လူခြောကွီး

(Amos Tutuola (၁၉၂၀-၁၉၉၇) သညျ နိုကျဂြီးယီးရနျး အမြိုးသား စာရေးဆရာ ဖွဈပွီး ကိုယျတိုငျ သငျကွား လေ့လာမှုဖွငျ့ ကမ်ဘာတနျးရောကျရှိလာသော ပထမဦးဆုံး အာဖရိကသား စာရေးဆရာ ဖွဈသညျ။ သူ့စာမြားသညျ ယောရုဘ လူမြိုးစုတို့၏ အစဉျအလာ ရိုးရာပုံပွငျမြားကို အခွခေံခွငျး ဖွဈသညျ။ ၁၉၅၂ ခုနှဈတှငျ ထုတျဝသေော ထနျးရညျသမားဝတ်ထု (The palm-wine drunkard) မှာ အိပျမကျဆနျလှသညျ။ ထိုဝတ်ထု ထှကျခါစတှငျ ကမ်ဘာ့စာရေးဆရာ အသိုငျးအဝိုငျးမှ ဝဖေနျခကြျမြား အမြိုးမြိုးပေးခဲ့ကွသညျ။ အရိုငျးဆနျခွငျး၊ အာဖရိကသားတို့၏ အယူအစှဲမြားကို အားပေးခွငျး စသညျ့ အဆိုးမွငျ ဝဖေနျခကြျမြား ပေးခဲ့ကွသညျ။ မညျသို့ပငျဆိုစေ လြှို့ဝှကျဆနျးကွယျသော ပုံဝတ်ထုမြားကို အရိုငျးဆနျဆနျရေးသားသညျ့ ဟနျသညျ တမြိုးတဖုံ ထူးခွားလှသဖွငျ့ သူ၏ ထနျးရညျသမား ဝတ်ထုမှ The complete gentleman ကို  ထုတျနှုတျ၍ ဘာသာပွနျ တငျဆကျပေးလိုကျပါသညျ။)

ငါ့စှနျ့စားခနျးတှထေဲက အတောျလေးဆနျးတာ တဈခု ပွောပွရဦးမယျ။ ဒီလို..။ တို့ရှာက ရှာကွီးဆိုတော့ ရှာနီးခြုပျစပျက နပွေီး ရောငျးကွဝယျကွတာ အငျမတနျစညျကားတဲ့ ဈေးကွီး ရှိပါရော။ တို့မြား ရှာထဲက လူတှကေလညျး ဈေးရောငျးရတာ ပြောျတယျနဲ့ တူပါရဲ့ကှာ။ သူသူ ငါငါ ရှိတဲ့ ပစ်စညျး၊ အသီးအရှကျ၊ အသားငါး ခြ ရောငျးကွတာပဲဟ။ ဒီလို ရောငျးခငြျတဲ့အထဲ တို့ သူကွီးသမီးကလေးလညျး ပါသပေါ့ကှာ။ အဲ..အဲဒီမှာ အဲဒီ လူခြောကွီးနဲ့ တှေ့တာပါပဲ။ ဒီလူက အငျမတနျခြော သတဲ့။ ဝတျတာ စားတာလညျး ဈေးကွီးပေ့၊ ကောငျးပေ့ဆိုတာမြိုး။ ခြောတယျဆိုတာမှာလညျး ဘာ အပွဈအနာအဆာမှ ရှာမရအောငျ ခြောတာတဲ့။ ခြောတဲ့သူမြား မငျးတို့တှေ့ဖူးမှာပေါ့။ တဈနရောရာတော့ ဖကြျတာခညြျးပဲ။ ဒါပမေဲ့ ဒီလူခြောကွီးကတော့ အသားအရညျ၊ အရပျအမောငျး၊ အရိုးအဆဈ၊ ခွလေကျအငျ်ဂါ ဘာတဈခုမှ ပွောစရာရယျ မရှိအောငျ အပွညျ့အဝကွီး လှတဲ့ ခြောတဲ့သူတဲ့ကှ။ အငျး.. သူကလညျး သူ့ပါတဲ့ ပစ်စညျးကလေးတှေ၊ အသားငါးလေးတှေ ရောငျးခလြို့ ရှိရငျလညျး ဈေးကောငျးရပွီး အမွနျဆုံး ရောငျးလို့ ကုနျတာပဲတဲ့။ ဒီလိုနဲ့ သူကွီးသမီး မိနျးမပြိုလေးက လူခြောကွီးကို မွငျပွီး အငျမတနျကို သဘောကြ နတောပေါ့။ တရကျသားကတြော့ ကလေးမက သူရောငျးနတေဲ့ ပစ်စညျးကလေးတှလေညျး ဂရုမစိုကျနိုငျတော့ဘဲ အဲဒီ လူခြောကွီးကိုပဲ ငေးနရှောသတဲ့။ နောကျဆုံး အရဲစှနျ့လို့ မောငျကွီးက ဘယျကလဲ ဆိုပွီး သှားမေးတော့ လူခြောကွီးက ဘာမှ ပွနျမဖွဘေူး ဆိုပဲ။

