Yan Shinကျွန်တော်တို့ ညောင်တုန်းကျွန်းရေနက်ကွင်း စိုက်ကွင်းကနေ စပါးစိုက်ပြီး အားတဲ့ရာသီလေးမှာ ဇာတိမြေလတ်မြို့ကလေးကို ပြန်ဖြစ်ပါတယ်။ မောင်ကျော်ထွေးကို ဗဟုသုတလည်းရစေ စိတ်လည်းအပန်းဖြေဘို့ ခေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ မောင်ကျော်ထွေးက လူလည်ပါ။ နှစ်ရက်သုံးရက်အတွင်းမှာပဲ ရပ်ကွက်တွင်းနှံ့နှံ့စပ်စပ်နဲ့ အပေါင်းအသင်းနဲ့ လည်လို့ ပါတ်လို့။ တစ်ညနေ ကျွန်တော်တို့ရေချိုးကာနီး ကိုယ်တိုက်ဆပ်ပြာ(အမွှေးဆပ်ပြာ)ကုန်နေလို့ မောင်ကျော်ထွေးကို လမ်းထိပ်က ကုန်စုံဆိုင်(စတိုးဆိုင်မှာ)သွားဝယ်ခိုင်းပါတယ်။ မိတ်ဆွေ မရီနဲ့….. ဘာလဲ လွဲပြန်ပြီဟုတ်လား? အံမယ် ခင်ဗျားတို့တောင်ကြိုမှန်းမိနေပြီလား…… ဟုတ်ပဗျား…………….. ဘယ်လိုလွဲတယ်ထင်လဲ မှန်းကြည့်စမ်းပါ။ ။ သကောင့်သားဘာဝယ်လာတယ်ထင်သလဲ မွှေးဆပ်ပြာမှုံ့ထုပ်ကြီးဗျား……… တကယ်ပါ ညစ်တယ် ခင်ဗျားတို့က ပြောပြန်ရင်လည်း ကျွန်တော်လွန်တယ်ပဲထင်တယ်။ ဟုတ်တယ်ဟုတ်။ ဟကောင် ကျော်ထွေး လုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီကွာ ဗျာ ဦးဌေး ဘာဖြစ်လို့လဲ? ဟ ငါက ဒီဆပ်ပြာမှုန့်ထုပ်ကြီးဘာလုပ်ရမလဲဟ… ဗျာ […]
ကျွန်တော်တို့ ညောင်တုန်းကျွန်းရေနက်ကွင်း စိုက်ကွင်းတဲမှာ နေတုန်းကပါ။ သူဌေးက ကက်ဆက်တစ်လုံး ဘက်ထရီနဲ့ ထားပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ငကြပ်ကောင်ကိုစည်သူတို့က (အဲဒီတုန်းက) ခေတ်စားတဲ့ လေးဖြူရဲ့ ပင်လယ်အော်သံတို့ ဇော်ဝင်းထွတ်ရဲ့ ဂျစ်ပစီမိုးတိမ်တို့ ငှက်ကြီး(ထူးအိမ်သင်)တို့ ကြိုက်ကြတာပေါ့။ ကျွန်တော်တို့နားရင် ကက်စက်ဖွင့်ရင် အဲဒီတိတ်ခွေတွေပဲ ဖွင့်ပါတယ်။ တိတ်ခွေပုံ အပေါ်ပိုင်းမှာ အဲဒီတိတ်ခွေတွေက နေရာယူမြဲပေါ့။ တပည့်ကျော် ကျော်ထွေးတို့ ရွာထဲက လာလည်တဲ့ ကျော်ထွေးသူငယ်ခြင်းတို့တစ်တွေ ဖွင့်ရင်တော့ ဟသာင်္တထွန်းရင်တို့ တွံတေးသိန်းတန်တို့ပါပဲ။ အဲဒီအခါ ကျွန်တော်တို့ဖွင့်တုန်းက အောက်ပိုင်းရောက်နေတဲ့ အခွေတွေဟာ တိတ်ခွေပုံရဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို