွကျ…။ မပတ်သက်ခင်တုန်းက..လူ ဆက်ဆံလိုက်တော့…ပေါက်ကရ အဲဒါ..မောဟ…။ နဂိုလူအတိုင်းကို စိုးပိုင်ခွင့်မရခြင်းဟာ… လူဖြစ်ရိုင်းတဲ့ ရောဂါဆိုရင်… လူယဉ်ကျေးတာဟာ.. ရောဂါကင်းတာပေါ့…။ ခုက… ပါးစပ်ဆော့ပြီးပြောတာမဟုတ်.. လုပ်ကြံပြောတာမပါ…။ ငါသာလျှင်တတ်..ငါသာမြတ် မှတ်ကြမာနငါ..နဲ့ ကဝိတစ်ဆူထင်ပြီး.. ကြုံလို့.. ဟစ်တိုင်တက်တာမျိုးထင်လည်း… ကဲ..တတ်နိုင်ဘု…။ ကောင်းတာက..လူ ရူးတာက..ရောဂါ.. လူကလူ… ရောဂါက…ရောဂါ..။ ရောဂါကုန်ရင်တော့... လူတော့…ကျန်သင့်တာပေါ့နော်…။ ခု…တရားတွေက….ဟူး…………..။

လူဟာ….လူပါပဲ.. ဘဝဆိုတာ…ဘဝပါပဲ…။ တစ်ချို့တွေ  သိတာက.. သုဘရာဇာဘဝ  ဆိုတာ ဒုက္ခ… ဗာဟီရဘဝ  ဆိုတာ ဒုက္ခ.. ပန်းရံ………………………. ဒုက္ခ ပန်းပု၊ ပန်းဆယ်ခု ………………………. ဒုက္ခ လက်လုပ်လက်စားဖြစ်လည်း ………………………. ဒုက္ခ အလယ်တန်းစားဖြစ်လည်း………………………. ဒုက္ခ အလတ်တန်းစား ………………………. ဒုက္ခ ငွေရှင် ………………………. ဒုက္ခ သူဌေး ………………………. ဒုက္ခ အရာရှိ ………………………. ဒုက္ခ ကတော် ………………………. ဒုက္ခ ဘုရင် ………………………. ဒုက္ခ မိဖုရား ………………………. ဒုက္ခ ဘုန်းကြီး ………………………. ဒုက္ခ သီလရှင် ………………………. ဒုက္ခ ဖိုးသူတော် ………………………. ဒုက္ခ ဓမ္မကထိက ………………………. ဒုက္ခ ပိဋကတ်ပါရဂူ […]

ဘာသာတရားဆိုတာကို…မိရိုးဖလာအတိုင်း..ဖြတ်လျှောက်ခဲ့တဲ့အချိန်တွေကိုတွက်ကြည့်မိတိုင်း… ကိုယ်တိုင်မှရိုးသားရဲ့လားဆိုသောအတွေးတို့သည်…ခုတော့…ရှင်းသွားလောက်ပြီဟု…ယုံကြည်မိတော့သည်။ ဟုတ်ပါသည်..။ သေပြီးနောက်ဆိုတဲ့..ကံ..ဒဿန..။ မသေခင်ရှေ့ဘဝ…ဆိုတဲ့..ကံ..ဒဿနဆိုတာကို…အသိရှိရှိသက်တန်းမှာ.. ရမ်းသမ်း…လျှောက်လှမ်းခဲ့ရတယ်ဆိုတာ…သဘောလည်သွားတဲ့..ခုချိန်မှာ….ပြန်စဉ်းစားမိပုံက… ဘုရားက..သတ္တဝါသေပြီးရင်..ဖြစ်သေးသလား..ဒါမှမဟုတ်…မဖြစ်တော့ဘူးလား…။ ဒါမှမဟုတ်..တစ်ချို့ဖြစ်ပြီး..တစ်ချို့ကမဖြစ်တော့ဘူးလား………..စတဲ့…….တခြားပညာရှိတွေရဲ့အမေးတွေကို… ငါ…အဲ့ဒါတွေကို..မယူဘူး….လို့…ဘာကြောင့်ပြောသတုန်း..ပေါ့..။ အေး..တဲ့…။ အဲ့ဒါတွေက..တရားနဲ့မှ..မစပ်လျဉ်းတာ..တဲ့..။ ( အဗျာကထန သုတ်ဆိုတဲ့…ဘုရားမဖြေခဲ့တဲ့အမေးတွေကလည်း…များလိုက်တာ..