ဒီလိုနဲ့ ဈေးကှဲတဲ့ အခြိနျရောကျတော့ ဈေးသညျ၊ ဈေးဝယျတှလေညျး ကိုယျစီ ကိုယျငှ ကိုယျ့ဌာန ပွနျကွရသပေါ့လေ။ လူခြောကွီးလညျး သူ့အိမျသူ ပွနျရမှာပေါ့။ ကလေးမကတော့ သူခငျးထားတဲ့ ဈေးဗနျး ကလေးတောငျ မသိမျးအားတော့ပဲ လူခြောကွီးနောကျ လိုကျဖို့ပွငျသတဲ့။

ဒီလိုလိုကျလာတာ လူခြောကွီးက မွငျတော့ ကလေးမကို မလိုကျဖို့ တားသတဲ့။ ကလေးမက နားမထောငျဘူး။ အဲဒီလို အတနျတနျ တားပမေဲ့ ကလေးမက လှညျ့မပွနျတာကွောငျ့ လူခြောကွီးကလညျး လကျလြှော့ပွီး လိုကျခငြျလညျး လိုကျပေါ့ဆိုပွီး ထားလိုကျတော့တာပဲ။

အေးအေး…. ဘာမှနျးမသိ ဘယျကမှနျးမသိနဲ့ ခြောတာနဲ့ လိုကျမသှားကွနဲ့ကှ။ ဒီလိုနဲ့ သူတို့ရှာက ဈေးနဲ့ ဆယျ့နှဈမိုငျ လောကျ လြှောကျလာပွီးတဲ့အခါမှာ လမျးမကွီးကနေ ဖဲ့ဆငျးလာကွတော့သတဲ့။ သူတို့ ဦးတညျနတေဲ့ နရောကတော့ ကွောကျစရာကောငျးတဲ့ သတ်တဝါဆနျးတှေ၊ မကောငျးဆိုးဝါးတှနေတေဲ့ ခြောကျခွားစရာ အဆုံးမရှိ တောအုပျကွီးဆီပဲ။

အဲဒီတောအုပျကွီးထဲ ဖွတျပွီး အတောျကလေး သှားမိတဲ့ အခါမှာ တဈနရောကတြော့ လူခြောကွီးက ရပျပွီး သတ်တဝါဆနျးတဈကောငျနဲ့ စကားပွောတာ တှေ့ရသတဲ့။ လူခြောကွီးက သူ့ ညာခွထေောကျကို ခြှတျပွီး အဲဒီ သတ်တဝါကို ပေးလိုကျရော။ ငှားတဲ့အတှကျ ကြေးဇူးတငျကွောငျး ပွောပွီး ငှားခလညျး ပေးလိုကျသတဲ့။ ဒီလိုနဲ့ လူခြောကွီးက ခွတေဈပေါငျကြိုး ဆကျသှား၊ နောကျတဈနရောကတြော့ ဘယျဘကျခွထေောကျကို သူ့ပိုငျရှငျဆီ ဖွုတျပွီး ပွနျပေး။ ငှားခလညျး ပေးရတာပေါ့။ ခွနှေဈခြောငျးစလုံး မရှိတော့ လကျနှဈဘကျနဲ့ တှားသှားတာပေါ့။ အဲဒီအခြိနျကမြှ ကလေးမက ကွောကျလှနျးလို့ အိမျပွနျပွေးခငြျတော့တာ။ ဒါပမေဲ့ လူခြောကွီးနဲ့ ကွောကျစရာ သတ်တဝါဆနျးတှကေ ကလေးမကို ပွနျလှညျ့ခှငျ့ မပေးတော့ဘူး။ မငျးကို ငါက မလိုကျပါနဲ့လို့ အတနျတနျတားခဲ့သား မဟုတျလား၊ ခုတော့ မငျးကို ပွနျခှငျ့မပေးတော့ဘူးလို့ လူခြောကွီးက ပွောသတဲ့။