တက်လာခဲ့ပြီပေါ့။ ကျွန်တော်ဟာ တိတ်ခွေတွေ စာအုပ်တွေကို စနစ်တကျ စီထားတတ်ယုံမက အိပ်ယာခြင်ထောင်စောင်တွေကိုလည်း စနစ်တကျ ခေါက်သိ်မ်းထားတတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ ဇီဇာကြောင်တတ်သူမဟုတ်ပေမဲ့ ကျွန်တော့်အဝတ်အစား သူများယူဝတ်တာ ကျွန်တော်အိပ်ယာ သူများလာအိပ်တာကိုတော့ […]
naywoon niဘယ်ကိုရောက်ရင် ဘာကိုလုပ်မလဲ …. ဘယ်သူနဲ့တွေ့ရင် ဘာပြောမလဲ .. ဘယ်သွားမလဲ …… စသည်ဖြင့်ပေါ့လေ……… အိမ်ကမထွက်ခင်ကထဲက စိတ်ထဲမှာ ကြိုတင်ကြံစည်ထားပြီး မှထွက်ဖြစ်တာက များပါတယ်..။ ကြိုတင်ကြံစည်ထားတဲ့ အတိုင်းလဲ တစ်ရက်မှ ဖြစ်မလာဘူး..။ ဒါပေမဲ့ နေ့စဉ်မပျက်ပါပဲ..။ အိမ်ကထွက်လာတာနဲ့ ဘာလုပ်မယ်..။ ဘယ်သွားမယ်..။ ဘယ်သူနဲ့တွေ့မယ်ပေါ့…။ စိတ်ထဲမှာ တွေးထားပြီးမှထွက်ခဲ့တာချည့်ပါပဲ..။ ဒီနေ့လည်း ဆံပင်ညှပ်မယ်ပေါ့..။ အဲဒိတော့ အိပ်ထဲကို ပိုက်ဆံ တစ်ထောင်တန်တစ်ရွက်နဲ့ ငါးရာတန်ပဲထည့်လာခဲ့တယ်…။ ဆေးလိပ်ကလည်း သောက်လက်စနဲ့ အပိုတစ်လိပ်ပဲ..။ ဆေးလိပ်က ငါးဆယ်စည်းပဲဝယ်သောက်တာ …။လက်လီဝယ်မသောက်ပါဘူး…။ အင်တာနက်ဆိုင်ထိုင်ချိန် လျော့မှာစိုးလို့…။ ထားပါ..ဒါကတစ်ပိုင်း…။ (ဒါကတစ်ပိုင်းဆိုတော့ ဟိုဟာက တစ်လုံးလာလို့တော့ မမေးနဲ့နော်….။ ) အဲ…။ အိတ်ထဲ အမြဲဆောင်ထားတဲ့ မျက်မှန်ကို ထားခဲ့လိုက်တယ်…။ မျက်စိက စုံလုံးကန်းနေတာတော့ မဟုတ်သေးပါဘူး…။ […]
moonpoemရှေးခေတ် အဖိုးအဖွားတွေလက်ထက်က အဖြူအမည်းကားတွေကိုကြည့်မယ်ဆိုရင်ဧည့်သည်တွေ အိမ်လာလည် တဲ့ အခါ ရေနွေးကြမ်း ၊ လက်ဖက်၊ ထန်းလျက်နဲ ့ဧည့်ခံကြပါတယ်။ မင်းသားတွေ စိတ်ညစ်ရင် အသည်းကွဲရင် လက်ဝှေ ့ထိုးမယ်၊ အရက်သောက်ကြတယ်ပေါ့။ အဖေတို ့အမေတို ့လက်ထက်က ရောင်စုံစပေါ်ကာစ ဇာတ်ကားတွေကိုကြည့်မယ်ဆိုရင် ဧည့်သည် အိမ်လာလည်ရင် ကော်ဖီ၊အအေးနဲ ့မုန် ့ဧည့်ခံတယ်။ စိတ်ညစ်တဲ့အခါ အရက်သောက်ကြတာတော့ မပြောင်းလဲသေးပါဘူး။ အခု ကျွန်မတို ့ခေတ် မင်းသားသူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ ့ရင် ကော်ဖီ လက်ဖက်ရည်သောက်တာထက် ဘီယာသောက်တာ အရက်သောက်ရင်း အမြည်းစားရင်း စကားပြောဧည့်ခံတာပိုများတယ်။ စိတ်ညစ်ရင် နိုက်ကလပ်တက်မယ်၊ ကောင်မလေးတွေ နဲ ့တွဲကမယ်ပေါ့။ ကျွန်မတို ့ခေတ်ပြီးရင်လာမယ့်နောက်ခေတ်မှာကော ……..？ (ကိုယ်ပိုင်ထင်မြင်ယူဆချက်များဖြစ်ပါသဖြင့် လွတ်လပ်စွာ သဘောကွဲလွဲနိုင်ကြပါသည်)