(၇၂)…သုတ်လို့တောင်ရှိတယ်လို့သိရတယ်..။) ကဲ…ထားဗျာ..။ ခုလက်ရှိ…တရားဓမ္မတွေကို..ညွှန်ပြပြောဆိုနေတဲ့…ဆရာတော်တွေကို..ကြည့်လိုက်ပါအုံး…။ ဘုရားက…တရားနဲ့မစပ်လို့…မဟောဘူးလို့..ပြောထားပါလျက်နဲ့… ခုလိုပြုရတဲ့..ဒါန..သီလ..သမထ…ဘာဝနာကြောင့်….. ယခုဘဝတွင်..တရားမရနိုင်သည့်တိုင်..သေပြီးနောင်ဘဝများတွင်…ဧကန်မုချ…တရားရမည့်..ပါရမီအဟုန်များ….ရရှိပြီး… ဖြစ်လေရာဘဝတိုင်းတွင်လည်း….စသဖြင့်…ပြောဟောနေကြတာကို…တွေ့ရမှာပါ..။ အဲဒါ…လုံးဝမရိုးသားချက်လို့ပြောရမှာပါ..။ ဘာ့ကြောင့်လဲလို့ဆိုတော့… ရဟန်းတွေရဲ့ဝိနည်းမှာ..မိမိအမှန်တကယ်…မသိမြင်ဘူးပါလျက်…သိမြင်ဘူးသယောင်..ပြောဆိုရင်..အာပတ်သင့်တယ်..လို့… ပါရှိကြောင်း..မှတ်သားဘူးတယ်…။ ဟိုတုန်းက..ဘာရယ်မသိပဲ..ကိုယ်လည်း…ယုံကြည်ခဲ့ဘူးပေမယ့်….။ ငါတော့..တကယ်ကို… အေးချမ်းတဲ့..တရားတွေနဲ့…လောကမှာ..နေပျော်အောင်..အေးချမ်းအောင်..ကြိုးစားတော့မယ်…ဆိုတော့မှ… အဲဒီ… ရှေ့ဘဝ..နောက်ဘဝ..အကြောင်းတွေကို…စဉ်းစားနေခြင်းက…ယခုမျက်မှောက်..မသေခင်မှာတင်…တရားသိမြင်ပြီး… တရားရဲ့..အကျိုးတွေကို..ခံစားခွင့်တွေ..ဆုံးရှုံးတဲ့… တားဆီးပိတ်ပင်မှုတွေပါလားလို့… သိလိုက်ရပါတယ်…။ ( ဒါကလည်း…ပြောရရင်…ခေတ်နဲအညီတွေးခေါ်လို့ရတဲ့..ယုံကြည်လို့ရတဲ့…တရားဂုဏ်တော်နဲ့လည်းကိုက်ညီတဲ့… ဆရာတော်တစ်ပါးရဲ့…. လမ်းညွှန်ချက်ကြောင့်ပါပဲ..။) ဘုရားရှင်ကလည်း…အဲဒါတွေ..စဉ်းစားနေလို့…တရားနဲ့စပ်တာမှ…မဟုတ်တာ..။ ဒါ့ကြောင့်…အဲ့ဒီ..သေပြီးနောက်… မသေခင်ရှေ့ဆိုတဲ့..ကိစ္စတွေကို..ငါမယူဘူးလို့…ပြောထားတယ်ဆိုတာကို… သိခွင့်ရလိုက်တာလည်း..တစ်ကြောင်းပေါ့။ အဲဒီအချက်တွေသိပါလျက်နဲ့လား…ဒါမှမဟုတ်…မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာလား…သို့မဟုတ်….အဲသလိုပြောရင်… စား၊ ဝတ်၊ နေရေးတွေ…ခက်ခဲမှာကြောင့်လား…ဗျာ…။ ဘာလို့များ…ဘုရားတပည့်ဖြစ်တဲ့..သံဃာတွေက.. စကားထဲ…တရားထဲ…ထည့်မဟောကြတာလဲ..။ ဟို..အရင်က…တင်ဘူးခဲ့တဲ့..ပို့စ်ထဲကလို…သတ္တိမရှိတာလား.. သိတတ်မှုကင်းတာလား…။ ဘယ်လိုပဲပြောပြောပါ..။ အဲဒီ..