ကလေးမလညျး မပွေးသာတာနဲ့ ဆကျလိုကျလာရတာပေါ့ကှာ။ သှားရငျး သှားရငျးနဲ့ သူငှားလာတဲ့ ခန်ဓာကိုယျ အစိတျပိုငျးတှေ ပွနျပွနျပွီး အပျလာလိုကျတာ ခေါငျးသာ ကနြျတော့သတဲ့။ ကလေးမလညျး ထှကျပွေးဖို့ ကွိုးစားပမေဲ့ သတ်တဝါဆနျးတှနေဲ့ လူခြောကွီးက ပိတျဆို့ထားလို့ ပွေးလို့မရဘူးပေါ့။ နောကျဆုံးကတြော့ ရှိသမြှ အရိုးအသား အကုနျပွနျအပျလိုကျတဲ့အခါ လူခြောကွီးဆိုတာ အရိုးခေါငျး ပွောငျပွောငျတဈလုံးသာ ကနြျတော့သတဲ့။

ကလေးမလညျး သူ့အဖစေကား နားထောငျပွီး ပေးစားတဲ့ ယောကြျားနဲ့ ယူလိုကျရ အကောငျးသား၊ လှတာမကျပွီး ဒီလူခြောကွီးနောကျလိုကျမိလို့ ဒုက်ခရောကျရပွီလို့ တှေးပွီး နောငျတရနတောပေါ့။ နောကျဆုံး လူခြောကွီးဆိုတာ အရိုးခေါငျးပွောငျတဈလုံးပဲလို့ သိလိုကျရတဲ့အခြိနျကတြော့ ခမြာမှာ မူးမေ့လဲ မတတျ ဖွဈသှားတာပဲ။ လူခြောကွီး…အဲ…အခုတော့ အရိုးခေါငျးပေါ့။ သူက မငျး ငါ့အိမျလိုကျခဲ့ပတေော့၊ မလိုကျရငျ သမေယျဆိုပွီး ပွောသတဲ့။ အဲဒီလို ပွောတဲ့အသံကလညျး ရိုငျးစိုငျးကွမျးတမျးပွီး ကွောကျစရာ ကောငျးလှနျးလို့ နှဈမိုငျအကှာကလူတောငျ နားမထောငျနိုငျဘဲ ထှကျပွေးလိမျ့မတဲ့။

ကလေးမလညျး ပွေးတာပေါ့။ အသကျလုပွီး အားကုနျပွေးတာ။ အရိုးခေါငျးက အငျမတနျ ပါးတဲ့အခါကတြော့ ဝါးနှဈပွနျလောကျနဲ့ ပွနျမိတာပဲ။ သူက အရိုးခေါငျးပမေဲ့ ခုနျပေါကျပွီး လိုကျနိုငျသတဲ့။ ဒီလိုနဲ့ ကလေးမကို ရှေ့ကတဈမြိုး၊ နောကျကတဈသှယျ ခွောကျရငျး လှနျ့ရငျး သူ့အိမျရောကျအောငျ ကြုံးသှငျးပွီး ခေါျလာတာပေါ့။

နောကျဆုံး ကလေးမလညျး အရိုးခေါငျးနဲ့အတူ သူ့အိမျကို ရောကျသှားရော ဆိုပါစို့ကှာ။ အိမျဆိုပမေဲ့ တှငျးကွီး တဈတှငျးပါပဲ။ သူ့မိသားစုဖွဈတဲ့ အခွားအရိုးခေါငျးတှနေဲ့ အတူတူ နကွေတာပေါ့။ အဲ…သူ့တို့တှငျးကွီးထဲလညျး ရောကျရော အရိုးခေါငျးက ကလေးမလညျပငျးကို ခရုဆှဲကွိုးလေး တဈကုံး ဆှဲပေးလိုကျသတဲ့။ ပွီးတော့ ဧရာမ ဖားပွုတျကွီးတဈကောငျကိုလညျး ထိုငျခုံအဖွဈ ထိုငျဖို့ ပေးသတဲ့။ ကလေးမကို ဖားပွုတျကွီး ကြောပေါျထိုငျခိုငျးပွီး အခွား အရိုးခေါငျးတဈလုံးကိုလညျး ဝီစီတဈခုပေးလို့ ကလေးမကို စောငျ့ကွညျ့ခိုငျးတာပေါ့။ သူတို့ အရိုးခေါငျးမိသားစု အနောကျဘကျမှာ အလုပျလုပျနတေုနျး ကလေးမ ထှကျပွေးဖို့ ကွိုးစားရငျ ဝီစီသာ မှုတျလိုကျပေါ့လေ။