Foreign Resident Dear Nature, “လူတွေရဲ့သက်တမ်းတိုလာတာကတော့ လူတိုင်းသတိထားမိမှာပါ။” It is not true, “လူတွေရဲ့သက်တမ်းတိုလာတာ” only happened in Myanmar alone ( Localized problem ) In fact, လူ ့သက်တမ်း becomes longer & longer. 🙂 Please see the following facts : လူ ့သက်တမ်း in Bronze Age and Iron Age = 26 Classical Greece = 28 Classical Rome = 28 Medieval Islamic […]
မဆုံးတဲ့… သီချင်း—၂ဝ အိပ်ယာကနိုးတော့ ရင်ဘတ်ပေါ်က စာအုပ်ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်မိတယ်….။ ပါးပါးလေးပါပဲ..။ အဖုံးက အစိမ်းနုရောင် ဆီစိမ် စက္ကူနဲ့…။ အသာလှန်ကြည့်လိုက်တော့ ..။ တစ်နှစ်လုံး တစ်ချိန်မှ မတက်ခဲ့ဖူးတဲ့ နိုင်ငံရေးသိပံ္ပ စာအုပ်ဖြစ်နေတယ်..။ အဲဒါနဲ့ မျက်နှာသစ်ပြီး အကြမ်းဖျင်းဖတ်ကြည့်လိုက်တော့ ပြဌာန်းစာအုပ် လေးငါးအုပ်လောက် ရှိတဲ့ ဘာသာကို လုရင်းပဲရေးပေးထားတာတွေ့လိုက်တယ်လေ…။ ပြဌာန်းထားတာက မိဇ္ဇိ မ ပဋိပဋာ တို့ အညမည တို့ ပါတီတွင်းဆွေးနွေးပွဲတို့ ဘာတို့ပေါ့…။ စာအုပ်တွေက ယူနစ်က ရိုက်တဲ့စာအုပ်တွေ ထူသလို စာရွက်သားကလည်းကောင်းတယ်..။ အလေးချိန်စီးတယ်ဗျ…။ ရောင်းစားရင် ပြောပါတယ်..။ အင်း … ကိုမျိုးလာပေးတဲ့ ဝတ္ထုစာအုပ်ကလည်း ပါးလိုက်တာပေါ့…။ ကိုမျိုးပြန်ဝင်လာတော့ ကိုမျိုးကို “ ကိုမျိုးရာ …နင့် ဝတ္ထုက လည်း […]
ေမာင္ ေပမင်းခ ၊ ၈ တန်း ကျောင်းသား ၊ သူ ့အဖေ က အငြိမ့်ထဲ က လူပြက် ၊ အမေ က အငြိမ့် တွေ ဇါတ်တွေ ထဲမှာ မင်းသမီးအရံ ။ ပြောရရင် အနုပညာ လင်မယား ရဲ ့သားပေါ့ ၊ ဒီတော့ မင်းခ မှာလည်း အနုပညာ ဇ ရှိတယ် ။ ငယ်ငယ်လေး ထဲ က ကျောင်းပွဲတွေ မှာဆို ဝင်ကနေကြ ၊ ပညာပေး သရုပ်ဖော် ဇါတ်တိုလေး တွေ မှာ မင်းခ က အမြဲ ခေါင်းဆောင် ။ သို ့ပေသည့် မင်းခ ရဲ […]