ရှေ့ဘဝ..နောက်ဘဝ..ကံ..အယူအဆတွေက… အိန္ဒြိယနိုင်ငံမှာ…လန်ကွတ်တီတောင်မဝတ်ပဲ…ဗလာကျင်းပြီး…ကိလေသာကင်းတယ်လို့…ပြောဆိုနေထိုင်ကြတဲ့.. ဂျိန်းဘုန်းကြီးတွေရဲ့..ကံ..နဲ့….အတူတူဖြစ်နေတာကို…တစ်ခါလေ့လာမိခဲ့ပြန်တော့…ကိုယ်ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့… ဘာသာရဲ့..အလင်းစက်ဟာ…သာသနာစစ်မဟုတ်နိုင်သော…အဆုံးအမ…လွဲကြီး..ဖြစ်နေသလားလို့…ခံစားမိရင်း.. ဘုရား…မပြောပဲငြင်းဆိုခဲ့တဲ့…အဲ့ဒီ…အဗျာကထန..သုတ်တွေကို..လေ့လာမိခဲ့ပြန်တော့….ကိုယ်တိုင်..ဘဝနဲ့ရင်းထားရတဲ့.. ယုံကြည်မှုတွေရဲ့…တစ်သက်စာ..အလွဲတွေကို…နာကျင်စွာနဲ့…ရဲတင်းစွာ…စွန့်လွှတ်လိုက်တယ်..ဆိုရင်ပဲ……. […]

“….. လူနဲ့အပူ ….” လူဟာလူပါပဲ… အပူဟာအပူပါပဲ…။ လူနဲအပူ..အတူထင်ပြီး တစ်ချို့လူတွေက အပူပျောက်ချင်တာနဲ့ ဂူထဲအရောက်သွားကြ…။ တစ်ချို့ကြတော့ အပူအေးချင်တာနဲ့ လူနဲ့ဝေးရာပြေးကြ…။ မရတဲ့အဆုံး တောထဲဝင်ပုန်းတဲ့သူလည်းတွေ့ရ… မရ….။ အပူဆိုတာက… လူမှာလာကပ်တာလေ..။ ဆိ်ုတော့… အပူငြိမ်းချင်လို့တောထဲသွားသွား… ဘုရားမှာပဲ ဆုတောင်းတောင်း ဂူမှာပဲအောင်းအောင်း.. ကောင်းစွာငြိမ်းတယ်ထင်ရပေမယ့် တကယ်က..ငြိမ်းတာမဟုတ် အတင်းလုပ်ယူလို့ ငြိမ်နေတဲ့သဘောပေါ့…။ ပြောရရင်… မပီပြင်တဲ့အသိ(ဓမ္မ)ကြောင့် ထီမထင်တဲ့အပူတွေဟာ တဒင်္ဂငြိမ်သွားကြပေါ့…။ အဲ့ဒါ…သစ္စာဆိုတဲ့ အရိယာဓမ္မစက်ကို (တက်တက်စင်…) လွဲမှားစွာသိထားကြလို့ပါပဲ…။ လူနဲ့အပူမကွဲသ၍ ထူထဲတဲ့ကိလေသာ ဘယ်ခါမှမငြိမ်းပဲ ငြိမ်ရုံသာငြိမ်နေမှာကြောင့် ဘယ်ဟာအပူ… ဘယ်ဟာလူဆိုတာကို သေခြာစွာလေ့လာနိုင်ဖို့ ဆန္ဒနဲ့ပေါ့….။

လူနဲ့လူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဆက်ဆံကူးလူးတဲ့အခါ….ကိုယ့်ရဲ့ အတွေးအမြင်နဲ့ထပ်တူ….ပြောဆိုချက်၊ ပြုလုပ်နေထိုင်ချက်တွေကိုပဲ လူမှုရေးလို့ပြောရမှာပါ…။ ဒီဆိုလိုချက်ကို လူသားတိုင်း လက်ခံသဘောပေါက်မယ်ဆိုရင်… လူမှုရေးဆိုတဲ့စကားလုံးဟာ..