တဈရကျတော့ ကလေးမက ထှကျပွေးဖို့ လုပျသတဲ့။ စောငျ့ကွညျ့နတေဲ့ အရိုးခေါငျးကလညျး ဝီစီကို တအား မှုတျလိုကျတော့ အရိုးခေါငျးတှေ တမိသားစုလုံး ခကြျခငြျး စုပွုံပွီး ရောကျလာကွတော့တာ။ ဖားပွုတျကွီး ကြောကုနျးပေါျထိုငျနတေဲ့ ကလေးမ ဘေးနားမှာ ဝိုငျးပတျပွီး လူးလှိမျ့နကွေတာမြား ကြောကျခငျးလမျးပေါျ သံစညျပိုငျး တဈထောငျလောကျ လှိမျ့နတေဲ့ အတိုငျးပဲတဲ့။ ကလေးမက သူ့စောငျ့ကွညျ့နတေဲ့ အရိုးခေါငျး အိပျငိုကျနတေုနျး ပွေးဖို့ လုပျတာ။ ဒါပမေဲ့ သူ့လညျပငျး ခညြျထားတဲ့ ခရုဆှဲကွိုးက အသံဆိုးကွီးနဲ့ စူးစူးရှရှ ထအောျတာကိုး။ အဲဒီမှာ အိပျငိုကျနတေဲ့ အရိုးခေါငျးက လနျ့နိုးပွီး ဝီစီကို မှုတျတာ။ နောကျတော့ တမိသားစု လုံး ရောကျလာရောပေါ့လေ။ ခေါျလာတဲ့ အရိုးခေါငျးက ကလေးမကို မငျးက ဒီကွိုးကို ဘယျ့နှယျ မှတျနသေလဲ ဘာညာ ကွိမျးဝါး ဆူပူတာပေါ့။ ကလေးမကတော့ ဘာမှ ပွနျမပွောနိုငျတော့ဘူးတဲ့။ လညျပငျးမှာ ခညြျထားတဲ့ ခရုဆှဲကွိုးကွောငျ့ ထုံထိုငျး ဆှံ့အသှားတာဆိုပဲ။

အဲဒီမှာ ကလေးမအဖေ ရှာသူကွီးက ငါ့ဆီရောကျလာပွီး အကူအညီတောငျးတော့တာပေါ့။ အံမယျ… ငါ့ကို နှယျနှယျ မှတျလို့။ ဟောဒီ ကမ်ဘာကွီးထဲ ငါမတတျနိုငျတာ ဘာမှမရှိဘူးကှဲ့။ နတျဘုရားတို့ ဖခငျ တနျခိုးရှငျ ဆိုတာ ငါပဲ။ ကလေးမအဖကေ သူ့သမီးကို ရှာပေးရငျ ပြောကျသှားတဲ့ ငါ့ထနျးတောက ထနျးတကျသမား ဘယျမှာ ရှိတယျဆိုတာ ပွောပွမတဲ့။ အေး အဲဒီအကောငျ ပြောကျနတော အတောျကွာပွီ။ ငါ့အစှမျးနဲ့တောငျ ရှာလို့မတှေ့ဘူးကှ။ ဒငျးမရှိတော့ ငါ့မှာ ထနျးရညျ သောကျရတာ အဆငျမပွဘေူး။ ငါကလညျး တဈနေ့ မွူ လေးငါးဆယျလောကျ သောကျတဲ့ ကောငျကှ။ ကလေးမ အဖကေ ဒီလို ပွောတော့ ငါလညျး ဝမျးသာသှားသ ပေါ့။ ဟုတျပွီ။ သဘောတူပွီ။ ကလေးမကို ရှာပေးမယျ။ ပွောစမျးပါဦး.. ဘယျ့နှယျပြောကျသှားသလဲ ဆိုတော့ ရှေ့က ပွောပွသလိုပဲ ကလေးမကို နောကျဆုံးမွငျလိုကျရတာကတော့ ဈေးကှဲတဲ့အခြိနျ လူခြောကွီး တဈယောကျနောကျ လိုကျသှားတယျ ဆိုတဲ့ သတငျးပဲ။ အဲဒီညမှာပဲ စီမံစရာ ရှိတဲ့ အစီအရငျတှေ၊ ယဇျပူဇောျတာတှေ ငါလုပျတာပေါ့။

မနကျကတြော့ လာပို့တဲ့ ထနျးရညျ မွူလေးဆယျလောကျ အဝသောကျပွီး ကလေးမကို ရှာဖှဖေို့ စုံစမျးရေး စ ရတာပေါ့။ နောကျဆုံးတှေ့လိုကျရပါတယျ ဆိုတဲ့ ဈေးထဲသှားပွီး စနညျးနာကွညျ့တယျ။ အငျး…ငါက နတျဆရာ၊ နတျတို့ဖခငျပဲကှ..ဈေးထဲက လူတှကွေညျ့လိုကျတာနဲ့ ဘယျသူက ဘာဆိုတာ တနျးသိတာပဲ။ အဲ… မနကျကိုးနာရီ တိတိလောကျမှာ သူတို့ပွောတဲ့ အဲဒီ လူခြောကွီးကို တှေ့ရတော့တာ။ ငါလညျး မွငျ မွငျခငြျး သိလိုကျတာကတော့ ဒီငနဲဟာ ကွောကျစရာ သတ်တဝါဆနျး ဆိုတာပဲ။