ကိုေပါက္(မႏၱေလး)“အလန်းဇယားတွေ ဖွင့်လို့ ပွင့်သွားတဲ့ကံစမ်းမဲ” အဲဒီနေ့က စိတ်တွေအတော်ကိုလေသွားတာ။ တကယ့်ကို ရိုးရိုးသားသား မဟုတ်မခံပုံစံ နဲ့လူကြီးက လာကွိုင်တာဗျာ။ သူပြောတဲ့အတိုင်းများ မရရင် တကယ်ဆော်မယ့်ပုံ။ ေနောက်ဒေါကြီးမာန်ကြီးနဲ့ “ဒါက မင်းတို့ ဆီက ထုတ်ပေးထားတဲ့လက်မှတ်လေ….မင်းတို့တာဝန်ယူရမှာပေါ့။ ရက်လွန်တာ မလွန်တာလာမပြောနဲ့ ငါမသိဘူး ။ မင်းတို့စာရွက်ထဲမှာ ပါတဲ့အတိုင်းပေးမှာလား မပေးဘူးလား ဒါပဲပြော။ကျန်တာလာမပြောနဲ့ မကြားချင်ဘူး” ဆိုတာကိိုဘဲထပ်ခါထပ်ခါပြော ပြောနေတော့ ကြောက်တာပေါ့ဗျာ။ ဒါလေးက ကိုအောင်မောင်းက သူအလုပ်ထဲမှာ တစ်ခါက ကြုံခဲ့တာလေးကို ပြန်ပြောပြနေတာပါ။ ” နောက်ဘယ်လိုပြီးသွားလဲဗျာ”လို့မေးလိုက်တော့ “လူကြီးတွေရောက်လာတော့ မှ သူပေါက်ထားတဲ့ ကံစမ်းမဲနဲ့ ညီမျှတဲ့ပိုက်ဆံအလျော်ပေးလိုက်ရတာပေါ့”လို့ပြန်ဖြေပါတယ်။ ဖြစ်တာက ဒီလိုပါ ကိုအောင်မောင်းတို့ ကုမ္မဏီက ထုတ်တဲ့ပစ္စည်းအသစ်ကို ကံစမ်းမဲတွေထည့် လို့အရောင်းမြှင့်တင်ရေးလုပ်ပါသတဲ့။ အဲဒီကံစမ်းမဲကာလကို ခြောက်လ အတွင်းဆိုပြီးရက်တွေဘာတွေသတ်မှတ်လို့ထည့်ပေးလိုက်ပါသတဲ့။ ကံစမ်းမဲပေါက်လို့လာထုတ်တဲ့အချိန်က သတ်မှတ်ထားတဲ့ရက်တဲ့ […]
Pearl Mayဒီကလေးဟာ စိတ်ထားလေးကောင်း သလို ပညာရေးမှာလည်းကောင်းရှာတယ်။ ကျောင်းစာမှာ အဆင့်ကောင်းရုံအပြင် ၊ ပန်းချီ ၊ စာစီစာကုံး ၊ ကျောင်းဖျော်ဖြေရေးတွေမှာလည်း ဆရာမတွေအတွက် အားထားရာဖြစ်ခဲ့တယ်။ အမြဲတမ်းအဆင့်ကောင်းတဲ့သမီးလေး တစ်ခါတော့ အဆင့် ၆ ကို ဆင်းသွားတယ်။ အဆင့် ၁ ရတဲ့ကောင်မလေးက စာတော်တဲ့စာရင်းထဲမှာမပါပဲ မထင်မှတ်ပဲရသွားတာလေ။ သမီးလေးအဆင့်ကျသွားလို့ ဒေါသဖြစ်သွားတဲ့ကျမ က သူကဘာလို့အဆင့် ၁ ရတာလဲ ၊သမီးနောက်လပါတ်ကျရင် အဆင့် ၁ ပြန်ယူစမ်းလို့ပြောလိုက်မိတယ်။ အရမ်းဆိုးတယ်နော်။ ကိုယ့်ဟာကိုယ်တော့မသိဘူး ၊ ပူလောင်နေတာ။ သမီးက အေးဆေးပဲပြန်ပြောတယ်။ မေမေ တို့ မီးမီး အဆင့်ကောင်းရင်ပျော်တယ်မဟုတ်လားတဲ့။ ကျမကလည်း အင်း ပေါ့။ မီးမီး သူငယ်တန်းကတည်း က ခုချိန်ထိ ကျောင်း စာဆုတွေလည်း နှစ်တိုင်းရတယ် […]