လူတိုင်းနဲ့ သက်ဆိုင်နေပြီးသကာလ…လူတွေအားလုံး နေ့စဉ်နေ့တိုင်း…လူမှုရေးတွေနဲ့ သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေကြတယ်ဆိုတာကို ထင်သာမြင်သာရှိနိုင်ကြမှာပါ…။ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်ဟာ သူနဲ့သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို ထိတွေ့ဆက်ဆံတိုင်းမှာ ဖြစ်တည်နေတဲ့..တွေးခေါ်သိမြင်မှုနဲ့ထပ်တူပြောဆိုချက်၊ နေထိုင်ချက်မှန်သမျှတွေဟာ……ထိုသည့်သူရဲ့..လူမှုရေးတွေ ဖြစ်နေတယ် ဆိုတာပါပဲ..လို့…ဆိုလိုချင်တာပါ…။ ဒါဆိုရင်… ဟုတ်ပါတယ်…. ဘုရင်ကြီး.(သမ္မတကြီး)မှမဟုတ်…သူတောင်းစားတွေလည်း..သူ့ပတ်ဝန်းကျင်အလိုက် လူမှုရေးလုပ်နေသလို….ဝန်ကြီးတွေ၊ မူးမတ်တွေမှမဟုတ်… သုဘရာဇာလည်း….သူ့ဆိုင်ရာပတ်ဝန်းကျင်မှာ…လူမှုရေးလုပ်နေတာမို့…စစ်သားတွေမှမဟုတ်…သူပုန်တွေလည်း….လူမှုရေးလုပ်နေကြတယ်…။ ရဲချုပ်ကြီးမှမဟုတ်… သူခိုး၊ ဓားပြ…မုဒိန်း…လုယက်…လူသတ်…စတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေလည်း…လူမှုရေး..။ မီးသတ်သမားမှမဟုတ်…မီးရှို့သူလည်း…လူမှုရေး…။ ဘုရားတည်၊ ကျောင်းဆောက်မှ မဟုတ်…ရွှေခွာ..ထီးဖြုတ်တဲ့သူတွေလည်း လူမှုရေး…။ ခရစ်ယာန်မှမဟုတ်…ဗုဒ္ဓဘာသာလည်း..လူမှုရေး..။ ဟိန္ဒူမှမဟုတ်…မူဆလင်လည်း..လူမှုရေး..(စသည်ဖြင့်)…လုပ်နေကြတာပါပဲ…။ ဒါကြောင့်မို့…လူမှုရေးလုံးဝမရှိတဲ့သူဆိုတာ..သေသွားလို့…သင်္ချိုင်းမှာမြေမြှုတ်လိုက်မှ..ဒါမှမဟုတ်..မီးရှို့လိုက်မှ…ပြီးဆုံးသွားတဲ့သဘောလို့…ဆိုရမှာပါ..။ ဒါတောင်မှ…သူ့ရဲ့ရှင်သန်ခဲ့ချိန်အတွင်းက…ပြုလုပ်ချက်.. ဆောင်ရွက်ချက်ဆိုတဲ့…အမှုအရေးတွေကို ပြန်ပြောင်းအမှတ်ရပြီး…ပြောဆိုနေတတ်ကြသေးတယ်မဟုတ် လား. …။ အဲ့ဒါက…ထိုသူရဲ့…ထင်ပေါ်မှုအလိုက်…အတိုင်းအတာရှိသလောက်မှာ..သက်ရောက်တတ်တဲ့..အရှိန်လို့ပဲ .. ဆိုရမှာပါ…။ (မာသာထရီဇာတို့… ဆက်ဒန်ဟူစိန်တို့…ဗုဒ္ဓတို့…တိတ္ထိကြီးခြောက်ယောက်တို့လိုပေါ့…)။ ဆိုတော့…ဘာကိုပြောချင်တာလဲပေါ့…နော… ဆိုလိုရင်းက…အထက်ကပြောခဲ့သလို…လူနဲ့လူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကိုကူးလူးဆက်ဆံတဲ့အခါတိုင်း..