အငျးလေ… ကလေးမကို အပွဈမဆိုသာပါဘူး။ ငါလညျး မိနျးမပြိုလေးဆို ဒီလူခြောနောကျ ကောကျကောကျ ပါအောငျ လိုကျမိမှာပဲ။ ဒါပမေဲ့.. ငါက ယောကြျားဆိုတော့ မနာလိုတော့ ဖွဈမိသကှ။ ဒီအကောငျ့နှယျ ခြောလိုကျပါဘိ။ စဈမွပွေငျမှာ ဆိုရငျတောငျ ဒငျးကို ရနျသူတှကေ သတျမှာမဟုတျဘူး။ ဖမျးမှာတောငျ မဟုတျဘူး။ ဒငျးရှိနတေဲ့ မွို့ပေါျတောငျ လယောဉျနဲ့ ဗုံးကွဲမှာ မဟုတျဘူးကှ။ အာ….နောကျဆုံးကှာ.. ကွဲခလြိုကျတဲ့ ဗုံးတောငျ သူ့အလှ သူ့အခြောကွောငျ့ အဲဒီမွို့က ဒငျး မထှကျမခငြျး မကှဲသေးဘဲ စောငျ့နမှော။

ငါ့မလညျး ဒငျးနောကျလိုကျရမဲ့အစား သူ့အလှကွောငျ့ ကိုယျ့ဟာကိုယျ အငျမတနျကို သိမျငယျသှားပွီး ဈေးထောငျ့လေးမှာ ထိုငျလို့တောငျ ငိုမိပါရဲ့ကှာ။ ဪ… ဘုရားသခငျ.. ဘယျ့နှယျကွောငျ့ ကြုပျမှာတော့ အရုပျဆိုးဆိုးနဲ့ ဒငျးလိုတော့ ခြောအောငျ မဖနျဆငျးခဲ့ပါလိမျ့ပေါ့။ ခဏနတေော့မှ ဟာ…မဟုတျသေးပါဘူး..။ ဘုရား ကြေးဇူး သိရတယျ။ ဒငျးက ဘာမှမဟုတျတဲ့ အရိုးခေါငျးသကျသကျပဲလေ။ တောျသေးတယျ။ ဘုရားက ငါ့ကို အဲဒီလို မဖနျဆငျးတာ။ ကိုငျး… အဲဒီတော့ ဒီသတ်တဝါနောကျ ငါလိုကျပွီး ကွညျ့ရမယျဆိုပွီး ဈေးထဲ ပွနျ သှားရော။ ဒငျး မွငျပွနျတော့လညျး သူ့အလှမှာ မြောခငြျခငြျနဲ့။ ဟဲ့…သတိထားကှဲ့… အရိုးခေါငျးကပဲကှဲ့…နဲ့ ကိုယျ့ကိုယျကိုယျ သတိပေးရတော့တာကလား။ ဈေးကှဲခြိနျရောကျတော့ ဒငျးလညျး ပွနျဖို့ပွငျပွီပေါ့။ ဒါနဲ့ ငါလညျး နောကျကနေ အသာလေးလိုကျသှားတော့တာ။

ဈေးကနေ လြှောကျလာလိုကျတာ ဆယျ့နှဈမိုငျလောကျရှိတော့ ကိုယျ့လူက လမျးမကွီးကနေ ဖဲ့ဆငျးပွီး ကွောကျစရာ ကောငျးတဲ့ အဆုံးမဲ့တောအုပျကွီးထဲ ဦးတညျတော့တာကိုး။ ငါလညျး တောအုပျထဲ ဝငျခါနီးတော့ ငါလိုကျလာတာ မသိစခေငြျတာနဲ့ ငါ့တနျခိုးနဲ့ မနျးမှုတျလို့ ငါ့ကိုယျ့ငါ ပုတျသငျကလေး တဈကောငျအဖွဈ ပွောငျးပွီး သူ့နောကျက လိုကျခဲ့တော့တာပဲ။ အဲဒီ အဆုံးမဲ့ တောအုပျထဲမှာ နှဈဆယျ့ငါးမိုငျ လောကျ လြှောကျပွီးတဲ့အခါ လူခြောကွီးက သူငှားထားသမြှ ခန်ဓာကိုယျ အစိတျအပိုငျးတှကေို ဆိုငျရာ ပိုငျရှငျ အသီးသီးထံ ပွနျအပျရတာ။ ငှားခလညျး ပေးရတာပေါ့။