ဒီလိုနူးညံ့တဲ့ သမီးလေးဟာ တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း အရိုင်းဆန်တတ်သေးတယ်။ ဒီကလေးနဲ့ပတ်သက်ရင် ကျမ တို့ကအကဲဆတ်လွန်းလို့ သူ့အမေရင်းက ဘာမှဝင်ပြီးကလေးအတွက် မစီစဉ်ရဲ မပြောရဲရှာဘူး ၊ နဂိုကတည်းက လူလည်းအရမ်းကြောက်တယ်။ ကလေးရဲ့အဖေကလည်း ရပ်ဝေးမှာ အလုပ်လုပ်နေတာဆိုတော့ ကလေးနဲ့ပတ်သက်ရင် ကျမတို့ခြေ ကျမတို့လက်ပဲ။ နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက် သင်တန်းအပ်တာ၊ ကစားကွင်းလိုက်ပို့တာကအစ ကျမစီစဉ်သလိုပဲလိုက်လုပ်ပေးတာ။ ဒီအပေါ်မှာကလေးကလည်း တမျိုးဖြစ် နေတယ်ထင်ပါတယ်။ တစ်ရက် အိမ်ကိုသူ့အမေလာတော့ မေကြီး လာ အလှပြင်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပေါင်ဒါရိုက် နှုတ်ခမ်းနီဆိုး ဆံပင်စည်းပေးတယ်။ ရီစရာကြီးလိုပြင်ပေးထားတာပေါ့။ ပြီးတော့မှ ပြောတယ် မေကြီး video ရိုက်လို့ရပြီတဲ့။ သူ့အမေက ဝမ်းသာအားရနဲ့ ဟုတ်လားသမီး ဆိုတော့ သမီးလေး က ဟုတ်တယ် ရိုက်လို့ရတယ် ကားနာမည် က “လူရာမဝင်” တဲ့။ သူ့အမေမှာ အီလည်လည်ကြီးနဲ့ […]
“ရီဝေယံ” ကြားဖူးနေကြအသံမို့ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်မိတယ်..။ မသဲကွဲဘူး..။ နေကလည်းပူနေတယ်..။ အင်း မနက် ကိုးနာရီခွဲ ဇူလိုင်လ လယ်..။ ညကတော်တော် မူးနေခဲ့တာမို့ အိပ်ယာက မထချင်ဘူး..။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ လက်တွေ့ ရှိတဲ့ နေ့ဖြစ်နေလို့ သွားတိုက်ဆေး အထပ်ထပ်တိုက် ချွေးထွက်အောင် ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှု လုပ် ..။ ဆပ်ပြာအထပ်ထပ်တိုက်ပြီး ရေချုးိ ..။ ကျောင်းထဲကို ရောက်အောင်လာခဲ့ရတယ်..။ ဘာမှမစားရသေးတာနဲ့ သိပံ္ပ ဆောင် ကင်တင်းဘက်ကိုထွက်ခဲ့တယ်..။ ဟုတ်တယ်..။ အဲဒိတုန်းက ကျောင်းကနှစ်ခြမ်းကွဲနေတာ..။ ကျောင်းက လမ်း80 ပေါ်မှာပဲ..။ အရှေ့ဘက်ခြမ်းက 34 လမ်းဘေး ..။မြောက်ဘက်ပိုင်းက အထက (၂၂) ..။ တောင်ဘက်ခြမ်းက ရတနာဘမ္မိနယ်မြေ ဝိဇ္ဇာ ဆောင် …။ အနောက်ဘက်ခြမ်း 34 လမ်းနဲ့ […]