ကူးလူးဆက်ဆံသူရဲ့… အတွေးအမြင်နဲ့ထပ်တူ…ပြောဆို ချက်၊ ပြုမူနေထိုင်ချက်မှန်သမျှဟာ…ထိုသူရဲ့အမှုအဖြစ်နဲ့ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို…အရေးအဖြစ်သက်ရောက်စေတာမို့….ထိုသူဟာ..လူမှုရေးလုပ်နေတာပါလို့ …ပြောချင်တာပါ…။ အဲ့ဒီတော့…ဒီဖွင့်ဆိုချက်အတိုင်းသာဖြစ်မယ်ဆိုရင်…မှန်ခဲ့မယ်ဆိုရင်….အိပ်ယာထဲ…လဲနေတဲ့လူနာတောင်သော်မှ…လူမှုရေးဆိုတာ..ရှိနေတာပါပဲ….။ […]

သတ္တိဆိုတာ..သိတတ်မှုကိုဆိုလိုချင်ပါတယ်(ဒီစကားက အဆိုတော်ဗဒင်ရဲ့စာသားပါ)။ ဒီနေရာမှာ တကယ် ဆိုလိုချင်တဲ့သိတတ်မှုဆိုတာက…အဝေဖန်ခံနိုင်မှု၊ ထောက်ပြပြောဆိုမှု၊ (ရွာနဲ့ပါတ်သက်ရင်တော့… (+)လက္ခဏာမှာ သာယာမှု မလွန်ဘို့ရယ်..(-)လက္ခဏာမှာ ဒေါသမထွက်ပဲ လက်ခံနိုင်မှု စတာတွေကိုသာ ဆိုလိုပါတယ်..)။ ရွာသူရွာသားအပေါင်းတို့ဆိုတာဟာ…အများနဲ့ဆက်ဆံနေထိုင်ကြတာဖြစ်ပါတယ်။ အဲ့ဒီလိုဆက်ဆံရာမှာ ဘယ်လိုလူမျိုးမဆိုကြုံကြရမှာမလွဲပါဘူး..။ ဒါကို နားမလည်ဘူး..လက်မခံဘူးဆိုရင်တော့ ရွာနဲ့ဝေးရာကိုပြေးသင့်ပါတယ်..။ တစ်ယောက်ထဲနေ..တစ်စိတ်ထဲထားဆိုတာက လက်ခံတဲ့သူကများပြီး.. လိုက်နာနိုင်တဲ့သူကနည်းတယ်မဟုတ်ပါလား.။ ဆိုလိုချင်တာက ကိုယ်ကရဲရဲတင်းတင်းပြောနိုင်ဆိုနိုင်ရမှာဖြစ်သလို ကိုယ့်ကို ပြတ်ပြတ်သားသားဝေဖန်လာလျှင်လည်း..သိတတ်မှုရှိရှိ လက်ခံနားလည်ပေးရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါမှမဟုတ်ရင်…ကိုယ်သိထားတဲ့ အသိတရားဟာ တန်ဘိုးမဲ့သွားနိုင်ပါတယ်။ ကိုယ်တတ်ထားတဲ့ ပညာဟာလည်း သုံးစားလို့မရဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ကိုယ်ကျင့်သုံးချက်ဟာလည်း..ရန်များသွားနိုင်ပါတယ်။ အဲဒါမျိုးဖြစ်ပြီဆိုရင်တော့ သိတတ်မှုကင်းတဲ့ သတ္တိမရှိသူတစ်ယောက်အဖြစ်ကို မုချမသွေရောက်စေမှာဖြစ်ပါတယ်။ တရားရှာရင် ကိုယ်မှာ တွေ့ဆိုတဲ့စကားကို ရေလဲသုံးပြောတတ်နိုင်တဲ့ ရွာသူရွာသားအပေါင်းတို့ခင်ဗျား..။ သူများအပြစ်ကို မြင်နိုင်ခြင်းထက် ကိုယ့်ရဲ့အပြစ်ကိုသာလျှင် မြင်နိုင်ဘို့က ပထမလိုအပ်ချက်ပါ..။ ဒါမှ..တရားရှာကိုယ်မှာတွေ့ဖြစ်မှာလေ..။ ခုဟာက တရားကိုသူများမှာသွားရှာသလိုဖြစ်မနေဘူးလား..။ အဲ့ဒါဟာ အဝေဖန်မခံနိုင်သူတို့ရဲ့ သရုပ်သကန်ပါပဲ..။ […]