နောကျထပျ မိုငျငါးဆယျလောကျ ထပျလြှောကျလာတဲ့အခါကမြှ သူ့အိမျရောကျတော့တာ။ သူ့အိမျ…အဲ.. တှငျးကွီးထဲဝငျသှားတော့ ငါလညျး လိုကျဝငျတယျ။ ငါ့ကို ဘယျသတိထားမိမှာလညျး ငါက ပုတျသငျလေး ဖွဈနတောလေ။ တှငျးထဲရောကျတာနဲ့ လူခြော…အဲ..အရိုးခေါငျးက ကလေးမထားတဲ့ နရောကို တနျးပွီး သှားကွညျ့တော့တာ။ ကလေးမက ဖားပွုတျကွီးပေါျမှာ ထိုငျလို့။ သူ့လညျပငျးမှာလညျး ခရုတှသေီထားတဲ့ ဆှဲကွိုးတဈကုံး ခညြျထားရဲ့။ ကလေးမကို စောငျ့ကွညျ့နတေဲ့ အရိုးခေါငျးကတော့ နောကျမှာ။ တို့ ကိုလူခြော အရိုးခေါငျးက ကလေးမ သူ့နရော သူရှိနတော တှေ့တော့ သူ့မိသားစု အလုပျလုပျနတေဲ့ အနောကျဘကျ ထှကျသှားတာပေါ့။

စောငျ့ကွညျ့နတေဲ့ အရိုးခေါငျးကလညျး အိပျငိုကျနတောနဲ့ ငါလညျး လူပုံစံ ပွနျဖနျဆငျးပွီး ကလေးမကို စကား ပွောလိုကျတယျ။ ငါ မငျး လာကယျတာပေါ့။ ကလေးမခမြာ ဘာမှ ပွနျမပွောနိုငျပါဘူးကှာ။ မရှူနိုငျ မကယျနိုငျ ဖွဈနတေဲ့ သူ့အခွအနကေို အမူရာလေးနဲ့သာ ပွနိုငျရှာတယျ။ ကလေးမကို ဖားပွုတျကွီးပေါျက ဆှဲထူလိုကျတာနဲ့ လညျပငျးက ခရုဆှဲကွိုးက စောကျကြိုးနညျး ထအောျတော့တာပဲ။ အိပျငိုကျနတေဲ့ အရိုးခေါငျးလညျး နိုးလာပွီး ဝီစီကို တအားမှုတျတော့ အနောကျက အရိုးခေါငျးတှအေကုနျ ခကြျခငြျးရောကျ လာတော့တာ။ ငါ့လညျး မွငျရော ကငြျးလေးတဈကငြျးထဲမှာ ထညျ့ထားတဲ့ ခရုဆှဲကွိုးတှထေဲက တဈကုံး ကောကျခြီပွီး ငါ့လညျပငျးမှာ ပတျဖို့ လုပျပါရော။ ဒီခရုဆှဲကွိုးက တောျတောျစှမျးတာ။ ဘယျလူမဆို လညျပငျး စှပျမိတာနဲ့ တနျခိုးအစှမျးတှေ အကုနျညှိုးနှမျးပွီး ထုံထိုငျး ဆှံ့အသှားနိုငျတာကိုး။ ငါလညျး အဲဒီ ခရု ဆှဲကွိုးနဲ့ ဘယျအစှပျခံပါလိမျ့မလဲ။ သူတို့ ငါ့ကို စှပျမယျလုပျတော့ ငါက ငါ့ကိုယျငါ လအေဖွဈ အသှငျပွောငျး လိုကျတာပဲ။ အရိုးခေါငျးတှလေညျး ငါ့ကို ရှာကွတာပေါ့လေ။ ဘယျမြား ရောကျသှားပါလိမျ့ဆိုပွီး ရှာကွတာ တဈနာရီလောကျ ကွာသကော။ နောကျတော့ ဒငျးတို့လညျး လကျလြှော့ပွီး အနောကျဘကျ ပွနျလိမျ့သှားကွ တာပေါ့ကှာ။ စောငျ့ကွညျ့နတေဲ့ အရိုးခေါငျးပဲ ကနြျခဲ့တာ။