ဒီလိုနဲ့အချိန်တန်လို့ကျမ အိမ်အပြီးပြန်လာတော့သမီးလေးလည်း အဘိုးအဘွား တွေနဲ့အတူ ကျမကိုလာကြိုတယ်။ အဲဒီအချိန်တုန်းက အခုလေဆိပ်အဆောက်အဦအသစ်မဟုတ်သေးဘူး။ အဟောင်း ပဲရှိသေးတာ။ အဲဒီတုန်းကနိုင်ငံခြားကအပြီး ပြန်လာရင် အခွန်စစ်တယ် passport သိမ်းတယ်နဲ့သတင်းတွေ ထွက်နေတော့ ကောင်တာမှာတန်းစီနေရင်း ကြောက်နေတာပေါ့။ အဲဒီအချိန်မှာ ရဲတစ်ယောက် သမီးလက် ကိုဆွဲပြီး Immigration ကောင်တာနောက်မှာ ရပ်နေတာတွေ့တယ်။ ကျမအရမ်းအံ့ဩသွားတာပေါ့ ဘာဖြစ်တာ လဲဆိုပြီးတော့။ ကျမထွက်လာတော့ ကလေးက အဲဒါသမီး အဒေါ်လို့ပြောလိုက်တော့ အဲဒီရဲက ဟုတ်လား ဒါဆို ဦးဦးသွားတော့မယ် ဆိုပြီးထွက်သွားတယ်။ custom ကိုဖြတ်တော့လည်း ကလေးလက်ဆွဲပြီး ထွက်လာလို့လားတော့မသိဘူး ၊ ရစ်တာတွေ ဘာတွေ လုံးဝမခံခဲ့ရဘူး။ နောက်မှ အိမ်ကပြန်ပြောပြတာ၊ လေဆိပ်မှာ စောင့်နေတုန်း uniform ဝတ်ထား တဲ့လူတွေ့တိုင်း သမီးအဒေါ် လေယာဉ် ရောက် တော့မှာလားချည်းပဲမေးနေလို့ […]
ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ရိုးစင်းတဲ့အတွေးခေါ်လေးတွေကနေ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ ဖြူစင်တဲ့ စိတ်အလှတရားတွေကို ကျမတို့ ပတ်ဝန်း ကျင်မှာ တွေ့ကြုံခံစားရမှာပါ။ တစ်ခါတစ်လေ သူတို့လေးတွေရဲ့အတွေးအခေါ်နဲ့ လောကကိုရှုမြင်ကြည့်ပုံက ကျမတို့ လူကြီးတွေရဲ့ အမြင်နဲ့ကွာခြားလွန်းပါတယ်။ ကျမအသက် ၂ဝ ကျော် ၊ ၁၉၉၈ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၃ဝ ရက် မနက် ၁ဝ နာရီမှာ ကျမရဲ့ပထမဦးဆုံး ချစ်စရာ တူမလေးကို ကျမ အမကြီးက မွေးဖွားပေးခဲ့တယ်။ ကလေးငယ်မရှိခဲ့ဘူးတဲ့ကျမတို့အဖို့ တကယ့်ကိုထူးထူးဆန်းဆန်း လက်ဆောင်တစ်ခုရရှိသလို ပျော်ရွှင်ခဲ့ကြတယ်။ သမီးလေး ၁ လ ကျော်ကျော်လောက်မှာ သူ့အမေကိုအနိုင်ကျင့်ပြီး ကလေးကိုအိမ်မှာပဲအပြီး မွေးစားသလို ယူထားလိုက်ကြတယ်။ သမီးအမေအိမ်နဲ့ ကျမတို့အိမ်ကနီးနီးလေးဆိုတော့ ပြသနာမရှိဘူး သူ့မိဘတွေလည်းအချိန်ပြည့်နီးပါး ကျမတို့အိမ်မှာပဲလာနေကြတာပေါ့။ အဲဒီအချိန်တုန်းက ကျမက ဟိုတယ် ဧည့်ကြိုလုပ်နေတော့ ဂျူတီက […]