သူတို့နောကျရောကျသှားတာနဲ့ ငါလညျး လူပွနျဖနျဆငျးပွီး ကလေးမကို အတငျးဆှဲပွေးတာ။ ကလေးမ လညျပငျးက ခရုဆှဲကွိုးက အောျလိုကျတာကှာ။ လေးမိုငျအကှာက လူတောငျ နားမခံနိုငျပဲ ထှကျပွေးမှာ သခြောတယျ။ စောငျ့ကွညျ့တဲ့ အရိုးခေါငျးကလညျး ဝီစီကို တအားမှုတျပွီး သူ့မိသားစုကို ခေါျတာပေါ့။ ဒငျးတို့ မရောကျခငျ ငါလညျး ကလေးမလကျကို ဆှဲပွီး တှငျးထဲကနေ တအားကုနျ ပွေးထှကျရတော့တာ။ ဝါးနှဈပွနျလောကျရှိသေး ဒငျးတို့ အရိုးခေါငျး တမိသားစုလုံး တှငျးထဲကနေ ပွုံထှကျပွီး တို့နောကျ လိုကျလာ ကွတော့တာပဲဟေ့။ ဒငျးတို့က ကြောကျတုံးကွီးတှေ လိမျ့ဆငျး လာသလိုမြိုး နောကျကနေ လိုကျလာကွတာ။ ပါးစပျတှကေလညျး အသံဆိုးကွီးတှေ တဟီဟီမွညျလို့ဟ။ ငါလညျး စဉျးစားတယျ..၊ ဒီပုံစံနဲ့ဆို ငါတို့ကို ခကြျခငြျးလိုလို မိတော့မှာပဲ။ ဒီတော့ ကလေးမကို ကွောငျပေါကျကလေး တဈကောငျအဖွဈ ပွောငျးပွီး ငါ့အိတျထဲ ထညျ့၊ ငါ့ကိုယျငါကတြော့ စာကလေး တဈကောငျအဖွဈ ပွောငျးလိုကျတာပေါ့။ စာကလေး လေ၊ အငျ်ဂလိပျလိုဆို စပဲရိုး လို့ ခေါျတယျ မဟုတျလားကှ။

စာကလေးအဖွဈ ပွောငျးပွီး ပွနျပွေးသှားပမေဲ့ ကလေးမလညျပငျးက ခရုဆှဲကွိုးက မရပျမနား အောျနတော ကှာ။ ဘယျလိုလုပျလုပျ အသံတိတျမသှားဘူး။ သူ့အိမျပွနျရောကျတော့ ကလေးမကိုရော ငါ့ကိုယျငါပါ မူလအသှငျ ပွနျပွောငျးပွီး သူ့အဖလေကျ အပျလိုကျတာပေါ့။ ကလေးမ အဖကေ အလှနျပဲ ဝမျးသာပွီး ငါက နတျတကာတို့ ဖခငျဆိုတဲ့ အမညျနဲ့ လိုကျပါပတေယျလို့ ခြီးမှမျးတယျ။

ကလေးမက အိမျပွနျရောကျပမေဲ့လို့ ခရုဆှဲကွိုးက တခြိနျလုံးအောျနတောပဲ။ ကလေးမခမြာ စကားမပွောနိုငျလို့ အိမျပွနျရောကျတာ ဝမျးသာကွောငျး အမူအရာလေးနဲ့သာ ပွနိုငျရှာတယျ။ အဲ…စကား မပွောနိုငျရုံ ဘာကမလဲ စားလညျး မစားနိုငျ အိပျလညျး မအိပျနိုငျဘူး။ အဲဒီ စောကျကြိုးနညျး ခရုဆှဲကွိုးက မနားတမျး အောျနလေို့ ကလေးမတငျမက တမိသားစုလုံး အိပျလို့တောငျ မရကွဘူးတဲ့။

အဲဒီအခါကတြော့ ငါလညျး အဲဒီဆှဲကွိုးကို ကလေးမ လညျပငျးကနေ ဖွုတျဖို့ ကွိုးစားရတာပေါ့။ နညျးအမြိုးမြိုး သုံးပမေဲ့ မရဘူး။ နောကျဆုံး ငါ့အစှမျးရှိသမြှ ကွိုးစားတာတောငျ အသံမွညျတာပဲ ပြောကျသှားတယျ။ ကွိုးက ပွုတျမသှားဘူးဟ။

ကလေးမ အဖကေလညျး ငါ့ ကွိုးစားအားထုတျမှုကို အသိအမှတျပွုပွီး ကြေးဇူးတငျပါသတဲ့။ ဒါပမေဲ့လညျး ငါက နတျအပေါငျးတို့ ဖခငျ ဆိုတော့ ဒီကိစ်စကို ပွီးပွတျအောငျ ဆောငျရှကျပေးပါတဲ့။ ငါလညျး နညျးနညျးတော့ ရှကျတာပေါ့ကှာ။ အငျး… ဒီတဈခါ ထပျသှားရငျတော့ ဒီ အရိုးခေါငျးတှကေ ငါ့ကို အသသေတျကွမှာပဲ။ ဒီတောအုပျထဲ သှားရတာလညျး အငျမတနျမှ အန်တရာယျမြားတာ ကလားကှ။ ပွီးတော့ ဒငျးတို့ဆီ ခပျတညျတညျနဲ့သှားပွီး ကလေးမ ပွနျပွီး စကားပွောလို့၊ စားလို့ အိပျလို့ရအောငျ အဲဒီကွိုးကို ဘယျလို ဖွုတျရလဲဟငျလို့ သှားမေးလို့မှ မရတာ။

ကလေးမကို ကယျပွီး နောကျ သုံးရကျလောကျနတေော့ ငါလညျး မထူးဘူး ဆိုပွီး အဲဒီ ကွောကျစရာ အဆုံးမဲ့ တောအုပျထဲ တခါထပျသှားရော။ တခုခု သိရမလားဆိုပွီး ထပျစုံစမျးဖို့ပေါ့ကှာ။ အဲဒီမှာ ကလေးမက လူခြောကွီးလို့ ထငျပွီး လိုကျသှားတဲ့ အရိုးခေါငျးကို သူ့အိမျနား မရောကျခငျမှာ တှေ့ရတာပဲ။ ဟုတျတယျ။ အဲဒီ အရိုးခေါငျးပဲကှ။ သခြောတယျ။ ဒငျးက သှားနရေငျး အပငျကလေး နှဈပငျရှေ့ကြ ရပျပွီး ညာဘကျအပငျက အရှကျကလေးတဈရှကျကို ခူးလိုကျရော။ ငါလညျး ထုံးစံအတိုငျး ပုတျသငျကလေး တဈကောငျအဖွဈ ပွောငျးပွီး သူနဲ့အနီးဆုံး သဈပငျနားထိ ကပျကွညျ့တာပေါ့။ သဈရှကျကလေး ခူးပွီးတော့ ဒီလိုပွောသကှ။

“ဟောဒီအရှကျသာ ကလေးမကို မကြှေးရငျ တသကျလုံး အ မဟဲ့။”

ပွောပွီးတော့ မွကွေီးပေါျ ပဈခလြိုကျတယျ။ နောကျတဈပငျက သဈရှကျကလေးတဈရှကျ ထပျခူးပွီး ပွောတာက ဒီလို။

“ဟောဒီအရှကျသာ ကလေးမ မစားရရငျ လညျပငျးက ခရုဆှဲကွိုးက ဘယျတော့မှ ဖွုတျလို့မရဘဲ တသကျလုံး အသံဆိုးနဲ့ အောျနလေိမျ့ မဟဲ့။”

ပွောပွီး အဲဒီ သဈရှကျကိုလညျး မွကွေီးပေါျ ပဈခလြိုကျရော။ ပွီးတော့ အရိုးခေါငျးလညျး အဲဒီနရောကနေ ခုနျပေါကျပွီး လှိမျ့ထှကျသှားတော့တာပဲ။ သူ အတောျဝေးဝေး ရောကျတဲ့အထိ ငါစောငျ့တယျ။ ပွီးမှ သူပဈခြ သှားတဲ့ သဈရှကျကလေးတှေ အသာကောကျလို့ အိမျကို အပွေးပွနျခဲ့တာ။ ဘုရား သိကွားမလို့ ဒငျးပွောတဲ့ အခြိနျ ငါက တိုကျတိုကျဆိုငျဆိုငျ ရှိနတောကှာ။

အိမျရောကျတာနဲ့ အဲဒီ သဈရှကျတှကေို သကျသကျစီ ခှဲပွီး ကလေးမကို ခကြျကြှေးလိုကျတာ။ ပထမ အရှကျ စားပွီးတာနဲ့ ကလေးမက စကားပွနျပွောနိုငျတာပဲ။ ဒုတိယ အရှကျစားပွီးတဲ့အခါကတြော့ လညျပငျးက ခရုဆှဲကွိုးက သူ့ဟာသူ ဖုတျခနဲ ပွုတျကပြွီး ခကြျခငြျးကို ပြောကျသှားတော့တာ။ ကလေးမရဲ့ မိဘနှဈပါး လညျး ဘာပွောကောငျးမလဲကှာ။ အငျမတနျကို ဝမျးသာပွီး ငါ့ကို ကြေးဇူးတငျလိုကျကွတာမြား။ ငါ့ကို ထနျးရညျ မွူငါးဆယျလောကျ ခတြိုကျတော့တာပဲ။ နောကျဆုံး အဲဒီ သူတို့သမီး ကလေးမနဲ့ ငါ့ကို ပေးစားပွီး သူတို့အိမျပေါျမှာ အခနျးနှဈခနျး ပေးလို့ ခေါျတငျလိုကျကွတာကှ။ အေးအေး… အဲဒါ ငါမိနျးမ ဘယျလိုရလာ သလဲ ဆိုတဲ့ အကွောငျးပါပဲ။